Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Siberienne schreef:Ik mis mijn knuffelbeer gewoon zo verschrikkelijk. Hij had gewoon mee moeten rauzen in de sneeuw.Pfff dat lijkt me zo moeilijk Sterkte!
Siberienne schreef:Ik mis mijn knuffelbeer gewoon zo verschrikkelijk. Hij had gewoon mee moeten rauzen in de sneeuw.Soms kan het op onverwachte momenten zo ontzettend "rauw" zeer doen.....
Siberienne schreef: ↑di 05 jan 2021, 18:40 Ik mis mijn knuffelbeer gewoon zo verschrikkelijk. Hij had gewoon mee moeten rauzen in de sneeuw.
millyckk schreef: ↑di 05 jan 2021, 19:41 Soms kan het op onverwachte momenten zo ontzettend "rauw" zeer doen.....Ja precies, dan zit je even lekker op de bank, komt hier nu een beetje rust in de tent, volgende week verhuizen we hopelijk voorlopig voor het laatste en dan ineens BENG. AU. Spot is er niet bij.
Siberienne schreef: ↑di 05 jan 2021, 20:47 Ja precies, dan zit je even lekker op de bank, komt hier nu een beetje rust in de tent, volgende week verhuizen we hopelijk voorlopig voor het laatste en dan ineens BENG. AU. Spot is er niet bij.Zo wrang dan he, de honden moeten gewoon samen zijn. Waarom rent hij niet meer mee... heel herkenbare emoties. Goed dat je ze hier deelt.
Zo fijn dat ik het dan even hier neer kan zetten en jullie knuffels krijg.
Siberienne schreef: ↑di 05 jan 2021, 21:44 Zijn as staat ook nog steeds bij een goede vriendin in de kast, hij krijgt daar af en toe een aai maar geen idee wanneer dat hierheen kan komen. Voorlopig niet vrees ik. Met de post durf ik niet goed, bezoek komt voorlopig niet en ik heb nog even aan de verhuizer gedacht die elke week vanuit Nederland rijdt maar dat wordt toch ook lastig te regelen. En geen idee of ze dat doen en of het mag. Maar dat komt wel een keer en dan ben ik extra blij denk ik...Ik vind die verhuizer eigenlijk een puik plan, je kunt het toch altijd eens informeren?
Tanna schreef: ↑di 05 jan 2021, 22:53 Wij wandelden pas in het bos in Dwingeloo en kwamen langs het huis waar we vroeger veel met George zijn geweest toen het nog een B&B was. Dat is al jaren geleden maar altijd als we er langsliepen bleef George nog even bij de oprit staan kijken.......zal ik naar binnen gaan, zag je haar denken.......Zo wonderlijk, die kleine signalen vanuit de overkant.
Nu waren we er voor het eerst met Ivy en toen we langs het huis liepen stapte ze de oprit op en ging bij het hek staan kijken, zo wonderlijk.
Ach, m'n lieve Georgientje, zou ze die kleine een zetje hebben gegeven?