Gisteren tijdens de wandeling kom ik een meneer tegen met een jonge Dobermann-teef van anderhalf zo blijkt in het gesprek. Een hartstikke leuke, enthousiaste hond. En een teef dus per definitie een speelkameraad voor Annak. En hij wilde graag spelen. Ik vind dat altijd erg leuk want hij speelt niet zoveel. Echter, deze jonge, dartelende, onstuimige en ietsje lompige meid loopt tijdens het spel tegen Annak zijn achterkant op. Dat kan gebeuren. Maar.... Annak schreeuwt het uit van de pijn en zakt zo in elkaar.
Ik schrok me de pleuris. Gelukkig stond hij gelijk weer op, liep niet mank maar kwam gelijk naar me toe. In zulke gevallen mag hij best troost komen zoeken bij mij. Hij ging helemaal tegen mij aanhangen en vervolgens liggen. De eigenaar heeft ervoor gezorgd dat zijn hond niet meer Annak kon uitdagen en gelukkig vond zij in rover een speelmaatje. Die kan wel tegen een stootje. He, ik vind het zo vervelend dat dit nu is gebeurd. Het gaat de laatste tijd niet zo goed met Annak en omdat hij echt gilde van de pijn was het natuurlijk niet zomaar een kleinigheid. Ik wil hem gewoon niet altijd aanlijnen en hij moet toch ook nog kunnen spelen met andere honden? Wat voor leven heeft hij anders 
Arme Annak, lekker aan het dartelen met een jong lekker ding en dan dat ...
. Ik kan me voorstellen dat je je echt helemaal wezeloos bent geschrokken 
