Niet meer werk dan om te zorgen dat je zelf, of je kinderen, genoeg van alles binnenkrijgen
Minder werk zelfs, honden verantwoord voeren is makkelijker dan mensen verantwoord voeren vind ik.
In kvv zit alles wat je hond nodig heeft, net zoals in brokken. Dus als je dat voert hoef je je niet druk te maken over de vraag of hij alles wel binnenkrijgt. Het nadeel van kvv is dat het gemalen is, je hond heeft het dus in 0,01 seconde binnen en hoeft nooit lekker te kauwen en te knippen en te scheuren. Daarvoor is echt niks beters te bedenken dan flinke lappen rauw kopvlees of pens, en natuurlijk vleesbotten. En verder weet je nooit precies wat een fabrikant in z'n voer stopt, net als bij brokken trouwens. Met barf weet je exact wat je hond eet. Geen toegevoegde koolhydraten, geen overmaat aan kip of pens, en lekker knagen dus.
De moeite zit 'm niet in het samenstellen an sich, da's echt geen hogere wiskunde, maar in het scoren van de ingredienten. Daar moet je vaak wel wat tijd en energie in steken, zeker als je niet in de buurt van Rotterdam of Alkmaar woont
En uiteraard kun je niet zonder een flinke vriezer. Barfers zijn een zegen voor de vriezer-fabrikanten en -verkopers
Kijk, als je in Rotterdam woont ga je gewoon ff elke week naar het Islamcentrum, inslaan. Dan kun je met een klein vriesvakje volstaan. Maar woon je niet in de buurt van barf-paradijzen dan moet je reizen voor je spullen. En dan scheelt het enorm in tijd en geld als je groot kunt inslaan, en dan bedoel ik echt rond de honderd kilo per keer, of meer als je plek hebt. De prijs per kilo is dan lager dan wanneer je voor elke 20 kilo 50 km moet reizen.
Overigens he .... die Farmfood .... ik zou er het lokale asiel gelukkig mee maken
Maarja, dat ben ik ...
Toen ik mijn pupsel meenam compleet met het gebruikelijke zakje brokken, was ik nog serieus van plan om hem geleidelijk over te zetten. Totdat we thuiskwamen en Tara haar gebruikelijke barfhap kreeg. Ik kon het gewoon niet meer over m'n hart verkrijgen de kleine pluis die smerige meelzooi te voeren. Het zakje puppenbrok is dus door een niet-barfende bevriende hond opgegeten en Kátur ging gelijk op de kippennekken. Smullen! En nooit een centje pijn.