[l.sil]

hoi allemaal,

Wat goed is dit forum om allerlei verhalen te lezen. Hier krijg je echt veel informatie! Sinds kort is bij onze twee katten (broer en zus) ook nierfalen geconstateerd. Hun hele leven hebben ze voornamelijk RC brokken gegeten.

Zus: op 24 okt jl had ze een waarde van 235 Crea en 16,3 Urea. Op 14 nov was Crea 217 en Urea 14,5. Daarom gingen we met goede moed op 8 januari kijken of alles nog verder gedaald was nadat ze op nierdieet was gezet. De waarden bleken te zijn gestegen. Crea 485 en Urea 24,7. Vervolgens is ze een nachtje gebleven aan het infuus en de volgende dag is een echo gedaan. Tot onze grote schrik bleek ze een schrompelnier en een flink vergrote nier met cysten. Beiden nieren zien er meer dan abnormaal uit. Heb de boodschap meegekregen dat niets meer mag baten  .  Dat haar nieren niets meer kunnen opvangen. Ik heb haar mee naar huis genomen. En nu? Ze slaapt veel en is duidelijk van slag geweest van het nachtje bij de dierenarts. Ze slikt en likt veel haar bekje af (volgens de DA-assistent een teken van misselijkheid). Daarom maar vandaag Metocloprim 10 gegeven tegen de misselijkheid. Verder eet ze soms haar dieetbrokken, koolvis en blikvoer. Ze is niet zo'n goede eter dus alles gaat maar mondjesmaat naar binnen. Kun je zelf zien of er iets met het tandvlees aan de hand is? Verder weten we ons echt geen raad. Hoe zou ze zich voelen en lijdt ze, dat zijn onze grootste vragen.

Haar broer is er iets minder slecht aan toe: op 31 okt had hij 251 Crea en 12,1 Urea. Met dieetbrok en Fortekor lijkt het goed te gaan. Hij eet goed en drinkt veel. Het is ook een echte dikzak.

Na al deze verhalen gaan we morgen om beginnen wat rauw voer aan te schaffen.  Laten we hopen dat ze dit gaan eten en er op vooruit gaan.

[Mieuw]

Tja, het zijn heftige waardes, maar die zijn met de juiste aanpak naar beneden te halen. Wat iets minder 'makkelijk' is op te lossen zijn de schrompelnier en de nier met cysten. Wil de Metocloprim een beetje helpen?

Ik heb vorig jaar ook een katje gehad met aangetaste nieren (helaas had hij kanker en is uiteindelijk overleden) maar omdat het z'n nieren betrof moest ik naast dat z'n kanker behandeld moest worden hem ook behandelen alsof het een nierpatientje was. Met de juiste medicatie en voeding zijn de waardes een heel stuk aan te passen. Wel heb ik mijn kater 2x per dag een infuus met fysiologische zoutoplossing gegeven om de doorspoeling van z'n nieren goed te houden. Als jouw kat dat ook nodig mocht hebben kun je dus aan je DA vragen of je dat ook thuis kunt doen. Het is niet heel moeilijk of eng (misschien alleen de eerste keer, maar een goeie DA leert het je en laat het je eerst een keer in de praktijk oefenen) en het is minder stress voor je kat.

Je kan zelf ook wel zien hoe het met haar tandvlees is, zolang je een kat hebt die het toestaat dat je aan het bekje enzo komt. Dan kun je de boven/onderlip een beetje optillen om te zien of het tandvlees rood, geirriteerd of ontstoken is. Ook kun je kijken of je bruine of rotte plekjes op de tandjes en kiesjes ziet zitten.
Maar hoe kom je hier zo bij? Heeft de DA hier ook iets over gezegd? Want het is nogal een losse kreet in je verhaal over haar nieren. Hoort het wellicht bij het ziektebeeld?

Goed dat je ze alsnog rauw wilt gaan voeren, maar ik zou de overstap wel voorzichtig en geleidelijk aanpakken. Je wilt op een moment als dit vooral niet dat ze in hongerstaking gaan of op een andere manier heftig op de verandering reageren. Ik zou ook de medicijnen blijven toedienen en regelmatig bloedonderzoek om de waardes in de gaten te houden.

[Suzan54]

Wat zit jij in de zorgen.
Inderdaad, kalm aan met dat vers want dat zijn ze niet gewend. Iedere druppel vocht is wel heel belangrijk. Zelf gemaakte bouillion van kip en rundvlees en ze mogen natuurlijk stuk rauw en gekookt vlees hebben maar wel opbouwen. Met deze zorgen moet je er geen darmproblemen bij krijgen.
Ik weet eigenlijk niet beter dat een kat bij ernstige nierklachten het meest gebaat is met vochtinfusen, het liefst via de bloedbaan.
Vaak krijgen katten maagklachten door het nierfalen en dan helpt vaak een maagzuurremmer en die heeft weer een goed effect op de eetlust. Want vocht en eten is wat ze nodig hebben. Eigenlijk maakt het minder uit wat de kwaliteit ervan is.

Heel veel sterkte.

[YaYa]

Heb je geen fortkor meegekregen? Ik weet niet of dat nog helpt bij de schrompelnier en de cysten maar voor je kater zou dat nog een aanrader zijn.
Vers is prima als ze het verdragen. Mijn nierpatientje verdraagt dus geen vers en ook geen blikvoer. Zij krijgt daarom dieetbrokjes. Zie het graag anders maar het is nu eenmaal niet zo.

[Suzan54]

Ik ben een groot voorstander van het gebruik van Fortekor maar bij kritieke situaties mag het zo maar niet ingezet worden. Eerst stabiliseren, vocht infusen en dan pas deze medicatie.

[l.sil]

Bedankt voor de reacties!

Ernie, de kater krijgt sinds 31 oktober Fortekor en dat gaat goed. Komende week weer bloed laten testen.

Heb voor de poes een afspraak gemaakt om eventueel onderhuids vocht toe te gaan dienen. Dit was ook een optie voordat ze opgenomen werd. Ze slaapt nog steeds veel en het eten gaat ook niet echt vanzelf. Zet haar maar allerlei lekkere dingen voor. Verder is ze wel aanwezig, knuffelt en spint ze ook. Dus dat gaat goed.

Ga nu een lekker kippenbouillonnetje voor ze maken.

[Mieuw]

Bedankt voor de reacties!

Ernie, de kater krijgt sinds 31 oktober Fortekor en dat gaat goed. Komende week weer bloed laten testen.

Heb voor de poes een afspraak gemaakt om eventueel onderhuids vocht toe te gaan dienen. Dit was ook een optie voordat ze opgenomen werd. Ze slaapt nog steeds veel en het eten gaat ook niet echt vanzelf. Zet haar maar allerlei lekkere dingen voor. Verder is ze wel aanwezig, knuffelt en spint ze ook. Dus dat gaat goed.

Ga nu een lekker kippenbouillonnetje voor ze maken.

Probeer het bij de DA zover te krijgen dat je voortaan zelf het vocht mag toedienen, dat scheelt je weer een ritje naar de DA (dus het scheelt stress voor de poes) en als je een heel gehaaide DA hebt brengen ze het ook nog in rekening, en dat scheelt je dan ook.

[Mevroi Kruim]

Jeetje, da's heftig!
Van nierfalen worden ze idd heel misselijk en dan is eten dus echt een probleem, hoe lekker je het ook maakt. Soms moet je dan een tijd dwangvoeren, naast de anti-misselijkheidsmedicatie. Als ze opknapt van eten en drinken heeft dat zin, maar heel eerlijk, als ze niet opknapt met dwangvoeren denk ik dat ze zover heen is dat je haar beter niet meer kunt pesten met allerlei behandelingen en dwangvoeren maar haar rustig en zo comfortabel mogelijk kunt laten gaan. Als er hoop is dan doe je natuurlijk al het mogelijke maar daar zit gewoon een grens aan, en als de nieren niet meer functioneren is die grens bereikt.
Heel veel sterkte met haar!

[maddoc]

ik sluit me bij Kruimel aan; als er verbetering inzit heeft het zin om door te gaan en anders, hoe moeilijk dat ook is, is het tijd om de knoop door te hakken.
Sterkte!