is met grote waarschijnlijkheid de oorzaak van Sheddie's rocheltje.
Het schijnt heel veel voor te komen bij oudere kleine hondjes, zoals de dwergkees.
Het is de afvlakking van de kraakbeenringen, die om de trachea zitten.
Daardoor verliest die zijn stevigheid en kan een hoestprikkel veroorzaken.
Gisteren was ik met Sheddie weer voor een check-up bij de DA, want ik vond hem toch iets meer rochelen, de laatste tijd. Een paar dagen thijmsiroopje gaf geen verbetering, dus toen maar naar de DA, om te kijken of er iets bestond, wat ons oude Edje een beetje verlichting kan geven.
Voorheen moest hij voornamelijk bij "opwinding" hoesten, maar het kwam nu té vaak voor, naar mijn mening.
Vooral het uitademen kost hem veel moeite en kost hem veel energie, hetgeen ik kon merken, doordat hij begon af te vallen.
I.p.v. 200 gram CB per dag, heeft hij nu 260 gram CB per dag nodig om op gewicht te blijven.
Zijn keeltje was geirriteerd en ik vermoedde dat hij nu wel eens een AB-kuurtje kon gebruiken, om erger te voorkomen.
Hij is grondig onderzocht en zijn hartje tikt nog als een "nieuwe"
Hij heeft nu een spuit ter ondersteuning van de kraakbeenringen gekregen en een AB-spuit, die voorlopig voldoende zou moeten zijn.
Over ca. 10-14 dagen zou ik verbetering moeten zien en dan zouden we eventueel met medicijnen verder kunnen gaan. ALs dit niets geholpen heeft, worden er foto's gemaakt, om te kijken of er meer aan de hand is.
Nu moet ik eerlijk zeggen, dat sinds vandaag al, Sheddie veel minder rochelt/hoest, dus ik heb goede hoop, dat hij met medicijnen een beetje geholpen kan worden.
Ook heb ik inmiddels gelezen dat glucosamine/chondoitine ook kan helpen.
Dus Sheddie gaat nu ook aan de Glucobest, niet voor zijn loopgewrichtjes (want daar mankeert het niet aan, ondanks zijn 13½-jarige leeftijd), maar voor zijn kraakbeen in de luchtpijp
Meer hierover te lezen op: http://www.whgdierenartsen.nl/html/docdb.asp?id=295