Mijn eerste Malamute was een nierpatiënt. 10 jaar geleden heb ik hem moeten laten inslapen. Toen wist ik niet wat ik nu over voeding weet. Hij kreeg toen nierdieetbrokken. Maar ja dat helpt natuurlijk niet tegen een nierabcess. Op het laatst was het bij de hond extreem veel drinken en twee minuten later plaste hij het weer uit. De urine was bijna net zo helder als het water wat hij gedronken had.
Inmiddels heb ik drie "nieuwe" Malamutes, reu van 9, reu van 5,5 en teef van 5.
De reu van 5,5 jaar is een uit de kluiten gewassen exemplaar. Het is daarom logisch dat die iets meer eet, drinkt, plast en poept dan de andere twee. Nu is me een paar keer opgevallen als die een grote fysiek inspanning heeft geleverd (zoals een lang stuk fietsen - ik train momenteel voor UV) en dan veel gaat drinken, dat die luttele minuten daarna ontzetten nodig moet plassen. De urine is dan niet meer geel, maar bijna doorzichtig (net zoals bij mijn eerste Malamute).
Een tweede ervaring die ik heb, waardoor ik waarschijnlijk "in verhoogde staat van paraatheid verkeer" is dat deze hond een half jaar geleden last kreeg van een hotspot. Om de jeuk te onderdruken heb ik Dexoral gegeven. De hond kreeg door de pillen een dermate hoge plasdrang, dat die om het 1,5 uur naar buiten moest. Ik ben toen accuut met Dexoral geven gestopt. Mijn twee andere honden hebben ook weleens Dexoral voorgeschreven gekregen voor hotspots (komt vaak voor bij Malamutes ), mar hebben nooit plasproblemen daardoor gekregen.
Ik denk wel dat ik te maken heb met een hond met gevoelige nieren. Maar ik vraag me af of ik te maken heb met een aankomend nierpatiënt ???
Hebben jullie tips of ervaringen?
Bij mij wordt gewoon vers voer geserveerd. En één of twee keer per week een KVV-dag (als ik weinig tijd heb).