Siberienne schreef: ↑vr 28 aug 2020, 17:32 Honden tonen vaak ook niet dat ze ziek zijn. Janouk, mijn vorige husky, had een darm tumor. Toen hij geopereerd werd bleek er al een groot gat in de darm te zitten. Maagsap liep zo zin buik in. Drie dagen ervoor had meneer nog lekker twee uur met hem gewandeld.Dat geldt niet alleen voor honden vrees is. En verder baseer mijn opmerking op andere ervaringen.
Terugkijkend was hij misschien iets stiller dan normaal geweest en at hij slechter in de twee weken voor zijn dood (de operatie was open-dicht en niet meer wakker laten worden, tumor kon niet weg gehaald. En wij waren niet in het land, we hebben hem op afstand laten gaan. Spot is de tweede hond die we ineens kwijt zijn maar nu waren we er tenminste zelf bij. Iets om dankbaar voor te zijn.)
Het is gewoon heel heel moeilijk om te zien dat een hond kanker heeft.
Wij denken trouwens dat Shadow het wel wist, dat het ‘goed mis’ was met Spot. Hij lijkt hem zo totaal niet te missen. Behalve misschien dat hij wat meer naar ons toe trekt. Hoewel hij gisteren weer gewoon beneden heeft geslapen. Blijkbaar hoeft hij niet meer steeds op ons te passen. (Serieus, wij hebben een paar keer even met ogen dicht in de zon gelegen en als ik dan opkeek zat meneer naast ons de wereld in de gaten te houden en hij sliep liefst in de deuropening vd slaapkamer. )
Mijn oom had dezelfde vorm van lymfeklier kanker. Werd ineens out of the blue hartstikke ziek en 6 weken later was ie dood. Frou Frou was in korte tijd trouwens de derde jonge Dalmaat die stierf aan de gevolgen van Maligne Lymfoom van de darmwand (op Europees niveau he dus niet dat dit een probleem is binnen ons ras) en allen hadden dezelfde symptomen. Niks aan de hand, ineens overgeven/niet meer willen eten, paar weken later ingeslapen. Dit is dus exclusief Ziva.
Frou Frou begon op 18 november met 1 keer braken. Die dag heeft ze gewoon nog gegeten. De dagen erop wilde ze niet meer eten en braakte alles wat ze nog wel naar binnen kreeg weer uit. Op 26 november kwam ze ons vrolijk gedag zeggen en was ze geïnteresseerd in gekookte lever en binnen een paar minuten ging zij van een vrolijke hond naar een doodzieke hond. Bij de specialistenkliniek bleek tijdens de echo dat er wat in de darmen zat, is er nog vocht uit de buikholte genomen, is zij direct open gemaakt en toen bleek dat de tumor op doorbreken stond en dat het lichaam als een malle bezig was de tumor in te kapselen. De tumor lekte dus nog niet. Dat proces van openbreken zou volgens de specialist echt razendsnel gaan. Frou Frou kreeg na de operatie niet eens antibiotica van de specialisten kliniek! Op 2 december was ze dood.
Voor 18 november zijn er geen signalen geweest dat Frou Frou ziek was. En ik zie nog als er 1 haar verkeerd zit. Nou zat de lymfeklierkanker daar natuurlijk niet op 18 november, dat was al eerder aan de gang. Maar ik durf toch wel hardop te beweren dat zij voor 18 november niet ziek was. Ja, ze was wel ziek, maar niet ziek, als je begrijpt wat ik bedoel. Dus als ik kijk naar hoe Maligne Lymfoom van de darm/maagwand zich ontwikkeld, dan hoeft Ziva niet perse al langer heel ziek te zijn geweest, denk ik.