Barfplaats.nl

Wij hebben de aller aller allerliefste buren

Tijdens de verhuizing heeft onze buurman onze trailers met lading tot 4 keer toe naar ons huis gereden met zijn tractor omdat de weg voor onze auto's onberijdbaar ijzig was. 
We hebben brandhout van ze gekregen, een hele berg, zomaar voor niks. En twee dagen lang hebben ze ons geholpen met hun machine om het brandhout te klieven.
We krijgen al sinds we hier zitten drinkwater van ze, omdat we dat nog niet zelf hebben.
Ze zijn gek op onze honden! Komen ze telkens knuffelen, zo fijn!
We hebben heerlijk bij ze gegeten met pasen. En gebarbecued in de tuin.
Hij heeft onze auto al twee keer gerepareerd!!!
En telkens zeggen ze: 'vraag eerst aan ons als je iets nodig hebt, want wie weet hebben we het liggen.'
De lijst is nog langer, maar los hiervan zijn het gewoon ontzettende lieve, leuke, gezellige mensen waar het heel erg goed mee klikt. Na zes jaar Estland is dit een geweldige mooie ervaring!

Hebben jullie ook van die fijne buren?

Heel kort: Nee. 

In ons vorige huis (ook Duitsland) hadden we zulke fijne buren. Echt, ik had ze mee willen verhuizen 
We wonen nu alweer 6 jaar op onze nieuwe stek, en de buren hebben nog steeds moeite met gewoon groeten als we langs lopen. Tsja, dan niet hoor. Gelukkig wonen we aardig buitenaf, dus geen contact is ook prima.
Maar stiekem vind ik het toch wel heel jammer.

Maar zulke buren als jij beschrijft, die wil ik toch op onze nieuwe stek (ooit) ook wel heel graag! 

Fijn dat jullie het zo getroffen hebben!

Oh wat een heerlijkheid voor jullie. Warmte waar je zo aan toe bent.
Dikke duim omhoog voor die mensen. 

Wat heerlijk, zulke buren.

Wij zeggen hallo tegen onze buren, best aardig toch  Oh en ik mocht van hun naar ons balkon klimmen toen ik mijn sleutels vergeten was 
Met onze benedenbuurman hadden wij goed contact. Wij verzorgden huis en gaard voor hem als hij op vakantie was, of later toen hij in het ziekenhuis lag. Hij is inmiddels overleden 

Wij hebben nu wel fijne buren, maar wij zijn erg op onszelf, dus we hebben niet veel contact. Een praatje hier en daar, dat is het wel. Maar toen ik echt hulp nodig had en meneer K weg was, kwamen ze gelijk helpen en dat zouden we ook graag voor hun doen. Dus ik ben hier heel blij mee.

In ons vorige huis was het altijd gezeur. Over van die domme dingen. Als er onkruid stond was het zeuren, als ik op zondag ging wieden was het gezeur, als de auto iets teveel voor hun huis stond geparkeerd op de openbare weg was het gezeur, als ik een dieren loge had was het gezeur. Mens, ga wat voor jezelf doen, get a life! Zo blij dat we dat niet meer hebben!

Waar jullie wonen zal elkaar helpen vast veel meer waard zijn dan hier. Fijn dat je dan zulke buren treft!

zo wat een bofferd ben jij! Zij doen wel heel veel voor jullie. Ik heb ook lieve buren, zijn irakese mensen en ik krijg regelmatig een bordje met lekker eten over de schutting of van dat zoete gebak en de buurman heeft 2 jaar geleden een schutting gezet, super blij mee. Kan altijd hulp vragen waar nodig is, dat is een fijn en ook veilig gevoel als j op je buren kan rekenen, beter een goeie buur als een verre vriend 

"Beter een goede buur, dan een verre vriend" toch?! Soms heel waar....
Fijn dat jullie het zo getroffen hebben!

Wij hebben hier gewoon normaal contact met de buren. Soms een praatje, de ene buuf geeft soms de katten eten als we een nachtje weg zijn. Verder zijn wij ook erg op ons zelf dus vinden het prima zoals het nu is.

Jaaaa! In Duitsland hebben we ook lieve buren, maar in Zweden zijn ze inderdaad goud waard! Het lijkt wel alsof hier op het platteland het besef nog bestaat dat je van elkaar afhankelijk bent (of kunt worden) en dat je het samen moet rooien. De behulpzaamheid is enorm, dat is zo fijn!

Zo! Dat zijn met recht Gouden Buren zeg! Fijn! Wees er maar zuinig op

Hebben jullie ook van die fijne buren?

Ja!

In het vorige huis ook hoor. En nu Godzijdank weer.

Wat een heerlijkheid zeg, geniet ervan en wees er zuinig op.

Wij hebben hier ook prettige buren. Fijn op eigen privacy gesteld, maar wel belangstellend en hulp als dat nodig is.

Heerlijk zulke lieve buren!

Wij hebben ook hele leuke buren. Een ouder echtpaar van in de zeventig. Heel aardig en lief. Vorige week stond hun kelder blank belde ze aan of dat bij ons ook zo was. Dat was gelukkig niet zo maar wel even bij hun gekeken of we de oorzaak konden vinden.
Ze bellen bij ons altijd aan als ze problemen hebben met de tv of computer en brengen heerlijke groentes mee van hun moestuin voor ons.

Wow, die buren moet je koesteren! En ik had over die van mij een topic lopen. Vette stress hier.

Anne in Duitsland schreef: Jaaaa! In Duitsland hebben we ook lieve buren, maar in Zweden zijn ze inderdaad goud waard! Het lijkt wel alsof hier op het platteland het besef nog bestaat dat je van elkaar afhankelijk bent (of kunt worden) en dat je het samen moet rooien. De behulpzaamheid is enorm, dat is zo fijn!

Inderdaad, dat besef dat je het niet alleen gaat kunnen redden op een dag maakt dat mensen goed voor elkaar zorgen. Heel bijzonder. In de stad leven veel mensen langs elkaar heen (en ik deed dat ook). In Estland hebben we altijd zelf onze boontjes gedopt. Om dan hier te komen en echt met wijd open armen ontvangen te worden is wel heel erg fijn. Tegelijkertijd loopt de streek leeg. Misschien maakt dat wel dat mensen er nog meer voor elkaar zijn. Iedereen is zo blij dat we hier komen wonen. Terwijl ik zelfs nog bang was dat ze last zouden hebben van het geluid van de honden (stadse mentaliteit, die ook logisch is met zoveel mensen die op elkaar wonen), maar nee hoor, ze vinden het allemaal geweldig! Nieuw leven, nieuwe bedrijvigheid. Maar de triestheid zie ik wel in mensen, dat het gebied leeg loopt, jonge mensen trekken naar de steden. Hele dorpen staan hier leeg. Huizen verkopen niet. Oude mensen moeten gedwongen naar verzorgingstehuizen, waar die vroeger bij hun kinderen bleven wonen. Terwijl het zo'n mooi bestaan is, buiten, ruimte, je eigen beesten, je eigen groente, voor jezelf en voor elkaar zorgen. Ik zou willen dat ik in zo'n leven was geboren en getogen, dan had ik zoveel meer kennis en kunde gehad. Ik blijf nu toch altijd een beetje de stadse dombo die zich in het bos staande probeert te houden

Waar zitten jullie precies Esther?
Wij hebben nog plannen om "die kant op" te gaan wonen ooit, en we hebben natuurlijk 2 kinderen. Meteen het aantal inwoners verdubbeld! 

In Kattisberg