Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
CindyMayella schreef: ↑do 30 jun 2022, 14:51 Omdat dit een klaagtopic is (en ik heel goed besef dat ik dit zelf moet oplossen): ik ben nu ruim 3 wk uit mn huis, ruim 2 wk in mn nieuwe huis, 2 senioren met een rugzakje in huis gehaald, een weekje toevallig vrij, maar ik zit al 3 dagen grotendeels vd dag te huilen…… Het alleen zijn, vind ik helemaal niet erg….. Maar de gevoelens en frustraties daar omheen….. En dan me echt realiseren dat ik totaal geen sociaal leven heb, geen vrienden (serieus niemand) bij wie ik terecht kan….. wat voor leven heb ik gehad????Houd alsjeblieft niet op. Het klinkt allemaal heel bekend. Maar het erover schrijven helpt je ook met verwerken.
Hou nu verder op…. Moest het ff kwijt ….
smulpaap schreef:Ja hoor , wat Ronald benoemt ..Ik ben vandaag een soort dagboek begonnen… Naar 1 goede vriend, bij wie ik altijd terecht kan, ondanks onze vele verschillen etc…. Heb het hem ook uitgelegd waarom ik doe……
Inktzwart, veel huilen . Tot inzichten komen ... het is geen gemakkelijke periode
Maar toch . Op een dag kon je er hopelijk sterker uit . En ga je je nieuwe leven tegemoet. En van je af schrijven kan echt helpen . Ik typte gewoon een eind heen , maakte niet uit wat . Het hielp mij , ik werd het ene moment boos , het andere moment kwamen de tranen en kon ik niet meer lezen wat ik getypt had . Ik deed dat gewoon op de pc .