[dorinekok]

Blik krijgen ze alleen met hun verjaardag of dierendag of een andere speciale dag, maar dan alleen omdat ze het zo lekker vinden
wij eten ook niet elke dag gezond toch?

dat klinkt wel lief.

[Elf]

Doodles komt van een fokker in Australie. In Australie is rauw voeren heel normaal. Toen wij op de wachtlijst gingen voor een pup kregen we als opmerking dat ze hoopten dat de hond geen brokken ging krijgen. Op de website van de fokker stonden wat 'menuutjes'. Ik nam me voor om de pup de eerste tijd op rauw voer te houden, gewoon omdat ik het zielig vond om hem na die lange reis ook meteen op een ander voer over te zetten. In die tijd ben ik meer gaan lezen (o.a. op BP) over rauw voeren. En het resultaat: Doodles is nu ruim 2 1/2 jaar bij ons en heeft nog nooit brokken gehad!

[Bieke]

Dit zei Olga
Jahoor, hier kregen de diertjes ook gewoon rauw en vers. Pensman hadden wij niet maar wel een slager in eht centrum van Utrecht die allerlei slachtafval speciaal voor honden en katten verkocht. Die deed gouden zaken!
Mijn eerste honden zijn dus op vlees opgegroeid, met gistocal voor de kalk want botten mocht niet van meneer Donath en meneer van de Velde en die geloofde ik heilig natuurlijk. En brood of rijst, dat moesten ze ook hebben, maar het vlees was rauw, dat dan weer wel.
En toen ben ik overgegaan op brok, vraag me niet waarom, geen idee eigenlijk, volgens mij vanwege advies van de fokker van mijn DH pup.
Ik ben 54 trouwens

Was dat in de Donkerstraat? Ik ben ook Utrechtse. Onze toenmalige hond werd ook vers gevoerd. Ik ging er elke zaterdag vlees voor hem halen. Ik was gisteren voor het eerst sinds jaren in het centrum van Utrecht en keek vanuit de Zadelstraat de Donkerstraat in en vertelde over die slager.
Mijn latere honden gingen op brok. Je wilde toch immers het beste?
Mijn eerste Lab ging bijna ieder half jaar in staking op brok. Dan moest er weer een andere brok uitgezocht worden. Toen ik mijn tweede Lab kocht was ik bij een trainster die haar honden vlees voerde. Dat wilde ik ook, want haar honden waren gezond. Maar mijn eerste was dat ook. Ik ging over op haar manier van voeren. 1/3 vlees, 1/3 groenten en 1/3 granen. Maar bij de kalkhoeveelheid begrepen we elkaar verkeerd. Ik gaf haar volle theelepels kalk i.p.v. afgestreken. Maar dat had ze niet verteld! De pup werd kreupel en er werd een LPC ontdekt. Daar werd ze aan geopereerd door een professor, maar het is nooit meer goed gekomen. Daar had ik van geleerd. Mijn volgende hond kreeg weer brok. En de andere honden ook. Die hond is maar 3 geworden. Kapotte nieren. Ik nam een andere hond over en die bleek van alles te mankeren. En nummer 5 kreeg ondanks de Hill's en heel veel voorzichtigheid van mijn kant, HD ++. En toen was het afgelopen. Alle fokkers konden dood vallen. Ze wisten niets van voeding. Ik besloot weer op vers over te gaan. Weer met de hoeveelheden van de trainster. Maar wel met aangepaste hoeveelheid kalk.
Toen ging ik van de Labs over op een Golden. maar geen showGolden.
Bieke kwam, kreeg vers voer en de beweging die de jongste Lab niet had gehad. Dan maar HD. Ik had zo'n medelijden gehad met die jongste Lab die zo veel niet had mogen doen van de fokster.
Bieke sjouwde met 6 maanden al een uur los mee. Toen ze met 2 gerontgend werd, had ze A-heupen. Ondertussen was ik al een tijdje op Barfplaats aan het lezen. Ik kon alleen aan karkassen komen en vlees was van Smuldier. Dank zij Herby heb ik nu veel meer variatie.
Vorig jaar fokte ik een nest met Bieke. Niet van een showreu, maar van een werkreu. Alles ging zo goed in de dracht en met de geboorte en de pups. Het was een groot feest. Ik hield er zelf een. Een hondje met zeer veel energie. Net als haar moeder is ze nooit kreupel geweest.
Ze zijn supergezond en hebben alle twee alleen maar een beetje kennelhoest gehad. Dat was binnen een paar dagen weer over.

[Mevroi Kruim]

Dit zei Olga
Jahoor, hier kregen de diertjes ook gewoon rauw en vers. Pensman hadden wij niet maar wel een slager in eht centrum van Utrecht die allerlei slachtafval speciaal voor honden en katten verkocht. Die deed gouden zaken!
Mijn eerste honden zijn dus op vlees opgegroeid, met gistocal voor de kalk want botten mocht niet van meneer Donath en meneer van de Velde en die geloofde ik heilig natuurlijk. En brood of rijst, dat moesten ze ook hebben, maar het vlees was rauw, dat dan weer wel.
En toen ben ik overgegaan op brok, vraag me niet waarom, geen idee eigenlijk, volgens mij vanwege advies van de fokker van mijn DH pup.
Ik ben 54 trouwens

Was dat in de Donkerstraat? Ik ben ook Utrechtse. Onze toenmalige hond werd ook vers gevoerd. Ik ging er elke zaterdag vlees voor hem halen. Ik was gisteren voor het eerst sinds jaren in het centrum van Utrecht en keek vanuit de Zadelstraat de Donkerstraat in en vertelde over die slager.

Ja! Dat was idd de slager in de Donkerstraat! Wat geinig dat jij die ook kent!
Zijn zoons hebben tegenwoordig een winkel in de Kanaalstraat, ze verkopen nog steeds paardenvlees maar geen vers voor de hond meer.
Ik woon al 30 jaar niet meer in Utrecht maar ik kom er nog wel eens (mijn vader woonde er, mijn jongste zoon woont er) en dan ga ik vaak nog ff door de Steenweg richting Lange Elisabethstraat en dan ff de Donkerstraat in. Langs Ruud's Waskit 

[sofia]

Ja! Dat was idd de slager in de Donkerstraat! Wat geinig dat jij die ook kent!
Zijn zoons hebben tegenwoordig een winkel in de Kanaalstraat, ze verkopen nog steeds paardenvlees maar geen vers voor de hond meer.
Ik woon al 30 jaar niet meer in Utrecht maar ik kom er nog wel eens (mijn vader woonde er, mijn jongste zoon woont er) en dan ga ik vaak nog ff door de Steenweg richting Lange Elisabethstraat en dan ff de Donkerstraat in. Langs Ruud's Waskit 

Ook ik heb in Utrecht gewoond als student en ging in de Donkerstraat uierboord, pens, paardenvlees e.d. halen voor mijn hond. Heb hem node gemist toen ik naar Amsterdam verhuisde. Moest ik in de dierenwinkel van die pondjes fijn gemalen pens kopen. In een hap slik weg.

Olga

[hermine]

Dan even helemaal  : wat is uierboord nu eigenlijk precies? Kwam het laatst ook al tegen in een oud kookboek, vandaar.

[flin]

Uierboord, in de volksmond wel "koeietiet" genoemd, is een Rotterdams streekgerecht. Het bestaat uit de toppen van de uiers van koeien, die tot een smeersel verwerkt zijn; dit smeert men vervolgens op de boterham. De smaak benadert die van leverworst.

Voorheen werd uierboord veel gegeten door de minderbedeelden: het is slachtafval en werd derhalve voor zeer lage prijzen bij de slachterij verkocht. Iedereen die zich iets duurders kon veroorloven, at iets anders. Zodoende is het gerecht na 1950 snel in onbruik geraakt. Toen het gerecht rond 1990 echter als "typisch Rotterdams" ging gelden, kwam het in bepaalde kringen in die stad sterk in de mode.

[Mevroi Kruim]

Wat flin zegt  alleen dan gewoon de rauwe hele uiers. Die kun je niet smeren maar de honden vonden ze heerlijk. Geen idee wat de voedingswaarde is maar het was spotgoedkoop dus ze kregen het bij ons elke week.

[anja247]

eerst was mijn zus met haar honden overgestapt op barf.
kelly was al jaaaaaaren op brokken, en deed er echt niet goed op maar tja er was niets anders. dus steeds duurdere brokken, en zij steeds minder lekker in haar vel. (later vond ik uit dat ze Cushings had)

connie had al eerder gezegd van waarom probeer je geen barf.
als ik het goed outhoud, ging het zo: ze was toen een keertje op bezoek daar, connie vroeg of ik bezwaar zou hebben als ze mee ging eten met de andere honden en ik zei nee hoor leef je uit. ik dacht, als de oude bess het kan, kan kelly het zeker! en omdat mijn jaloerse schrok nooit nee zou zeggen met enthousiaste vreters om haar heen, hapte ze gelijk toe. crunch!

kelly vond het gelijk heerlijk en is bijna probleemloos in een keer overgestapt.
en haar spijsverteringsproblemen waren in één klap over!

[*Robin*]

dat klinkt wel lief.

Dank je wel