Hier kun je al je vragen, problemen en stellingen kwijt met betrekking tot het zelf samenstellen voeding.

Moderator: Lizzy

#3388841
Ik wil graag aandacht vragen voor het onderzoek dat gedaan is bij honden met een te laag vitamine D niveau. Zij zouden meer risico lopen op kanker. Het artikel staat in deze link maar ik ga de tekst vertalen voor de mensen die moeite hebben met de Engelse taal. Ik denk dat het ook voor ons zelf samenstellers (en ook voor KVV voerders!) belangrijk is om over na te denken en misschien actie te ondernemen. Het is wel even snel vertaald dus verwacht geen hogeschool-vertaal-werk, het is steenkolen Engels/Nederlands :biggrin2:

Dit is het Engelstalige artikel : https://www.dogsnaturallymagazine.com/n ... or-cancer/

Hier komt mijn steenkolen Engels/Nederlands vertaling:

Humaan onderzoek laat zien dat veel mensen niet voldoende vitamine D krijgen en dit is niet goed voor onze gezondheid. En nu wijst onderzoek uit dat het zelfde misschien geldt voor onze honden. Naar verluid heeft 75% van de honden te weinig vitamine D.

Wij mensen hebben geluk. We kunnen onze vitamine D3 niet alleen uit onze voeding halen maar ook door blootstelling aan de zon.

Bij honden en katten ligt dat anders. Zij krijgen te weinig vitamine D binnen middels de zon en moeten vrijwel al hun vitamine D uit hun dieet halen.

Wanneer vitamine D3 gegeten wordt door de hond moet het omgezet worden in een bruikbare vorm (dat eigenlijk een hormoon is). Vitamine D3 wordt eerst geabsorbeerd door de ingewanden, dan omgezet in de lever tot 25-hydroxyvitamine D (of 25vitD). De actieve vorm van vitamine D dat het lichaam gebruikt is 1,25-dihydroxyvitamine D ook wel calcitriol genoemd.

Vitamine D is verantwoordelijk voor de opname van calcium en fosfor in het lichaam. En dit heeft weer invloed op allerlei functies in het lichaam.

Een vitamine D vergiftiging is het resultaat van teveel vitamine D in de voeding. De afgelopen jaren zijn er veel commerciele hondenvoerfabrikanten geweest die teveel vitamine D in hun voer stopte en dat veroorzaakte ziekte en zelfs dood bij dieren die deze voeding aten.

Als er teveel vitamine D in de voeding zit, kan er een levensbedreigend niveau calcium (hypercalcemia) en fosfor ontstaan. Dit resulteert dan in verharding en verkalking van weefsel. Dit ontstaat dan in de nieren, maagdarmkanaal, hart en slagader. Nierfalen kan binnen enkele dagen optreden als de vitamine D hoeveelheden maar hoog genoeg zijn.

Recent is er veel aandacht voor een onvoldoende vitamine D bij onze honden. Omdat vitamine D calcium regelt zal een te laag vitamine D resulteren in botafwijkingen zoals rachitis en zoals onderzoekers nu bekijken kan het zelfs immuun gerelateerde problemen geven.
Here’s a list of research showing some of the diseases that are associated with low serum levels of vitamin D: vdilab.com/pdf/40_VitD%20-%20body%20of%20evidencev7.pdf
Link werkt helaas niet. Daar zou een lijst moeten staan van ziektes die in verband worden gebracht met te lage vitamine D serum niveaus. Zoals je kunt zien zijn er 6 studies die een link zien tussen laag vitamine D en kanker. Veel onderzoekers hebben hun tijd besteed aan onderzoek naar deze relatie.

En nieuw onderzoek toont aan dat 75% van de onderzochte honden onvoldoende 25VitD hebben. Is dit misschien de reden dat zoveel honden kanker krijgen vandaag de dag? Laten we dat uitzoeken....

De lage vitamine D epidemie? Onderzoekers hebben voor deze studie naar het vitamine 25VitD gekeken van 320 honden en hebben deze ingedeeld in 3 categorieën: voldoende vitamine D, onvoldoende vitamine D en een tekort aan vitamine D (oftewel een zeer laag vitamine D).

Ze ontdekte dat de meeste honden onvoldoende vitamine D hadden en het resultaat hieronder. Wat interessant is dat er een scala van verschillende hoeveelheden vitamine D in het bloed aan is getroffen bij honden die exact hetzelfde eten.

Afbeelding

Maar laten we in de tussentijd achterhalen hoe de onderzoekers gekomen zijn welke hoeveelheden 25VitD voldoende, onvoldoende en ernstig onvoldoende zijn. Laten we dat nader bekijken want dat is belangrijk.

Een verband tussen vitamine D en kanker?
In 2014 hebben onderzoekers een studie gepubliceerd dat aantoont dat honden met kanker een lagere 25VitD hadden dan honden zonder kanker. Dit is wat ze vonden:

Afbeelding

Zoals te zien is hebben de onderzoekers bepaald dat honden tussen de 100 en 120 ng/ml 25VitD in hun bloed nodig hebben om beschermt te zijn tegen kanker en andere immuun gerelateerde ziektes.

De relatie tussen kanker en ziektes? In de 6 jaar op de Universiteit heb ik veel geleerd over het vinden van wat we noemen oorzaak en gevolg bij het doen van onderzoek.

Een belangrijk onderdeel van oorzaak en gevolg is het bewijzen dat de effecten die in het experiment gezien werden plaats vonden na de oorzaak. Oorzaak en gevolg is een van de meest onbegrepen concepten van de wetenschap en wordt vaak misbruikt door advocaten, medica, politici en zelfs door wetenschappers zelf in een poging om legitimiteit aan het onderzoek toe te voegen.

In het geval van bovenstaande studie zouden onderzoekers moeten aantonen dat een laag 25VitD daadwerkelijk de oorzaak is van kanker. Maar dat is niet het geval. Er is slechts een associatie.

De bovenstaande studie laat alleen zien dat we niks meer weten dan dat honden met kanker een lager 25VitD hebben dan honden zonder kanker. Het laat niet zien dat een laag niveau van 25VitD een verhoogd risico op kanker veroorzaken.

Het zou in feite zelfs kunnen betekenen dat kanker (en andere ziektes) bij de hond het vermogen verlagen om van vitamine D uit de voeding 25VitD aan te maken.

Hier een studie dat dit mogelijk laat zien...
In 2004 hebben onderzoekers het 25VitD gehalte bij honden gemeten met lymfeklierkanker, een te snel werkende schildklier en nierfalen. Wat ze vonden was dat deze honden die leden aan deze ziektes een lager niveau van 25VitD hadden dan gezonde honden uit de controlegroep.

Nu het belangrijkste deel. Wat het diagram in het begin van het artikel laat zien is dat 25VitD slechts een voorloper is van de actieve vorm van vitamine D, 1,25-dihydroxycholecaliferol genaamd.

Wetenschappers kunnen deze belangrijke vorm van vitamine D niet meten, ze kunnen alleen de voorloper 25VitD meten. Waarom is dat belangrijk om te weten? Omdat in deze studie er geen significant verschil werd gevonden in 1,25-dihydroxycholecalciferol bij de zieke en gezonde honden.

Noot Lizzy: Ja, hier gaat bij mij toch wel het lampje uit hoor... Eerst schrijft ze dat 1,25-dihydroxycholecalciferol niet te meten is en vervolgens schrijft ze dat er geen verschil in 1,25-dihydroxycholecalciferol niveau was tussen de gezonde en zieke honden. Als iemand dit begrijpt : hoor ik het graag! En anders moeten we er misschien vanuit gaan dat dit klets is.

Dus hoe kunnen onderzoekers beweren dat lage vitamine D niveaus honden vatbaarder zijn voor kanker wanneer de bruikbare vorm van 1,25-dihydroxycholecalciferol identiek is aan die van gezonde honden?

Kip en het ei. Hier is nog een andere verwarring.

Verschillende reeksen van onderzoekers hebben in 2011 een studie gepubliceerd in Britisch Journal of Nutrition, dat aantoonde dat er een relatie is tussen 25VitD en mastcel tumoren. Labradors met mastcel tumoren hadden een minder Vit25D dan Labradors zonder deze tumor.

Ze hebben gekeken naar wat de honden aten. Wat ze vonden was dat Labradors met kanker net zoveel vitamine D middels hun voeding kregen dan honden zonder kanker.

Dus, als 25VitD niet zeer gerelateerd is aan vitamine D uit de voeding en de bruikbare vorm van vitamine D (1,25-dihydroxycholecalciferol) is hetzelfde in gezonden honden als honden met kanker en andere ziektes: hoe kunnen we dan concluderen dat honden meer vitamine D nodig hebben in hun voeding of meer 25VitD in hun bloed?

Op dit moment is het onmogelijk om te bewijzen dat een verhoging van vitamine D de kans op kanker en andere ziektes van verminderen (voor nu lijkt het er meer op dat er wat bewijs is dat honden met kanker minder goed in staat zijn om 25VitD te produceren).

Andere factoren die een rol spelen. Moeten we aandacht schenken aan de lage 25VitD gehaltes die we vandaag de dag bij honden zien?

Hoewel er nog een oorzaak en gevolg is gevonden is het wel de moeite waard om er aandacht aan te besteden.

Hier zijn andere factoren waarvan bekend is dat zij het vermogen om vitamine D uit voeding om te zetten naar 25VitD:

*Meervoudig onverzadigde vetzuren kunnen de opname van vitamine D verminderen
*Fluoride verminderd magnesium, wat een belangrijke rol speelt voor vitamine D
*Sterke magnetische velden kunnen vitamine D verminderen
*PCB's verhogen het risico met 3% op ernstige tekorten
*Roudup (onkruidverdelger) verminderd vitamine D
*Brandvertragende middelen verminderd vitamine D
*Voeding laag in magnesium
*Castreren van reu en teef
*Nierziekten
*Blootstelling aan DDT en andere pesticides
*Sommige medicijnen (Sint Janskruid en mineralen olie doen dit ook) kunnen vitamine D blokkeren

De meeste honden worden vandaag de dag aan minimaal 2 of 3 van deze factoren blootgesteld.

Wat betekent dit? Hebben we werkelijk een vitamine D probleem in honden? Vandaag laat onderzoek ons zien dat honden met lage levels 25VitD mogelijk meer kans hebben op kanker en andere ziektes.

Onderzoekers en dierenartsen vertellen ons nu dat honden meer vitamine D in hun voeding nodig hebben. En dat lijkt wel logisch.

Want hier is het probleem dat onze honden moeten overwinnen:

Afbeelding

In de laatste 40 jaar bevat het voer dat onze honden eten minder en minder vitamine D. Dat is een probleem, zeker omdat we weten dat castreren/steriliseren en gif in hun voeding en omgeving de hoeveelheid vitamine D ook verminderen.

Niet zoals honden kunnen koeien en kippen en andere dieren die door honden worden gegeten hun vitamine D halen uit zonlicht. Maar de meeste dieren worden tegenwoordig opgefokt in donkere stallen. En dankzij overproductie, pesticiden, genetisch gemodificeerde gewassen is de voeding die deze dieren eten ook minder voedzaam.

Zoals je kunt zien zit er dus minder vitamine D in de voeding dan vroeger. We moeten hard werken om ervoor te zorgen dat onze honden genoeg binnen krijgen.

Hoeveel is genoeg? Hier zit de moeilijkheid.

De USDA is verantwoordelijk voor het testen van voeding op hun vitamine gehalte (en andere voedingsstoffen). Maar vitamine D is echt echt heel ingewikkeld om te testen dus de beschikbare gegevens ontbreken.

En aan de andere kant is het testen van honden op de aanwezigheid van vitamine D ook behoorlijk lastig.

We kunnen alleen 25VitD meten en dat is juist de voorloper van de belangrijke vitamine D 1,25-dihydroxycholecalciferol.

We weten het dus eigenlijk niet echt, hoeveel vitamine D in hondenvoer moet zitten. De USDA meet niet de hoeveelheden in wild heeft gezeten dat de voorouders van onze honden gegeten hebben en ze doen nou niet echt een top job op het gebied van meten van plofdieren die onze honden vandaag de dag eten.

We weten eigenlijk niet wat de optimale hoeveelheid is die in hun bloed moet zitten. En al zouden we het weten, we kunnen alleen de voorloper meten en niet de bruikbare vorm van vitamine D.

Als we onze honden brokjes voeren, dan zijn we afhankelijk van de AAFCO die ons vertellen hoeveel vitamine D er in hondenvoeding moet zitten.

Maar de AAFCO standaard werkt niet echt goed voor de mensen die zoals wij verse rauwe voeding voeren. En onderzoekers denken dat het niet voldoende is om onze honden te beschermen tegen ziekten.

Wat we wel weten. Wat interessant was is dat onderzoekers een significant hogere waarde 25VitD hebben gemeten bij honden die zalmolie kregen dan honden die andere vitamine D/visolie kregen die vitamine D zouden bevatten.

We dachten altijd dat alle vis en visolie veel vitamine D bevat maar recente studies laten zien dat dit niet perse het geval is.

In deze studie vond men dat zalm (niet de gekweekte zalm!!) veel meer vitamine D3 bevat dan andere vis.

Afbeelding

Dus, als je je zorgen maakt over de hoeveelheid vitamine D die je hond binnen krijgt: dan is het toevoegen van wilde zalm aan zijn dieet waarschijnlijk een goed plan.

Als je een vers, rauw dieet voert dan zou je tussen de 125 IU en 750 IU vitamine D per 1000 kcal voeding moeten geven, volgens de AAFCO.

Dus een hond van 15 kilo zou tussen de 125 en 750 IU per dag aan vitamine D in zijn dieet nodig hebben.

Zoals je boven kunt zien, een ons wilde zalm om de dag zou voldoende moeten zijn, zelfs als er geen andere voedingsmiddelen met vitamine D in de voeding zit.

Levertraanolie is ook een uitstekende vorm van vitamine D. De beste die er is. Het bevat dusdanig veel dat je je daarbij zorgen moet maken voor overdosering (evenals dat je hond teveel vitamine A binnen gaat krijgen).

Mocht je levertraan willen geven: lees het etiket en zorg dat je hond minimaal 125 IU per dag krijgt.

En hoe weet je of je hond vitamine D genoeg krijgt. Onderzoek toont aan dat er een verband is tussen vitamine D en kanker en we weten dat je hond waarschijnlijk onvoldoende vitamine D binnen krijgt.

Hoe weet je dat zeker? Het goede nieuws is dat je een bloedonderzoek kan laten doen bij je dierenarts. Het kost rond de $100 (Noot Lizzy: geen idee wat dat kost in NL).

Maar als je hem laat testen en besluit om een vitamine D supplement te geven dat niet uit voedsel komt zoals wilde zalm: dan doe je je hond waarschijnlijk geen gunst.

Ik moet je waarschuwen voordat je je hond een vitamine D pil gaat geven om de kans op kanker te verminderen.

De Beta Caroteen studie: in 1990 ontdekte wetenschappers dat mensen met een hoog niveau beta caroteen en retinol een lagere kans hadden op longkanker en andere kankers.

Klinkt bekend?

Ze besloten een onderzoek te starten en deden dat met mensen die een verhoogde kans hadden op longkanker zoals rokers en mensen die met asbest werkte. Ze gaven deze mensen 30 mg beta caroteen en 25,000 IU retinol per dag, denkende dat dit hun kans op kanker reduceerde.

Maar het resultaat was een shock voor de wetenschappers.... Het aantal longkanker gevallen werd met 28% verhoogd en het aantal doden werd met 17% verhoogd en er was een hoger sterftecijfer aan hartziekte dan in de placebo groep.

Het verhoogde risico op kanker en dood was zo significant dat ze hun studie stop hebben gezet en de mensen van de vitamine A af hebben gehaald.

En hoewel het risico op hartziekte weer daalde na het stoppen met innemen van vitamine A, bleef de verhoogde kans op kanker nog 5 jaar nadat de studie was gestopt.

Moraal van het verhaal? We weten niet zo veel over hoe vitamines en hun cofactoren in het lichaam functioneren.

Wat we beginnen te ontdekken is dat synthetische vitamines en mineralen zich niet hetzelfde in het lichaam gedragen dan we denken.

Ze zijn ook niet zo voorspelbaar als food-based-supplementen (voedingsstoffen rechtstreeks uit voeding) want ze kunnen zo maar belangrijke cofactoren of Fytochemicaliën missen die helpen bij de regulatie.

Dus als je de hoeveelheid vitamine D in de voeding van je hond wil verhogen - en waarschijnlijk is dat een goed plan - doe het met voedsel en niet met pillen.

Deze laatste studie helpt het helder te krijgen. We weten dat te tekorten aan vitamine D rachitis en andere bot misvormingen veroorzaakt.

Onderzoekers wilde onderzoeken hoe vitamine D pillen konden helpen bij deze ziekte. Dus voerde ze vrouwtjes ratten een dieet met een tekort aan vitamine D. Hun nakomelingen hadden abnormale bot ontwikkeling.

Dus gaven ze de vrouwtjes ratten een synthetische vitamine D en keken naar hun nieuwe nakomelingen. Een derde van hen had nog steeds rachitis.

Daarna voerde de onderzoekers de ratten lever. En 100 % van de nakomelingen was normaal.

Wat te doen? Denk na over de voeding die je hond eet. Eet hij brok of eet hij rauwe voeding met een toegevoegde synthetische vitamine D (dan staat er op de verpakking "vitamine D") krijgt ie misschien nog steeds niet voldoende vitamine D binnen.

Houd in je achterhoofd dat ook rauwe voeding een synthetische vorm van vitamine D kan bevatten. Als erop staat "vitamine D" dan is het een synthetische vorm. En, houd ook voor ogen dat als hondenvoerfabrikanten een beetje teveel vitamine D in de voeding stoppen, je hond nierziekten/falen kan krijgen (er zijn vele honden overleden in het verleden door foutjes van de fabrikanten).

Volgens mij is dit de beste manier om ervoor te zorgen dat je hond voldoende vitamine D binnen krijgt.

*Voer je hond vlees van echt wild wanneer je maar kan. Daar zit meer vitamine D in dan niet wild.
*Voer je honden vlees van dieren die in de wei hebben gestaan. Die bevatten meer vitamine D dan dieren die altijd op stal staan.
*Voer je honden biologisch wanneer je maar kan. De kans dat biologisch gehouden dieren bestrijdingsmiddelen binnen hebben gekregen is veel kleiner (doordat ze ook biologisch voer krijgen).
*Geef geen commercieel voer met synthetische vitamine D.
*Geef je hond extra : wilde zalm of levertraanolie
*als je bovenstaande niet kunt, laat je hond testen op vitamine D tekort.

========

Pfft. Nou, het was een hele zit om het te vertalen maar het komt naar mijn mening hier op neer: onze honden (ja ook die brokkies eten!) krijgen vermoedelijk te weinig vitamine D binnen. Ook al voeren we ze vette vis, lever en eierdooiers. Dat dekt waarschijnlijk niet de behoefte. Ik vind het niet verstandig om te adviseren om meer lever te gaan voeren want met meer lever voer je ook meer vitamine A. Ik vind om die reden zelf levertraan ook geen goed idee, want de zelf samenstellers en KVV voerders voeren allemaal lever en dus al hogere hoeveelheden vitamine A. Ik vind supplementen gaan geven zelf echt geen goed idee. Laten we wel wezen, we zijn niet voor niets vers, rauw en echte voeding gaan voeren, toch? Meer sardientjes en makreel (rauw) voeren is ook geen optie want voor je het weet overschrijd je de 10% rauwe vis. Blijft er dus maar 1 optie over, als je het mij vraagt: geef je hond regelmatig wilde zalm. Of rauw (bij de Ap liggen bijv. rauwe wilde zalmfilets in de vrieskast). Of uit een blikje (waar dan op moet staan "wild gevangen"). Ik zou zelf ook weer niet teveel geven want vis is toch vervuilt....

Wat ik zelf denk te gaan doen: ik blijf 2 keer per week een rauw ei voeren (dooier bevat vitamine D) en 3 keer per week lever. En 2 keer per week een kleine rauwe vette vis (sardien, panharing, makreel). Maar de kans is dus aanwezig dat dit niet voldoende is. Wel om rachitis te voorkomen kennelijk want laten we wel wezen: we voeren al vele generaties dit en hebben geen problemen met rachitis. Maar het is misschien wel te weinig om andere nare ziektes te voorkomen, dus ga ik toch een aanpassing doen. Ik ga daarnaast nog 1 keer per week een klein stukje rauwe wilde diepvries zalm aan de honden geven en 1 keer per week een klein blikje zalm over 3 honden verdelen.

Oh, dit is de site (Amerikaanse site) waar je kan vinden wat waar in zit: https://fdc.nal.usda.gov/
#3388846
Misschien dat ik er overheen lees, maar ik zie geen oorzakelijk verband. Het zou volgens mij net zo goed kunnen dat door ziekte de hond niet goed de vitamine D kan opnemen.

En wat me ook niet duidelijk is; kan een hond geen vitamine D via de zon krijgen of gaat het erom dat de meeste honden tegenwoordig daar te weinig voor buiten komen?
#3388847
src_esther schreef: vr 01 nov 2019, 17:49 Misschien dat ik er overheen lees, maar ik zie geen oorzakelijk verband. Het zou volgens mij net zo goed kunnen dat door ziekte de hond niet goed de vitamine D kan opnemen.
Dat wordt ook aangehaald. Maar dat verwaterd eigenlijk gedurende het artikel. Ineens is daar toch "we voeren onze honden waarschijnlijk te weinig vitamine D" en voor mij komt dat ook lichtelijk uit de lucht vallen. Beetje ongefundeerd.
En wat me ook niet duidelijk is; kan een hond geen vitamine D via de zon krijgen of gaat het erom dat de meeste honden tegenwoordig daar te weinig voor buiten komen?
Via de zon: er zijn onderzoeken waar je leest dat ze het niet kunnen omdat ze het niet kunnen. Er zijn ook onderzoeken waar ze zeggen dat honden minder buiten komen. Ik zeg "ze weten het gewoon niet".
#3388859
Ina schreef: vr 01 nov 2019, 21:23 Maar als je dan bang bent voor tekorten, is het dan niet logischer om dat te laten controleren voordat je gaat goochelen met extra zalm boven op je 10% vis ?
Misschien zitten ze wel gewoon goed in hun vitamine D en hoef je je helemaal geen zorgen te maken en kan gewoon blijven voeren zoals je nu doet
Zalm bevat geen thiaminase. Maar het is misschien een goed idee om een berekening te maken van hoeveel lever + eierdooier + vette vis (en eventuele andere vitamine D bevattende voedingsmiddelen) je voert en dit houdt tegen de aanbevolen hoeveelheid.
#3388864
OK, ik zet mijn eigen berekening hier neer, ter vermaak :)

Mijn honden wegen ongeveer rond de 25 kg en eten ongeveer 800 gram voer per dag (zo'n 3% van het lichaamsgewicht).

Ze eten daarmee 560 gram orgaanvlees per week. Ga er vanuit dat ik dat door drieën deel, hart, lever en nier. Dat maakt ongeveer 3% lever, 3% nier en 3% hart. Dat maakt weer 170 gram van ieder per week eten.

100 gram lever bevat 49 IU vitamine D. Dus 170 gram bevat 83 IU vitamine D.
100 gram nier bevat 45 IU vitamine D. Dus 170 gram bevat 76,5 IU vitamine D.

Van hart en tong en hersenen weten het niet maar ik denk dat de hoeveelheid aanzienlijk lager ligt. Van pens zeggen ze dat er 0 IU vitamine D in zit trouwens.

Gewoon vlees (rund) bevat 3 IU vitamine D. Lamsvlees bevat 2 IU vitamine D. Kip weten ze het niet.

Goed. Mijn honden krijgen dan nog 2 rauwe eieren per week en 2 kleine vette visjes per week. Dat levert ons:
Volgens de Food database bevat een ei 2 ug vitamine D. Dus dat moet je weer omrekenen naar IU. De IU converter zegt dan dat het 80 IU vitamine D bevat. Twee keer 80 IU (2 eieren) = 160 IU per week aan vitamine D.

Zoek je hoeveel vitamine D sardines bevatten (op de Food database) krijg je werkelijk de meest idiote getallen, afhankelijk of je naar sardines gekookt of sardines in blik kijkt. Rauwe sardines hebben ze geen data voor. Dus dat is lekker dan. Ik heb dan maar ingeblikte sardines met bone genomen, die bevatten 193 IU per 100 gram. Denk dat een hele sardien iets meer weegt en ik denk ook dat ze iets meer vitamine D bevatten omdat daar ook de organen nog in zitten. Ik ga dus gewoon even uit van 250 IU per sardien. Maal 2 (2 sardines per week) = 500 IU.

Ik moet nu een gooi doen naar de hoeveelheid vitamine D die ze middels vlees binnen krijgen. Laat ik zekerheidshalve eens 3 IU per 100 gram nemen. Reken ik de helft van het vlees om vleesbot ook mee. Laten ze 2500 gram vlees per week binnen krijgen. Dus dat is 3 x 25 = 75 IU per week.

Kom ik op een totaal per week aan vitamine D: 500 + 160 + 83 + 76 + 75 = 894 IU per week aan vitamine D. Dat is 127 IU per dag. De nieuwe aanbevolen hoeveelheid vitamine D per dag voor een hond van mijn honden hun gewicht is: een hond van 25 kilo zou minimaal 187 per dag aan vitamine D in zijn dieet nodig hebben. Daar zit ik dus onder. En waarschijnlijk de meeste van ons.

Volgens mij zit er uitgelekt 190 gram zalm in een klein blikje. Nou, vindt maar eens op de food database hoeveel vitamine D daar in zit ::) . Ik pak even een gemiddelde van 350 IU per 100 gram. Dat is dan 665 IU voor een blikje van 190 gram. Maar, ik verdeel dat over 3 honden. Dus dat is 221 IU per hond per week. Dan kom ik uit op 894 IU per week + met de zalm 221 IU per week = 1115 IU per week. Deel ik door 7 dagen = 159 IU per dag per hond aan vitamine D. Red ik nog steeds niet de 187 IU per dag dat ik minimaal zou moeten voeren. Dus we nemen nog een stukje wilde zalm rauw (tenslotte voer ik niet voor niets rauw en ben ik niet kapot van blikkies - punt is alleen dat ze die rauwe wilde zalm wel goor vinden). 100 gram daarvan bevat 988 IU volgens dit artikel. Zo'n stukje van 100 gram verdeel ik over 3 honden dus dat is 33 gram per hond per week. Dat is 329 IU per hond per week. OK, we hadden 1115 IU per week. Daar komt dan nog 329 IU per week bij = 1444 IU. Gedeeld door 7 dagen = 206 IU per dag per hond. Nou, dan ben ik er. Aan de minimale hoeveelheid vitamine D. Overdrijf ik dus nog nergens.

Kortom, ik denk dat 99% van ons volgens de nieuwe norm te weinig vitamine D aan de hond geeft.
#3388865
En sterker nog: ik denk dat het bij de KVV's nog slechter gesteld is en dat niet 1 KVV (behalve de vette vis versie's misschien - maar let op, deze bevatten nooit wilde zalm, altijd gekweekte rotzooi!) haalt de nieuwe norm. En nee, premix erin telt niet (daar heb ik het niet over, over die KVV's). Nou, mogelijk dat Bandit het haalt, met de vette vis die ze erin doen. Dus. Aldus.
#3388872
pike schreef: vr 01 nov 2019, 18:31 Misschien kunnen honden het niet via de huid opnemen simpelweg omdat de zon hun huid niet bereikt vanwege de vacht. :-\
Maar waar komt dan de vitamine D vandaan in de lever van bijvoorbeeld een rund? Of zou gras daarin voorzien en moeten we gras (welke soort(en)?) aan de groentenmix toevoegen?

Met voeding krijgt meneer Ko zeker niet voldoende binnen, maar hij ligt vaak uren buiten zolang het maar niet regent.
#3388878
"Noot Lizzy: Ja, hier gaat bij mij toch wel het lampje uit hoor... Eerst schrijft ze dat 1,25-dihydroxycholecalciferol niet te meten is en vervolgens schrijft ze dat er geen verschil in 1,25-dihydroxycholecalciferol niveau was tussen de gezonde en zieke honden. Als iemand dit begrijpt : hoor ik het graag! En anders moeten we er misschien vanuit gaan dat dit klets is."

ik zit het artikel te lezen en ik snap het ook niet. Hoe kan er nou beweerd worden dat er geen verschil is in de in honden aangetroffen hoeveelheden van een vitamine dat überhaupt niet gemeten kan worden in deze actieve vorm?

Eigenlijk weten de wetenschappers nog onvoldoende om zinnige uitspraken te doen. De omzetting van VitD3 m.b.v. 2,5vitD naar 1,25VitD is een complex proces waar behalve 2,5VitD ook lever en nieren betrokken zijn en ongetwijfeld allerlei enzymen en/of hormonen die nu nog niet gekend zijn. Als er een primaire aandoening ontstaat in een van deze twee organen kan dat het hele omzettingsproces negatief beïnvloeden.

Zelfs wanneer een bloedtest uitwijst dat een hond voldoende 2,5vitD heeft, hoeft dat mijns inziens nog niet te betekenen dat de hond kan beschikken over voldoende hoeveelheden van de actieve vorm 1,25vitD.

Totdat er meer bekend is over welke factoren en stoffen bijdragen aan het omzettingsproces van vitD3 naar 1,25vitD kun je als hondenbezitter niet veel meer doen dan ervoor zorgen dat er in ieder geval voldoende hoeveelheden van 25vitD beschikbaar is in het voedsel van de hond.
#3388879
pearlsofpassion schreef: za 02 nov 2019, 09:30 Niet dat het veel zou uithalen, maar je geeft wel 187gr van elk per week ipv 170gr.
Het is nl 3,33333% ipv 3%. ;)

En hoe zit het met overdosering? Vanaf wanneer kan je dat voorhebben?
Ja, ik heb het e.e.a. afgerond, maar daar kun je vast mee leven. En laten we ook eerlijk zijn, hoeveel vitamine D er nou precies in voedingsmiddelen zitten is eigenlijk ook een beetje gok-werk.

Overdosering:

Als je een vers, rauw dieet voert dan zou je tussen de 125 IU en 750 IU vitamine D per 1000 kcal voeding moeten geven, volgens de AAFCO.

Dus een hond van 15 kilo zou tussen de 125 en 750 IU per dag aan vitamine D in zijn dieet nodig hebben.

Kortom, als je niet met supplementen gaat zitten klooien of met levertraanolie dan wordt het heel lastig om over te doseren.
#3388880
MillyMol schreef: za 02 nov 2019, 11:04 "Noot Lizzy: Ja, hier gaat bij mij toch wel het lampje uit hoor... Eerst schrijft ze dat 1,25-dihydroxycholecalciferol niet te meten is en vervolgens schrijft ze dat er geen verschil in 1,25-dihydroxycholecalciferol niveau was tussen de gezonde en zieke honden. Als iemand dit begrijpt : hoor ik het graag! En anders moeten we er misschien vanuit gaan dat dit klets is."

ik zit het artikel te lezen en ik snap het ook niet. Hoe kan er nou beweerd worden dat er geen verschil is in de in honden aangetroffen hoeveelheden van een vitamine dat überhaupt niet gemeten kan worden in deze actieve vorm?

Eigenlijk weten de wetenschappers nog onvoldoende om zinnige uitspraken te doen. De omzetting van VitD3 m.b.v. 2,5vitD naar 1,25VitD is een complex proces waar behalve 2,5VitD ook lever en nieren betrokken zijn en ongetwijfeld allerlei enzymen en/of hormonen die nu nog niet gekend zijn. Als er een primaire aandoening ontstaat in een van deze twee organen kan dat het hele omzettingsproces negatief beïnvloeden.

Zelfs wanneer een bloedtest uitwijst dat een hond voldoende 2,5vitD heeft, hoeft dat mijns inziens nog niet te betekenen dat de hond kan beschikken over voldoende hoeveelheden van de actieve vorm 1,25vitD.

Totdat er meer bekend is over welke factoren en stoffen bijdragen aan het omzettingsproces van vitD3 naar 1,25vitD kun je als hondenbezitter niet veel meer doen dan ervoor zorgen dat er in ieder geval voldoende hoeveelheden van 25vitD beschikbaar is in het voedsel van de hond.
Nou exact mijn idee! Ik ga die vraag wel stellen aan de schrijfster van het artikel. Ben benieuwd hoe ze daarop reageert. En verder sluit ik me ook helemaal bij je aan.
 Terug naar “Vragen, Problemen en Discussie BARF”

Barfplaats wordt gesponsord door