Een paar dagen geleden dacht ik dat Bruin iets 'verkeerds' in z'n slokdarm had zitten. Alsof er een grassprietje of een stukje bot in was blijven steken dat hij er uit probeerde te krijgen. Of misschien had er een botje langsgeschraapt en irriteerde hem dat. Hij hoestte niet maar probeerde, zoals wij ook zouden doen als ons iets dwarszit, het eruit te rochelen. Een botje of sprietje kwam er niet, maar wel plassen en golven met heel dik en taai wit schuimend slijm dat hij heel moeilijk naar buiten kreeg. Het kwam steeds een beetje in episodes, dus niet de hele dag door. Vooral na rust. Tijdens de wandelingen was hij gewoon heel tierig en het werd niet erger na wat meer inspanning. Hij had geen koorts maar keek een middag lang een beetje waterig uit z'n ogen. Na twee dagen was het over.
Wat me iets te toevallig is, is dat Sam vanmorgen met exact dezelfde klachten opstond. Zij kroop echt over de grond en moest zich in bochten wringen om het slijm eruit te krijgen. Als dat eenmaal gebeurd is, is het okee. Nu speelde bij Bruin al ergens in m'n achterhoofd: zou het een aan kennelkuch verwant 'iets' kunnen zijn? Maar omdat hij niet hoestte, het voor mijn gevoel slokdarmgerelateerd was en het zo snel weer over was, heb ik die gedachte weer aan de kant gezet. Nu Sam echter na drie dagen met exact dezelfde symptomen begint, zit ik dus wel aan een virus te denken. Ik heb omdat ik geen enkel risico wil nemen daarom een voor morgen gepland puppiebezoek afgezegd .
Mijn vraag is: kent iemand deze klachten en zijn ze aan een virusinfectie te koppelen. Zo ja: hoe lang blijft zoiets besmettelijk en wanneer kan ik met een gerust hart pupjes gaan knuffelen???