Met dank aan Anne Tannes kruidenmand
Vrucht:
flavonoïden, waaronder vitexine, vitexine-4-rhamnoside, quercetine en quercetine-3-galactoside
triterpeenzuren
fruitzuren
vette olie
vruchtsuikers
carotinoïden
anthocyaan-kleurstoffen
tannines
vitamine B en C
Eigenschappen
De werking van meidoorn is vooral terug te voeren op de aanwezige flavonoÏden. Deze verbeteren de doorbloeding van de coronairen (kransslagaders van het hart) en maken de capillairen (haarvatjes) minder kwetsbaar.
Gebruik
Meidoorn wordt wel de "valeriaan van het hart" genoemd. Inderdaad heeft de plant een duidelijke cardiotonische werking: ze werkt actief in op de hartzenuwen, en doet het hart daardoor krachtiger doch rustiger kloppen.
Bovendien is er een positief effect op de coronairen en op de hartspiercellen.
Bereidingen op basis van meidoorn worden gebruikt bij "ouderdomskwalen" van het hart, als de hartfuncties verminderen en problemen optreden ter hoogte van de kransslagaders.
Maar ook bij niet-leeftijdsafhankelijk hartklachten wordt meidoorn gebruikt, zoals bij bepaalde ritmestoornissen, hartzwakte na infectieziekten of overbelastingsklachten.
In de nabehandeling van een hartinfarct wordt ook van meidoorn gebruik gemaakt.
Behalve bij 'objectieve' hartklachten is meidoorn ook effectief bij subjectieve stoornissen als prikkelbaarheid en angst, alsook bij menopauzeklachten en klachten van neurovegetatieve instabiliteit (met angst, duizeligheid en oorsuizen).
Soms wordt meidoorn aanbevolen bij hoge bloeddruk, maar soms kan meidoorn de bloeddruk juist verhogen. Een zorgvuldige controle is dus aangewezen.
Meidoorn wordt bovendien toegepast bij claudicatio intermittens (hevige pijn in de kuitspieren die optreden na het wandelen van een afstand van hoogstens enkele honderden meters) en bij het Raynaudfenomeen (een abnormale spastische reactie van bloedvaten van vingers en tenen op bv koude). Ook de Ayurvedische en de Chinese kruidengeneeskunde maakt bij deze problemen gebruik van meidoorn.