Hee Andre, wat gaaf dat je weer terug bent! Hoe is het met je? Hoor je nog wel eens wat van Benjamin? (ik vroeg me toevallig laatst af hoe het met jullie was. Wat een toeval!).
Als ik eerlijk ben? Dan denk ik dat we het antwoord op jouw vraag niet weten..... Ik weet ook dat Billinghurst schrijft dat HD niet voor kwam, voordat de brok z'n intreden deed in Australie (dat was een tikkie later als bij ons). Dat is dan iets dat we van hem aan moeten nemen, want ik kan nergens wetenschappelijke bewijzen/bevestigingen hiervan vinden. Helemaal uit z'n nek kleppen zal hij niet want hij is DA en heeft in zijn praktijk vast gezien dat het aantal HD gevallen toe nam na de introductie van brokken.
Of het helemaal genetisch is, is ook nog maar de vraag... Toevallig schreef Kruimel daar laatst nog wat over in dit onderwerp: http://www.barfplaats.nl/forum/index.ph ... 139.0.html. Na jaren van HD rontgenen is er eigenlijk niks veranderd. Bij de rassen die bekent staan om HD: hebben ze nog steeds HD-problemen.
Pitcairn schrijft "HD is a genetic problem complicated by a variety of environmental influences. The cause, however, is not really understood".
Maar, hij schrijft ook "Generactions of poor feeding practices have contributed greatly to the development of HD, the effects magnifying with each generation. Of possible, you should avoid selecting an affected dog in the first place. Apart from that, good prevention means feeding the pregnant female or newly acquired puppy a wholesome, fresh, well-supplemented diet as outlined in this book".
Maar feit blijft: als je het mij vraagt weten we het gewoon niet.
Zelf vermoed ik dat voeding een essentieel punt is. Maar genetica zal er ook vast mee te maken hebben. En volgens mij zijn er talloze andere 'environmental infuences' te noemen. Zo zat ik laatst te filosoferen. De puppies van vandaag de dag groeien bij veel mensen vaak op in de woonkamer. En als ze buiten komen: dan is het wandelen aan de riem. Volgens mij is een puppy beter af als ie de hele dag een beetje rond op het erf mag scharrelen. Lekker in de buitenlucht en bewegen zoveel of zo weinig als zij zelf willen, zonder gedwongen te worden in een bepaald tempo. Maar te weinig lopen is dus ook niet goed. Volgens mij worden veel pupjes, vooral van grote rassen die gevoelig zijn voor skelet problemen, juist te watjes-achtig behandeld. Nou goed, pups groeien dus veelal op in huis, liggen 23 uur per dag mee te roken en als ze uit worden gelaten aan het riempje: dan snuiven ze 'prettig' uitlaatgassen in (we weten allemaal dat sigarettenrook en luchtverontreiniging vitamine C vernietigt bij de mens. Mogelijkerwijs is de hoeveelheid vitamine C die de hond zelf aan maakt niet meer voldoende, in specifieke omstandigheden. Zoals meeroken en luchtvervuiling. Ik weet het niet hoor, maar zou het je verbazen?). En dat moeten ze dan allemaal overleven op brokken. Dus, als je ouders hebt die HD in de genen heeft en je geeft deze puppies brokken en de verkeerde beweging en je laat ze 23 uur per dag 'lekker' met je meeroken: dan krijg je misschien eerder problemen als dat je ouders neemt die HD in de genen hebben en je de puppies verse voeding geeft, genoeg bewegingsvrijheid, lekker in gezonde buitenlucht waar ze mogen spelen en ravotten. God, ik zal niet beweren dat deze puppies HD-vrij zijn, maar als je een paar generaties op deze wijze met hen doorfokt, dan sluit ik eerlijk gezegd niet uit dat je wel een verbetering ziet. Maar niet binnen 1 generatie. En misschien ook niet in 2 of 3.
Maar ja, het is maar een filosofietje van mij. En wie probeert het uit? Volgens mij is het vrij gecompliceerd, om zo'n onderzoek goed uit te voeren. En aangezien er een miljoenen-industrie achter de diervoeding zit, weet ik sowieso wel zeker dat dit onderzoek nooit gesponsord zal worden door de gebruikelijke instanties. Ik heb Eliasen ook snel dat onderzoek met die Labrador-puppies aan horen halen. Maar ik vond het eerlijk gezegd nogal dunnetjes, het bewijsmateriaal. Maar goed, wie weet dat hij je meer materiaal kan leveren Andre!
