Hier kun je artikelen/informatie over medische zaken posten en vinden, dat als naslagwerk kan dienen voor de forumleden. Dit is GEEN vragen of discussie-categorie.

Moderator: Charlie Angel

#2775037
Van Shawn Messonnier, holistisch dierenarts.

Afbeelding

Introductie:
Er zijn vele oorzaken voor jeuk bij honden maar de belangrijkste meest voorkomende oorzaak is de genetische ontstekingsziekte “atopische (allergische) dermatitis” genoemd, van huid allergie genoemd.

Noot Lizzy: we gaan even wat dieper in op het feit dat deze ziekte genetisch is. Van de website http://www.allergiepolivoorhonden.nl/is ... elijk.html:

Atopische dermatitis bij honden heeft een erfelijke basis. Dat blijkt o.a. uit het feit dat het bij bepaalde rassen veel vaker voorkomt. Maar erfelijkheid is niet de enige factor die bepaalt of een hond atopische dermatitis ontwikkelt; daarvoor zijn omgevingsfactoren mede verantwoordelijk. De erfelijke aanleg voor atopie berust op zeer veel verschillende genen, die nog lang niet allemaal bekend zijn. Het is (voorlopig) dan ook niet mogelijk om een fokprogramma op te zetten om atopie uit te bannen.

Er zijn inmiddels bij de hond bijna 100 genen bekend die iets te maken lijken te hebben met atopie. Dat zijn genen op het gebied van de huidbarrière, verschillende onderdelen van het immuunsysteem, ontstekingsreactie en de celcyclus. Het effect van ieder gen op zich is meestal maar heel klein; het is de combinatie van de verschillende genen die bepaalt hoe groot de gevoeligheid van de hond is voor het ontwikkelen van atopische klachten.
De invloed van de verschillende genen verschilt per ras en per gebied. Dat verklaart waarschijnlijk waarom de klachten ook vaak verschillen tussen de verschillende rassen, maar ook waarom de reactie op diverse behandelingen tussen de rassen lijkt te variëren.

Niet alleen de genetische opmaak van een hond bepaalt of hij last gaat krijgen van atopische klachten: daarvoor zijn ook omgevingsfactoren in zijn vroege jeugd verantwoordelijk.

Omdat de ontwikkeling van atopie dus op zoveel verschillende genen berust en niet alleen op genen maar ook op omgevingsfactoren, zal het waarschijnlijk nooit mogelijk zijn om een screening- en fokprogramma op te zetten voor deze ziekte.

Terug naar de vertaling van het boek: In het boek “de allergie oplossing voor honden” bespreek ik (ik is in deze de schrijver, Shawn) de mogelijkheden voor het omgaan met allergische condities op de holistische manier. Anders dan andere holistische huisdierboeken is dit boek een objectieve uitwerking van de meest gebruikte en geadviseerde therapieen – zowel conventioneel als aanvullende therapieen – voor honden met atopische dermatitis. Dit boek bespreek alle manieren van aanpak zodat jij met je dierenarts kunt besluiten wat de beste behandeling is. Dit boek is niet bedoeld ter vervanging van een bezoek aan de dierenarts. Er zijn potentiele zeer serieuze oorzaken voor jeuk bij honden en een goede diagnose is essentieel voor het herstel van je hond. Gebruik het boek als een start voor discussie tussen jou en je dierenarts.

De holistische gedachten: het verbaast je misschien te zien dat we een hoofdstuk besteden aan conventionele therapieen voor de behandeling van allergieen in een holitisch boek. Maar de twee zijn niet tegenovergesteld aan elkaar. Holistisch betekent dat je kijkt naar het hele dier en dat te doen wat voor het dier het beste is. Om te kijken wat het beste is voor het dier moeten arts en eigenaar een holistische kijk op de zaak krijgen. De holistische dierenarts en de eigenaren kijken naar de hond in z’n geheel in plaats van zich blind te staren op de problemen en de symptomen. De holistische kijk overweegt alle opties en kiest dan wat het beste is voor jouw hond. Dit betekent dat in sommige gevallen conventionele medicatie nodig is om te helpen de jeuk te verlichting en de ontstekingsreactie te verminderen bij een hond die lijdt aan allergische dermatitis. Zolang we deze conventionele therapie op een intelligente manier gebruiken, zijn we holistisch bezig.

Allergieen begrijpen: wanneer je hond op een regelmatige basis krabt zonder dat er wondjes op de huid zitten, is er een kans dat hij een allergie heeft. Atopische dermatitis is een van de meest voorkomende huidziektes bij honden. Als je geïnteresseerd bent in holistische huisdierzorg om deze ziekte te behandelen, zoek dan een dierenarts die dezelfde kijk op de zaken heeft. Maar eerst moet je uitzoeken of de jeuk inderdaad veroorzaakt wordt door atopische (allergische) dermatitis.

Zorg eerst voor een goede diagnose: atopie is een genetische ontstekingsziekte waarbij de hond gevoelig is voor iets in de omgeving dat een allergeen wordt genoemd. Dit kan zijn onder andere: pollen, schimmels, bloeiende planten (kruisbloem bijv.), huisstofmijten, etc. In honden die niet allergisch zijn, deze allergenen vormen geen problemen. Bij honden die allergisch zijn, veroorzaken deze allergenen problemen. Honden krijgen de diagnose atopische dermatitis op basis van symptomen, ziektebeeld en of ze reageren op prednison of antihistamines. Ik heb meerdere problemen met conventionele behandeling bij huid allergieen maar mijn grootste probleem is wel dat dierenartsen falen om een juiste diagnose te stellen. Misschien willen dierenartsen niet dat mensen zoveel geld uit moeten geven om achter de oorzaak van de problemen te komen. Misschien vindt de dierenarts wel dat de hond een allergie heeft en is het makkelijk om de hond te behandelen met cortico’s of andere medicijnen dat jeuk en een rode huid behandeld en ze hopen dat de hond geen last krijgt van de ernstige bijwerkingen. Deze redenen zijn geen excuus voor het stellen van de juiste diagnose en juiste behandeling. Hoewel huidallergieën de meest voorkomende oorzaak is voor jeuk, zijn er ook andere (serieuze) oorzaken waardoor een hond jeuk kan krijgen. Dit zijn onder andere infecties (bacteriele of schimmelinfecties zoals ringworm), parasieten zoals bijten en vlooien, immuunsysteem problemen, malassezia (gisten) dermatitis, contact dermatitis, huidkanker, hormoonziektes zoals een traag werkende schildklier en de ziekte van Cushing. Allergieen anders dan atopische dermatitis kunnen ook oorzaak zijn zoals voedselallergie en vlooienallergie. Alleen bij uitvoeren van diagnose testen kan een dierenarts de werkelijke oorzaak vinden voor het chronische krabben en de hond naar behoren behandelen. Er is simpelweg geen excuus voor het niet stellen van een behoorlijke diagnose voorafgaande aan behandeling van een chronisch probleem bij de hond.

Iets anders dat ik zeer problematisch vind is dat veel honden met chronische allergieen maanden of jarenlang behandeld worden met potentieel zeer schadelijke medicijnen zoals cortico’s en antihistamines, zonder te proberen eerst een veilige therapie te vinden. Het gebrek aan veilige lange termijn behandelingen en effectieve conventionele behandelingen voor allergische huisdieren is de reden dat ik geïnteresseerd ben geraakt in aanvullende therapieen. Ik was gefrustreerd om iedere maand, maand na maand huisdieren te zien voor hun maandelijkse ‘allergie prik’ en een dosis cortico pillen. Ik kon ze een paar weken van de jeuk af helpen maar ze kwamen altijd terug voor nog meer pillen. Ik was wanhopig op zoek naar iets dat hun afhankelijkheid in cortico’s verminderde omdat ik wist dat deze medicijnen hun leven verkorten en er veel nare bijwerkingen zijn.

Wanneer een allergie zich ontwikkeld: atopische dermatitis is een genetische ziekte dat maakt dat sommige rassen vatbaarder zijn voor huid allergieen. Om deze reden zou er niet gefokt moeten worden met honden die aan atopische dermatitis lijden. Door het genetische component van de ziekte zie je bij sommige rashonden vaker atopische dermatitis dan bij anderen. Dit zijn onder andere de rassen: Cairn Terrier, Sharpei’s, West Highland White Terriers, Scottisch Terriers, Lhasa Apso, Shih Tzus, Ruwharige Foxterriers, Dalmatische Honden, Mopshonden, Ierse Setters, Boston Terriers, Golden Retrievers, Boxers, Engelse Setters, Labrador Retrievers, Mini Schnauzers, Belgische Herders. En sommige studies tonen aan (niet alle) dat teefjes vaker last hebben dan reuen. Ondanks dat sommige rassen gevoeliger zijn dan de andere kan het bij ieder ras voor komen.

Volgens de veterinaire literatuur ontstaat de allergie gemiddeld genomen tussen het eerste en het derde levensjaar. Dit is een beetje misleidend. De allergie ontstaat namelijk gemiddeld genomen ergens tussen de 1 en 3 jaar dat het dier bloot wordt gesteld aan datgene waar hij allergisch voor is. Dus zelfs als je hond genetisch vatbaar is om allergieen te ontwikkelen, als hij niet in een omgeving woont waar het allergeen voor komt waar hij allergisch voor zou zijn geworden, zal hij nooit problemen ontwikkelen. Maar verhuis je dan naar een locatie waar heel veel omgevings-allergenen voorkomen, zal je hond naar alle waarschijnlijkheid symptomen van allergieen ontwikkelen binnen 1 a 3 jaar. Ondanks dat er goed gedocumenteerd en
wetenschappelijk aangetoond is dat de meeste problemen ontstaan 1 tot 3 jaar na in aanraking te zijn gekomen met het allergeen waar ie allergisch voor is, krijgen sommige honden pas problemen als ze van middelbare leeftijd of ouder zijn. En andere honden ontwikkelen al symptomen in de eerste maanden van hun leven. We kunnen leeftijd dus wel als een ruwe lichtlijn gebruiken maar er zijn geen strikte regels voor dieren met allergieen. Als een eigenaar vraagt of een dier met atopische dermatitis genezen kan worden is het antwoord daarop eigenlijk nee, hoewel sommige dieren over de allergie heen groeien. Als een eigenaar naar een andere locatie verhuisd waar geen of minder van de allergenen aanwezig zijn zal een hond die nog steeds allergisch is geen symptomen meer vertonen en lijkt genezen.

Symptomen van allergie: jeuk is het meest overduidelijke symptoom van atopische dermatitis. Hoewel wondjes en verkleuringen van de huid geen symptoom van de ziekte zelf is, ontstaan deze door likken en krabben en dit lijdt weer tot een ander probleem zoals secundaire bacteriele of gist infectie. Sommige honden ontwikkelen bijkomende problemen door atopische dermatitis zoals oorontsteking, loopneus en diarree. Veel atopische honden vertonen alleen symptomen gedurende bepaalde seizoenen. Ze hebben alleen jeuk in het seizoen dat er veel van de allergenen waar de hond allergisch voor is aanwezig is. Veel allergische honden echter ontwikkelen symptomen gedurende het hele jaar. Je kunt atopische dermatitis bij je hond vermoeden als je hond jeuk heeft maar de huid er normaal uit ziet (de uitzondering hierop vormt de Engelse Bulldog, zij kunnen een rode huid hebben met minimaal jeuk). Dit helpt om het verschil in diagnose te maken tussen een hond die lijdt aan allergische atopie of een andere ziekte die jeuk veroorzaakt maar waarbij je dus ook huidwondjes ziet. De jeuk kan mild, gemiddeld of ernstig zij maar de meeste allergische honden beginnen niet met ernstige jeuk.

Voor honden met plotselinge ernstige jeuk is de verdenking eerder mijten of vlooien of de weinig geziene voedselallergie. Met de tijd kunnen wondjes en secundaire infecties ontstaan als gevolg van het chronische krabben. Veel honden met allergieen krijgen een roze of rode huid en een huid die bronskleurig of donkerder wordt. De roze of rode kleur kan een vroeg symptoom zijn van de ziekte en ontstaat door chronische ontsteking. De brons-verkleuring is het effect van pigment in het speeksel van de hond dat de verkleuring veroorzaakt. Je ziet deze verkleuring vooral bij honden met licht haar. Het donker worden van de huid wordt hyperpigmentatie genoemd en kan ontstaan bij elke chronische huidziekte als gevolg van repeterend trauma en ontsteking. Veel honden met atopische dermatitis hebben ook een vlooien allergie en chronische bacteriele infectie. Chronische huidinfectie wordt zo vaak gezien bij honden met een allergie dat elke hond met een chronische huidinfectie onderzocht moet worden voor atopie en ook voor hormoongerelateerde ziektes zoals schildklierproblemen. Aangezien allergische huid geen normale huid is, is het extra gevoelig voor secundaire infecties. In veel gevallen wordt de huid geïnfecteerd door de staphylococcen bacterie die kleine rode bultjes of kleine puistjes veroorzaakt. Als deze open gaan kunnen er ook korstjes ontstaan. Secundaire gistinfecties worden steeds vaker gezien bij atopische honden. Meestal is de Malassezia de schuldige. Honden met een gistinfectie hebben jeuk en vaak zien we gele schilfertjes en meestal hebben ze een vieze lucht bij zich. Vaak wordt er in geval van een gistinfectie een verkeerde diagnose gesteld maar moeten in overweging worden genomen als de hond bovenstaande symptomen vertoond. Sommige honden met allergieen vertonen atypische symptomen die samenhangen met hun allergie. Dit kan zijn een loopneus, loopogen, astma, overgeven, diarree.

Vaccineren van atopische honden: voor ieder eiwit van buitenaf inclusief die gevonden worden in vaccines, kunnen de delicate balans van je allergische hond verstoren en een uitbraak veroorzaken van de allergie dat resulteert in krabben. Vaccineer nooit honden die op dat moment symptomen van de allergie vertonen. Als het tijd is om de hond te vaccineren, kun je beter kiezen voor een titer bepaling om te kijken of de hond de enting wel nodig heeft. Als de hond persee gevaccineerd moet worden, geef ik ook een verhoogde dosis vitamines en mineralen en voeg ook andere dingen toe als leverversterkende middelen, middelen die ontgiften en middelen die het immuunsysteem versterken. Als je hond allergische reacties vertoont op een enting is het beter niet meer te vaccineren.

Geen allergieen maar iets anders: heel vaak wordt jeuk dat de hond dwingt om te krabben veroorzaakt door atopische dermatitis. Maar er zijn andere huidproblemen die ook jeuk veroorzaken en waar de foutieve diagnose allergie wordt gesteld. Ik blijf herhalen dat het heel erg belangrijk is om de juiste diagnose te stellen voordat er een therapie wordt ingesteld.

Mijt: mijt is de 2de meest voorkomende oorzaak (na atopische dermatitis) voor honden die krabben. Er zijn twee veel voorkomende mijten, de demodex canis en de schurftmijt.

Demodexmijt: is een genetische ziekte dat bij iedere hond kan voor komen maar komt het meest voor bij puppy’s onder de leeftijd van 12 maanden. Deze mijt kan niet overgebracht worden op andere dieren of mensen. Demodex wordt veroorzaakt door de mijt Demodex Canis en dit is een normale bewoner van de haarfollikels van honden. Kort na de geboorte worden deze mijten van moeder overgebracht op de pups. Alle honden dragen demodex mijt in hun haarfollikes met zich mee, maar er zijn maar weinig honden die de ziekte demodex ontwikkelen. Er is kennelijk iets dat gebeurd waardoor deze normale huidbewoner de kans krijgt om zich tot een ziekte te ontwikkelen. En dat iets is een gebrekkig immuunsysteem. Puppy’s die demodex ontwikkelen hebben geen gebrekkig immuunsysteem waardoor de allerlei ziektes ontwikkelen, nee, hun immuunsysteem werkt specifiek gebrekkig op demodex. Het is een mijt-specifiek-immuunincompetentie dat de oorzaak is dat mijten die normaal in de haarfollikels leven zich reproduceren en de ziekte veroorzaken. Er zijn twee type demodex. Gelokaliseerde demodex en gegeneraliseerde demodex. Gelokaliseerde demodex veroorzaakt een of wat meer verwondingen op het lichaam. Gegeneraliseerde demodex veroorzaakt verwondingen over het hele lichaam en specifiek de voeten en kop. Gelokaliseerde demodex is een milde ziekte. Gegeneraliseerde demodex is een zeer ernstige zelfs levensbedreigend ziekte. In het verleden zijn er heel wat honden ingslapen vanwege de ernst van de ziekte maar vandaag de dag is er goede behandeling en zijn de meeste honden te genezen. Honden die de gegeneraliseerde vorm van demodex hebben mogen nooit behandeld worden met prednison (tenzij hun leven er vanaf hangt) omdat dit een terugval van de ziekte kan veroorzaken die moeilijker te behandelen is. Demodex mijt is vaak verkeerd gediagnosticeerd bij puppy’s omdat het zoveel lijkt op andere ziektes. Bij volwassen honden wordt er helemaal weinig aan demodex gedacht. Daarom moet er bij alle huidverwondingen bij puppy’s getest worden op mijt. Testen is eenvoudig, er moet een huidafkrabsel gemaakt worden. Er moet een diep afkrapsel gemaakt worden omdat de mijten in de haarfollikels leven. Bij de schurftmijt hoeft er geen diep afkrapsel gemaakt te worden, is een oppervlakkig afkrabsel voldoende omdat de schurftmijt op de oppervlakte van de huid leeft. Dit is belangrijk omdat een verkeerd uitgevoerd afkrapsel het verkeerde resultaat kan geven. Aangezien demodex een genetische ziekte is mag er niet gefokt worden met honden die aan demodex lijden.

Schurft: de 2de type mijt die vaak bij de hond gezien wordt is de schurftmijt. De schurftmijt veroorzaakt behoorlijke jeuk en wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd als allergie. In tegenstelling tot de demodexmijt overgedragen de schurftmijt zich makkelijk naar andere honden binnen het huishouden. Het kan zelfs overgedragen worden op de eigenaren. Verdenk de schurftmijt als er huidverwondingen zitten op de borst van de hond, op de buik, op de poten, hoewel ze overal op het lichaam voor kunnen komen. De oren en enkels en ellebogen zijn ook vaak betrokken. De verwondingen beginnen met rode pukkeltjes zoals je die bij mensen ook ziet. Deze raken vaak geïrriteerd doordat de hond er aan krabt, dat weer korstjes veroorzaakt. Hoewel dit klassieke verwondingen zijn, zijn er ook honden die geen verwondingen ontwikkelen of pas in een later stadium ontwikkelen. Deze honden hebben “gemaskeerde schurftmijt”. Gemaskeerde schurftmijt wordt gemakkelijk verward met atopische dermatitis of voedsel allergie. Je kunt hier hoge doseringen prednison toedienen: de jeuk blijft en wordt erger. Dit moet de dierenarts onmiddellijk aanzetten tot de verdenking van iets anders dan atopische dermatitis.

Vlooienbeetovergevoeligheid: vlooienallergie is een veelvoorkomende oorzaak van jeuk bij de hond. Vroeger was dit nummer 1 oorzaak voor jeuk bij honden. Maar sinds de nieuwe chemische vlooienmiddelen die de meeste mensen bij hond en kat gebruiken, komt het aantal honden met een vlooienallergie veel minder vaak voor. Verdenk een vlooienallergie als je verwondingen ziet op de lage rug, rug, de binnenkant van de dijen, de buik en de flanken. Typische verwondingen van een vlooien allergie zijn kleine rode bultjes. De locatie van de verwondingen zijn vrij typisch voor vlooienallergie en komen bijna niet voor bij andere allergieen. Dus bij deze typische verwondingen op deze typische plaatsen op het lichaam staat vlooien allergie aan top totdat anders is bewezen. Hondeneigenaren vinden de diagnose vlooienallergie vaak heel onprettig en ze ontkennen dat hun hond vlooien kan hebben.

Behandeling bij vlooienallergie: op korte termijn kunnen cortico’s of antihistamines worden ingezet om de jeuk onder controle te krijgen. Aanvullende therapieen om de jeuk onder controle te krijgen zijn de homeopathische middelen Sulphur, Ledum en Urtica Urens. Kruiden als echineacea, brandnetel of lavendel kunnen in of uitwendig gegeven worden (afhankelijk van het kruid). Je kunt ook kruiden proberen die een natuurlijk planten steroide geven zoals ganoderma (specifieke paddenstoel), ginseng, rehmannia (plant die vaak in de Chinese geneeskunde gebruikt wordt), zoethout, bupleurum (plant, Nederlandse naam Goudscherm), zizyphi fructus (jujube – fruit van boom), sophora (boom). Deze planten steroïden hebben veel minder bijwerkingen dan synthetische cortico’s.

Verder moeten de vlooien bestreden worden in huis tuin en op de hond. Diatomeeen aarde kan in de tuin gebruikt worden. Neem shampoo en sprays, kruiden-halsbanden en poeder kunnen gebruikt worden als een natuurlijke manier om vlooien onder controle te krijgen.

Bacteriele infectie: huidproblemen door bacteriën zijn een veel voorkomende diagnose. Ze noemen het ook wel bacteriele folliculitis, pyoderma. De oorzaak is vaak de staphylococcus intermedius. Het is een bacterie die van nature aanwezig is op de huid van de hond. Deze bacteriele huidinfectie heeft eigenlijk altijd een onderliggende oorzaak zoals een allergie, een parasitaire infectie of een hormonaal probleem zoals een te snel werkende schildklier of Cushing. Niet behandelde demodex kan ook lijden tot een ernstige bacteriele infectie. Mijn ervaring is dat honden met een chronische bacteriele huidinfectie vaak atopische dermatitis hebben. Een allergische huid is geen normale huid en daarom gevoeliger voor infectie. Allergische honden zijn juist gevoelig voor secundaire huidinfectie door immuun problemen, door het beschadigen van de huid door krabben en likken wat de buitenste beschermlaag van de huid beschadigd en door langdurig gebruik van cortico’s.

Vermoed een bacteriele infectie als je kleine rode bultjes op de huid ziet, puistjes op de huid ziet en/of korstjes op de huid ziet. Een kortharige hond die eruit ziet alsof hij door de “motten is aangevreten” lijdt ook vaak aan een bacteriele infectie. Houdt voor ogen dat deze bacteriele infecties vrijwel altijd het gevolg zijn van een ander onderliggend probleem, vooral als de hond chronische infecties heeft.

Behandeling bij bacteriele infectie: conventionele therapie is het toedienen van antibiotica. Een juiste antibioticakuur moet minimaal voor 3 weken worden voorgeschreven of duren tot 1 a 2 weken na het verdwijnen van de problemen. Medicinale shampoos kunnen jeuk verminderen, ze verminderen het aantal bacteriën op de huid, schilfertjes verwijderen en kunnen ervoor zorgen dat je minder lang of zelfs helemaal geen antibiotica hoeft te geven. Het is een goed idee om direct naar de dierenarts te gaan bij het waarnemen van de eerste symptomen omdat wanneer je er vroeg bij bent je kan voorkomen dat je antibiotica moet geven. Aanvullende therpieen zijn de homeopathisch middelen Sulphur, Rhus Toxicodendron, Silicea en Hepar Sulphuris. De Staphylococcus nosode kan ook ingezet worden. Kruidentherapieen zijn: rode klaver, knoflook, rumex crispus, brandnetel, zoethoutwortel, echinacea, hydrastis canadensis, en echte kamille.

Gistinfectie (malassezia): dit is een vrij nieuw erkende oorzaak voor huidproblemen in honden. Heel vaak wordt de verkeerde diagnose atopische dermatitis of bacteriele infectie van de haarfollikels gesteld. Deze gist komt in lage hoeveelheden normaal voor in het oor en op de huid rond de anus en vagina van gezonde honden. Een verandering van het micromilieu van de huid kan een vermenigvuldiging van de gist en problemen veroorzaken. Een gistinfectie wordt daarom gezien als een secundaire en niet als een primaire ziekte. Eerst moet de primaire ziekte worden aangepakt. Dat kan zijn atopische dermatitis, schildklierproblemen, de ziekte van Cushing, etc. Dan moet daarna de gistinfectie worden aangepakt. Verdenk een gistinfectie wanneer je hond gemiddelde tot ernstige jeuk heeft. Het is mogelijk dat je ook een ontsteking van de huid ziet (roze/rode huid) samen met gele schilfers, een vette huid en een vieze lichaamslucht. De gisten kunnen over de hele huid verspreid zitten maar kan ook lokaal voorkomen. De gebieden die normaal gesproken aangetast zijn, zijn oren, lippen, ellebogen, nek, binnenkant dijen, huidplooien, anus gebied en tussen de tenen. Een gistinfectie is de meest voorkomende oorzaak van oorontsteking. De meeste honden met gegeneraliseerde gistinfecties hebben ook oorontstekingen veroorzaakt door gisten. Het kan bij ieder ras voorkomen, maar de rassen bij wie je gisten het meest ziet zijn: Silky Terriers, Basset Hounds, Poedels, Sheltie’s, Collie’s, Chihuahua’s, Duitse Herder, Teckels, Australische Terrier, West Highland White Terrier, Jack Russel Terriers, Cocker Spaniels en Springer Spaniels.

Om de diagnose te kunnen stellen gebruiken dierenartsen de procedure waarbij ze een uitstrijkje maken van de aangetaste delen van de huid met een wattenstaafje. Dit rollen ze zachtjes over een microscoop glaasje en sturen het op naar het laboratorium voor onderzoek op gisten. De meeste dierenartsen stellen de diagnose “gistinfectie” als er heel veel gisten worden aangetroffen, aangezien de gisten normale huidbewoners zijn. Ik heb echter de diagnose gesteld bij dieren waar weinig gisten werden aangetroffen maar waarbij de honden typische uiterlijke symptomen te zien waren, die gemiddeld tot ernstige jeuk hadden en een lichaamsgeur bij zich dragen die herkenbaar is bij een gistinfectie. Deze honden kregen vaak maanden of zelfs jaren cortico’s en/of antibiotica toegediend en deze honden reageerde op een gistinfectie behandeling. Ik gebruik cel-onderzoek-uitstrijkje als richtlijn om de diagnose te kunnen stellen maar geef een behandeling voor gistinfectie als andere symptomen op deze diagnose wijzen.

Behandeling gistinfectie: conventionele behandeling is wassen met medicinale shampoo, gevolgd door een spoeling van een azijnoplossing (gelijke delen azijn en water). Veel dierenartsen schrijven ook ketoconazole voor, een anti-gist-medicijn. Ik heb goede ervaringen met de behandeling van een gistinfectie zonder de giftige ketoconazole medicijnen. Als dit medicijn echt noodzakelijk is, moet er eerst een bloedonderzoek gedaan worden voordat het gegeven wordt omdat het medicijn uiterst giftig is voor de lever. Er zijn op dit moment geen aanvullende therapieen voor honden met gistinfecties. Maar, het gebruik van anti-gist-shampoos en het naspoelen met een azijnoplossing kan de noodzaak voor orale anti-gist/schimmelmedicatie doen afnemen. Houd in je achterhoofd dat een gistinfectie bijna altijd een secundair probleem is en dat het onderdrukken van het immuunsysteem met bijv. prednison de problemen zullen doen verergeren omdat de gisten die normaalgesproken op de huid aanwezig zijn zich juist kunnen vermenigvuldigen.

Ringworm: in medische termen is het een veel voorkomende schimmelinfectie bij honden, vooral bij puppy’s en kittens. Vroeger werd gedacht dat een worm dit probleem veroorzaakte maar inmiddels weten we dat diverse schimmels de oorzaak zijn. Verdenk ringworm als je ringvormige vorm van haarverlies ziet met korstjes vooral in de ring van. Ringworm kan op elke andere huidziekte lijken maar wordt vaak verward met een bacteriele infectie van de haarwortels en mijt. Normaal gesproken heeft een hond met ringworm geen jeuk. Als er wel jeuk is, zijn er misschien andere zoals parasitaire of allergische problemen.

Inwendige parasieten overgevoeligheid: inwendige parasieten worden meestal geassocieerd met spijsverteringsproblemen zoals overgeven, diarree, bloed in de ontlasting, gewichtsverlies, een opgezette buik, gas in darmen, darmkramp, rommelende maag/darmen en bloedarmoede. Inwendige parasieten zoals coccidiose, rondworm, haakworm, lintworm zijn in enkele gevallen ook oorzaak van huidproblemen. Honden die een type 1 overgevoeligheid voor inwendige parasieten hebben, kunnen huidjeuk krijgen. Verdenk een overgevoeligheid voor inwendige parasieten als je hond jeuk heeft, pukkeltjes en korstjes heeft en een vettige huidafscheiding heeft. Soms krabt de hond maar zijn er geen verwondingen aan de huid te zien. Laat een mestonderzoek uitvoeren om te kijken of de hond last heeft van inwendige parasieten en gebruik de juiste ontworming als de hond inderdaad besmet is.

Behandeling voor overgevoeligheid inwendige parasieten: de behandeling bestaat uit het wassen van de hond. Eventueel cortico’s toedienen tegen de jeuk. Inwendige parasieten moeten bestreden worden. Aanvullende/natuurlijke therapieen om inwendige parasieten te bestrijden wordt besproken in het boek “Natural Health Bible for Dogs & Cats”.

Voedsel allergie: voedsel allergie wordt vaak als schuldige aangewezen bij huidproblemen. En eigenlijk, een echte voedselallergie is vrij zeldzaam en is in minder dan 10% werkelijk de oorzaak van huidproblemen. Het komt veel minder vaak voor dan atopische dermatitis. Maar, voedsel allergie of voedselovergevoeligheid is een niet seizoensgebonden reden voor ernstige jeuk bij honden. In tegenstelling tot bij allergische dermatitis heeft een hond met een voedselallergie ernstige en intense jeuk, die in de meeste gevallen niet verminderd door het toedienen van cortico’s. Verdenk voedselallergie als alle andere oorzaken uitgesloten zijn. Als voedselallergie/overgevoeligheid de oorzaak is, kan dit ernstige jeuk veroorzaken. Een secundaire bacteriele of gistinfectie kan optreden aan huid en/of oren en maakt het stellen van een diagnose ingewikkeld. Ongeveer 10% a 15% van honden met een voedselallergie heeft ook problemen met het spijsverteringssysteem en vertoont symptomen als braken, diarree, darmkrampen. Interessant genoeg hebben sommige honden met epileptische aanvallen een voedselallergie, een van de vele redenen waarom aan wordt geraden om een hond met epilepsie een natuurlijk dieet te voeren.

De overgevoeligheidsreactie is op 1 of meerdere ingrediënten uit het hondenvoer. En vaak eet de hond dit voer al maanden of zelfs jaren voordat een allergische reactie ontwikkeld. Veel dierenartsen verdenken dat vaak het glycoproteine (een suiker eiwit molecuul) in het dieet de oorzaak is van allergische reactie. In veel gevallen zorgt het koken van de voeding ervoor dat het hondenlichaam het glycoproteine herkent als allergeen. Honden met een voedselallergie doen het daarom vaak beter op een rauw of minimaal bewerkt voer.

Voedselallergieen kunnen op elke leeftijd en in elk ras voorkomen. De meeste honden zijn ouder dan 2 jaar maar veel honden krijgen onder de leeftijd van 6 maanden al de diagnose. Er zijn diverse theorieën waarom dit het geval is. Jonge honden dragen meer inwendige parasieten en virussen bij zich. Het lijkt erop dat op een of andere manier deze parasieten en virussen de slijmvlies van de darmen beschadigen. Samen met lokale antilichamen zorgt het slijmvlies ervoor dat er een beschermlaag wordt aangelegd waardoor eiwitten van buitenaf niet door de darmwand heen opgenomen kan worden door het lichaam. Een beschadigd slijmvlies of een defect antilichamen reactie zorgen ervoor dat voedselallergieen zich kunnen ontwikkelen.

Noot Lizzy: het supplement L-Glutamine kan hierbij zeer goed ingezet worden. L-Glutamine hersteld (o.a.) het beschadigde slijmvlies van de darm, de zogenaamde “lekkende darm”.

Tel daar bij op dat erg jonge honden die commerciële hondenvoeding eten bloot worden gesteld aan een grote hoeveelheid antigene stoffen. Omdat het spijsverteringssysteem nog onderontwikkeld is en zich nog niet aangepast heeft aan al deze stoffen van buitenaf, als dan deze antigene stoffen langs het slijmvlies komen, kan een nadelige reactie op voedsel ontstaan. De capaciteit van immuunsysteem van mens en dier om deze eiwitten te negeren heet “orale tolerantie”. Zonder deze “orale tolerantie” kunnen honden en mensen allergisch worden voor alles dat hun spijsverteringssysteem passeert. Tolerantie wordt op jonge leeftijd ontwikkeld. We weten het niet precies wat de exacte leeftijd is waarop honden “orale tolerantie” ontwikkelen maar volgens tenminste 1 dierenarts, Donald Strombeck, ontwikkeld dit zich op een leeftijd vanaf 6 weken, de typische leeftijd waarop pups worden afgespeend. Afspenen op 8 a 10 weken zou daarom wel eens beter kunnen zijn. Later afspenen is sowieso aan te bevelen om gedragsproblemen te voorkomen. Veelvoorkomende voedselallergenen zijn rund, kip, melk, eieren, vis, tarwe, soja en mais. Dit zijn allemaal gangbare ingrediënten in hondenvoeding. In tegenstelling tot het wijdverspreide idee dat lamsvlees hypoallergeen is kan lamsvlees net zo goed voedselallergieen veroorzaken als je het langere tijd voert. Veel commercieel hondenvoer bevat grote hoeveelheden graan, een goedkope bron van energie voor de hond. Deze grote hoeveelheden graan bevatten veel gluten, een koolhydraat dat bij veel honden de oorzaak is voor allergieen. Uitstellen of voorkomen dat de hond een dieet krijgt waar grote hoeveelheden graan in zitten helpt bij de ontwikkeling van “orale tolerantie”.

Hoewel er geen specifieke rassen zijn die gevoelig zijn voor het ontwikkelen van voedselallergieen, zijn er dierenartsen die het gevoel hebbenn dat bepaalde rassen vaker problemen ontwikkelen dan andere. Dit zijn: Cocker Spaniel, Springer Spaniel, Collies, Labrador Retrievers, Golden Retrievers, Mini Schnauzers, Shar-pei’s, West Highland White Terriers, Boxers, Dalmatische Honden, Teckels, Lhasa Apso, Duitse Herder en Wheaton Terrier.
Verdenk voedselallergie als je hond ernstige niet seizoensgebonden jeuk heeft en de hond niet reageert op cortico’s. De diagnose wordt gebaseerd op uitwendig onderzoek, ziektegeschiedenis en het voeren van een eliminatie of hypoallergeen dieet. Het uitvoeren van een bloedonderzoek is bij honden met een voedselallergie nutteloos. Simpelweg van het ene commerciële voer naar het andere commerciële voer gaat niet werken bij honden met een voedselallergie omdat de meeste merken ook dezelfde ingrediënten bevatten.

Het eliminatie (hypoallergene) dieet : het voeren van een eliminatie dieet is de enige manier om op juiste wijze de diagnose voedselallergie te stellen. Na 8 tot 12 weken dit eliminatie dieet te hebben gevoerd is de jeuk bijna of helemaal verdwenen. De bedoeling van het eliminatie dieet is om geen enkel eiwit te voeren dat de hond al eerder gegeten heeft. Een eliminatie dieet bevat 1 deel eiwit en 4 tot 5 delen witte rijst. Voor een hond die nog nooit kalkoen of lam heeft gegeten kan deze eiwit worden gebruikt. Je kunt eigenlijk ieder eiwit gebruiken dat de hond nog nooit eerder gegeten heeft. Gedurende deze 8 tot 12 weken voer je alleen dit voorgeschreven dieet. Je geeft absoluut geen traktaties, zelfs geen raw hide. Honden met een voedselallergie zijn niet allergisch voor water, dus ze mogen gewoon normaal water drinken. Geef gedurende deze periode ook geen supplementen, geen vitamine/mineralen preparaten. Een gezonde hond loopt in deze korte periode geen tekorten op. Aangezien tot ongeveer 30% van alle honden met voedselallergie ook andere problemen hebben, zoals atopische dermatitis en/of vlooienallergie wordt de jeuk in veel gevallen alleen minder maar verdwijnt niet helemaal. Er is 1 simpele test om erachter te komen of er ook een voedselallergie aanwezig is en dat is door hem weer op zijn normale dieet te zetten. Als de jeuk terugkeert, kun je er vanuit gaan dat het om een voedselallergie gaat. Als de jeuk op het eliminatiedieet minder wordt, ga dan 1 ingredient per keer toe voegen aan het dieet om te kijken of de jeuk terugkeert, net zo lang totdat je een goed gebalanceerd dieet voert dat geen jeuk reactie geeft en langere tijd gevoerd kan worden. Er zijn honden die het prima doen op een zelf samengestelde voeding maar problemen krijgen zoals jeuk, overgeven, diarree zodra ze een commercieel hondenvoer te eten krijgen. Dit gebeurd zelfs bij zelfsamengestelde voedingen die dezelfde ingredienten bevatten als de commerciële voeding. Meestal hebben deze voedselallergieen dan te maken met de additieven in de commerciële voeding zitten zoals chemische conserveringsmiddelen, kleurstoffen of smaakstoffen. Dit is een andere reden waarom zelfgemaakte hondenvoeding te prefereren is boven een commerciële hondenvoeding.

Hoewel er hypoallergene voedingen via de dierenarts verkrijgbaar zijn, bestaat er geen enkel nartuurlijk hypoallergeen voer dat ik zonder problemen voor durf te schrijven als een eliminatiedieet. Net als in ieder ander commercieel hondenvoer zit er ook in hypoallergeen hondenvoer onnatuurlijke stoffen zoals conserveringsmiddelen en dierlijke bijproducten. Deze ingrediënten verpesten de test. Zelfs de zogenaamde natuurlijke hondenvoedingen zijn ongeschikt om de eliminatietest mee te doen omdat ze veel te veel ingrediënten bevatten. Je kunt dit soort voedingen echter wel gebruiken na de eliminatietest, zodra je weet welk eiwit de allergische reactie veroorzaakt, zolang dit voer niet het eiwit bevat waar je hond allergisch voor is.

Noot Lizzy: vanzelfsprekend ben ik het totaal oneens om honden een eliminatiedieet te voeren dat bestaat uit 1 eiwitbron en witte rijst. Veel honden reageren helemaal niet goed op witte rijst en nog beter dan 1 eiwitbron met witte rijst is het voeren van 1 eiwitbron in de vorm van een diersoort dat de hond nog nooit eerder gegeten heeft, waarbij je dan het vleesbot, spiervlees en orgaanvlees van dit ene diersoort voert.

Medicijnen die vaak allergische reacties geven: rabies enting (speciaal bij poedels en terriers), sulfapreparaten (bijv. in antibiotica en pijnstillers), diverse shampoos, hartworm medicatie, antibiotica, andere vaccinaties dan rabies, medicatie tegen demodexmijt “amitraz”, tetraclyne, barbituraten, ivermectine, huid en oormedicatie.

Contact allergie/dermatitis: is een niet vaak voorkomende oorzaak voor jeuk bij honden. Het is een ontstekingsreactie die ontstaat nadat er contact is geweest met het allergeen. De huidreactie ontstaat vrij snel nadat er contact is geweest met hetgeen de hond allergisch voor is. Veel stoffen die contact allergie veroorzaken zijn: oorreiniger, zeep, desinfecterende middelen, onkruidbestrijder, insecticide, meststoffen, vlooienhalsbanden. Vlooienbanden zijn zeer vaak de oorzaak. Je ziet vaak haarverlies en ontstekingsreacties in het gebied van de hals. Zeep en tuinproducten geven vaak dermatitis aan buik, oksels en liezen. Bij honden die de stoffen op hebben gelikt zie je ook problemen rondom de bek.

Behandeling bij contactdermatitis: reguliere behandeling bestaat uit het wegwassen van de irriterende stof. Verzachtende producten als Aloe Vera en havermeel sprays of spoelingen kunnen als aanvullende therapie ingezet worden. Homeopathische middelen als Sulphur en Ledum of Urtica Urens kunnen ingezet worden. En kruiden als Echinacea, brandnetel of lavendel kunnen in en/of uitwendig gegeven worden (afhankelijk van het kruid). Je kunt ook proberen je hond kruiden te geven die plantaardige steriode bevat. Dit zijn “ganoderma, ginseng, rehmannia, zoethout, bupleurum, zizyphi fructus (jujube) en sophora. Plantaardige steriode werken milder en hebben minimale bijwerkingen in vergelijk met synthetische cortico’s. Als deze behandeling niet werkt om de jeuk onder controle te krijgen kun je een lage dosering korte termijn behandeling met prednison of antihistamines geven.

Gedragsproblemen: eerder emotionele dan psychische problemen kunnen de oorzaak zijn voor een hond die constant krabt. Psychodermatitis is een oorzaak die vaak over het hoofd wordt gezien. Maar stress kan een oorzaak zijn voor een hond die krabt. Gedragsproblemen kunnen ook oorzaak zijn voor honden die zich excessief likken of bijten. De verwondingen die je aan de huid ziet worden veroorzaakt door het krabben, bijten en likken dat de hond doet. Je ziet haaruitval, rauwe huid en hotspot-achtige verwondingen. Sommige dierenartsen denken dat deze obsessieve dwangmatige stoornis vergeleken kan worden met mensen die excessief aan nagelbijten doen.

De oorzaken van psychodermatitis lopen uiteen en zijn moeilijk vast te stellen. Rasgevoeligheid is 1 mogelijkheid. Levensstijl problemen, zoals lang alleen thuis moeten zijn vooral voor rassen die zeer veel behoefte hebben aan beweging of gezelschap, kan een andere mogelijkheid zijn. Een hond die bijvoorbeeld erg nerveus is en niet zonder zijn baasje kan, kan beginnen te krabben zodra hij door zijn baasje alleen wordt gelaten. Gebaseerd op de geschiedenis en het uiterlijk van de verwondingen kan het heel makkelijk of heel moeilijk te diagnosticeren zijn.

Behandeling bij gedragsproblemen: conventionele therapie bestaat uit gedragsmedicatie en training. Aanvullende therapie kan bestaan uit gedragswijzigingen en gedragswijzigende kruiden zoals Kava Kava of Bach/bloemen bloesems zoals Rescue Remedy. Welke therapie ook wordt gekozen, training om het angstige gedrag van de hond te veranderen is noodzakelijk en wordt door eigenaar en dierenarts vaak verwaarloost. Gedragstherapie kost veel tijd en geduld van de eigenaar. Volledige genezing heeft tijd nodig en is misschien niet voor 100% mogelijk.

Conventionele therapie.

Corticosteriodes: afgekort cortico’s. Dit is het eerste medicijn waar aan wordt gedacht bij honden met een allergie. De reden hiervoor is dat ze erg goed en zeer snel werken. Bij de meeste honden met jeuk verdwijnt de jeuk binnen 24 uur nadat de cortico’s toegediend zijn. En hoewel cortico’s op een veilige en intelligente manier gebruikt kunnen worden bij een holistische kijk op de zaken om een allergische hond te helpen, is het tevens het meest gebruikte en misbruikte medicijn binnen de diergeneeskunde. Het is gewoon te makkelijk voor dierenartsen om naar de magische cortico’s te grijpen om de symptomen te bestrijden, zonder dat er eerst een diagnose wordt gesteld. En dat is de oorzaak dat zo veel honden maanden, zo niet jaren, verkeerd behandeld worden totdat er iemand zegt “genoeg! Er moet een betere manier zijn”.

Veel holistisch denkende mensen vinden dat cortico’s een vreselijk medicijn is dat kost wat kost niet gegeven mag worden. Dat is ook absoluut niet het geval. Wanneer een diagnose wordt gesteld die zegt dat de ziekte op juiste wijze met cortico’s behandeld moet worden kan het een geweldig medicijn zijn, levensreddend zelfs. Cortico’s moeten op de juiste manier gebruikt worden, de juiste dosering moet gegeven worden voor de juiste periode bij de juiste patient. Het probleem is dat dit vaak niet het geval is.

Door de enorme hoeveelheid korte en lange termijn bijwerkingen horen cortico’s niet gegeven te worden bij het behandelen van een hond met chronische allergieen, behalve dan wanneer de hond op geen enkele wijze te helpen is en het alternatief euthanasie is. Maar, korte termijn gebruik van cortico’s (bij ontstekingen en jeuk) kan een onderdeel van een holistisch gebruik zijn in de behandeling van een allergische hond.

Bijwerkingen van cortico’s: er zijn vele korte en lange termijn bijwerkingen die het middel heeft waar je van op de hoogte moet zijn voordat de allergische hond behandeld wordt met cortico’s. Ze veroorzaken een toename van honger, ze verhogen een toename van dorst en ze verhogen de uitscheiding van urine. Deze bijwerkingen zien we eigenlijk in bijna zo niet in alle honden die behandeld worden met cortico’s. Zelfs honden die een lage dosering voor een korte periode krijgen hebben last van deze bijwerkingen. En hoewel deze bijwerkingen nog niet eens persee zo schadelijk zijn, zijn ze heel vervelend voor de eigenaar.

Maar, hoe hoger de dosis en hoe langer het medicijn gegeven wordt, hoe erger de problemen worden. Lange termijn toediening van cortico’s is een totaal ander verhaal. Het langdurig toedienen van cortico’s heeft invloed op alle organen in het hondenlichaam en het lijdt tot serieuze schade aan de het leven van de hond. Daarnaast zorgen cortico’s ervoor dat het ieder laboratorium onderzoek verstoort wordt omdat het onnatuurlijke veranderingen in de leverenzymen veroorzaakt, witte bloedlichaampjes waardes verandert en schildklierwaardes verandert. Daarnaast kunnen cortico’s niet samen gegeven worden met veel andere medicijnen zoals NCAID’s, Furosemide, etc.

De lijst van ernstige bijwerkingen van langdurig cortico’s toedienen is lang:
1)Hart en cardiovasculaire systeem problemen, hoge bloeddruk.
2)Nier en leverziektes.
3)Huid irritaties, acne, infectie, blauwe plekken, dunner worden van de huid, haarverlies.
4)Hormonale onregelmatigheden die resulteren in onvruchtbaarheid, groeistoornissen, geboorte defecten, bijnierziektes.
5)Spijsverteringsproblemen zoals bloedingen, ontstekingen, pancreasontstekingen en maag/darmperforaties.
6)Immuunsysteem onderdrukking, verminderd vermogen om infecties te weerstaan, bloedarmoede, verlaagd aantal bloedplaatjes.
7)Metabolische onbalans dat resulteert in verhoogd vet in bloed, leververvetting en obesitas.
8)Bewegingsapparaatzwakte dat lijdt tot botontkalking, spierzwakte en kraakbeen vernietiging.
9)Gedragsproblemen zoals agressie, depressie, hyperactiviteit en sloomheid.
10)Oogproblemen die lijden tot glaucoom en staar.
11)Ademhalingsproblemen zoals trombo-embolie en bloedklontering in de longen.
12)Neurologische ziektes zoals epileptie, verlammingen en wankelheid.

Door deze bijwerkingen zal een hond die langdurig prednison toegediend krijgt niet zo lang leven als dat het zou doen zonder deze medicijnen. Daarom is het zo schrijnend dat er zoveel honden met allergieen veroordeeld worden om levensverkortende cortico’s toegediend te krijgen terwijl er geen andere therapie is geprobeerd. Natuurlijk, er zijn enkele honden die niet op andere conventionele therapie of aanvullende therapie reageren en levenslang prednison moeten nemen. En met de juiste dosering en de juiste controle kunnen zelfs deze dieren een redelijk kwaliteit van leven hebben. Maar verdrietig genoeg is het te makkelijk voor eigenaren en dierenartsen om op te geven en iedere keer als de hond jeuk heeft naar cortico’s te grijpen. Ik kies zelf alleen voor een lange termijn therapie met cortico’s als ik 1 jaar lang alle andere manieren geprobeerd heb en deze geen van alle zijn aangeslagen en mijn enige andere alternatief euthanasie is. Mijn intentie om deze feiten op te noemen is niet om je bang te maken zodat je cortico’s vermijden zal, maar om je te onderwijzen. Wanneer het komt tot behandelen van allergieen zijn er veel betere opties dan te kiezen voor een langdurige of hoog gedoseerde cortico therapie.

Antihistamines: een 2de keus medicatie dat veelal geadviseerd wordt om jeuk te verminderen bij allergische reacties is antihistamine. Antihistamine is te prefereren boven cortico’s omdat ze minder bijwerkingen hebben. Antihistamines zijn ook niet zo effectief bij het bestrijden van de symptomen die je ziet bij allergische honden zoals cortico’s.

Aanvullend: antihistamines werken het best bij het voorkomen van jeuk voordat de allergische reacties zichtbaar zijn. Ze zijn niet erg effectief in het verminderen van jeuk als de hond al ernstige jeuk heeft. De reactie op antihistamines verschillen van hond op hond.

De vervelendste bijwerking van antihistamines is de slaperigheid. Vaak heeft de hond minder jeuk omdat het simpelweg te slaperig is om te krabben. Langdurig gebruik van antihistamines is niet goed onderzocht maar de ervaring leert dat het redelijk veilig is en zeker veiliger dan cortico’s.
Omdat antihistamines in de lever verwerkt worden moet er voorzichtigheid worden betracht bij honden met leverziektes. Ze mogen niet gebruikt worden (tenzij het niet anders kan) bij honden met glaucoom, urinesysteem problemen en honden met spijsverteringsproblemen. Antihistamines veroorzaken geboortedefecten dus mogen niet gegeven worden aan drachtige honden.

Desensibilisatie: honden die niet op andere conventionele therapieen reageren kunnen een desensibilisatiekuur nodig hebben. Dit houdt in dat de hond wekelijks injecties krijgt met de stoffen waar de hond allergisch voor is. Ik probeer desensibilisatie zoveel moeglijk te voorkomen. Om te beginnen is het eigenlijk nooit noodzakelijk omdat de meeste dieren prima reageren op de diverse aanvullende therapieen die ik beschrijf in dit boek. Ten tweede vanwege de bijwerkingen, allergische reacties. Ten derde is deze therapie heel erg duur. Ten vierde moet de hond tenminste 12 maanden lang worden ingespoten om te kunnen bepalen of de therapie werkt. En ten vijfde reageert 70% van de honden positief op de therapie maar zijn er 30% honden die nog steeds net zo allergisch zijn als die 12 maanden voorbij zijn. Ik gebruik desensibilisatie maar in 2 gevallen: in het eerste geval: wanneer ik alle andere dingen heb geprobeerd maar de hond nergens op reageert en een zeer hoge dosis cortico’s nodig heeft om zijn allergie te overleven. En in het tweede geval: als de eigenaar deze therapie wil volgen. Niet alle eigenaren hebben het geduld of de interesse om alle aanvullende therapieen bij hun hond uit te proberen.

Aanvullende therapie/complementerende therapie: in mijn praktijk zijn er 3 benaderingen - uitwendige behandelingen, nutritionele en andere supplementen zoals vetzuren en antioxidanten, een juist dieet – die het fundament vormen van de behandeling van de hond met atopische dermatitis. In veel gevallen zijn deze drie alleen zo effectief dat andere behandelingen zoals kruiden, acupunctuur en homeopathie niet meer noodzakelijk zijn. Het succes van deze aanvullende aanpak zorgt ervoor dat er minder tot geen noodzaak meer is voor het gebruik van cortico’s of antihistamine, behalve voor een toevallige opflikkering bij seizoensverandering. Je moet in je gedachten houden dat de meeste allergische honden nooit meer helemaal vrij zullen zijn van jeuk. Succes kan betekenen dat je “comfortabel jeukerig” is. Succes kan betekenen dat je af en toe gebruik moet maken van cortico’s of antihistamines maar dan alleen in zeldzame gevallen. Of dat je ze vaker moet gebruiken maar dan in lage doseringen.

Uitwendige behandelingen: het vermijden van allergenen is van vitaal belang bij de zorg voor een allergische hond. Je kunt niet alle contact met de allergenen vermijden maar je moet allergenen waar hij mee in contact is geweest zo snel mogelijk verwijderen. Het regelmatig wassen en verzorgen is wellicht de belangrijkste deel van de behandeling van de allergische hond. Je moet weten dat de meeste allergenen worden opgenomen door de huid. Wanneer je deze allergeen kunt verwijderen, verminder je blootstelling aan de trigger dat je hond jeukerig maakt. Wanneer hij minder jeuk heeft krabt hij minder. Zelfs honden die cortico’s krijgen moeten gewassen worden.

Badderen/gewassen worden: Hoe vaak is regelmatig? Elke hond is anders maar in het algemeen kan gezegd worden dat de hond om de dag tot 2 a 3 keer per week gewassen moet worden gedurende het allergische seizoen. Zodra de jeuk onder controle is ga je over tot het wanneer nodig regiem en dat is meestal 1 keer per week. Eernstige allergische honden moeten dagelijks gebadderd worden totdat de hond comfortabel is en dan ga je over op 1 a 2 keer per week wassen om een “acceptabele jeuk” hond in stand te houden. Ben je verbaast over deze aanbeveling? Veel mensen hebben geleerd dat vaak badderen slecht is voor de hond en de huid uitdroogt. Hoewel vaak wassen van gezonde honden met agressieve shampoo de huid irriteert en uitdroogt, heeft de allergische hond een ziekte die het nodig maakt dat de hond vaak gewassen wordt. Als je zachte hondenshampoos en hondenconditioners gebruikt gebeurd het echt maar in zeldzame gevallen dat de hond een droge geïrriteerde huid krijgt. Dit kan weer eenvoudig verholpen worden door de juiste huidolie door het laatste spoelwater te doen, maar dat is zelden nodig. Het is zelfs zo dat allergische honden enorm opknappen van gewassen worden met een hypoallergene hondenshampoo en conditioner.

Gebruik van hypoallergene shampoos en conditioners: gebruik de zachtste producten en gebruik alleen een medicinale shampoo indien nodig. Elke shampoo en conditioner kan de huid van de hond irriteren. Een product met de aanduiding “hypoallergeen” zal de huid minder snel irriteren. Het idee achter het badderen is om de allergenen van vacht en huid te verwijderen, om de vacht en huid te verzorgen en te hydrateren en de schilfertjes te verwijderen, de jeuk en ontstekingen te laten afnemen. De ideale hypoallergene shampoo en conditioner zien er als volgt uit:

1)Is zeepvrij. Zeep kan de huid irriteren en uitdrogen.
2)Makkelijk in het gebruik (makkelijk op te brengen en uit te spoelen).
3)Bevat anti-jeuk ingrediënten zoals aloe vera.
4)Ruikt aangenaam. Het lijkt raar dit aan te bevelen maar een shampoo die stinkt : daarbij loop je kans dat je het minder graag en dus minder vaak gebruikt dan noodzakelijk.

En hoewel het frequent wassen en conditioner gebruiken extreem belangrijk is, misschien wel het belangrijkste onderdeel van de behandeling, knapt niet iedere hond volledig op van het wassen. Het is echt een onderdeel van de totale behandeling. Maar, in combinatie met voedingssupplementen, het voeren van een natuurlijk dieet en andere aanvullende therapieen is het een zeer effectieve manier om zoveel mogelijk allergenen van de huid en vacht te verwijderen. Dat verlicht jeuk een helpt de huid te genezen.

Een honden-shampoo en honden-conditioner op basis van aloe vera en havermeel werkt erg goed bij jeuk!

Voedingssupplementen: er zijn diverse supplementen die een heilzame werking hebben op honden met allergieen. Veel gebruikte supplementen zijn enzymen, groene voeding, vetzuren, gezondheidsformules met antioxidanten. Veel eigenaren gebruiken voedingssupplementen om de dosis prednison of antihistamines te kunnen verlagen. Ons doel is om de hond totaal van de medicatie af te kunnen helpen.

Er bestaat geen “ideaal” supplement en supplementen zijn geen alles-genezers. Er bestaat geen supplement dat perfect is voor iedere hond in iedere situatie. Besluiten welk supplement te geven is niet eenvoudig. Als dierenarts heb ik mijn favoriete supplementen die ik met succes gebruik bij diverse medische condities. Maar, er bestaat niet 1 “beste product” om honden met allergieen te helpen. Als het ene product niet werkt, zal je dierenarts het volgende product voor moeten schrijven. Normaalgesproken hebben de supplementen geen bijwerkingen, tenzij er medicijnen of chemische vulstoffen in zitten.

Verwacht geen onmiddellijke resultaten. Geef een supplement tenminste 2 maanden om te bepalen of het effectief is.

In de meeste gevallen adviseer ik bij het starten met een supplement een hoge dosering te geven (meestal het dubbele van de onderhoudsdosis) voor 4 tot 6 weken. Daarna kan, wanneer je verbetering ziet, de dosering teruggebracht worden naar de onderhoudsdosis. Sommige van deze producten zijn duur, zeker als je hoge doseringen moet geven. Maar, ze op een gegeven moment terug brengen naar de laagst mogelijke onderhoudsdosering reduceert je kosten. Terwijl we wachten op het resultaat kan het nodig zijn om de hond een andere vorm van therapie te geven om de jeuk te verminderen en de ontstekingen onder controle te krijgen. Acupunctuur, homeopathie en zelfs een kortdurend gebruik van cortico’s kunnen daarbij helpen.

Meerdere supplementen tegelijkertijd geven kan de kans op succes verhogen en de kans op de noodzaak voor conventionele medicijnen verlagen. Werk met je holistisch dierenarts samen om te bepalen welke vorm van therapie het beste is voor jouw hond.

Ondanks alle vooruitgang hebben sommige honden toch ‘slechte dagen’. Dit komt vooral voor in het pollen seizoen veranderd en er meer allergenen in de lucht aanwezig zijn. Conventionele therapie, acupunctuur, homeopathie kan goed helpen bij deze slechte dagen. Deze trend is normaal en betekent niet dat er een indicatie is het je onderhoudstherapie van voedingssupplementen, juiste voeding voeren, badderen van je hond niet werkt.
Verwacht dat je verschillende supplementen moet proberen voordat je een positieve reactie ziet. Normaalgesproken gebruik ik meerdere supplementen tegelijkertijd om positief resultaat te krijgen. Het kan 2 tot 3 maanden duren voordat je een goede balans hebt gevonden en je positieve resultaten boek. Het lichaam van je hond heeft ook tijd nodig om te ontgiften van de vorige medicijnen en voordat het de supplementen kan opnemen.

Enzymen: Cellulaire processen, vertering, absorptie van voedingsstoffen hangt af van de juiste enzymen. De alvleesklier produceert de enzymen amylase, lipase en diverse proteasen. Amylase breekt koolhydraten af, lipase breekt vet af en proteasen breekt eiwitten af. Zodra de alvleesklierenzymen op juiste wijze deze voedingsstoffen verteert kan het lichaam de voedingsstoffen opnemen die ze bevatten. In sommige allergische honden helpt het om de absorptie van voedingsstoffen te verhogen, waardoor jeuk en ontstekingsreactie verminderd.

Hoewel er in de alvleesklier enzymen aan worden gemaakt die helpen voedsel te verteren, zitten er in de voeding ook enzymen die bijdragen aan de vertering en absorptie. Een natuurlijke rauwe voeding bevat diverse stoffen zoals bijvoorbeeld enzymen die niet in bewerkte voeding zitten. Enzymen worden vernietigd door bevriezing en verhitting. Bewerkt voedsel is dus arm aan enzymen en voedingsstoffen. Als de voeding van je hond bestaat uit bewerkt voedsel, krijgt het niet de enzymen binnen die het nodig heeft voor de vertering en moet de alvleesklier alle enzymen leveren. Je hond enzymen geven helpt dit op te lossen. En zelfs honden die rauwe natuurlijke voeding krijgen kunnen baadt hebben bij enzymen en daarom schrijven dierenartsen ze vaak voor.

Hoewel we niet weten wat voor geweldige dingen enzymen allemaal doen, weten we wel dat ze de absorptie en opname van essentiele vitamines en mineralen en vetzuren verhogen. Onderzoek heeft uitgewezen dat ze de absorptie van zink, selenium, vitamine B6, linoleic adic (vetzuur) verhogen. Sommige dermatologen denken dat omdat selenium gerelateerd is aan de schildklier hormonen een verhoogde absorptie van selenium effect heeft op de schildklier, wat weer resulteert in normaliseren van haar en huid.

Enzymen alleen lossen het probleem voor de hond met een allergie niet op. Maar enzymen zijn 1 van de 5 supplementen die ik aanbeveel om het dieet van de patient te verbeteren. Het toevoegen van enzymen aan het dieet verbetert de algehele voedingsstoffentoestand van de hond.
Dierenartsen schrijven pancreas, microbiele en plantenenzymen voor. Tot op dit moment lijkt het dat alleen plantenenzymen helpen bij honden met allergieen, dus dit is het type dat ik aanbeveel. Enzymen zijn goedkoop, veilig en makkelijk toe te dienen. Je hebt ze in pil en in poedervorm en het poeder kan eenvoudig over de maaltijd gestrooid worden. Je (holistisch) dierenarts kan je helpen te beslissen welk product het beste is voor je hond.

Zogenaamde 'groene voeding': groen voedsel zoals tarwegras, spirulina, alfalfa, gerstgras en algen bevatten een variëteit aan gezonde voedingsstoffen. Ze bevatten grote hoeveelheden vitamine A, B1, B2, B6, C en E, biotine, foliumzuur, choline, pantotheenzuur, nicotinezuur, ijzer, chlorofyl, kalium, calcium, magnesium, mangaan, zink, eiwitten en enzymen. Deze voedingsstoffen helpen bij het voorkomen en genezen van ziekte die mogelijk ontstaan zijn door een onbalans aan vitamine, mineralen en enzymen in bewerkt voedsel.

Chlorofyl heeft een ontstekingsremmend effect. De enzymen die in groen voedsel zitten dragen bij aan de vertering en opname van voedingsstoffen en helpen bij het remmen van ontstekingen in honden met atopische dermatitis. Hoewel ik niet mee heb gemaakt dat een hond met allergische dermatitis geneest van alleen groene voeding kan het nuttig zijn om in combinatie met andere supplementen te geven omdat zij ontstekingsremmend werken en omdat zij enzymen bevatten en de hond voordeel kan hebben van een dieet waar groene voeding toegevoegd wordt.

Vetzuren: niet alleen holistische dierenartsen zijn geïnteresseerd in de werking van vetzuren. Eerst werden ze alleen voorgeschreven voor honden met een allergie, nu lijkt het erop dat het ook werkt bij nierproblemen en artrose. Ze worden zo vaak voorgeschreven bij honden met een allergische dermatitis dat ze bijna conventionele behandeling genoemd kunnen worden.

Wanneer ik het over het toevoegen van vetzuren heb, bedoel ik niet een scheut plantaardige olie toedienen omdat de vacht daar zo leuk van gaat klimmen. Ik bedoel vetzuren als omega 3 en omega 6 vetzuren. Omega 3 vetzuren worden wordt uit visolie gehaald (koudwatervis zoals zalm, forel) en omega 6 vetzuren uit sommige zaden zoals sleutelbloem en borage.

Aangezien bewerkte voeding minder omega 3 en meer omega 6 vetzuur bevat, is het een goed idee om een hond die bewerkt voedsel eet extra omega 3 vetzuren te geven (visolie). Een hoge dosering omega 3 vetzuren werkt onstekingsremmend en jeukverlagend bij honden met atopische dermatitis.
Vetzuren alleen is zelden effectief genoeg maar in combinatie met andere middelen kan het toegevoegde waarde hebben.

Ik raad je af om lijnzaadolie te geven. Dit is niet effectief bij honden met atopische dermatitis. Ondanks alle positieve verhalen van andere dierenartsen, heb ik in mijn praktijk nog niet meegemaakt dat een hond met het toedienen van visolie alleen dramatische verbetering liet zien. Ik gebruik het daarom als onderdeel van de therapie.

Antioxidanten: een aantal antioxidanten kunnen een positieve bijdragen leveren aan de allergische hond. De meest bekende antioxidanten zijn vitamine A, C en E en de mineralen selenium, mangaan en zink. Andere antioxidanten zijn superoxide, dismutase, glutathione, cysteine, coenzym q10, ginkgo biloba, bosbes, grapefruitzaad, pycnogenol.

Voordelen antioxidanten: er is veel onderzoek gedaan naar de werking van antioxidanten bij mensen. Het is niet bekend of honden met allergieen dezelfde voordelen hebben aan het geven van vitamines en mineralen. Ze worden echter door holistische dierenartsen vaak voorgeschreven omdat ze mogelijk voordelen hebben. Supplementen van selenium is waarschijnlijk zinvol vanwege de interactie met het enzym glutathione peroxidase.
Bioflavonoide zoals guercetin zijn plantaardige antioxidanten. Ze kunnen het vrijkomen van histamines verhinderen en de productie van leukotriene verminderen. Quercetin heeft een spaarzaam effect op vitamine C en het stabiliseert de celmembraan van mastocyten en ze voorkomen het vrijkomen van histamines en andere stoffen die ontstekingen bevorderen. Bioflavonoide en quercetin in het bijzonder worden gevonden in druivenpit, pijnboomschorsextract, groene thee en ginko biloba. De stof pycnogenol is een veelal aanbevolen antioxidant voor patiënten met ontstekingsziekte, inclusief atopische dermatitis. Mogelijk hebben honden ook baadt bij deze stof.

Coenzym Q10: het supplement is het meest bekend voor dieren met hartziektes. Maar, het gaat ook de ontstekinsreacties van histamines tegen. Hoewel er geen harde bewijzen zijn kan coenzym Q10 voordelen hebben voor een hond met atopische dermatitis.

Rauw voedsel supplementen: het is beter om supplementen te geven die gewonnen zijn uit rauw voedsel dan supplementen te geven dan synthetische producten bij de behandeling van honden met atopische dermatitis

Kruiden: er zijn diverse kruiden waar honden met atopische dermatitis mee behandeld kunnen worden. Afhankelijk van het kruid kunnen ze inwendig of uitwendig gebruikt worden. Een kruidenspoeling van pepermunt, kamille, calendula, jenevebes, lavendel, rozenschors kunnen tijdelijke verlichting geven bij jeuk. De volgende kruiden kunnen mogelijk gunstig werken bij atopische dermatitis.

Alfalfa: het is een ‘groen voedsel’ dat gebruikt wordt als antioxidant, ontstekingsremmer, het werkt vochtafdrijvend en het helpt bij de reiniging van het lichaam.

Aloe: uitwendig gebruiken als spoeling of als crème/gel. De havermeel shampoo en conditioner die ik voorschrijf bevat ook aloe vera voor zijn ontstekingsremmende werking. De stof acemannan is een immuunsysteem stimulerende glycoproteine wordt gevonden in aloe vera en is goed voor honden met atopische dermatitis en ontstekingen. Je moet het alleen uitwendig gebruiken omdat het inwendig laxeert.

Kliswortel: werkt reinigend en vochtafdrijvend. Het is ook een goede lever tonic. Het staat bekend om zijn positieve werking op de huid, bij een vette huid, schilfers en ontstekingen. De vochtafdrijvende werking zorgt dat giftstoffen af worden gevoerd uit het lichaam.

Paardenbloem: stimuleert de lever, werkt vochtafdrijvend en ontstekingsremmend. Het is ook een ‘groen voedsel’ dat vele vitamines en mineralen bevat.

Echinacea: versterkt het immuunsysteem en heeft een antibacteriële werking
Laatst gewijzigd door Lizzy op wo 19 nov 2014, 15:16, 1 keer totaal gewijzigd.
#2775039
Omdat de plant het best werkt op een gezond immuunsysteem wordt het effect versterkt als het gegeven wordt in combinatie met andere kruiden zoals Canadese Geelwortel, voedingssupplementen en een gezonde voeding.

Knoflook: versterkt het immuunsysteem en heeft een antibacteriële en antischimmel werking. Het bevat ook een stofje dat de productie van prostaglandines verminderd en dat verminderd ontstekingsreactie. Ondanks dat er geen wetenschappelijk bewijs is, lijkt het erop dat knoflook tegen vlooien werkt. Teveel knoflook is echter schadelijk voor honden. Ze veroorzaken “Heinz body anemie” (bloedarmoede). Als regel schrijf ik de volgende hoeveelheden voor: 1 teentje knoflook per 5 tot 15 kg lichaamsgewicht per dag.

Echte kamille: is een ontstekingsremmend kruid met antimicrobiële stoffen en het heeft het vermogen om wonden te helen. Een kamille aftreksel kan gebruikt worden om een ontstoken of geïnfecteerde huid.

Ginkgo Biloba: de bioflavonoide in Ginkgo voorkomt het vrijkomen van histamines uit mastocyten en verminderd de productie van stoffen zoals leukotrienes die ontstekingen bevorderen.

Canadese Geelwortel : heeft een antimicrobiële en ontstekingsremmende werking. Het kan uitwendig gebruikt worden op open wonden of ontstoken huid. Mag niet gebruikt worden door drachtige honden omdat de bloedsuikerspiegel verlaagt wordt. Lange termijn gebruik kan hoge bloeddruk en over-stimulatie van de lever veroorzaken.

Zoethoutwortel: heeft een antimicrobiële, ontstekingsremmende en immuunversterkende werking. Het primaire actieve ingredient glycyrrhetiniczuur heeft dezelfde werking als cortico’s en het remt prostaglandins en leukotrienen. Je kunt het inwendig en uitwendig gebruiken. Omdat zoethoutwortel dezelfde werking heeft als cortico’s kun je bij langdurig gebruik de volgende bijwerkingen zien: dorst, vaker urineren en onderdrukking van de bijnier. Het moet niet gegeven worden aan drachtige of lacterende honden. Omdat het bloedsuikerspiegelverhogend kan werken moet je voorzichtig zijn bij dieren met diabetes.

Brandnetel: het bevat antihistamine eigenschappen, het ondersteunt de leverfunctie bij honden met chronische huidproblemen. Honden met plantenallergieen kunnen gevoelig reageren op brandnetel. Overleg met je holistisch dierenarts voordatje dit kruid geeft.

Rode klaver: wordt gebruikt als tonic, vochtafdrijver en bloedreiniger. Het bevat ook diverse voedingsstoffen zoals vitamine B complex, vitamine C en eiwitten. Het werkt versterkend om honden te helpen met huidproblemen. Je kunt het inwendig en uitwendig als spoeling gebruiken. De bioflavonoide verbetert het immuunsysteem van honden die atopische dermatitis hebben. Het kan niet toegediend worden aan honden die drachtig of lacterend zijn. Het kan ook niet gebruikt worden bij honden die een bloedstollingsstoornis hebben en niet aan honden die gevoelig zijn voor aspirine omdat het een klein beetje salicyliczuur bevat.

Krulzuring: een reinigend kruid dat de leverfunctie en darmbeweging stimuleert om afvalstoffen uit het lichaan te verwijderen. Het is nuttig om aan honden met chronische huidproblemen te geven die mogelijk veel gifstoffen in het lichaam hebben. Het wordt veel gebruikt aan het begin van de therapie om het lichaam snel te reinigen. Het heeft als bijwerking: kramp, overgeven en diarree. Kan niet aan drachtige honden gegeven worden.

Voeding en allergische dermatitis: een van de belangrijkste factoren die je zelf in de hand hebt in relatie tot de gezondheid van je hond is de voeding. Jij en jij alleen kan bepalen wat de hond te eten krijgt. Voeding heeft directe invloed op de hond en de ziektes waar hij aan kan lijden, inclusief atopische dermatitis.

Belangrijke vragen ter overdenking:

• Voer je je hond een gezonde voeding met natuurlijke voedingssupplementen?
• Voer je commerciële hondenvoeding die in de aanbieding is bij supermarkt of dierenwinkel?
• Zit er werkelijk verschil in de verschillende voeren die op de markt zijn?
• Zijn de duurdere merken werkelijk waar voor z’n geld?

Het is belangrijk om erover na te denken dat hondenvoeding veel effect kan hebben op een hond met atopische dermatitis. Veel dierenartsen en hondeneigenaren verwaarlozen de bijdrage die de voeding levert op de gezondheid van de hond. Holistische dierenartsen en holistisch denkende hondeneigenaren weten dat een goede voeding en voedingssupplementen een positief effect hebben op een hond met atopische dermatitis. Het is zelfs zo dat een gezonde voeding de fundering is voor ieder holistisch gezondheidsplan.

Een gezonde voeding: welke hondenvoeding je ook kiest, er zijn in ieder geval 5 punten waar de voeding aan moet voldoen:
1) Het dieet moet de juiste hoeveelheid voedingsstoffen bevatten die een hond nodig heeft.
2) De ingrediënten moeten een hoge voedingswaarde hebben zodat je hond op effectieve manier kan verteren en absorberen en de voedingsstoffen kan opnemen.
3) De voeding moet smakelijk zijn zodat je hond het eet.
4) De voeding mag geen vulstoffen bevatten zoals dierlijke of plantaardige bijproducten.
5) Er mogen geen kleurstoffen, smaakstoffen en chemische bewaarmiddelen in zitten.

Voedingsadviezen voor honden met allergieen: laten we kijken hoe jij jouw hond kunt helpen om ontstekingen en jeuk bij allergische honden te verminderen. Er is geen specifiek dieet voor honden met atopische dermatitis. In eerste instantie gaan we er vanuit dat de hond geen voedselallergie heeft dus op dit moment hoef je daar geen rekening mee te houden. Maar, alle holistische dierenartsen kunnen je verhalen vertellen over honden met een atopische dermatitis die geweld opgeknapt zijn op een beter en natuurlijke voeding. Natuurlijk moeten honden met een voedselallergie een aangepaste voeding krijgen. Het kan zijn dat een hond met atopische dermatitis minder jeuk en ontstekingen heeft als hij op een betere voeding wordt gezet omdat er ook wat voedselovergevoeligheid aanwezig is wat dan toevallig opgelost wordt. Dat zou ook de reden kunnen zijn waarom zoveel allergische honden opknappen wanneer ze voedingssupplementen krijgen (bij mij de basis therapie van de therapie voor honden met allergieen). Als het mogelijk is, raad ik je aan over te schakelen op een zelf samengestelde voeding. Dit is de enige manier om volledige controle te krijgen over het voedsel dat je geeft en de kwaliteit van de ingrediënten. Als dat niet mogelijk is, geef je hond dan een natuurlijke commerciële voeding. Houd in je achterhoofd dat sommige honden nog steeds jeuk hebben op elke (natuurlijke) commerciële terwijl ze zichtbaar verbeteren als ze een zelf samengestelde voeding krijgen.

Het zoutgehalte is een ander element waar aan gedacht moet worden. Artsen raden mensen met astma aan om minder zout te gebruiken. Zout verergerd de symptomen van astma. Het is niet bekend of dit ook een rol speelt bij allergische honden. Maar, alle commerciële hondenbrokken, zelfs de premium merken, bevatten teveel zout. Natuurlijkere hondenvoedingen hebben dit probleem in mindere mate maar controleer de verpakking. Honden met allergieen eten beter een zelf samengestelde of natuurlijke voeding zonder toevoeging van zout.

Toevoegen van supplementen: ik raad aan omega 3 vetzuren toe te voegen aan een zelf samengestelde voeding. Evenals een vitamine mineralen supplement (liefst rauw, onbewerkt), een planten-enzymenpreparaat en “groene voeding” zoals tarwegras, spiruline, chlorella.

Allergenen vermijden: je kunt je hond niet laten stoppen met het hebben van atopische dermatitis, maar je kunt wel proberen om hem zo min mogelijk te laten lijden aan de effecten van de ziekte. De ziekte kan niet genezen worden maar de jeuk en het krabben ontstaat niet zolang allergenen of eiwitten van buitenaf een allergische reactie triggeren. De beste manier om je allergische hond te laten stoppen met krabben is om naar de woestijn of Alaska te verhuizen, waar de kansen op allergenen in de omgeving minimaal zijn. Als dat niet praktisch is voor je, doe dan het daarop beste ding, voorkom contact met allergenen waar hij allergisch voor is. Als je een allergie-huid-test hebt laten doen, weet je welke allergenen triggers zijn en kun je proberen om het contact daarmee te verminderen.

Als het aantal allergenen van je hond beneden zijn allergenen-grens blijft, heeft hij geen jeuk. Laten we als voorbeeld even aannemen dat je hond allergisch is voor 30 allergenen. Laten we er ook even vanuit gaan dat de jeuk ontstaat bij hem als er 15 van deze allergenen op het zelfde moment aanwezig zijn. Dit nummer (15) is zijn allergenen-grens/drempel. Als hij daar over heen gaat, krijgt hij jeuk. Laten we zeggen dat 14 van deze allergenen altijd in zijn dagelijkse leven aanwezig zijn. Dan heeft je hond geen jeuk want er zijn 15 allergenen nodig om hem over zijn zogenaamde allergie-drempel te laten gaan waardoor hij wel jeuk heeft. In de winter is je hond helemaal in orde. Maar in de lente gaat het kruiskruid bloemen en biedt de 15de allergeen en dus heeft hij jeuk. Wanneer de lente voorbij is en het kruiskruid niet langer bloeit en de 15de allergeen verdwenen is, stopt de jeuk, terwijl hij nog steeds allergisch is. In de zomer hebben we het vlooien seizoen. Een vlo bijt je hond. En zoals zoveel honden met atopische dermatitis, is je hond ook allergisch voor het speeksel van de vlo. En nu is de vlo dus de 15de allergeen waar je hond aan bloot is gesteld en heeft hij dus weer jeuk.

Het concept van de allergenen-drempel is dus belangrijk omdat je daarmee het aantal omgevings allergenen zo laag mogelijk kunt houden, inclusief parasieten als de vlo. Elk klein beetje dat je kunt doen helpt jouw hond beneden die allergenen-drempel te blijven.

Er zijn manieren om het aantal allergenen te verminderen zonder naar Alaska of de woestijn te verhuizen. Er zijn zelfs vrij eenvoudige stappen die je kunt nemen. Veel honden zijn allergisch voor allerlei soorten grassen, bomen, pollen, schimmels (in huis zoals badkamer) waar ze binnen of buitenshuis mee in contact komen. Veel honden krijgen ontzettende jeuk direct nadat ze buiten zijn geweest voor een wandeling. Minimaliseer voor de honden de tijd dat je buiten bent, vooral in zijn allergische seizoen.

Het is natuurlijk onmogelijk om je hond alsmaar binnenshuis te houden, maar het helpt al als je de hond binnen houdt op de momenten net nadat je de tuin hebt gesproeid of het gras hebt gemaaid en wanneer er veel allergenen vrij komen. Denk er zelfs over om hem schoentjes of een t-shirt aan te doen bij zeer allergische honden wanneer ze naar buiten gaan en doe hem in bad als ie weer naar binnen komt. Je kunt ook alleen zijn voeten en buik met een natte washand afdoen, dat helpt al om wat allergenen te verwijderen.

Zelfs als je hond nooit buiten komt komen er toch allergenen binnen door andere huisgenoten. Vaak stofzuigen en het tapijt reinigen helpt de eiwitten van buitenaf te verminderen die diep in het tapijtvezel zitten. Houd je huis en ook vrij van stof. Raamdecoratie, kussens en gestoffeerde meubelen houden ook allergenen vast. Als je hond in de auto vervoerd wordt, moet je ook de stoffering van de auto regelmatig reinigen.

Wees vooral waakzaam over de plaats waar de hond slaapt. Verschoon en was deze frequent om het aantal allergenen te verminderen. Een veel voorkomende allergeen in vooral beddengoed is huisstofmijt. Het frequent wassen van het beddengoed verminderd de aanwezigheid van deze zeer allergene mijt.

Naast het schoonhouden van je auto en huis en bedden en hondenmanden, zul je ook de hond regelmatig moeten schoonmaken. Was je hond zeer regelmatig met een hypoallergene schampoo en conditionar. Het is zeer belangrijk om vlooien van je allergische hond af te houden.
Veel allergische honden zijn ook allergisch voor vlooien en andere parasieten (ook inwendig). Je moet begrijpen dat zelfs 1 vlo bij een hond met atopische dermatitis ernstige jeuk kan veroorzaken, zelfs als de vlo al lang weg is.

Je moet ook denken aan allergenen in de lucht. Houd de lucht binnenshuis vrij van allergenen. Vervang de luchtfilters van je airconditioning systeem op regelmatige basis. Deze filters vangen deze allergenen op maar als de filters niet regelmatig vervangen worden, blazen ze de vervuilde (allergenen) weer de kamer in. Het beste gebruik je HEPA filters, ook in de stofzuiger.

Sigarettenrook kan een allergenen-trigger zijn bij zowel mensen als honden. Om je hond gezond en jeukvrij te houden, houd je zijn omgeving rookvrij. Als jij als eigenaar ervoor kiest om in de buurt van je hond te roken, draag je niet alleen bij aan zijn allergieen maar verhoog je ook de kans op ademhalingsproblemen en longkanker. Als je wilt roken, doe dit dan buiten.

Zorg ervoor dat jijzelf en je huisgenoten eerst kleding en handen wassen voordat er met de allergische hond gespeeld wordt.

Noot Lizzy: het middel Puur Pollen kan geprobeerd worden wanneer de hond allergisch is voor pollen. Helaas is de verdunning van de huisstofmijt uit dit product gehaald waardoor het niet meer ingezet kan worden bij honden met een huisstofmijt allergie…

© 2013 "Vrij" vertaald door Lizzy Plat-Coelers
#2775475
Dank je Lizzy,ben hier erg blij mee. Vooral dat stukje datbij atopie astma kan voorkomen. Heb zelf hooikoorts en astma,dus had al mijn vermoeden dat het bij honden ook zo zou kunnen zijn.

Groet Jacqueline
#2775704
Zo heeeeé daar heb je weer veel tijd ingestoken. Dank je wel!

Aangezien bewerkte voeding meer omega 3 en minder omega 6 vetzuur bevat, is het een goed idee om een hond die bewerkt voedsel eet extra omega 3 vetzuren te geven (visolie). Een hoge dosering omega 3 vetzuren werkt onstekingsremmend en jeukverlagend bij honden met atopische dermatitis.
Vetzuren alleen is zelden effectief genoeg maar in combinatie met andere middelen kan het toegevoegde waarde hebben.


Klopt bovenstaande eerste zin?
Naar mijn weten, en daar behandelen we ook naar, bevat voeding meer omega 6 dan omega 3.
De verhouding te veel zes wat de gemiddelde Nederlander binnen krijgt is 20-30x de hoeveelheid wat hoort.
Omega 6 zet ontstekingen aan, omega 3 ontstekingen uit.

L-Glutamine hersteld de tide juncties van alle slijmvliezen dus niet alleen die van de darm. Denk bv aan hooikoorts patiënten die "lek" zijn in hun neusslijmvlies.

Herstel van de barrières is een eerste stap, een hele grote trouwens, en zal al goed helpen maar het is een begin. Na herstel slijmvliezen is het werken aan andere "herstelwerkzaamheden" die gegarandeerd nodig zijn doordat de lekkende barrières meestal al langere tijd aanwezig geweest zijn.

Goed en leuk stuk! Het maakt mij helemaal vrolijk omdat dit een hele grote hobby is geworden van mij en mijn werk en zoveel dieren en mensen hiermee goed geholpen kunnen worden.
#2775746
Fido schreef: Zo heeeeé daar heb je weer veel tijd ingestoken. Dank je wel!

Aangezien bewerkte voeding meer omega 3 en minder omega 6 vetzuur bevat, is het een goed idee om een hond die bewerkt voedsel eet extra omega 3 vetzuren te geven (visolie). Een hoge dosering omega 3 vetzuren werkt onstekingsremmend en jeukverlagend bij honden met atopische dermatitis.
Vetzuren alleen is zelden effectief genoeg maar in combinatie met andere middelen kan het toegevoegde waarde hebben.


Klopt bovenstaande eerste zin?
Naar mijn weten, en daar behandelen we ook naar, bevat voeding meer omega 6 dan omega 3.
De verhouding te veel zes wat de gemiddelde Nederlander binnen krijgt is 20-30x de hoeveelheid wat hoort.
Omega 6 zet ontstekingen aan, omega 3 ontstekingen uit.
Nee, klopt niet. Fout vertaald van mij, ik heb het omgedraaid! Goed van jou! Ik heb het direct aangepast.
L-Glutamine hersteld de tide juncties van alle slijmvliezen dus niet alleen die van de darm. Denk bv aan hooikoorts patiënten die "lek" zijn in hun neusslijmvlies.
Ik heb er o.a. bij gezet, dank je voor de aanvulling!
Door Lil
#2775747
Staan super tips in en een goede uitleg!

Als ik dit zo lees heb ik enorm veel dingen hiervan gedaan, ik ga zelfs vermoeden dat mijn da dit boek wel eens zou kennen.
En helaas ja het ras is extra vatbaar en het kwam in minder mate ook in de familie voor.  :'(

Als je het hebt over duur... de medicinale shampoo (om de dag wassen inderdaad) was op jaar basis toch wel duurder dan de desensibilisatiekuur. Voor mensen die zich afvragen wat duur is, ik kan wel vertellen wat het geintje van hond met atopische dermatitis kostte.

Had ik van L-Glutamine maar eerder geweten. Ik ga het NU bestellen voor mezelf, mijn neusslijmvlies is enorm lek.
#2775752
Je hoeft niet met medicinale shampoo te wassen. Liever niet. Liever een shampoo op basis van havermeel en aloe.

De kosten voor een atopische hond vallen of staan natuurlijk ook bij de ernst van de jeuk en bij waar de hond allemaal allergisch voor is en hoe goed supplementen bijv. helpen. Het is goed om te weten dat bijv. 30% van de atopische honden al geen last meer heeft van zijn allergieen als ie wordt overgezet op een zelf samengestelde voeding.

Oh, wat ik trouwens ook nog wilde schrijven is dat Shawn ook een rits Chinese kruiden opnoemt. Zodra ik tijd heb zet ik die er ook bij. En hij bespreekt homeopathie en acupunctuur. Ook daarvoor geldt: als ik tijd heb, zet ik dat er ook nog bij. Hij heeft ook nog wat meer geschreven over voeding maar dat is voor ons op Barfplaats niet erg van toepassing dus dat heb ik weggelaten.
Door Lil
#2777862
Ja helaas het beestje kon echt alleen maar tegen de shampoo van de da. Die overigens niet echt medicinaal was, want het genas niets was alleen super super zacht en hij had er zelf iets jeukstillends in gemengd (plantje of homeopathie, dat weet ik niet meer). Maar mocht hier ooit een hond weer klachten krijgen, super om te weten! Grootste probleem is gewoon dat ze de vorige eigenaar hadden wijsgemaakt dat het de stress was. Tja, beestje is dus 5 jaar lang onbehandeld gebleven.

Heel fijn dat je het vertaald, want dit type engels gaat me net boven de pet. Het is me iets te technisch.
Door sella
#2777898
Dank je wel voor het vertalen.
Ik zie dat ik heel veel dingen heb gedaan voor Buffel.
De lglutamine krijgt hij al, maar alles is stuk pootjes, neus, oren. Ik heb de uitslag binnen, en hij is allergisch voor schimmels, ook de peniciline schimmel en wat mijten.
We hebben wel besloten te gaan desensibiliseren, omdat we er met de chinese kruiden ect niet genoeg vat op krijgen, en het is zo intens zielig hem zo te zien.
 Terug naar “Bibliotheek Medisch”

Barfplaats wordt gesponsord door