- ma 03 dec 2007, 15:59
#873492
Het verhaal van één van onze leveranciers Frans v/d Reep firma De Cruydhof
***
Colloïdaal zilverwater wordt gemaakt door twee zilveren elektrodes in gedestilleerd water te hangen en daar een gelijkspanning op te zetten. Meestal neemt men hier een paar batterijen voor, aan elkaar gekoppeld. Na een bepaalde tijd komen er zilverdeeltjes in het water en is er sprake van colloïdaal zilverwater.
De sterkte hiervan is meestal tussen de 3 en 6 ppm (parts per million), erg zwak dus. Dat is niet het enige nadeel. Door deze wijze komen er erg grote deeltjes zilver in het water. Deze deeltjes kunnen bij inname neerslaan, vooral op de nieren, waardoor je zilverstapelingsziekte kunt krijgen en uiteindelijk kan komen te overlijden. Je huid straalt dan een zilvergrijze kleur uit. Voor je geliefde dier geldt hetzelfde.
Deze grote deeltjes gaan na korte tijd verkleuren, waardoor de vloeistof donkerder van kleur wordt. Je moet het flesje dus ook altijd goed schudden van te voren.
Als truc om dit tegen te gaan doet men wat keukenzout in het water, waarbij de verkleurde deeltjes zich hechten aan het chloor en de vloeistof helder blijft.
Dus, zelfgemaakt zilverwater, of door een hobbyist gemaakt zilverwater NOOIT innemen.
Goed zilverwater wordt onder hoge spanning gemaakt, de zilverdeeltjes zijn dan veel kleiner (0,01 tot 0,001 micron). Dit zilverwater heeft dan ook een veel hoger aantal ppm, meestal rond de 50ppm. De deeltjes zijn zo klein, dat ze niet neerslaan in het lichaam en dus veilig te gebruiken zijn. Wij adviseren en verkopen het colloïdaal zilverwater van De Cruydhof, omdat deze zelfs tot bijna 60ppm is, redelijk van prijs is en zeer veilig.
Dus, koop nooit een flesje waar de deeltjesgrootte niet op vermeld is. Gebruik het hobbyspul (onder de 10ppm) alleen om je planten van schimmels te verlossen, maar gebruik het niet op of in jezelf of je dier. Overigens is het voor hobbyisten TEN STRENGSTE VERBODEN om zelfgemaakt zilverwater te verkopen voor inwendig gebruik of om op de huid te smeren.