kakocavi schreef:
Daar heb je best wel een punt. Mijn Maine Coon is niet erg groot, maar ze heeft wel erg grote oren en wat kleine schoonheids- en karakterflaws. De andere kat is een kruising Maine Coon/Birmaan/Ragdoll en is een stuk groter maar heeft betere verhoudingen, een steviger lijf, evenwichtiger karakter. Ik denk dat als een ras populair wordt je dit altijd wel krijgt. Er wordt dan te veel op een paar populaire kenmerken gefocust ten koste van belangrijkere dingen. Ik vind het nog steeds een erg mooi ras hoor, dat wel. Maar het is jammer dat na honden ook bij katten steeds meer gefokt wordt op extremen. Dat zie je vooral ook bij Perzen, dat waren vroeger echt mooie katten die er helemaal niet uitzagen alsof ze te hard tegen een deur waren gelopen.
Yep, idd dat fokken op extremen, en helaas is de MC ook een populair ras, kijk maar hoe vaak het in dit topic al genoemd word, en populair is killing voor een ras. Inmiddels heb je ook bij de MC al 2 types, het oude en nieuwe, de oude vind ik prachtig, de nieuwe vind ik een karikatuur geworden.
Overigens is Doki ook een MC mix, daar komt zijn formaat vandaan
(7.2 kilo en superslank) maar als ik op FB af en toe berichtjes voorbij zie komen vanmensen die lijken te wedijveren om de grootste coon...zonde...
Oh mijn vorige kat was trouwens een pers, de klassieke variant met neusje, hij zou nu een jaar of 15 zijn, als ik zie wat er in die 15 jaar van de pers geworden is,...dieptriest ook weer.
De mijne had een kortere snoet dan de gemiddelde HTK, volledig onderzocht maar er was gelukkig niks mis mee, traanbuizen enzo waren ook prima, en het karakter is zo super maar het uiterlijk houd me echt tegen om er nog eens 1 te nemen. En ook daarbij, ooit waren ze populair...