Omdat ze altijd erg last had van de loopsheid, heb ik haar laten steriliseren, wat een groot fiasco was (achteraf). ik heb namelijk nooit mijn oude hond teruggekregen. Het duurde lang voor ze onder narcose ging, en als ik toen wist, wat ik nu weet, had ik haar weer in de auto gedaan......maar gedane zaken nemen geen keer!!
Zo door de jaren heen heeft ze een paar keer een "aanval", maar het vreemde afwijkende gedrag heeft ze altijd gehouden. Ik heb zelf altijd het idee gehad dat iets in haar hersenen beschadigd is (zuurstoftekort o.i.d), en dat ze bij tijden hoofdpijn heeft, of dat er misschien wel een tumor zit. Ze is wel enorm verbeterd nadat ik ze 2 jaar geleden op rauw voer heb overgezet en meer met beleid ben gaan inenten (Vienna is dit jaar helemaal niet ingeent)
Ik heb er nooit onderzoek naar laten doen, omdat het niet zo veel gebeurde en je leert er ook mee leven. en het was voor mij, andere honden, en voor zichzelf acceptabel!
Nu ze ouder word (11 jaar) is ze toch vaak wat meer in zichzelf gekeerd, en het ging de laatste 3 weken niet goed. Als ik haar in de ogen keek, kwam er maar 1 woordje in mij op wat ik zag: MOE!! Ik was dus ook al bezig met een euthanasie spuitje en heb het hier ook met Tannetje over gehad. Ze stond op de pijn compositum waar ze tot voor 3 weken geleden goed op reageerde. Maar ook dat werd minder
Ik heb overleg gehad met Tannetje en Nicky Gootjes (die aan dementie achtige klachten dacht), en Nicky stelde voor om haar eens op de Selgian te zetten. Tannetje vond dit ook het "laatste redmiddel" en heeft het voor haar besteld.
Nu heb ik uit voorzorg altijd rimadyl in huis, en ben haar vorige week maandag iedere dag een tablet gaan geven.
En je geloofd het of niet, er was met een uur verschil. Ze stond Didge weer uit te dagen om te spelen, speelt weer met een bal, doet haar zoekspelletjes weer met volle overgave, en het belangrijkste......ze slaapt weer! Want dit deed ze de laatste 3 weken bijna niet meer. Ze lag wel maar sliep niet. Altijd op haar hoede.
Gisteravond heeft ze weer gezwommen!
Dus houd ik haar nu eerst een poosje op de rimadyl, en als dat niet meer wil, aan de selgian!
want als je haar nu weer ziet, zou je echt niet zeggen dat ze 11 jaar is
en de nodige problemen. Ze is al verschillende malen door de fysio onderzocht, maar geen pijn in nek/hals/rug.Ik heb de paardenmiddelen zolang mogelijk buiten de deur weten te houden, maar heb nu geen keuze. Want als je haar nu ziet is het echt geen hond die toe is aan een spuitje
. Ze heeft weer plezier op haar oude dag, speelt weer, gaat weer graag mee, zwemt weer, staat weer te jodelen als ik het eten ben klaar aan het maken, en ze slaapt weer goed! Nou dan heb je toch geen keuze Ik weet dat deze paardenmiddelen rotzooi is, en op de langere duur de organen aan gaan tasten, maar wat heb ik voor keuze. Als ze zo nog een jaartje (misschien wel 2 ??) rond kan huppelen zonder pijn en afwijkend gedrag zodat het voor mij en de andere honden geen gevaar is......nou dan ga ik ervoor
. Was dus blij dat ze het even op de pijncompositum goed heeft gedaan. 
