Moderator: Lizzy
Jolly schreef: nou meneer heeft hem tot ongeveer 1o cm lichaam en de achterpoten, dus bijna helemaal opgegeten.Persoonlijk zou ik het buiten laten liggen (tis hartstikke koud buiten!) en het hem morgen ochtend op laten eten. Waarschijnlijk laat hij wel weer een deel liggen als hij het niet op kan. Er zit vier uur tussen en da's echt meeeeer als genoeg hoor!
Hij wilde de rest dus mee naar binnen nemen , dacht ik dus ff van niet. 'T zooitje ligt nu buiten in een emmer en ik ga zo ff bedenken wat ik ermee ga doen.
Blijkbaar was het hem toch wel erg machtig.
Kan ik dat stuk opnieuw in vriezen? of zal ik het buiten laten liggen, zodat hij het morgenochtend dat als ontbijt heeft.?
We gaan natuurlijk wel wandelen en met zo'n volle pens in de auto voor ruim 2 uur, is natuurlijk ook geen pretje neem ik aan.
Als hij het om half 6 krijgt en we gaan om half 10 weg, is dat dan lang genoeg geweest?
richard schreef: Een van de mensen die bij mij werkt, heeft twee jaar geleden zijn auto total loss gereden door een overSPRINGENDE ree. Helaas mocht deze niet meegenomen worden (schijnt een wet voor te zijn). Het meest belachelijke was, dat de schade aan zijn auto nergens gedeclareerd kon worden terwijl hij niet de ree mee mocht nemen. Ik had hem persoonlijk zo in de achterbak gelegd.... Feestje voor mij en voor de honden!Zou ik dus ook gedaan hebben als ik het ree zou kunnen tillen. En tegenwoordig schijnt dat weer wel te mogen volgens Thei. Maar mogen of nie, mee ging die! 8) Paar jaar geleden, toen ik uit de late dienst kwam sprong er ook eentje vlak voor me de weg over, dat scheelde toen ook niet veel.
richard
Helen schreef: Leuke foto's Jolly!! Had je hem zelf van zijn velletje ontdaan?nee dat had schoonpa al meteen zelf gedaan.
Nitus schreef: Heb net je foto's gezien Jolly, vind het heel knap dat je dat durft . Ik werd er een beetje misselijk van, ben dus nog steeds niet helemaal Barfproof (ik wil wel vlees aan de honden geven, maar het moet niet teveel op een echt beest gaan lijken).Hier dezelfde gedachte hoor maar ja misschien zullen we het ooit nog gaan leren