Moderator: Lizzy
Sennaruby schreef: Ik weet niet of dit een TIA geweest is, het klinkt mij eerder als een epileptoforme aanval in de oren. Was ze direct na de 'aanval' weer normaal?Ja ze doet weer gewoon haar dingetjes. Je ziet het ook aankomen als het afgelopen is. De andere honden lopen naar haar toe, en die besnuffelt ze dan helemaal, vooral rond de anaalstreek. Ik word helemaal in mijn gezicht en aan mijn handen besnuffelt. Ze likt haar bek af, schud zich uit en het is weer goed.
Groetjes,
Fieke
brutus 05 schreef: Dit is wel een interessante link: http://www.ossehoofd.nl/clienteninfo-hond.htmlBedankt, dit is zeker iets om over na te denken. Ik heb zelf ook al eens aan haar oren gedacht, omdat ze hier altijd last van heeft gehad. Sinds een jaar word ze hier voor met accapunctuur en chinese kruiden behandelt, en dat gaat goed.
En dan aanklikken op "scheve kopstand"
Ik heb het net gelezen en ik vroeg me met schrik af of wij een aantal jaar geleden onze hond voor niets hebben laten inslapen.
Wij kregen n.l. de diagnose "attack"heel snel, nu ik dit gelezen heb had het beter geweest dat onze hond eerst goed onderzocht had moeten worden.
Maar ja, het heeft weinig zin en ik troost me maar met de gedachte dat hij al op leeftijd was(15)
Maar ik zou dit zeker even lezen zodat je goed beslagen ten ijs komt bij de DA.
trimsalon schreef: Bedankt, dit is zeker iets om over na te denken. Ik heb zelf ook al eens aan haar oren gedacht, omdat ze hier altijd last van heeft gehad. Sinds een jaar word ze hier voor met accapunctuur en chinese kruiden behandelt, en dat gaat goed.hoe oud is ze? Misschien is ze wat sjacho op haar oude dag? Mijn Seline heeft dat ook...lijkt of ze van de jongere honden wat minder kan hebben.
Die onzekere gang....is ook iets om over na te denken. Ze loopt wel een beetje "vreemd" (beetje waggelgangetje). Ze heeft geen scheve kop, maar is wel altijd afwijkend aan haar kop als je haar wilt aaien. Maar dit heeft ze eigenlijk altijd gehad, wat ik dan weer op haar zere oren gaf.
Wat het enge aan het hele verhaal is dat ik Vienna nooit vertrouwd heb (tenminste na de sterilisatie). Ik weet dat dit vreselijk is om over je eigen hond te zeggen, maar ze heeft af en toe een bepaalde (verwilderde ) blik in haar ogen.
En eergeisteravond trok ze haar lip ook op toen ze op de stretcher lag. Ze lag niet te slapen, want ze was net van onder de tafel op de stretcher gaan liggen. Ik wilde haar aaien (wat ik wel vaker doe)en ze trok haar lip heel ietsjes op. Ik dacht dat ze haar lip misschien teveel tegen haar voorpoot had liggen maar niets was minder waar. Er kwam ook een klein licht brommetje uit.
Ik heb ook altijd het gevoel gehad haar eerder te laten moeten gaan als wat nodig is omdat ze niet meer te handhaven is, of niet meer functioneert in de roedel
trimsalon schreef: Vienna word in april 11 jaar. Maar na de sterilisatie nooit meer mijn oude hond geworden, dus altijd al een beetje typisch geweest. Vind het alleen een beetje eng dat ze nu naar mij begint te grommenja...dat is wel vreemd. Je zou dan toch denken aan iets van pijn ofzo?
Decibels schreef: ja...dat is wel vreemd. Je zou dan toch denken aan iets van pijn ofzo?ze had ook bijna een verwilderde blik in haar ogen . Lijkt wel een griezel verhaal, want nu is ze volop met Bantu en Didge aan hets pelen