Even dankjulliewel
Geplaatst: za 04 mar 2006, 13:26
Na een aantal weken voorzichtig begonnen te zijn met rauw voeren, wil ik jullie even bedanken voor de adviezen en goede raad.
Ik ben er nog niet helemaal: heb nog niet de handigheid om goed in te kopen en ben altijd slecht geweest in het op tijd uit de vriezer halen van eten (ook voor onszelf). Maar het begin is er. En met een aardige slager die spul voor me apart legt voor nop (jaja, resultaat van jarenlang klant zijn :-) )
Ik ben er toch wel heel erg van overtuigd dat voeren volgens deze methode voor mijn honden geweldig is.
Hendrik is goed afgevallen en ziet er uit als een jonge (oke, ietwat stramme) Berner. Zijn vacht glanst en zijn ogen glimmen. Gijs is rustiger gaan eten en wat minder schrokkerig. Hij heeft al een tijd geen huidproblemen gehad. Mijn angst voor het hapslikweg is een stuk minder. De (flinke) kalfsribben worden keurig geknarst.
Ook mijn echtgenoot begint wat te ontdooien over het idee. Hij vindt het ook wel erg hilarisch wanneer de honden met een hele kip door het huis sjouwen, maar ziet ook wel hoe de beesten genieten.
Ik heb het idee dat zelfs een van mijn katten langzaam aan het barfen slaat: na twee dagen is dan toch het kippennekje verdwenen...
Het begin was wel even moeilijk, het hoe en waarom. Maar het resultaat begin ik nu toch duidelijk te zien.
Ik ben er nog niet helemaal: heb nog niet de handigheid om goed in te kopen en ben altijd slecht geweest in het op tijd uit de vriezer halen van eten (ook voor onszelf). Maar het begin is er. En met een aardige slager die spul voor me apart legt voor nop (jaja, resultaat van jarenlang klant zijn :-) )
Ik ben er toch wel heel erg van overtuigd dat voeren volgens deze methode voor mijn honden geweldig is.
Hendrik is goed afgevallen en ziet er uit als een jonge (oke, ietwat stramme) Berner. Zijn vacht glanst en zijn ogen glimmen. Gijs is rustiger gaan eten en wat minder schrokkerig. Hij heeft al een tijd geen huidproblemen gehad. Mijn angst voor het hapslikweg is een stuk minder. De (flinke) kalfsribben worden keurig geknarst.
Ook mijn echtgenoot begint wat te ontdooien over het idee. Hij vindt het ook wel erg hilarisch wanneer de honden met een hele kip door het huis sjouwen, maar ziet ook wel hoe de beesten genieten.
Ik heb het idee dat zelfs een van mijn katten langzaam aan het barfen slaat: na twee dagen is dan toch het kippennekje verdwenen...
Het begin was wel even moeilijk, het hoe en waarom. Maar het resultaat begin ik nu toch duidelijk te zien.
!