Ik vind de redenering van Pike helemaal niet zo raar.
Bij mensen wordt geregeld gesteld dat als ze te vaak heel grote maaltijden eten dat dan de maag uitlebbert.
Dat zou dan dus inhouden dat de elasticiteit net verslapt.
En de vraag is of dat danook het hongergevoel bevordert (lijkt mij van wel).
Bovendien vraag ik me af: als je een hond ongelimiteerd laat eten, dien je dan ook niet heel goed op de temperatuur te moeten letten van het aangeboden voedsel ?
Ik neem aan dat een wolf die zijn prooi naar binnen slokt, deze prooi haast op lichaamstemperatuur eet.
En klompen vlees en vleesbot op koelkasttemperatuur of net kamertemperatuur lijkt mij dan heel anders.
Want net die enorme hoeveelheid in een maag zal veel minder snel de eigen lichaamstemperatuur aannemen.
En ik vraag me af of dat niet ook een wezenlijke rol kan spelen, of extra gevaar kan opleveren bij dergelijke experimenten.
En hoe doen andere organen dan mee, die de boel helpen verteren (ben geen bioloog, maar bijvoorbeeld de milt?)
Bij de wolf heeft 'volvreten' uiteraard ook een overlevingsfunctie; hij moet maar zien wanneer de volgende maaltijd zich aandient.
Bij de huishond is dat niet van belang
Dus ik zie zelf zo'n experiment niet zitten.
Geloof best dat na een poosje vasten, zelfs Roefus zichzelf voorbij eet.
Maar ik experimenteer niet met mijn dieren.
Ze zijn ook ánders dan 'de wolf', vraag me werkelijk af of dat niet méér is, dan wat velen denken (qua interieur en exterieur).
)
. Als ik ze eten geef zijn ze zelden zo dik en ik geef regelmatig grote maaltijden...
