Barfplaats.nl

Ik ben benieuwd naar ervaringen. Na hoeveel tijd zijn jullie teefjes (van fokkers dus) weer echt helemaal op en top de oude na een bevalling, in gedrag en conditioneel? Zit er veel verschil tussen teefjes, of is het telkens zo ongeveer een bepaalde periode, en zo ja dit laatste dus hoelang? En maakt het veel verschil in jullie ervaring bij een klein of groot nest?

Yrsa is afgelopen mei 3 jaar geworden. Had in juni (2012) een nest van 9 pups. Afgelopen oktober hadden we een combi- wegbrengen van een pupje naar Engeland en dan gelijk daar 2 shows te gaan doen. Beide shows werd ze niet geplaatst.
Afgelopen weekend dus maart 2013 werd ze beste teef op de Crufts. Er zat een keurmeester aan de kant die ook op de andere 2 shows aanwezig was en aangaf dat ze nu volledig was "hersteld" van haar nest. En nu ik de foto's aan het bekijken ben zie ik inderdaad dat haar buiklijn in oktober nogal hing en niet strak was en dat die nu weer mooi strak is. En terwijl we in oktober ook gewoon het "fietsschema voor de shows" alweer volgden net als voor deze show. Dus qua voorbereiding geen verschil.

als ik kijk naar werkhonden waar wij mee fokten was het nadat de puppies weg zijn gegaan nog een week of zes eer ze weer top prestatie konden leveren. Zeker de eerste twee weken na het vertrekken van de puppies geen grote werk verrichten, dat wil niet zeggen dat je niets met ze mag of hoef te doen, maar wel rustig aan. Ze hebben even de tijd nodig om te herstellen, ook geestelijk. Kijk maar naar mensen, het duurt toch echt wel even eer je weer op en top fit is , de een langer dan de ander, gewoon kijken hoe het gaat per individu

Wat een verschil, 6 weken tegenover negen maanden!

Esther Q schreef: Wat een verschil, 6 weken tegenover negen maanden!

Ik denk dat het grote verschil zit in kunnen werken of 1e geplaatst worden op een show. De meeste werkhonden hoeven niet te voldoen aan een "perfect" uiterlijk en de meeste showhonden hoeven niet te werken (daarmee bedoel ik echt werken) 

Fido schreef: Ik denk dat het grote verschil zit in kunnen werken of 1e geplaatst worden op een show. De meeste werkhonden hoeven niet te voldoen aan een "perfect" uiterlijk en de meeste showhonden hoeven niet te werken (daarmee bedoel ik echt werken) 

Nou, ik vraag me af of daar zoveel verschil tussen zit. Kunnen werken hangt ook samen met een volledig hersteld lijf. Hier althans wel

Esther Q schreef: Nou, ik vraag me af of daar zoveel verschil tussen zit. Kunnen werken hangt ook samen met een volledig hersteld lijf. Hier althans wel

Wegtrekken hangbuikje is vaak wat opgerekte huid dat duurt langer dan spieren die weer opbouwend getraind kunnen worden.
Wat niet wegneemt dat trainen en veel beweging een sneller herstel naar oude conditie geeft dan een bankpieper.

Info ligt niet meer naast me  maar ik bedenk me nu hoe lang het duurt dat een teef hormonaal weer de oude is? Dit zal zeker meetellen in volledig herstel

Interessante vraag! Ben benieuwd naar de reacties! Ik vind het zelf altijd wel bizar te zien dat het ene teefje binnen redelijke tijd helemaal strak is en dat je niet kan zien dat ze een nest heeft gehad. Terwijl de andere teef voor altijd uitgezakt blijft.

Kwestie van genen?
Biscuit's moeder zag er 6 weken na de bevalling al uit alsof er niks gebeurd was.

Fido schreef: Wegtrekken hangbuikje is vaak wat opgerekte huid dat duurt langer dan spieren die weer opbouwend getraind kunnen worden.
Wat niet wegneemt dat trainen en veel beweging een sneller herstel naar oude conditie geeft dan een bankpieper.

Info ligt niet meer naast me  maar ik bedenk me nu hoe lang het duurt dat een teef hormonaal weer de oude is? Dit zal zeker meetellen in volledig herstel

Das een interessante! Ik kom op de vraag omdat een collega musher onlangs een lange afstandsrace liep met zijn malamutes en onderweg vaststelde dat de alaskanen teams een veel snellere hersteltijd hadden dan zijn malamutes. Wij zien hier dat een teefje zo om en nabij de 3/4 jaar nodig heeft om volledig te herstellen. Dat wil zeggen, als ze een paar weken na het nest de training ingaan, kunnen ze dat seizoen goed meelopen, maar ze lopen toch een fractie minder goed dan het jaar ervoor en het jaar erna.
Dus ja, Lizzy, zou heel goed kunnen, kwestie van genen!

Lichamelijk herstelde Alba heel snel, met 9 weken was er al geen buik meer te zien en ook haar bespiering kwam gelukkig heel snel terug. Beter dan ooit zelfs, ze heeft nooit een slechte bespiering gehad maar ze is sinds het nest heel droog gespierd.

Haar vacht was (na een flinke borstelbeurt) ook nog erg mooi, ze had alleen veel wol losgelaten wat normaal is door de hormonen. Toen de pups een week of 14 waren, werd haar bovenvacht ook slecht, ik denk dat je dan pas het haar ging zien wat in de zoogperiode 'gemaakt' is. Verharende rassen zouden dan waarschijnlijk gewoon 'kaal' worden, maar verder dan onderwol loslaten gaat een Barbet niet dus haar bovenvacht was dof en leek wel door de ratten aangevroten . Ze heeft ook last gehad van een gist in die tijd, waarschijnlijk door een dipje in de weerstand in combinatie met de onderwol die losliet.
Ik heb een flink stuk van de vacht geknipt, uiteraard de gist bestreden en sinds begin dit jaar vind ik haar vacht weer mooi (en ook hier weer, zelfs nog mooier en makkelijker dan voor het nest).

Hormonaal duurt het langer. Alba is normaal héél erg stipt met loops worden. Na het nest had ik wel verwacht dat ze uit haar ritme zou zijn. Ze is 3 weken later loops geworden dan 'normaal', wat ik opvallend vond was dat ze een dag of 10 na de osteopaat loops is geworden. Ik durf wel te zeggen dat als ik eerder naar de osteopaat was gegaan, ze wel op haar 'vaste' tijdstip loops was geworden.

Ze is sinds we Lotus erbij hebben zo gek als een deur en ongelofelijk stout en ondeugend, ze zit overduidelijk beter in 'r vel dan ooit en ze is echt blij en gezond. Toch denk ik dat als ze (elk moment) de 2e loopsheid na het nest heeft gehad ze echt weer 100% in balans is ook hormonaal.

Maar ik bekijk het natuurlijk anders, Alba is geen sledehond en niet eens een werkhond in wat voor werk dan ook. Ik dénk dat als ze een wel een werkende hond was geweest dat ze lichamelijk ook nu weer optimaal zou zijn, een maand of 9 na het nest dus, kijkend naar vacht en algemene conditie.

Denk dat het van teef tot teef verschilt, ( zeer verharend ras)  heb hier maar met 1 teef 3 nesten gehad, en heeft wel wat voor haar kiezen  gehad het laatste nest: behoorlijk ernstige mastitis. Maar ze herstelde altijd heel snel, ging ook nooit zo vreselijk uit vacht.  De eerste 2 nesten gezoogd totdat de pups de deur uitgingen, Geen hangtieten, mooie buik weer. Wel veranderde ze opzich: geestelijk en lichamelijk werd ze na het eerste nest helemaal volwassen, ze was toen ruim 3 jaar. Werd ook weer gewoon loops in hetzelfde patroon. Ze was een ijzersterke dame.

Lizzy schreef: Kwestie van genen?
Biscuit's moeder zag er 6 weken na de bevalling al uit alsof er niks gebeurd was.

Waren die pups dan heel vroeg gespeend?

MargaS schreef: Waren die pups dan heel vroeg gespeend?

Nope, die hebben tot ruim 7 weken bij moeders gelebberd.

Ik spreek hier bewust ook niet over Biscuit aangezien zij maar 2 weken heeft gevoed. Bij haar is niet te zien dat ze pups heeft gehad, maar da's dus logisch.

Lizzy schreef: Nope, die hebben tot ruim 7 weken bij moeders gelebberd.

Ik spreek hier bewust ook niet over Biscuit aangezien zij maar 2 weken heeft gevoed. Bij haar is niet te zien dat ze pups heeft gehad, maar da's dus logisch.

Mwah, als je naar Angels kijkt zou je denken dat ze 3 weken geleden 10 pups gespeend heeft. Een rij vol theezakken  ...haar moeder trouwens idem. Tis dat ze lang haar hebben anders zou je denken dat het van die uitgewoonde teven zijn.

Conditioneel zijn ze vrij vlot weer op orde, kan me niet heugen dat teven hier rusttijd hebben gekregen na de de kraamperiode, die draaide daarna gewoon mee met de rest zichzelf ondertussen vermakend met de achtegebleven pups. Alleen gaan ze wel na zoveel weken even fijn "uit vacht" en wil je terug naar een showvacht, dan  ben je daar wel even zoet mee. Maar zo voor het oog, geen kale honden oid. gewoon lange pruiken, soms wat beschadigd door het puppengewled en dan met weinig tot geen onderwol.