Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3387864
En natuurlijk het zonnetje in huis :biggrin2: :-* :-* :-* wat een figuur . Alles maar dan ook alles wed mee naar huis genomen . En er ontging haar niets :biggrin2: Zoals een klein badeendje in zee . Grote balken , speelgoedtreintjes , bedenk het of het heeft in haar ""schatkamer "" gelegen . Een ondeugd met een hartje van goud . Wat was je lief , al kon ik je soms wel achter het behang plakken . :biggrin2: ::) En ach als de butler koude handen heeft dan duw in de kar toch ? Geen probleem voor Amber ;D :-*
Bijlagen
3841.JPG
3841.JPG (3.63 MiB) 2629 keer bekeken
3525.JPG
3525.JPG (2.43 MiB) 2629 keer bekeken
3527.JPG
3527.JPG (2.58 MiB) 2629 keer bekeken
#3387880
Vandaag precies een jaar... en ondanks mn kop in t zand, vind ik het gewoon onwijs moeilijk. Ze was de laatste van mn oude roedeltje en ohhh wat was ik gek op haar... En ja nu dus alweer een jaar met mijn jonge roedeltje en ja ik ben gek op ze... maar mis gewoon mn eeuwig stabiele altijd perfecte Joy. :'( Het hondje waar ik echt 15 jaar lang van heb genoten, waar ik zoveel mee heb gedaan en die me zoveel geleerd heeft, waar ik zonder na te denken echt mee kon lezen en schrijven.... zou je dat ooit weer terug vinden in een hond ?
Doortje is geweldig, maar Doortje is ook moeilijk (n de drukke randstad zeker), Doortje is voor mij perfect in een "lege" wereld (zoals bv Noorden van Zweden).... en Stips en Luna zijn gewoon nog jong
4D2F43B6-EFDD-420D-98BB-67981BAD47FA.jpeg
4D2F43B6-EFDD-420D-98BB-67981BAD47FA.jpeg (125.44 KiB) 2600 keer bekeken
BDF0C61A-E9B6-4522-8A76-72035A442B2C.jpeg
BDF0C61A-E9B6-4522-8A76-72035A442B2C.jpeg (136.49 KiB) 2600 keer bekeken
#3387934
zurca schreef: ma 14 okt 2019, 13:47 Wat zitten ze toch diep in ons hart... En nog zo verweven in ons dagelijks leven :-*
Zo waar dit. Nox is in 2016 overleden. Het doet minder zeer, absoluut. Maar zeker met zo'n indrukwekkend topic als over Ziva stromen de tranen weer rijkelijk. En als ze dan ook op FB nog even langswipt, is het gebeurd met me. Mijn soulmate, mijn schaduw.

Ze staat hier nog steeds op de kast. In een onpersoonlijke koker. Ik heb nog steeds niet de moed gevonden er wat mee te doen. Misschien dat ik de komende tijd wat rust in mijn hoofd krijg.

Voor iedereen die het kan gebruiken: een grote knuffel.
#3387938
Ronald schreef: ma 14 okt 2019, 21:09 Zo waar dit. Nox is in 2016 overleden. Het doet minder zeer, absoluut. Maar zeker met zo'n indrukwekkend topic als over Ziva stromen de tranen weer rijkelijk. En als ze dan ook op FB nog even langswipt, is het gebeurd met me. Mijn soulmate, mijn schaduw.

Ze staat hier nog steeds op de kast. In een onpersoonlijke koker. Ik heb nog steeds niet de moed gevonden er wat mee te doen. Misschien dat ik de komende tijd wat rust in mijn hoofd krijg.

Voor iedereen die het kan gebruiken: een grote knuffel.
Dit. Precies dit. Dat topic, pff. En hier staat ook nog steeds een pastablik. Ik ben laatst bezig geweest met een sieraad met wat haar van Sally, maar dat ging niet, nog.
#3387994
Tja zo verwerken we het allemaal anders .
Ik heb helemaal niets met urnen etc
Een mooie foto weer wel . Zoals ze waren .
Een plukje vacht . Een geliefd speeltje de halsbanden of tuigjes en muziek
Voor elke overleden hond muziek
Daar put ik eerst troost uit en de tranen stromen makkelijker
Veel later als de scherpe randjes er vanaf zijn kan ik heerlijk genieten van de muziek en alle mooie herinneringen komen voorbij
Ik strooi de as altijd uit op een mooie plek
Milo overleed in 2011 .zijn as bewaard totdat de laatste van de roedel overleed . En ze toen uitgestrooid.... En nu weer samen :-* :-*
#3387999
En milo was nog maar net overleden
Komt er een man aan ... met ook een hoogbejaarde Russell. Ik kon me niet beheersen en de tranen liepen :'(
Stond ik met een vreemde meneer . Die me even vast pakte en mij even mn verhaal liet doen . Hij besefte tegelijkertijd wat hem te wachten stond

Noa was al een jaar of twee dood
Lopen wee ergens . En er kwam een hondje aan ... ze leek sprekend op Noa..... knak :'(
#3388001
En met Amber. Ze werd geopereerd aan haar knie . Dan ben je zelf al nerveus
Zit daar te wachten .En wat wandelt er binnen ... een langharige Hollander
Ik knakte en begon te huilen . Gelukkig begrijpen hondenbezitters elkaar goed
De Hollander was net zo'n goede sul als mijn Tess
#3388002
Ja, ook dat is heel herkenbaar... mijn blue merle Abby was pas 9.... en nu traint er een blue merle in onze agility groep en in een ooghoek zie ik steeds Abby voorbij flitsen en iedere keer raakt dat weer... wilde ook perse geen blue merle pup, dat gaat niet, misschien ooit weer....
#3388005
En eigenlijk vind ik dat dan ook wel weer heel mooi, dat ze zo diep in ons hart zitten..

ik liep een keer in het bos, vroeg een wildvreemde mevrouw ook of ze even mocht knuffelen, tranen, heel gesprek over haar honden die kort na elkaar overleden waren. Kan je toch ook weer even iemand een beetje troosten.
#3388522
Ik meld me hier maar, om nu weer in het Ziva draadje te schrijven vind ik ook naar. :'( Maar hier is ook naar.

Het is zo alleen in huis, de poezen zijn er nog maar die zijn niet zo op mij gericht als dat Ziva altijd was. Siepie komt wel meer een knuffel halen. En ik merk dat ik nogal dubbel ben ook naar Lea en dr nierziekte. Ene kant spastisch dat ik er zo bovenop zit dat het goed blijft gaan; drinkt ze nu meer, springt ze niet meer op dingen, klaagt ze nu meer. Of zit dat in mijn hoofd en is er niks aan de hand en is het gewoon een oude muts. En aan de andere kant denk ik; Lea is 17 en vindt de normale KVV veel lekkerder dan wat ik zelf samenstel voor haar. Zal ik die niet gewoon weer geven met wat ipikitinine erover zodat het fosfor bindt en haar nog een tijd gunnen waarin het eten ook super lekker is ipv gewoon een vleesje en wel oke.

Ik probeer het normale leven wat op te pakken maar op alles zit een zware lading. Ik huil veel en snel, heb een kort lontje, heb weinig zin in de dingen die ik wel gewoon blijf doen, 4 nov begin ik bij mn werk waar ik stage heb gelopen en als dat mis gaat (contract moet nog getekend) boeit het me ook al niet, ik ken mezelf en ga volgende week hier wel achteraan hoor maar ik merk dat het me niet interesseert.
Onder alles wat ik doe aan sociale activiteiten en hardlopen en dergelijke, zit nog steeds een; het is mijn fout, ik had het eerder moeten zien, ik ben er niet genoeg geweest voor haar in de 12,5jr dat ze bij me was, ik ben een slecht baasje, ik had vaker naar de DA moeten gaan, ik had haar biologisch vlees moeten geven en zelf maar minder moeten eten, enzenzenz.

Dinsdag ga ik Ziva's pootafdruk en lijstje halen en de DA betalen. :'( :'( :'(
#3388527
En ook dat schuldgevoel hoort bij rouwen. Ik heb dat ook gehad, vooral bij Janouk. Maar lieve Sam, de realiteit is dat we het zo niet werkt. Dat je nog zo je stinkende best kan doen en toch je geliefde hond verliezen. Want je gelooft toch niet echt zelf dat je iets fout gedaan hebt he?
Ik geloof dat in ieder geval niet. Pech, dat was het voor jou en Ziva. En dit is rouw en dat is zwaar en pittig. Je hebt verdriet, da’s volkomen logisch. Sterkte ermee meis
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door