Hierna volgt de inleiding uit het boek van Lynne McTaggart (ISBN 90-5637-148-7). Zij is journaliste die zelf aan den lijve heeft meegemaakt hoe lastig het medische wereldje kan zijn, toen zij zelf zieek werd en van het kastje naar de muur werd gestuurd en maar niet beter werd. Zij heeft uiteindelijk het heft in eigen hand genomen en is zelf op zoek gegaan naar wat haar mankeerde en een behandeling daartegen. Uiteindelijk met de hulp van een arts is zij hersteld.
Zij heeft met behulp van een aantal artsen, geselecteerd op het feit dat zij al eens misstanden in de gezondheidszorg aan de kaak gesteld hebben, een nieuwsbrief opgestart, genaamd 'What doctors don't tell you' om patiënten op de hoogte te brengen van wat er speelt in de medische wereld.
Ik heb deze tekst hier neergezet omdat ik denk dat er toch wat discussie op gang komt, vandaar niet in de bieb. het is een behoorlijke lap tekst, maar ik vond het zeker de moeite waard om jullie te laten lezen en ik raad jullie zeker aan dit boek te lezen.
Bedenk dat dit de inleiding is. Alle gevallen die ze hier ook maar licht aanstipt breidt ze later in het boek uit met voorbeelden (altijd met bronvermelding) en toelichtingen. Wat de bronvermeldingen betreft (voornamelijk uit specialistische medische literatuur en onderzoeksrapporten) vind ik dit boek voorbeeldig.
Deel 1
"Niet-wetenschap van de moderne geneeskunde
Het is prettig zekerheden in het leven te hebben. Een van de prettigste zekerheden waarmee wij zijn opgegroeid, is die dat de moderne geneeskunde wonderen bewerkstelligt en dokters ziekten genezen. In de verhaaltjes die we onszelf vertellen houden dokter Kildare, Marcus Welby en dokter Finlay zich, in symbolisch zuiver wit gekleed, elke dag de hele dag bezig met het redden van levens. En ook al sterven er in onze moderne equivalenten van die verhalen, zoals ER en St. Elsewhere, meer mensen, toch hebben de dokters op de afdeling voor Spoedopnames altijd nog toverinstrumentjes tot hun beschikking om de doden tot leven te wekken.
Onze grootste zekerheid ten aanzien van de geneeskunde is dat ze een verheven en achtenswaardige wetenschap is, door middel van uitputtende en telkens herhaalde proefnemingen door geleerden in laboratoria opgebouwd. Wij wijzen trots op het feit dat de wetenschap grote vorderingen heeft gemaakt en gezegevierd over chaos en duisternis, en over de tijden dat artsen niet eens wisten dat ze hun handen moesten wassen.
Sinds de Tweede Wereldoorlog en de ontdekking van de twee wondergeneesmiddelen van deze eeuw - penicilline en cortison - heeft de geneeskunde inderdaad wonderen bewerkstelligd. Mensen die anders aan met de hormoonspiegel verband houdende deficiënties zoals de ziekte van Addison zouden zijn gestorven, of aan levensbedreigende infecties zoals longontsteking of hersenvliesontsteking, kunnen nu vlot herstellen en hun normale leven hervatten. De meeste van de grote ontdekkingen op medisch gebied - de pijnloze operatie, de antiseptische omgeving in ziekenhuizen, de röntgenfoto - die nog maar pas de afgelopen eeuw zijn gedaan hebben ons in het westen van de beste geneeskunde voor spoedgevallen ter wereld voorzien. Als u een onvoorzieene hartaanval krijgt, een operabele hersentumor, een bijna-dodelijk auto-ongeluk, of uw bevalling verkeerd lijkt te gaan, dan is de westerse geneeskune met haar rijke keus aan high-tech apparatuur zonder weerga als het erom gaat de zaken weer op orde te brengen. Als er ooit een gebouw op mij mocht vallen zie ik graag al de laatste westerse technische snufjes in het geweer komen om me weer in elkaar te zetten. Ja, zonder de twintigste-eeuwse geneesmiddelen zou mijn moeder als jonge twintiger gestorven zijn en dan was ik nooit geboren.
Ook de ontdekkingen gedaan tijdens de door de ultieme wetenschappelijke ontdekking, de atoombom, abrupt ten einde gekomen Tweede Wereldoorlog, hebben ons van de hoogste verwachtingen ten aanzien van de wetenschap vervuld. De nasleep van de overwinning vormde tegelijkertijd het begin van het wetenschappelijke tijdperk van de geneeskunde. De wetenschap had ons geholpen onze menselijke vijanden te overwinnen; nu zou ze de strijd met onze microscopische vijanden aangaan. We begonnen de ruimte aan ons te onderwerpen; het zou niet lang meer duren, zoals het tijdschrift Life mijn generatie in Amerika beloofde, of we zouden ook het verschijnsel ziekte aan ons onderwerpen.