[*Monique]

en heeft iemand hier ervaring mee?

[tessa]

Ja dat kan, ik heb het bij verschillende honden meegemaakt, een van mijn boxers heeft er een gehad, op zich is het grotendeels weggetrokken maar een wang bleef verlamd.

[Decibels]

'ze'  zeggen van niet, maar zeker bij oudere katten en honden zie je vaker hersenverschijnselen...wij noemen dat toch wel een attack. Mijn Ginger zaliger heeft verschillende lichte attacks gehad in haar laatste levensjaar...rondjes lopen en echt compleet 'de weg' kwijt zijn. Na een paar dagen prednison knapte ze dan weer op.....haar laatste attack was een zware en toen hebben we de knoop doorgehakt en haar in laten slapen. Ze was toen 16 jr en 3 mnd.

[*Monique]

geen gelukzalige berichten dus
Ik ben eigenlijk al een poosje met Vienna aan het dubben. Ze is 6 jaar geleden gesteriliseerd, waarna ze iegenlijk nooit meer de oude is geworden. Ik blijf erbij dat er "iets" mis is gegaan bij het onder narcose brengen of toen ze onder narcose was.
Ik wilde met haar een nestje fokken, maar een maand voor de loopsheid kreeg ze een "aanval", die iegnlijk alleen bestond uit heel gedesorienteerd zijn en niets of niemand meer herkennen. Dit duurde een minuut of 5. Fokplannen wareg gelijk over en heb  haar een half jaar later dus laten opereren
Na die tijd heeft ze nog 2 keer een "aanval" gehad en ik gaf het op de vaccinaties, omdat het steeds een maand na vaccineren was. Nu dat ik wat meer met beleid ben gaan vaccineren, is ze al 2 jaar aanvalvrij geweest. Tot vorige maand dat we met Didge naar een behendigheidswedstrijd gingen, kreeg ze het weer, en afgelopen week 's morgens met wandelen. Een vriendin van mij vroeg aan me of het geen tia zou kunnen zijn.

[Sennaruby]

Ik weet niet of dit een TIA geweest is, het klinkt mij eerder als een epileptoforme aanval in de oren. Was ze direct na de 'aanval' weer normaal?

Groetjes,

Fieke

[Hitam]

Vooral bij oudere honden (ook wel eens maar minder bij katten) komt het vestibulair syndroom voor. Dat lijkt wel enigszins op een TIA in symptomen maar er is bij dit soort klachten geen hersenschade gevonden. Het is dus niet echt een TIA.
De klachten zijn een scheve kop, misselijkheid, rondjes lopen, nystagmus (met de ogen heen en weer bewegen) en die klachten gaan maar langzaam over. Dat duurt dagen tot enkele weken. Vaak blijft er iets over als een beetje scheve kop.

Als de klachten snel, binnen een paar minuten, over zijn, dan lijkt het meer op een kleine epileptische aanval.

[brutus 05]

Dit is wel een interessante link: http://www.ossehoofd.nl/clienteninfo-hond.html
En dan aanklikken op "scheve kopstand"
Ik heb het net gelezen en ik vroeg me met schrik af of wij een aantal jaar geleden onze hond voor niets hebben laten inslapen.
Wij kregen n.l. de diagnose "attack"heel snel, nu ik dit gelezen heb had het beter geweest dat onze hond eerst goed onderzocht had moeten worden.
Maar ja, het heeft weinig zin en ik troost me maar met de gedachte dat hij al op leeftijd was(15)
Maar ik zou dit zeker even lezen zodat je goed beslagen ten ijs komt bij de DA.

[*Monique]

Ik weet niet of dit een TIA geweest is, het klinkt mij eerder als een epileptoforme aanval in de oren. Was ze direct na de 'aanval' weer normaal?

Groetjes,

Fieke

Ja ze doet weer gewoon haar dingetjes. Je ziet het ook aankomen als het afgelopen is. De andere honden lopen naar haar toe, en die besnuffelt ze dan helemaal, vooral rond de anaalstreek. Ik word helemaal in mijn gezicht en aan mijn handen besnuffelt. Ze likt haar bek af, schud zich uit en het is weer goed.

[*Monique]

Dit is wel een interessante link: http://www.ossehoofd.nl/clienteninfo-hond.html
En dan aanklikken op "scheve kopstand"
Ik heb het net gelezen en ik vroeg me met schrik af of wij een aantal jaar geleden onze hond voor niets hebben laten inslapen.
Wij kregen n.l. de diagnose "attack"heel snel, nu ik dit gelezen heb had het beter geweest dat onze hond eerst goed onderzocht had moeten worden.
Maar ja, het heeft weinig zin en ik troost me maar met de gedachte dat hij al op leeftijd was(15)
Maar ik zou dit zeker even lezen zodat je goed beslagen ten ijs komt bij de DA.

Bedankt, dit is zeker iets om over na te denken. Ik heb zelf ook al eens aan haar oren gedacht, omdat ze hier altijd last van heeft gehad. Sinds een jaar word ze hier voor met accapunctuur en chinese kruiden behandelt, en dat gaat goed.
Die onzekere gang....is ook iets om over na te denken. Ze loopt wel een beetje "vreemd" (beetje waggelgangetje). Ze heeft geen scheve kop, maar is wel altijd afwijkend aan haar kop als je haar wilt aaien. Maar dit heeft ze eigenlijk altijd gehad, wat ik dan weer op haar zere oren gaf.
Wat het enge aan het hele verhaal is dat ik Vienna nooit vertrouwd heb (tenminste na de sterilisatie). Ik weet dat dit vreselijk is om over je eigen hond te zeggen, maar ze heeft af en toe een bepaalde (verwilderde ) blik in haar ogen.
En eergeisteravond trok ze haar lip ook op toen ze op de stretcher lag. Ze lag niet te slapen, want ze was net van onder de tafel op de stretcher gaan liggen. Ik wilde haar aaien (wat ik wel vaker doe)en ze trok haar lip heel ietsjes op. Ik dacht dat ze haar lip misschien teveel tegen haar voorpoot had liggen maar niets was minder waar. Er kwam ook een klein licht brommetje uit.
Ik heb ook altijd het gevoel gehad haar eerder te laten moeten gaan als wat nodig is omdat ze niet meer te handhaven is, of niet meer functioneert in de roedel

[Decibels]

Bedankt, dit is zeker iets om over na te denken. Ik heb zelf ook al eens aan haar oren gedacht, omdat ze hier altijd last van heeft gehad. Sinds een jaar word ze hier voor met accapunctuur en chinese kruiden behandelt, en dat gaat goed.
Die onzekere gang....is ook iets om over na te denken. Ze loopt wel een beetje "vreemd" (beetje waggelgangetje). Ze heeft geen scheve kop, maar is wel altijd afwijkend aan haar kop als je haar wilt aaien. Maar dit heeft ze eigenlijk altijd gehad, wat ik dan weer op haar zere oren gaf.
Wat het enge aan het hele verhaal is dat ik Vienna nooit vertrouwd heb (tenminste na de sterilisatie). Ik weet dat dit vreselijk is om over je eigen hond te zeggen, maar ze heeft af en toe een bepaalde (verwilderde ) blik in haar ogen.
En eergeisteravond trok ze haar lip ook op toen ze op de stretcher lag. Ze lag niet te slapen, want ze was net van onder de tafel op de stretcher gaan liggen. Ik wilde haar aaien (wat ik wel vaker doe)en ze trok haar lip heel ietsjes op. Ik dacht dat ze haar lip misschien teveel tegen haar voorpoot had liggen maar niets was minder waar. Er kwam ook een klein licht brommetje uit.
Ik heb ook altijd het gevoel gehad haar eerder te laten moeten gaan als wat nodig is omdat ze niet meer te handhaven is, of niet meer functioneert in de roedel

hoe oud is ze? Misschien is ze wat sjacho op haar oude dag? Mijn Seline heeft dat ook...lijkt of ze van de jongere honden wat minder kan hebben.

Een attack is eigenlijk nooit direct over...daat gaan toch wel een aantal dagen of zelfs weken overheen..dus het lijkt me inderdaad meer iets van epi-toevallen

[*Monique]

Vienna word in april 11 jaar. Maar na de sterilisatie nooit meer mijn oude hond geworden, dus altijd al een beetje typisch geweest. Vind het alleen een beetje eng dat ze nu naar mij begint te grommen

[Decibels]

Vienna word in april 11 jaar. Maar na de sterilisatie nooit meer mijn oude hond geworden, dus altijd al een beetje typisch geweest. Vind het alleen een beetje eng dat ze nu naar mij begint te grommen

ja...dat is wel vreemd. Je zou dan toch denken aan iets van pijn ofzo?

[dorinekok]

oh Monique wat vervelend. Je had hier en daar al iets losgelatgen over haar gedrag maar dat grommen verbaast me. Nou ja aan mij heb je als deskundige helemaal niets.
Alleen onze Buster is destijds overleden (in laten slapen) nadat hij een "attack" had gehad. Misschien heb je het nog gelezen. Hij was toen 12 en een half. Zelfde symptomen als Hitam beschrijft. Naar links rondjes rennen, nystagmus, kwijlen(dus misselijk) volledig gedesorienteerd. Na twee dagen hebben we hem in laten slapen want hij kon niet meer opstaan. Omdat hij al ouder was, was het ook wel goed. Maar als ik het nu zo lees hier, ga ik ook twijfelen. Maar alla niks meer aan te doen.
Gelukkig klinken de symptomen van Vienna wat tijdelijker hoewel het me opvalt dat het steeds vaker terug komt nu.
groetjes!

[Sennaruby]

Misschien iets in haar koppie wat niet goed is of zo? Ik moet daar vooral aan denken door die plotselinge agressie die je beschrijft....

Groetjes,

Fieke

[*Monique]

ja...dat is wel vreemd. Je zou dan toch denken aan iets van pijn ofzo?

ze had ook bijna een verwilderde blik in haar ogen . Lijkt wel een griezel verhaal, want nu is ze volop met Bantu en Didge aan hets pelen