Noah heeft een hoestje.
Hij begon ermee tijdens een langdurige antibioticakuur betreffende een hardnekkige huidinfectie.
Het word niet erger, het word niet minder. Hij lijkt er geen last van te hebben
Het is een droge kuch met een paar keer koren (lijkt alsof hij moet overgeven) erachteraan. Het gebeurd veel als hij wil spelen (blaffen) en als hij een tijdje heeft geslapen en dat weer rondloopt. Tijdens wandelingen of lichamelijke inspanning heeft hij er geen last van.
Hij heeft een ruis (al jaren) en is gedopplerd in September. Toen zat hij wel aan de bovengrens maar hij had geen medicatie nodig. Zijn conditie is goed te noemen. Zeker voor zijn leeftijd. Die is ook al die tijd onveranderd gebleven. Hij is ook niet benauwd of moe. Ja lui, maar dat is normaal
Wat moet ik hier nu mee?? Ik wil hem niet weer laten doppleren want dat kan niet in omgeving a'dam en dan moet hij weer onderzocht en anders wéér naar de da. Ik wil hem daar liever niet mee pesten . We gaan zowiezo in september weer om hem te laten doppleren. Maar ik ben nu eigenlijk zo kort geleden nog geweest?!
Ik geloof niet dat het zijn hart is. Kan het een kennelkuch zijn? Maar dan zou mijn andere hond het toch ook wel moeten hebben..