Je moet altijd doen waar je je goed bij voelt!
Ik heb gelukkig geen karkassen die zo klein zijn dat kater Cuzco in zijn geheel kan inslikken, zelfs niet als ze gekraakt zijn. Maar hij krijgt van mij ook geen hele kippennekken meer. Ofwel gemept (dan kan hij ze ook niet meer naar binnen laten glijden, zijn ze te breed), ofwel in stukjes zodat het geen kwaad kan.
Ik heb er hem ooit eens eentje compleet weer uit zien gooien, 10 min na het eten. Gewoon in zijn geheel in reverse. En daar geef ik geen eten voor he
Eendennek krijgt hij ook niet meer in korte stukjes (een hele of minstens halve gaat wel goed) want dan probeert hij ze ook in zijn geheel in te slikken met als gevolg veel kokhals.
Moet er niet aan denken dat hij zijn slokdarm zo eens verwond of er echt iets vast komt te zitten.
Dus ik begrijp helemaal dat je het niet meer wil!
Wat hier wel erg helpt is dat hij nu helemaal apart en afgesloten, in het donker eten krijgt. Hij ziet helemaal niemand en kan pas uit het bakje als iedereen klaar is. Dat wil zeggen dat hij meestal al een tijdje zijn pootjes heeft zitten aflikken en al 10 keer gecontroleerd heeft of zijn bakje wel echt leeg is. Want hij eet natuurlijk het snelst.
Pas dan, als hij helemaal tot rust is, gaat de handdoek vanover de bench omhoog en kan hij eruit. Zo heeft hij geen enkele reden om te schrokken, en dat werkt echt wel.
Het is niet miraculeus compleet over met schrokken, maar hij zal wel een stuk rustiger eten en niet kost wat kost zo snel mogelijk naar binnen werken.
Hij leert dat hij tijd heeft, ook als hij traag eet, kom ik hem niet vroeger uit het bakje laten dan dat alles op is. En hij leert dat niemand zijn eten komt opeten.
Hij probeert ook niet meer met zijn vleesbot en kuikens te gaan lopen om ze in veiligheid te brengen, dat heeft hij ook ooit geprobeerd.
Rust rond het eten, das wel belangrijk. Rust en geduld.