[Helen]

Ik ben het daar dus niet mee eens. Ik wil gewoon geen gegrom bij het eten, welk eten dan ook. Ik heb daar met beide honden ook veel voor getraind. Ik pak zeer zelden wat af, dat vind ik niet leuk. Maar ik kan altijd naar de honden toelopen en ze aanraken als ze liggen te knagen.
Als ik wat af moet pakken  dan pak ik een ander zichtbaar stuk vlees. Loop terwijl ik het laat zien aan de betreffende hond en gooi het een meter of twee van waar ze op lag te knagen weg. De hond gaat erachteraan om het te pakken en in de tussentijd pak ik weg waar ze op lag te knagen en gooi er een klein stukje vlees voor in de plaats op de grond.
Gaat altijd goed!!

[*Natasja*]

Benthe doet het alleen als ze zalmkop aan het eten is. Terwijl ze daarbij juist niet bang hoeft te zijn dat ik het afpak  Ik laat dit verder zo, ze eet zalmkop altijd buiten in de tuin en ik laat haar rustig eten (soms duurt het wel 3 kwartier eer ze klaar is). Als ik toevallig buiten moet zijn om iets weg te gooien (vlakbij waar ze aan het eten is), negeer ik haar. Benthe is degene die alles heel goed kauwt en rustig eet, dus ben ik bij haar ook niet bang dat het mis gaat (kan natuurlijk altijd, maar toch...). Bij Beau kan ik alles wegpakken zonder enige brom van zijn kant. Wel krijgen ze altijd iets terug van me áls ik iets moet afpakken.

[*Dorothea*]

Brutus is gewoon een lulletje rozewater en als ik zijn bot afpak, kijkt hij me echt met van die Droopy-ogen aan van "oh... jammer... ".

Hahaha, komt me bekend voor.........
Ik kan het ook zo afpakken, hoef het niet eens te ruilen.

[Happy Tail]

Ik vind dat je je hond gewoon met rust moet laten met eten. En tja ik zou ook niet blij worden als ze mijn lekkere bordje eten bij me vandaan halen als ik net lekker bezig ben.
Bij Baya hebben we wel een ruil principe. als ik in de gaten krijg dat ze een stuk bot over heeft dat te hard is, of waarvan ze het in een keer zo naar binnen kan slokken dan is het: Baya ruilen??? dan loop ik naar de kast en loopt ze achter me aan want dat betekent ik krijg iets nog lekkerders en dat is voor haar een pensstaafje. ondertussen kan ik het "gevaarlijke" stuk dan weghalen.
Als we een logeetje hebben krijgt deze de (brokken)bak in de hal en kan Baya rustig in de huiskamer haar maaltijd naar binnen werken....nou ja rustig, das in 1-5 minuten gebeurd dat wel:-)

[Twiz]

Mijn hond heeft volgens mij dat boekje niet gelezen. 
Mijn ouders hebben een klein hondje en die moet je echt bij indy uit de buurt laten anders eet hij al z´n eten op. Als indy bij z´n voerbak staat en die kleine komt er aan dan loopt íe zo zonder grom bij z´n voerbak weg en laat de kleine alles opeten. En ook als hij in de tuin ligt te kluiven dan moet die kleine binnen blijven want anders pakt hij zo z´n bot af.

Herkenbaar hoor, mijn dobermann laat ook de geiteribben los als "nichtje" Saar (Engelse Cocker) ze afpakt, die op haar beurt  nog een grommetje durft te laten horen als Twizzle haar kant weer op loopt.

Ik kan ook alles afpakken, dus te harde stukken hert of geitenek (het enige wat ik afpak) ruil ik ook voor wat anders, ik vind het anders oneerlijk.

[Lil]

Ik deel de visie van Lizzy en vind dat je echt niet te veel moet trainen, dat is irritant. Voor de thuissituatie is het ruilen een goed principe, maar als je hond in het bos iets eet wat niet mag, dan lukt dat dus niet. Ik neem in ieder geval geen verse vuile pens mee het bos in....
Boris gromt in zo'n situatie (als hij het echt wilt hebben, normaal beheerst hij het commande los erg goed), maar bijt niet. Nou daar maak ik me niet druk om als hij echt iets moet loslaten en ja... sinds hij barft is een konijnenkadaver opeens interessant, in de brokkentijd wist hij niet wat dat was en liet het liggen.

[Inge en Bono]

ik kan 't ook gewoon afpakken, als 't nodig is, maar doe dat bijna nooit.

[tieneke]

Tara is niet zo'n schatje met haar eten en gromt als je te dicht in de buurt komt,verleden week had ze een kalfsrecreatie bot na haar maaltijd en toen er genoeg gekloven was wilde ik het afpakken....ze gromde heel hard en als je haar blik zag zou je er bang van worden,tot ze zelfs haar tong uitstak...dus klaar voor de aanval  ???! ik heb haar toen even goed duidelijk gemaakt dat IK de baas ben,smerig klein drel!! 
Verder is ze vreselijk lief maar kom niet in de buurt van haar prakkie.
Tinus vindt echt alles best.

[Kynida]

Ik begrijp het dilemma heel goed, Lilly mijn jongste hond heeft voernijd, ik train elke dag met haar en ja ik verzucht ook heel vaak dat het met barf voer veel lastiger is. Wat ik nu doe is haar apart eten geven, in de keuken met de deur dicht, zo min mogelijk prikkels die de agressie kunnen triggeren, verder deel ik het voer zoveel mogelijk op in kleine porties en als dat niet kan bijv bij een vleesbot dan snij ik het vlees van het bot af en gooi dat haar toe of ik zorg dat ik bijv apart vlees heb wat ik haar kan geven (runderstrotten of spiervlees) in ieder geval iets wat even lekker is. Verder laat ik haar vaak tussen de porties door zitten op afstand en wachten terwijl ik haar deel in haar bak doe, ik geef haar dan vervolgens toestemming om haar volgende deel te eten, zo houd ik controle. Hoe belangrijk het is om te zorgen dat de hond het niet bedreigend vindt dat je bij de hond komt, bleek een tijdje geleden toen er een stuk bot dwars in Lilly's bek bleef zitten, tja daar sta je dan, ik ben niet zo'n held en ik kon en durfde haar dus niet te helpen, gelukkig kon ze het zelf weg krijgen, maar je hond zal toch stikken omdat er iets in hun keel blijft steken , ik moet daar niet aan denken.

[dunja]

Hier kan ik bij beiden alles afpakken. Bij dunja heb ik het een paar maal geoefend toen ze nog pup was. En heel enkel oefen ik het nog weleens. Ze krijgt er wel altijd iets wat ze nog lekkerder vind voor terug. Bij chrissie heb ik het moeten uit proberen daar ik haar pas kreeg toen ze meer dan een jaar was. Maar ook dit gaat goed. Ik vind het zelf wel belangrijk dat het moet kunnen. Heb hier zo vaak zoveel klein grut in huis. Inclusief die van mij zelf. Dat ik het wel prettig vind dat de honden zich niet bedreigt voelen wanneer er iemand langs of bij hun eten komt. De kinderen mogen van mij niet bij of aan hun eten komen. Maar je weet t maar nooit in een onbewaakt ogenblik. En dan is het wel fijn dat ze niet gelijk in de stress schieten.

[evds]

Anti-voernijdtraining heb ik nog nooit gedaan.
Kaina heb ik een(1) keertje als pup terecht gewezen voor grommen naar mij toen ze iets te eten had en dat was het dan(de hele "training").

Fleer heeft absoluut geen voernijd en laat alles direct uit haar bek vallen als ik dat vraag ("los"), Kain nu ook, en de jongste telg, Dwan, heeft ook totaal geen voernijd. Ook niet naar de andere twee honden.

Kaina en Fleer samen eten is gespannen, zeker als Kaina in haar veilige hol(bench) ligt en gaat grommen dan gaat Fleer echt helemaal door het lint. Dat wil ik niet, dus eten zijn vlak naast elkaar of echt appart. Als ik in de buurt ben is Kaina trouwens stil  . Dwan en Kaina kunnen zo'n beetje tegen elkaar aan liggen kluiven al laat Kaina dwan zeker niets van haar afpakken, nu niet meer toen hij pup was wel . Kaina pakt ook niets af van Dwan al gaat ze soms met haar neus op 2 cm aftand van zijn bak staan om te kijken of hij wat over laat. Loopt Dwan weg dan is het direct voor Kaina 

Ik wil dat ze hun eten los laten als ik dat zeg bijvoorbeeld om ze even ergens anders te zetten of zo maar pak zelden of nooit iets af, ik kom eerder nog iets lekkers brengen. Grommen maar mij mag niet  grommen naar elkaar mag alleen om onderling even aan te geven dat de ander niet mag afpakken(dat is een korte grom, heel anders dan wat Kain doet als ze zich heeft "ingegraven" ).
Dat zijn hier zo de regels en mijn honden kunnen zich daar prima in vinden.

[~Joke~]

Ik ben echt verbaasd dat anti-voerbaknijd training wordt gegeven. Dit is heel tegennatuurlijk. In de natuur eten eerst de hooggeplaatste dieren en als zij genoeg hebben gehad mogen de laaggeplaatste dieren eten. Geen hooggeplaatste die zich dan nog met het eten bemoeit of nog erger het van de ranglagere wegpakt.
In het gezin zijn wij de hooggeplaatste en geven de lagere in rang [de hond] het eten dan ga je je er verder niet mee bemoeien maar laat het dier rustig eten. Ze zullen je bord maar steeds onder je neus vandaan trekken als je zelf zit te eten. Ik denk dat ik ook ga grommen 
Verder kweek je schrokkers door steeds het eten weg te pakken.
Hier is geen hond die gromt als ik in de buurt ben, ze weten dat ze rustig kunnen eten en ik het niet wegpak.

[evds]

Mijn drie honden zijn eigenlijk wel heel verschillend in hun gedrag "aan tafel". Fleer neemt de kippenpoot(of wat dan ook) van mij aan en sluipt naar haar plekje om te gaan liggen eten. Ze zal nooit naar me grommen maar gaat het liefts wel ergens appart liggen. Ik vind dat prima.

Dwan en Kaina gaan beide het liefst aan mijn voeten liggen eten en als het even kan komen ze met bloederige stukken strot of zo iets lekkers aansjouwen met de vraag of ik ff wil vasthouden.  Laat ik het stuk vlees/bot dan weer los en het valt op de grond dan pakken ze het op en brengen het weer bij me: niet om af te geven maar of ik nog  ff wil vasthouden zodat ze optimaal kunnen knagen. 
Als ik er genoeg van heb zeg ik: "zelf doen" en ook dat begrijpen nu ook al weer.  Rare honden heb ik he?

[conleeuw]

Mijn drie honden zijn eigenlijk wel heel verschillend in hun gedrag "aan tafel". Fleer neemt de kippenpoot(of wat dan ook) van mij aan en sluipt naar haar plekje om te gaan liggen eten. Ze zal nooit naar me grommen maar gaat het liefts wel ergens appart liggen. Ik vind dat prima.

Dwan en Kaina gaan beide het liefst aan mijn voeten liggen eten en als het even kan komen ze met bloederige stukken strot of zo iets lekkers aansjouwen met de vraag of ik ff wil vasthouden.  Laat ik het stuk vlees/bot dan weer los en het valt op de grond dan pakken ze het op en brengen het weer bij me: niet om af te geven maar of ik nog  ff wil vasthouden zodat ze optimaal kunnen knagen. 
Als ik er genoeg van heb zeg ik: "zelf doen" en ook dat begrijpen nu ook al weer.  Rare honden heb ik he?

tja, een ware team effort is het eten bij jou. Ik mag van beide honden de eten uit hun bek halen als ik het wil, als ik aan dot haar eten zit, laat ze het meestal los, maar ook dot heeft als jonge pup mij gewoon gebeten omdat ik aan haar eten wilden zitten, ik heb haar toen ook gecorrigeerd..... dat was toen ook wel nodig, maar wel meteen duidelijk wie het hier voor het zeggen heeft. ze is niet paniekig over eten, en zal het ook meteen loslaten als ik er om vraag (wat ik overiginds alleen doe als er echt iets aan de hand is, ik vindt het geen spelletje, ze mag anders van mij wel rustig eten) Dot heeft vandaag voor het eerst gegeten terwijl ik iets vast hield, omdat ik niet wilde dat ze op de harde kant van een recreatie bot verder moest knagen, maar juist aan de kant waar er nog wat vlees en kraakbeen zat, ging prima, ze begreep me ook goed toen ik het bot uiteindelijk los liet wilden ze meteen weer aan de harde kant knagen, ik draaide de bot nog een keer en zei dat ik wilden dat ze daar verder knaagden, nou toen heeft ze maar gedaan wat ik wilden.... knap hoor. Jazz laat ook los als ik vraag en kan ook wel eens mij hulp gebruiken, maar zij vraagt er niet om, zij loopt gewoon weg, pak ik het dan op, dan komt ze wel om haar knaagwerk af te maken... maloot

[Lil]

Ik ben echt verbaasd dat anti-voerbaknijd training wordt gegeven. Dit is heel tegennatuurlijk. In de natuur eten eerst de hooggeplaatste dieren en als zij genoeg hebben gehad mogen de laaggeplaatste dieren eten. Geen hooggeplaatste die zich dan nog met het eten bemoeit of nog erger het van de ranglagere wegpakt.
In het gezin zijn wij de hooggeplaatste en geven de lagere in rang [de hond] het eten dan ga je je er verder niet mee bemoeien maar laat het dier rustig eten. Ze zullen je bord maar steeds onder je neus vandaan trekken als je zelf zit te eten. Ik denk dat ik ook ga grommen 
Verder kweek je schrokkers door steeds het eten weg te pakken.
Hier is geen hond die gromt als ik in de buurt ben, ze weten dat ze rustig kunnen eten en ik het niet wegpak.

De meeste mensen schrijven inderdaad dat je normaal gesproken de hond rustig moet laten eten, maar het is wel zo fijn dat indien er echt iets aan de hand is (bijvoorbeeld er is vossengif uitgelegd in het bos en je ziet dat je hond iets onbekends eet), dat je het weer van je hond kunt afpakken. En ja, ik ben het met je eens hoe vaker je iets wegpakt hoe sneller ze grommen. Maar heel af en toe oefenen kan dus wel handig zijn. Dan kun je gevaarlijk voedsel afpakken of helpen indien je hond een botje in de keel heeft vastzitten zonder dat je bang bent.