Barfplaats.nl

Ik heb contact gehad met een slachterij en die vind het gevaarlijk dat ik mijn hond botten wil geven. Hij vind dat ze er te snel grote stukken van inslikken en dat kan dan gevaarlijk zijn (zoals ribben enzo)... Nee, hij adviseerd iets waar ze aan kunnen knagen, maar wat ze niet kunnen eten, zoals bijv. knopen (knieen)... Die zijn lekker hard! En als ik dan aangeef dat ze daar de tanden mee kunnen vernielen, is dat niet zijn ervaring... Maar goed, het vlees wil hij wel bewaren, maar dan gemalen met stukken vet en luchtpijp (kraakbeen) erdoor..... Na wat overtuigingskracht gaat hij dan ook akkoord met ongemalen vlees.... Hebben jullie ook "last" van dit soort discussies? Dat de hond van nu geen wolf meer is etc.? Hoe pakken jullie dat aan?

Rachel.

Nee, ik herken dat niet. Maar ik moet zeggen dat ik ook nooit expliciet vermeld dat het voor mijn honden is.

Nee. Ik zeg er wel bij dat het voor de hond is, maar eerlijk gezegd heb ik niet dat soort discussies. Behalve een keer bij een slager toen die zei dat hij alleen vlees over had dat gekruid is en hij raadde me af dat te geven. Daar was ik het geheel mee eens.

Nog nooit een probleem mee gehad. Ik zeg wel dat het voor de honden is maar ik maak dus zelf uit wat ik ze wel of niet voer. Dus tot die eeuwige bot-is-gevaarlijk!-discussies laat ik me niet meer verleiden.

nee eigenlijk niet, behalve toen ik in het verleden satin balls wilden maken en toen 15 kilo gehakt ging halen en de slager dus een praatje maakten over welke recept ik ging gebruiken en voor hoeveel mensen. Antwoord.... voor een hond... er gaat in.... en toen de lijst met wat er allemaal in ging...... zijn gezicht 

Niet eens zeggen dat 't voor de hond is...
En tenzij je alles voor niks krijgt .. neem je wat je krijgt.
Maar wanneer je er voor moet betalen, kan je gewoon zeggen HOE je het wil hebben, heel, in stukken gesneden/gezaagd  of gemalen.

Ach, ik ben nog beginner he?!

Rachel.

bijna altijd zijn mensen juist geinteresseerd als ik vertel het eten voor mijn honden zelf samen te stellen. ze willen weten wat ik geef, hoe dat dan zit met die botten, enz. enz. mijn leveranciers gaan nu zelf meedenken en bellen me zelfs op als ze denken wat voor me te hebben. ik heb het echt getroffen denk ik. maar ik laat me niet verleiden tot een diskussie hoe lastig dat soms ook is. het scheelt denk ik ook dat de mensen waarvan ik afneem (schapenboer, poelier, zelfslachtende slager, supermarkt o.a.) mij en mijn honden ook persoonlijker kennen. dat is een voordeel van leven in zo'n plattelandsomgeving waar iedereen elkaar kent. maar ook daar buiten kom ik eerder belangstelling tegen dan onbegrip.

Malamoods schreef: Ik heb contact gehad met een slachterij en die vind het gevaarlijk dat ik mijn hond botten wil geven. Hij vind dat ze er te snel grote stukken van inslikken en dat kan dan gevaarlijk zijn (zoals ribben enzo)... Nee, hij adviseerd iets waar ze aan kunnen knagen, maar wat ze niet kunnen eten, zoals bijv. knopen (knieen)... Die zijn lekker hard! En als ik dan aangeef dat ze daar de tanden mee kunnen vernielen, is dat niet zijn ervaring... Maar goed, het vlees wil hij wel bewaren, maar dan gemalen met stukken vet en luchtpijp (kraakbeen) erdoor..... Na wat overtuigingskracht gaat hij dan ook akkoord met ongemalen vlees.... Hebben jullie ook "last" van dit soort discussies? Dat de hond van nu geen wolf meer is etc.? Hoe pakken jullie dat aan?

Rachel.

Neuh eigenlijk nog niet in de mate die jij noemt gehad. Ja, wel slagers die moeilijk wilden gaan doen en dan vertelde ik dat ik alleen om vlees had gevraagd en niet om een advies. Dan kan die doorzaniken, dan ben ik gewoon weg, maar de meesten hielden dan wel op. Verkoop is toch verkoop. Mijn kippenboer zit altijd wel "prettig" te zeuren dat ik die mooie kiplijfjes en nekbeentjes (zoals hij ze noemt) enkel aan de honden geef. Hij probeert me telkens ervan te overtuigen dat ik daar zulke lekkere soep van kan maken.  Mijn slager heeft ooit voorzichtig gevraagt of ik dit alles eerst ging koken. Toen ik dus "nee" schudde had hij zoiets van...oké, dan is het goed

Maar het simpelst is meestal om gewoon een lijstje met spullen te vragen en verder nergens over te l*llen dat het voor je hond is en als ze er specifiek naar vragen zeg je "ja" en ga je vervolgens weer naar de toonbank staan staren. Bidden en/of smeken en eventueel wel gemalen smurrie kunnen krijgen, daar trap ik niet in, tis graag of niet.

Mijn slager zegt er niet zoveel over, hij weet het wel.
Maar ik zie hem soms denken, en soms vraagt hij ook voorzichtig wat. Maar ik geef meestal kort en bondig antwoord en dan is het klaar.
Wel vraagt hij telkens of het nog wel goed gaat met haar!! (met een heeel bezorgd gezicht)

Het slachthuis waar ik mijn spullen haal is ermee bekend, hij denkt juist mee. Hij had een bak met hele kleine kippevleugeltjes, maar vond die te klein voor mijn soort honden en toen ik vroeg hoe ik het beste pens kon malen voor zieke honden of wat door de groentemix, toen zei hij: even zeggen doe ik het op zaterdag voor je.  Ik ben er dus zeer tevreden over.

Hier ook geen last van vervelende slagers. Mijn islamitische slager weet het en geeft me altijd een zeer brede glimlach  ...Hij kent het formaat van Benjo en snijdt alles pricies hoe ik het hebben wil....Als er veel volk staat begin ik soms wel een beetje te blozen als hij van ver roept :"ha madam t'is voor de hond zeker??"en al die mensen maar kijken... .Maar het zijn toffe mensen en ik verdenk ze ervan hun eigen 3 borders die in het bureau altijd zitten naast de slagerij vers te voeren...toffe gasten
Ik voer geen dicussies meer met mensen die het me willen afraden mijn hond botten te voeren...gewoon zeggen ik voer vers en basta!

Hier staan de Tsjechen nog steeds met zeer grote ogen te kijken als wij weer een grote partij vlees kopen bij de 2 slachterijen...discussies of commentaar zal ik hier niet snel krijgen want een Tsjech is wat behoudener  de laatste keer kregen wij een grote krat met puur rundvlees haast voor niets...dat was heel erg lief van de meneer die ons altijd het vlees levert  ze moeten er gewoon nog een beetje aan wennen dat die gekke hollanders hun honden rauw vlees geven
In Ned had ik wel eens adressen waar ze soms begonnen te zaniken over slecht dit en dat voor je hond daar reageerde ik niet eens op.....ik betaalde er toch netjes voor?

[quote="Malamoods"]
Ik heb contact gehad met een slachterij en die vind het gevaarlijk dat ik mijn hond botten wil geven. Hij vind dat ze er te snel grote stukken van inslikken en dat kan dan gevaarlijk zijn (zoals ribben enzo)... Nee, hij adviseerd iets waar ze aan kunnen knagen, maar wat ze niet kunnen eten, zoals bijv. knopen (knieen)... Die zijn lekker hard! En als ik dan aangeef dat ze daar de tanden mee kunnen vernielen, is dat niet zijn ervaring... Maar goed, het vlees wil hij wel bewaren, maar dan gemalen met stukken vet en luchtpijp (kraakbeen) erdoor..... Na wat overtuigingskracht gaat hij dan ook akkoord met ongemalen vlees.... Hebben jullie ook "last" van dit soort discussies? Dat de hond van nu geen wolf meer is etc.? Hoe pakken jullie dat aan?

Rachel.
[/quote]

Nee hoor, nooit een discussie gehad!

ik haal het altijd met robin dat werkt goed