Aangezien barfen met Ginger zo'n succes is, wilde ik het met Beau ook proberen. Hij zit altijd zo verlekkerd te kijken wanneer ik karkassen sta te hameren en ook qua financien is barfen goedkoper. We hebben 1 week geexperimenteerd om tot de conclusie te komen dat het misschien met hem niet zo'n succes is. Qua botten bestond het menu voornamelijk uit 'makkelijke' botten: kip (vleugels, nekken, karkas) eend (nekken)en parelhoenvleugels. Hij kauwt deze super goed.
Het leek erop dat Beau een constant honger gevoel had. Hij begon veel te schooien. Dat is op zich niet het ergste. Hij begon ook meer te boeren, alsof hij meer lucht binnenkreeg. Ook hoorden we veel maag/darm geluiden (knorrende maag), maar het minste was nog dat hij weer begon gal te spugen en niet eens vlak voor een maaltijd. Beau zit dus gewoon weer lekker aan de carnibest.
Uiteraard hadden we het langer kunnen proberen om te zien of het opstart-problemen zijn. Gezien Beau's achtergrond leek het met niet verstandig. Op carnibest doet hij het super goed; maar dat zal ook lichter verteerbaar zijn aangezien het fijngemalen is.
Beau is de eerste jaren van zijn leven veel ziek geweest (sharpeikoorts, chronische maag-darm ontsteking) waarvoor hij vaak antibiotica/prednison heeft gehad. De laatste prednisonkuur was vorig jaar; voor zijn huidklachten.
Zou het kunnen dat het vele gebruik van deze medicijnen en de vroegere maag/darmontsteking ervoor hebben gezorgd dat hij juist geen grote stukken vlees ed kan verdragen?