Ik heb het rouwproces eens beschreven als een enorme berg die je aan het beklimmen bent. Je ziet zelfs de top niet, want die is verborgen in de mist. En jij staat nu nog aan de voet van de berg. Het beklimmen ervan is zwaar, met heel steile stukken en minder steile stukken, waar het wat makkelijker gaat. En soms rol je zelfs een stukje terug de berg af. Maar er zijn onderweg mensen die je helpen de top te bereiken.
En als je eenmaal door de mist bent geraakt en de top hebt bereikt dan zie je daar een prachtig landschap liggen, heuvelachtig met hier een daar nog een flinke berg. Dat is de rest van je leven Sam. Het gaat met pieken en dalen. Je zit nu in een dal en je moet die enorme berg nog op. Dat gaat met vallen en opstaan.
Maar met elke dag die voorbij gaat zul je iets verder die berg op geraken. Echt waar.