Echinococcus Granulosus en BARF
Geplaatst: di 10 mar 2009, 12:31
De meeste van ons hebben het artikel al gezien:
Risico van rauwvleesvoeren (al dan niet bevroren geweest- cq BARF-en) aan honden
Artikel over de Echinococcus Granulosis (niet te verwarren met de vossenlintworm Echinococcus locularis)
bron: agrarisch dagblad
Door de import van rundvee is in Nederland een worm geconstateerd die onder normale omstandigheden niet in Nederland voorkomt.
Het gaat om de Echinococcus Granulosis, een lintworm die bij runderen en honden voorkomt.
"We hebben de worm, bij meerdere runderen die ter sectie zijn aangeboden aangetroffen. Daarnaast is de worm bij tien partijen in het slachthuis aangetroffen. De worm is aangetroffen bij runderen afkomstig uit Roemenië, " aldus rundveedierenarts Linda van Wuijckhuise van de Gezondheidsdienst voor Dieren.
Het gaat om een blaasworm die bij runderen vooral in de lever en longen voorkomt. Besmette runderen kunnen elkaar niet besmetten en deze blaasworm is niet gevaarlijk voor de mens. "De verspreiding van de worm kan alleen via de hond. Wanneer een hond slachtafval van een besmet rund eet, kan hij de worm verspreiden door het veevoer te bevuilen met ontlasting", legt Van Wuijckhuise uit. De eitjes die een besmette hond uitscheidt zijn wel degelijk gevaarlijk voor de mens als deze hiermee besmet wordt.
Een besmetting kan voor een rund dodelijk zijn. "Behandelen is niet mogelijk. De belangrijkste maatregel is het ontwormen van de honden in Roemenië", aldus de GD.
Nederland heeft in 2007 tussen de 500 en 1000 runderen uit Roemenië geïmporteerd per maand. "We kunnen niets zeggen over de besmettingsgraad van het vee, maar vast staat dat het meer is dan een incident", aldus Van Wuijckhuise.
=======================
Allereerst wat meer informatie over de Echinococcus Granulosis van het RIVM:
Echinococcus
De lintworm Echinococcus granulosus is een kleine lintworm, slechts 3 à 6 mm lang, die honden en wolven als eindgastheer heeft. Tussengastheren, waarin de hydatide cyste gevormd wordt, zijn vele landbouwhuisdieren: schaap, rund, geit, varken maar ook paard, hert en kameel. De cystes zijn wisselend van vorm en grootte maar worden vaak wel zo groot dat ze met het blote oog makkelijk zichtbaar zijn. Ze worden het meest gevormd in lever en longen. Honden en wolven besmetten zich door het eten van besmette organen (slachtafval) van bovengenoemde dieren. De mens is voor deze lintworm ook tussengastheer en geen eindgastheer. Tussengastheren besmetten zich door eitjes die in het milieu terecht komen. Besmetting van mensen kan optreden doordat eitjes die in het milieu terecht gekomen zijn, op voedsel terecht komen dat niet verhit wordt. Ook door het aaien van besmette honden kan een mens zich besmetten. De hond kan door zijn vacht te likken gemakkelijk de plakkerige eitjes vanonder zijn staart over zijn hele lichaam uitsmeren, of hij kan de mens likken en op die manier besmetten.
Een andere kleine lintworm, Echinococcus multilocularis, heeft de vos als eindgastheer. Deze lintworm is nog geen 4 mm lang. Tussengastheren zijn (wilde) knaagdieren, bijvoorbeeld de muskusrat. Als honden of katten een besmet wild knaagdier opeten kunnen ook zij als eindgastheer optreden. Van deze lintwormsoort kan de mens ook tussengastheer zijn. Mensen kunnen zich besmetten door iets te eten dat door besmette ontlasting van vossen bezoedeld is (bijvoorbeeld wilde bessen of paddestoelen uit het bos). Mensen kunnen ook besmet worden door een hond of kat, die kans heeft gezien een besmet knaagdier op te eten. De lintworm die in dit huisdier ontstaat zal proglottiden met eitjes uitscheiden, waarmee de mens zich kan besmetten.
Ziekteverschijnselen bij de mens
De mens kan echinococcose oplopen door eieren van de hondenlintworm of van de vossenlintworm op te nemen. Per definitie is de mens voor deze worm alleen tussengastheer en daarmee drager van de blaasworm. De blaaswormen die door Echinococcus ontstaan zijn veel groter dan die zich door infectie met T. solium (grote lintworm) kunnen ontwikkelen. De Echinococcus granulosus blaaswormen bevatten veel vocht en wat ‘stof’, het zogenaamde hydatide-zand. De blaaswormen van E. granulosus (van de hond) veroorzaken meestal geen problemen. Dit is echter afhankelijk van de grootte en plaats van de blaas en de groeisnelheid (ongeveer 1 cm in diameter per jaar). Problemen ontstaan vooral wanneer er een blaas in het weefsel van de long of lever barst. Een mogelijke complicatie is dan anafylactische shock, een zeer heftige allergische reactie. Een dergelijke reactie kán optreden wanneer iemand geopereerd wordt en er dan per ongeluk een blaasworm gevonden en beschadigd wordt.
Besmetting met de blaasworm van E. multilocularis, van de vos, heeft een kwaadaardiger verloop. Wederom bepalen de grootte, plaats en groeisnelheid van de blazen welke symptomen op de voorgrond treden. De lever is het meest aangetaste orgaan, in meer dan 90% van de gevallen vormen zich hier blazen. De blaaswormen van E. multilocularis vormen echt ook voortdurend ‘dochterblazen’, die zich weer verder in het lichaam verspreiden. Ondanks alle schade die aangericht wordt, kan het toch wel 5-15 jaar duren voordat klachten duidelijk naar voren komen. Bij een ernstige aantasting van de lever is de kans groot dat de patiënt hieraan overlijdt.
Ziekteverschijnselen bij dieren
Dieren worden vrijwel nooit ziek, of het dier nu als eindgastheer voor de lintworm fungeert of als tussengastheer voor de blaasworm. Slechts vage, weinig specifieke klachten treden soms op als gevolg van de plaats en grootte van de blazen. Knaagdieren met hydatide cystes van E. multilocularis gaan wel vaak dood aan de grote hoeveelheid blazen in hun lichaam.
In landen waar echinococcose nog veel voorkomt is vooral het afkeuren van aangetaste levers op het slachthuis een economisch probleem, omdat deze levers niet meer geconsumeerd mogen worden.
Verspreiding en frequentie
Gevallen van Echinococcus granulosus kwamen vroeger wel in Nederland voor, met name de runder- en schapenblaasworm. Intensieve slachthuiscontrole en het voeren van honden met droogvoer en (gesteriliseerd) blikvoer hebben ervoor gezorgd dat deze parasiet al tientallen jaren niet meer bij dieren in het slachthuis (als blaasworm) waargenomen wordt.
=====================
We weten inmiddels dat via Roemenië weer besmet rundvlees ons land binnen komt. Hoe kunnen we daar het beste mee om gaan?
In Nederland komt deze lintworm (de granulosus dus) niet meer voor. Door strenge keuringen bij de slacht en door het ontwormen van de hond, is deze worm "uitgestorven". De Nederlandse koeien die hier geslacht worden, worden streng gecontroleerd op de cysten, die deze lintworm veroorzaakt bij de koe (of schaap). Het vlees wordt afgekeurd. Overigens zit de cyste vooral in de levers (70%) en longen (20%) van het geslachte vee. 10% van de cystes kunnen dus door het hele lichaam aan worden getroffen (nieren, spieren, hersenen, botten, etc). Blijkbaar wordt er in Roemenie minder streng gecontroleerd. En komt er dus besmet vlees Nederland binnen. Mocht dit gegeten worden door de hond, ontstaan er dus problemen. Zie boven.
De kans dat door de import van dit besmette rundvlees deze lintworm opnieuw geintroduceerd wordt in NL is zeer klein maar niet geheel ondenkbaar. In theorie is het mogelijk dat een hond besmet vlees uit Roemenie eet (dat niet ingevroren is geweest), de hond de eitjes via de ontlasting uitscheid en dat runderen/schapen, met honden-ontlasting besmet gras eten. En zo deze lintworm opnieuw geintroduceerd wordt in ons land. De kans dat je de Staatsloterij wint is waarschijnlijk groter. Maar de tijd zal het leren.
Ian Billinghurst schrijft in zijn boek dat het invriezen van vlees de Echinococcus Granulosus doodt. Besmet vlees moet volgens Ian B. 10 dagen ingevroren worden op minus 20 graden. Naar het schijnt, vriest de parasiet al dood door het 4 dagen in te vriezen bij minus 18 graden. Diverse instanties bevestigen dat het invriezen inderdaad de Echinococcus Granulosus doodt.
Risico van rauwvleesvoeren (al dan niet bevroren geweest- cq BARF-en) aan honden
Artikel over de Echinococcus Granulosis (niet te verwarren met de vossenlintworm Echinococcus locularis)
bron: agrarisch dagblad
Door de import van rundvee is in Nederland een worm geconstateerd die onder normale omstandigheden niet in Nederland voorkomt.
Het gaat om de Echinococcus Granulosis, een lintworm die bij runderen en honden voorkomt.
"We hebben de worm, bij meerdere runderen die ter sectie zijn aangeboden aangetroffen. Daarnaast is de worm bij tien partijen in het slachthuis aangetroffen. De worm is aangetroffen bij runderen afkomstig uit Roemenië, " aldus rundveedierenarts Linda van Wuijckhuise van de Gezondheidsdienst voor Dieren.
Het gaat om een blaasworm die bij runderen vooral in de lever en longen voorkomt. Besmette runderen kunnen elkaar niet besmetten en deze blaasworm is niet gevaarlijk voor de mens. "De verspreiding van de worm kan alleen via de hond. Wanneer een hond slachtafval van een besmet rund eet, kan hij de worm verspreiden door het veevoer te bevuilen met ontlasting", legt Van Wuijckhuise uit. De eitjes die een besmette hond uitscheidt zijn wel degelijk gevaarlijk voor de mens als deze hiermee besmet wordt.
Een besmetting kan voor een rund dodelijk zijn. "Behandelen is niet mogelijk. De belangrijkste maatregel is het ontwormen van de honden in Roemenië", aldus de GD.
Nederland heeft in 2007 tussen de 500 en 1000 runderen uit Roemenië geïmporteerd per maand. "We kunnen niets zeggen over de besmettingsgraad van het vee, maar vast staat dat het meer is dan een incident", aldus Van Wuijckhuise.
=======================
Allereerst wat meer informatie over de Echinococcus Granulosis van het RIVM:
Echinococcus
De lintworm Echinococcus granulosus is een kleine lintworm, slechts 3 à 6 mm lang, die honden en wolven als eindgastheer heeft. Tussengastheren, waarin de hydatide cyste gevormd wordt, zijn vele landbouwhuisdieren: schaap, rund, geit, varken maar ook paard, hert en kameel. De cystes zijn wisselend van vorm en grootte maar worden vaak wel zo groot dat ze met het blote oog makkelijk zichtbaar zijn. Ze worden het meest gevormd in lever en longen. Honden en wolven besmetten zich door het eten van besmette organen (slachtafval) van bovengenoemde dieren. De mens is voor deze lintworm ook tussengastheer en geen eindgastheer. Tussengastheren besmetten zich door eitjes die in het milieu terecht komen. Besmetting van mensen kan optreden doordat eitjes die in het milieu terecht gekomen zijn, op voedsel terecht komen dat niet verhit wordt. Ook door het aaien van besmette honden kan een mens zich besmetten. De hond kan door zijn vacht te likken gemakkelijk de plakkerige eitjes vanonder zijn staart over zijn hele lichaam uitsmeren, of hij kan de mens likken en op die manier besmetten.
Een andere kleine lintworm, Echinococcus multilocularis, heeft de vos als eindgastheer. Deze lintworm is nog geen 4 mm lang. Tussengastheren zijn (wilde) knaagdieren, bijvoorbeeld de muskusrat. Als honden of katten een besmet wild knaagdier opeten kunnen ook zij als eindgastheer optreden. Van deze lintwormsoort kan de mens ook tussengastheer zijn. Mensen kunnen zich besmetten door iets te eten dat door besmette ontlasting van vossen bezoedeld is (bijvoorbeeld wilde bessen of paddestoelen uit het bos). Mensen kunnen ook besmet worden door een hond of kat, die kans heeft gezien een besmet knaagdier op te eten. De lintworm die in dit huisdier ontstaat zal proglottiden met eitjes uitscheiden, waarmee de mens zich kan besmetten.
Ziekteverschijnselen bij de mens
De mens kan echinococcose oplopen door eieren van de hondenlintworm of van de vossenlintworm op te nemen. Per definitie is de mens voor deze worm alleen tussengastheer en daarmee drager van de blaasworm. De blaaswormen die door Echinococcus ontstaan zijn veel groter dan die zich door infectie met T. solium (grote lintworm) kunnen ontwikkelen. De Echinococcus granulosus blaaswormen bevatten veel vocht en wat ‘stof’, het zogenaamde hydatide-zand. De blaaswormen van E. granulosus (van de hond) veroorzaken meestal geen problemen. Dit is echter afhankelijk van de grootte en plaats van de blaas en de groeisnelheid (ongeveer 1 cm in diameter per jaar). Problemen ontstaan vooral wanneer er een blaas in het weefsel van de long of lever barst. Een mogelijke complicatie is dan anafylactische shock, een zeer heftige allergische reactie. Een dergelijke reactie kán optreden wanneer iemand geopereerd wordt en er dan per ongeluk een blaasworm gevonden en beschadigd wordt.
Besmetting met de blaasworm van E. multilocularis, van de vos, heeft een kwaadaardiger verloop. Wederom bepalen de grootte, plaats en groeisnelheid van de blazen welke symptomen op de voorgrond treden. De lever is het meest aangetaste orgaan, in meer dan 90% van de gevallen vormen zich hier blazen. De blaaswormen van E. multilocularis vormen echt ook voortdurend ‘dochterblazen’, die zich weer verder in het lichaam verspreiden. Ondanks alle schade die aangericht wordt, kan het toch wel 5-15 jaar duren voordat klachten duidelijk naar voren komen. Bij een ernstige aantasting van de lever is de kans groot dat de patiënt hieraan overlijdt.
Ziekteverschijnselen bij dieren
Dieren worden vrijwel nooit ziek, of het dier nu als eindgastheer voor de lintworm fungeert of als tussengastheer voor de blaasworm. Slechts vage, weinig specifieke klachten treden soms op als gevolg van de plaats en grootte van de blazen. Knaagdieren met hydatide cystes van E. multilocularis gaan wel vaak dood aan de grote hoeveelheid blazen in hun lichaam.
In landen waar echinococcose nog veel voorkomt is vooral het afkeuren van aangetaste levers op het slachthuis een economisch probleem, omdat deze levers niet meer geconsumeerd mogen worden.
Verspreiding en frequentie
Gevallen van Echinococcus granulosus kwamen vroeger wel in Nederland voor, met name de runder- en schapenblaasworm. Intensieve slachthuiscontrole en het voeren van honden met droogvoer en (gesteriliseerd) blikvoer hebben ervoor gezorgd dat deze parasiet al tientallen jaren niet meer bij dieren in het slachthuis (als blaasworm) waargenomen wordt.
=====================
We weten inmiddels dat via Roemenië weer besmet rundvlees ons land binnen komt. Hoe kunnen we daar het beste mee om gaan?
In Nederland komt deze lintworm (de granulosus dus) niet meer voor. Door strenge keuringen bij de slacht en door het ontwormen van de hond, is deze worm "uitgestorven". De Nederlandse koeien die hier geslacht worden, worden streng gecontroleerd op de cysten, die deze lintworm veroorzaakt bij de koe (of schaap). Het vlees wordt afgekeurd. Overigens zit de cyste vooral in de levers (70%) en longen (20%) van het geslachte vee. 10% van de cystes kunnen dus door het hele lichaam aan worden getroffen (nieren, spieren, hersenen, botten, etc). Blijkbaar wordt er in Roemenie minder streng gecontroleerd. En komt er dus besmet vlees Nederland binnen. Mocht dit gegeten worden door de hond, ontstaan er dus problemen. Zie boven.
De kans dat door de import van dit besmette rundvlees deze lintworm opnieuw geintroduceerd wordt in NL is zeer klein maar niet geheel ondenkbaar. In theorie is het mogelijk dat een hond besmet vlees uit Roemenie eet (dat niet ingevroren is geweest), de hond de eitjes via de ontlasting uitscheid en dat runderen/schapen, met honden-ontlasting besmet gras eten. En zo deze lintworm opnieuw geintroduceerd wordt in ons land. De kans dat je de Staatsloterij wint is waarschijnlijk groter. Maar de tijd zal het leren.
Ian Billinghurst schrijft in zijn boek dat het invriezen van vlees de Echinococcus Granulosus doodt. Besmet vlees moet volgens Ian B. 10 dagen ingevroren worden op minus 20 graden. Naar het schijnt, vriest de parasiet al dood door het 4 dagen in te vriezen bij minus 18 graden. Diverse instanties bevestigen dat het invriezen inderdaad de Echinococcus Granulosus doodt.