[Boefke]

Wij krijgen binnenkort een teefje uit het asiel in huis. Dit teefje is 3 jaar, gezond en nog intact. We overwegen om haar te laten steriliseren. Nou zijn er twee 'verhalen' die de ronde doen:
a) angstig gedrag kan afnemen na sterilisatie
b) agressief gedrag kan toenemen na sterilisatie

Ik ken deze hond natuurlijk nog lang niet goed genoeg om haar karakter grondig in te schatten. Maar op basis van onze bezoeken tot nu toe en alle info die we hebben gehad komt ze op mij over als een wat angstige hond. Maar: ze vertoont agressief gedrag in die situaties waarin ze zich bedreigd voelt. Bv als een vreemde haar hok nadert. Vermoedelijk is haar angstige houding het resultaat van mishandeling. Als hond naar honden toe vind ik haar bv helemaal niet angstig, maar zelfverzekerd.
De DA wees mij terecht op een mogelijke gedragsverandering nav sterilisatie, wat in kan houden dat haar bijtdrempel verlaagt.
Nu is er iets dat ik niet begrijp (en ook nog met de DA ga overleggen, maar ook even hier vraag, wie weet kan iemand iets toevoegen). Haar agressieve gedrag komt voort uit angst. Of ze ook echt van nature angstig is is niet goed duidelijk. Hoe moet ik dit rijmen met bovenstaande a en b. Zal haar angst afnemen, of zal haar agressie toenemen? (Uiteraard is niets zeker!)

[Lizzy]

Misschien is dit een interessante poll voor je: http://www.hondengedragsforum.nl/viewtopic.php?t=4

[charmed]

Hier zijn 2 teven gesterriliseerd, ik zie geen gedragsveranderingen.

De één is nog steeds zo lief en aanhankelijk als voorheen, en ook nog zorgzaam. Wat ze nu wel doet is haarzelf verdedigen, maar dat komt denk ik omdat ze zich het laatste jaar beter voelt door het verse eten wat ze krijgt. Ze is in september gesterriliseerd.

Mijn andere teef van 7 jaar is nog steeds zo opgefokt, nipt nog steeds mensen , kan nog steeds zo dreigend overkomen. Is niets veranderd.

Gr. jacqueline

[Boefke]

@Lizzy: interessante link idd! Het lijkt erop dat het het belangrijkste is om te achterhalen of haar agressieve gedrag wel of niet voortkomt uit een angstig karakter.

[Saskia C.]

We hebben Belle een aantal jaren geleden uit het asiel gehaald. Ze was toen nog niet gesteriliseerd. Ze was een hondje wat voor alles bang was en schrok van elk geluidje. Wij hebben haar toen om diverse redenen laten steriliseren. Ze is na die sterilisatie een zeer pittig dametje geworden wat bijna nergens meer bang voor is. Helaas is ze ook wat happeriger geworden en moet je bij haar goed opletten met vreemden, ze nogal een kuitenbijtertje geworden. Dus bij haar is het gedrag van angstig naar zeer zelfverzekerd gegaan, met de daarbijbehorende nadelen. Waar je ook rekening mee moet houden is dat de vacht van een half lang tot langharige hond behoorlijk kan veranderen na de sterilisatie. Bij Belle is de vacht "ontploft" en moet ze regelmatig naar een trimmer om er een beetje gefatsoeneerd uit te zien.

[*Monique]

IK zou er idd eerst eens mee aan het werk gaan (middels gedragstherapeut), hoe het gedrag ontstaan is, en wat ze vertoont. Het is een algemeen gegeven dat teven die hun mannetje staan, vaak het gedrag verergert. Maar daaentegen kunnen teven die wat terughoudend/timide zijn, vaak wat zekerder worden. Ik heb mijn overleden Rakker (kruising) terrier) nooit durven steriliseren, omdat dit een hondje was die nergens voor terug diensde, en nergens bang voor was.
Kay is na haar operatie zekerder geworden, maar ook snauweriger naar andere honden.
Bibi (moeder van Vienna) was altijd erg timide en eigenlijk een beetje bang voor honden (ook door een gebrekkige socialisatie ),  maar is na haar operatie een stukje zekerder geworden en voelde zich lang niet meer altijd zo ongemakkelijk bij andere honden

[oebaya]

Als de agressie voortkomt uit angst, dan moet je ook incalculeren dat angst ook kan toenemen door sterilisatie. Je haalt nl. toch in dit kader belangrijke hormonen weg.
Hoe een sterilisatie gaat uitpakken, blijft eigenlijk gokken.
gr.
Nicolette

[Boefke]

Als de agressie voortkomt uit angst, dan moet je ook incalculeren dat angst ook kan toenemen door sterilisatie. Je haalt nl. toch in dit kader belangrijke hormonen weg.
Hoe een sterilisatie gaat uitpakken, blijft eigenlijk gokken.
gr.
Nicolette

Ik dacht nu juist dat angst afneemt bij een afname van oestrogenen ??? (niet dat de uitkomst een wet van meden en perzen is, dat het een gok blijft begrijp ik)

[oebaya]

Ik dacht nu juist dat angst afneemt bij een afname van oestrogenen ??? (niet dat de uitkomst een wet van meden en perzen is, dat het een gok blijft begrijp ik)

Ja, dat dacht ik ook tot ik anders leerde. Dit komt letterlijk (vertaald dan wel) uit mijn cursus: van ratten tot honden tot mensen is oestrogeen geassocieerd met lagere angstniveaus. De kalmerende anti-angst/agressie effecten van oestrogeen zijn duidelijk de hoofdreden dat er minder risico is bij vrouwen of hart- en vaatziekten.
Het verhaal dat angstige teven na castratie minder angstig worden komt waarschijnlijk voort, dat bij sommige teven toegenomen agressie wordt waargenomen na castratie. Dat laatste komt echter maar voor in 7% van de gevallen en het gaat dan om zgn. 2M teven, teefjes die in de baarmoeder tussen 2 reutjes lagen en daarom al meer testosteron meekregen bij de ontwikkeling van hun hersenen.
Castratie dient gedragsmatig bijna nooit een doel, noch bij de teef noch bij de reu.
Angst kan genetisch bepaald zijn, angst kan zijn ontstaan door te weinig of geen socialisatie, door de ervaringen in het leven.
gr.
Nicolette

[Boefke]

We hebben een GT om advies gevraagd. Zij beaamde wel de theorie dat het wegnemen van vrouwelijke hormonen kan leiden tot een verhoging van zelfverzekerdheid en afhankelijk van de beginsituatie tot 'feller' gedrag, maar benadrukte dat dit *kan* en dus niet *hoeft* en dat je er eigenlijk weinig over kunt zeggen (zoals jij zegt, Oebaya). Omdat we toch voorzichtig willen zijn gaan we haar eerst een antiloopsheidprik geven. Als ze eenmaal bij ons gewend is kunnen we altijd nog over gaan tot sterilisatie.