Juul schreef: Ik wil niks aan de gruwelijkheid van het incident afdoen. Het blijft natuurlijk zo verschrikkelijk dat er eigenlijk geen woorden voor zijn.Op zich heb je een heel goed punt. He probleem is alleen dat "wij" waar jij over spreekt, niet jij en ik zijn. Dat zijn de dure bazen die de beslissingen nemen. En als dan vervolgens een van die dure bazen in de krant zegt: "het was veilig, want omvliegen was zo lastig in het verkeersschema", dan gaat het dus opeens over geld ipv veiligheid, mensenlevens en oorlog.
Maar voor mij is de grote schuldige eigenlijk de IATA, die het gebied als veilig genoeg beoordeeld om overheen te vliegen. Het is gewoon oorlogsgebied waar vorige week al best wat naar beneden gehaald is.
Waarom meiden diverse andere landen de regio wel? Wij hier in onze westerse veiligheid staan er gewoon niet bij stil dat die veiligheid niet vanzelfsprekend is, en zich niet uitsterkt tot het oneindige. En er in andere gebieden op andere momenten andere regels gelden, of géén regels. Hoe naief of decadent is dat?
En dat is diep triest. Want in de maatschappij van tegenwoordig heb je niet alles onder controle. Als je als passagier in het vliegtuig stapt, dan hoop je erop, of reken je erop dat het toestel in orde is, dat de piloten uitgerust en goed opgeleid zijn en dat ze niet gaan vliegen over gevaarlijke gebieden. Je kan daar als passagier weinig aan doen. Tenzij je het van te voren weet en daarom kiest om niet mee te gaan, maar wie weet nou van te voren precies hoe de route gaat en wat doe je dan als onderweg de route wijzigt?
Fido schreef: Natuurlijk vind ik dit onnoemelijk ernstig en te triest voor woorden en leef mee met al die mensen die hiermee iemand verloren hebben maar tegelijkertijd vind ik het hypocriet om nu ach en wee te wenen/roepen omdat het nu "zo dicht bij is?"Er zijn 193 Nederlanders omgekomen en hoe zat dat ook alweer? Er zitten altijd maar 3 personen tussen jou en een ander? Oftewel, héél veel mensen hebben vrij nauwe lijntjes met de slachtoffers. Of bekenden die de dans maar net ontsnapt zijn (de collega van Shiva, een vriendin van mij). Het komt opeens heel dichtbij en het zou schandalig en schofterig zijn als we nu niet ach en wee zouden wenen en roepen!