Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Siberienne schreef: ↑do 20 aug 2020, 22:00 Ik mis mijn knuffel beertje. Hoe meer we hier settelen, hoe meer het besef indaalt dat hij er echt niet meer is. En dan in de dozen her en der zijn spullen terug vinden helpt niet echt.En dat mag. En het is zelfs wel goed, denk ik, dat de tranen nu komen. Over een dikke week begin je aan een nieuwe baan en dan heb je waarschijnlijk helemaal geen tijd meer voor emoties, wat ook niet goed is. Wees dus maar gewoon lekker verdrietig.
Hij was zo echt MIJN hond, Shadow is meer van mijn man. Ik mis zijn knuffels en kusjes en zijn dansje als hij eten kreeg. En er zijn ook dingen die ik niet mis. Maar ik ben vanavond gewoon verdrietig.
Siberienne schreef: ↑do 20 aug 2020, 22:00 Ik mis mijn knuffel beertje. Hoe meer we hier settelen, hoe meer het besef indaalt dat hij er echt niet meer is. En dan in de dozen her en der zijn spullen terug vinden helpt niet echt.Of je een klap op je hoofd krijgt, zo komt dat dan aan. Sterkte .
Hij was zo echt MIJN hond, Shadow is meer van mijn man. Ik mis zijn knuffels en kusjes en zijn dansje als hij eten kreeg. En er zijn ook dingen die ik niet mis. Maar ik ben vanavond gewoon verdrietig.
Siberienne schreef: ↑do 20 aug 2020, 22:00 Ik mis mijn knuffel beertje. Hoe meer we hier settelen, hoe meer het besef indaalt dat hij er echt niet meer is. En dan in de dozen her en der zijn spullen terug vinden helpt niet echt.Natuurlijk ben je verdrietig. Blijkbaar heb je nu voldoende ruimte in jezelf om dat te voelen. De afgelopen weken waren zo’n roller coaster dat je waarschijnlijk in de praktische modus stond, maar nu is er tijd en ruimte voor. Neem die tijd en ruimte vooral! Het is ook gewoon een enorm verlies en dan mag je ook gewoon verdrietig zijn.
Hij was zo echt MIJN hond, Shadow is meer van mijn man. Ik mis zijn knuffels en kusjes en zijn dansje als hij eten kreeg. En er zijn ook dingen die ik niet mis. Maar ik ben vanavond gewoon verdrietig.
Siberienne schreef: ↑do 20 aug 2020, 22:00 Ik mis mijn knuffel beertje. Hoe meer we hier settelen, hoe meer het besef indaalt dat hij er echt niet meer is. En dan in de dozen her en der zijn spullen terug vinden helpt niet echt.
Hij was zo echt MIJN hond, Shadow is meer van mijn man. Ik mis zijn knuffels en kusjes en zijn dansje als hij eten kreeg. En er zijn ook dingen die ik niet mis. Maar ik ben vanavond gewoon verdrietig.
MillyMol schreef: ↑vr 21 aug 2020, 11:22 Natuurlijk ben je verdrietig. Blijkbaar heb je nu voldoende ruimte in jezelf om dat te voelen. De afgelopen weken waren zo’n roller coaster dat je waarschijnlijk in de praktische modus stond, maar nu is er tijd en ruimte voor. Neem die tijd en ruimte vooral! Het is ook gewoon een enorm verlies en dan mag je ook gewoon verdrietig zijn.Ja we zijn aan het settelen, de spullen zijn er en dan lijkt het wel alsof nu pas indaalt dat hij er ook echt niet meer is.