[Kaio]

Dank jullie wel voor de lieve berichtjes en steun!
Dan voel ik me toch even niet zo alleen in de situatie en gesterkt in mijn gevoel dat het toch niet helemaal klopt wat deze vrouw 'eist'.
Echt jammer.
Ik heb de wijkagent gevraagd hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb geen namen of adresgegevens doorgegeven! Daar voel ik me niet prettig bij.
Ik vind echt dat je rekening met elkaar kunt houden. Als ik reactieve honden tegenkom, sla ik een zijstraat in. Als ik ze te laat gezien heb en de eigenaar gaat zich achter een auto verstoppen of de andere kant op rennen, dan wacht ik om haar de tijd te geven een goed plekje te vinden. Dat vind ik normaal.
Inderdaad, iedereen is zelf verantwoordelijk voor het gedrag van diens hond.
Bedankt!

Nou ja precies. En er is overigens zelf heel veel te doen aan blaffende honden voor het raam. Men moet het alleen 1: willen en 2: moeite en tijd in investeren en 3. Management van situatie wat soms betekent dat je zelf iets moet veranderen al dan niet in je huis.
Geloof dat dit toch echt haar probleem is en niet van mensen die de openbare weg gebruiken.
En op een straatverbod zou ik waarschijnlijk in lachen uitgebarsten zijn ( is ook niet hulpvol maar echt wat een nonsens )

[Kaio]

Ik heb bijna een jaar op bed/bank doorgebracht. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Ziek, zwak en misselijk. Amper in staat een paar passen te lopen. Woog nog maar 45 kilo. Veel pijn. Wazig van de medicatie.
En als je dan nu kijkt: 10 kilo aangekomen, geen pijn, loop en fiets weer. Ga zelfs elke woensdagmiddag schaatsen met mijn kind.
Ondanks de rotsituatie voelt dat allemaal als een cadeautje. Maar die zenuwslopende controles....

Ok Sonja wat een ellende allemaal Wat fijn dat je weer kunt genieten van allerlei zaken.
Maar dat gedoe en gepruts is het ziekenhuis als extraatje erbij nog.
En toch ga ik hopen op een wondertje dat je tumor toch weer gaat slinken en geheel weg gaat

[Anne in Zweden]

Pfff, Sonja... Daar word ik gewoon stil van. Ik hoop dat je nog vele mooie pijnvrije en kwalitatief prachtige jaren gegund zijn!

[Border Bandit]

Nou ja precies. En er is overigens zelf heel veel te doen aan blaffende honden voor het raam. Men moet het alleen 1: willen en 2: moeite en tijd in investeren en 3. Management van situatie wat soms betekent dat je zelf iets moet veranderen al dan niet in je huis.
Geloof dat dit toch echt haar probleem is en niet van mensen die de openbare weg gebruiken.
En op een straatverbod zou ik waarschijnlijk in lachen uitgebarsten zijn ( is ook niet hulpvol maar echt wat een nonsens )

Het helpt wel hoor! Bedankt.

Mevrouw weet niet en wil niet. Het is toch veel makkelijker om mij weg te sturen!

[sam28]

Jeetje Sonja, wat verschrikkelijk.
Afschuwelijk dat de afspraken zo mis gingen in het ziekenhuis. Misschien kun je vragen of de anesthesie je de volgende keer kan prikken. Wij doen dat nog veel vaker dan de IC verpleegkundige. In ons ziekenhuis worden we ook gebeld voor de meest lastig te prikken patienten.
Hoe oud is je kind?

Ik wens toe dat je nog heel veel goede jaren hebt!

[Sonja]

Jeetje Sonja, wat verschrikkelijk.
Afschuwelijk dat de afspraken zo mis gingen in het ziekenhuis. Misschien kun je vragen of de anesthesie je de volgende keer kan prikken. Wij doen dat nog veel vaker dan de IC verpleegkundige. In ons ziekenhuis worden we ook gebeld voor de meest lastig te prikken patienten.
Hoe oud is je kind?

Ik wens toe dat je nog heel veel goede jaren hebt!

Vandaag weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag. Helaas liepen de afspraken uit, waardoor ik een uur heb zitten wachten tot ik aan de beurt was.
Maar de uitslag was goed! De tumor was niet gegroeid, dus ik mag weer 3 maanden wegblijven. Mijn bloedwaarden waren ook verbeterd: geen bloedarmoede meer en de nierfunctie blijft stabiel.

Ik heb bij de oncoloog aangekaart dat die afspraak voor wat betreft het infuus prikken was misgelopen en ze heeft nu inderdaad duidelijk in mijn dossier gezet dat dit de volgende keer bij anesthesie moet gebeuren. Hopelijk gaat het dan wel goed.

Mijn zoon David is 8 jaar oud.

[Anne in Zweden]

Vandaag weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag. Helaas liepen de afspraken uit, waardoor ik een uur heb zitten wachten tot ik aan de beurt was.
Maar de uitslag was goed! De tumor was niet gegroeid, dus ik mag weer 3 maanden wegblijven. Mijn bloedwaarden waren ook verbeterd: geen bloedarmoede meer en de nierfunctie blijft stabiel.

Ik heb bij de oncoloog aangekaart dat die afspraak voor wat betreft het infuus prikken was misgelopen en ze heeft nu inderdaad duidelijk in mijn dossier gezet dat dit de volgende keer bij anesthesie moet gebeuren. Hopelijk gaat het dan wel goed.

Mijn zoon David is 8 jaar oud.

Heerlijk, houwe zo!

[Border Bandit]

Oh Sonja, wat een goed nieuws!!!
Ik ben blij voor je!

[KarenH]

Heel fijn Sonja. Wat een pittige situatie zeg.

[Ronald]

Ondanks dat het niet allemaal volgens het lijstje ging, toch een redelijk mooie uitslag.

Ik ben blij voor je.

[sam28]

Wat een goed nieuws Sonja!! Fijn!
Goed dat de onco in je dossier gezet heeft dat de anesthesie je moet prikken voortaan.

Wat een leeftijd, 8 jaar. Leuk! Maar kan me indenken dat je zorgen om hem hebt ook.

[hannabelgje]

Fijn Sonja!

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk

[Sonja]

Wat een goed nieuws Sonja!! Fijn!
Goed dat de onco in je dossier gezet heeft dat de anesthesie je moet prikken voortaan.

Wat een leeftijd, 8 jaar. Leuk! Maar kan me indenken dat je zorgen om hem hebt ook.

Ja, dat hij nog zo jong is, vind ik echt het moeilijkste van alles. We doen maar zoveel mogelijk leuke dingen. Dat zijn waardevolle herinneringen voor later.

[- pien -]

Vandaag weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag. Helaas liepen de afspraken uit, waardoor ik een uur heb zitten wachten tot ik aan de beurt was.
Maar de uitslag was goed! De tumor was niet gegroeid, dus ik mag weer 3 maanden wegblijven. Mijn bloedwaarden waren ook verbeterd: geen bloedarmoede meer en de nierfunctie blijft stabiel.

Ik heb bij de oncoloog aangekaart dat die afspraak voor wat betreft het infuus prikken was misgelopen en ze heeft nu inderdaad duidelijk in mijn dossier gezet dat dit de volgende keer bij anesthesie moet gebeuren. Hopelijk gaat het dan wel goed.

Mijn zoon David is 8 jaar oud.

Goeie berichten

[pearlsofpassion]

Ja, dat hij nog zo jong is, vind ik echt het moeilijkste van alles. We doen maar zoveel mogelijk leuke dingen. Dat zijn waardevolle herinneringen voor later.

Vreselijk.
Ik heb zo met je te doen.