[Femke]

Ik heb hier Stan, herplaats-htk-hetje, een bijzonder portret waar we in het verleden nogal mee uit te staan gehad hebben......
Hij is niet de gemakkelijkste kat die nogal gauw bijt/krabt, maar de laatste tijd gaat het wel aardig goed met hem.

Momenteel heeft hij echter een nieuwe hobby waar ik niet zo blij mee ben.

Hij komt vaak strak tegen je aan liggen, vind ik prima maar soms heb ik daar geen zin in en dan duw ik hem van de bank af (gewoon hand onder zijn kont en gauw duwen voordat hij kan krabben). De laatste tijd echter loopt hij dan een rondje en komt weer tegen je aan liggen, nu alvast in oorlogshouding. Nou dat zit echt niet fijn, met zo'n kat naast je op de bank. Soms lukt het om hem nog één of twee keer op de grond te zetten maar hij loopt steeds weer hetzelfde rondje en komt steeds woedender naast me liggen, en echt strak tegen me aan. Hij ligt dan met zijn oren naar achter en als een gek met zijn staart te kloppen. Ik weet, als ik hem dan nog aanraak dan grijpt hij me.

Het werkt me gigantisch op mijn zenuwen. Van ellende ga ik maar weg en wat doen (als ik ergens anders ga zitten komt hij weer tegen me aan zitten) want hij houdt niet op en als ik doorga met hem op de grond zetten eindigt het in een vechtpartij.

Ik wil die kat niet op stang jagen, maar ik begin hier zo onderhand ook een beetje van te balen. Hem oppakken en buiten zetten zal niet gaan, normaal kan ik hem wel even oppakken maar niet als hij op oorlogspad is.

Heeft iemand nog een tip voor mij?

[zurca]

Konden ze af en toe maar is even praten....en je vertellen wat ze nou bedoelen...

Tobias heeft hier soms van die buien dat hij mij, van uit het niets, aan kan vallen! Dan is hij echt woest en lijkt wel in een andere wereld. Als ik hem zie veranderen kan ik hem vaak nog snel bij kop en kont grijpen en buiten gooien maar als ik te laat ben dan ga ik buiten staan Geen idee waar dit gedrag vandaan komt, wat het veroorzaakt en waarom ik de klos ben...
Ik kan je helaas geen tips geven want zit zelf ook met zo'n onvoorspelbaar monster

[Mieuw]

Joh, dat klinkt niet goed.

Heb je de plantenspuit al geprobeerd?
Of kaarsrecht en strak aankijken (let op, vooral niet knipperen of wegkijken, hoe droog je ogen ook worden).

En hoe lang blijft hij liggen nadat jij bent opgestaan? Met andere woorden, gaat het hem om het liggen tegen jou aan, of gaat het hem om het liggen op die plek. Als het hem om het eerste gaat, is de lol er natuurlijk snel af als jij gelijk opstaat en wegloopt (als zou dat voor mij persoonlijk toch te ver gaan, omdat ik geen zin zou hebben om me weg te laten jagen van m'n eigen plekkie door een kat). Maar goed, ik zie zo iets vergelijkbaars toch wel vaak in m'n eigen kattengemeenschap, dat als kat A ergens ligt, en kat B wil daar ook liggen, kat B zich pontificaal bovenop kat A parkeerd net zo lang tot kat A er genoeg van heeft en wegloopt. Vervolgens kijkt kat B trots om zich heen met zo'n blik van 'het is me weer gelukt'.
En tja, als zo'n "aanpak" bij katten werkt, zal Stan denken, dan werkt het vast ook wel bij mensen. Door op te staan en weg te lopen bevestig je dat, en zal hij de volgende keer weer doen.
Het lijkt me dus belangrijk uit te zoeken of hij tegen jou aan wil liggen (dan juist weglopen) of dat hij op dat plekkie wil liggen (dan zelf blijven zitten en hem wegsturen).

Je zou hem om gelijk al bij de eerste poging op kunnen pakken en buiten kunnen neerzetten, ipv eerst nog 3 rondes wachten tot meneer echt pissig is.

Succes.

[Femke]

Volgens mij gaat het hem niet om het plekje, want het maakt niet uit waar ik zit, als hij zo'n bui heeft dan perst hij zich gewoon tegen mij aan, maakt niet uit waar ik zit. En ga ik ergens anders zitten, dan duurt het geen minuut of hij zit daar alweer tegen mij aan geplakt. En zo dol zijn we helemaal niet op elkaar 

Konden ze inderdaad maar zeggen wat ze nou willen 

[Femke]

ik denk dat ik hem buiten ga zetten, want Stan is een heel gestresste kat en het gaat redelijk goed met hem de laatste tijd, en dan jaag ik hem liever niet op met een plantenspuit op.

[Borke]

Ik denk dat hij contact zoekt en niet heeft geleerd hoe dat moet, wat wel voorkomt bij katten die te jong bij hun moeder zijn weggehaald of waar als kitten heel wild mee gespeeld is.

Onze Roy (Maine Coon kater van 10 kg) kent zijn eigen krachten niet, wij hebben hem echter zelf gefokt en gesocialiseerd en hij is altijd bij zijn moeder gebleven. Hij is dus gelukkig voorzichtig, maar het is gewoon een wildebras. Ik moet er niet aan denken hoe hij met een slechte socialisatie zou zijn geworden...

De kattenmanier om te laten weten dat je ergens niet van gediend bent is blazen, dus blaas in de snuit, dat is vriendelijker dan water spuiten...

[Femke]

helaas weet ik niks over de katten als kitten  maar als ik ook kijk hoe hij met Oliver 'speelt' dan vraag ik me wel eens af of hij niet zeer vroeg het nest heeft verlaten. Oliver zijn kop zit altijd onder de korsten als hij met Stan heeft gespeeld.....

[Ivonne]

mijn pebje heeft dergelijk gedrag ooit ook gehad. Dit ging langzaam van kwaad naar erger totdat ze een vriendin van mij zo "out of the blue" aanviel.
Heb de dierenarts gebeld en Pebbles werd opgenomen voor onderzoek want ook pijn kan dergelijk raar gedrag veroorzaken. In het geval van Pebbles; alvleesklierontsteking!

Anyway, ik weet niet of je vermoed dat hij lichamelijk niet in orde is als dat niet zo is dan heb je gewoon een etterbak van een kat die je de baas moet.

[Suzan54]

Kan je niet iets bereiken met afleiding? Het is zo sneu om dit gedrag af te straffen voor een dier dat mogelijk alleen op een onhandige manier contact zoekt. Sommige katten zijn idolaat van kleine propjes zilverpapier en wanneer je daar een paar van bij je hebt dan volstaat het om er eentje weg te gooien. Of een paar kattenbrokjes. Vers vlees-katten zijn daar vaak ook erg gek op omdat ze die nauwelijks krijgen.
Succes!