Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door ginny
#534139
hoi hoi

ik open even een nieuwe topic, naar aanleiding van mijn andere topic, zoals jullie weten hebben we gisteren foto's laten maken van mijn bulletje en daarop was te zien dat ze een behoorlijke afwijking aan haar onderste 5 a6 rugwervels heeft, helemaal inelkaar vergroeid, en het groeit zo scheef als wat, daardoor gaat ze ook steeds schever lopen met haar achterhand wat resulteert in pijn, ook heeft ze weinig gevoel in het ophouden van plas en poep, met als gevolg dat ik de hele dag haar plas en poep aan het opruimen ben,

maandag komt de specialist om de foto's te beoordelen, nu dacht ik er gisteren al aan, en vandaag met mijn DA en een andere gesproken en zij denken hier misschien ook aan, dat de oorzaak wel eens zou kunnen liggen in het feit knikstaarten bij bulldoggen is het haast niet mogelijk door hun afwijkende staartjes om knikstaarten op te sporen en zo kan je dus generaties knikstaartjes in een lijn krijgen met als gevolg afwijkingen aan de wervels oa.

wat denken jullie hiervan, en is er nog hoop voor mijn bulletje, ze staat nu sinds gisteren op een dubbele dosis metacam en is al de hele ochtend in de tuin aan het spelen, dat deed ze voorheen ook wel maar nu met plezier, dus dat is voor mij een teken dat ze dus veel pijn heeft normaal.

kennen jullie het fenomeen knikstaart en de afwijkingen als gevolg,

dit is nog een gedachtengang van mij en mijn DA, maandag horen we wat de specialist ervan zegt, misschien is het toch iets anders.

ik krijg een deze dagen de ROfoto opgestuurd via de email dan zal ik hem hier ook plaatsen dan kunnen jullie zien hoe haar rug eruit ziet.

groetjes, simone
Door Elvira
#534144
Er heeft een tijdje geleden een heel artikel over in de hondenwereld gestaan. Het artikel was van mevr. Brooymans. Mij is overigens wel ooit verteld dat knikstaarten kunnen wijzen op skelet-afwijkingen die niet met het blote oog te zien zijn.
Door Sylvi@
#534147
Ik snap je vraag geloof ik niet zo :-\

De staart van een (franse?) bulldog is 1 en al knik, dus een knikstaart moeilijk op te sporen ??? Ik snap dus niet zo goed wat je exact bedoeld.
Door ginny
#534161
sylvi@ schreef: Ik snap je vraag geloof ik niet zo :-\

De staart van een (franse?) bulldog is 1 en al knik, dus een knikstaart moeilijk op te sporen ??? Ik snap dus niet zo goed wat je exact bedoeld.
dat weet ik dat de staarten helemaal geknikt zijn, maar is dat dan ook zo dat ze dus erfelijke knikstaarten zoals beschreven doorgeven, met daarbij dus de complicaties voor het nageslacht, ik heb een EB, ik heb er op internet al een hoop over gelezen, maar ben benieuwd of jullie het dus eens hebben meegemaakt, ik weet wel bij kittens dat er knikstaartjes voorkomen, en de ernstige gevallen die overlijden vaak al snel, heb foto's van nestjes gezien met hele vergroeide kromme korte pootjes naast de knikstaartjes.

ik ben gewoon aan het zoeken naar een verklaring hoe zij aan zo'n vergroeide onderrug komt, en toen schoot mij het verhaal over knikstaartjes dus naar binnen.

anders is het gewoon wachten tot maandag op de specialist, maar ik ben typje ongeduld en wil altijd ales weten, vandaar mijn vraag.

groetjes simone
Door Ike
#534170
Joh Simone wat een ellende :'(, ik kan je helaas geen advies geven maar wil je sterkte wensen en hoop dat er iets aan te doen is!
Gebruikersavatar
Door sylvia
#534342
ginny schreef: dat weet ik dat de staarten helemaal geknikt zijn, maar is dat dan ook zo dat ze dus erfelijke knikstaarten zoals beschreven doorgeven, met daarbij dus de complicaties voor het nageslacht, ik heb een EB, ik heb er op internet al een hoop over gelezen, maar ben benieuwd of jullie het dus eens hebben meegemaakt, ik weet wel bij kittens dat er knikstaartjes voorkomen, en de ernstige gevallen die overlijden vaak al snel, heb foto's van nestjes gezien met hele vergroeide kromme korte pootjes naast de knikstaartjes.

ik ben gewoon aan het zoeken naar een verklaring hoe zij aan zo'n vergroeide onderrug komt, en toen schoot mij het verhaal over knikstaartjes dus naar binnen.

anders is het gewoon wachten tot maandag op de specialist, maar ik ben typje ongeduld en wil altijd ales weten, vandaar mijn vraag.

groetjes simone
Erfelijke knikstaarten het woord zegt het al het is erfelijk dat betekent dat iets genetisch is vastgelegd en wordt doorgegeven. Aangeboren knikstaarten kunnen inderdaad erfelijk zijn en hoe dichter de knik bij de staartwortel zit des te ernstiger de afwijking en gevolgen zijn.
Door Breezer
#534411
Wel of niet van belang voor keurmeesters en fokkers?

De staart bestaat uit wervels die behoren tot de wervelkolom van de hond. De wervelkolom is op zijn beurt een onderdeel van het skelet. De aanleg van het skelet begint al in een vroeg stadium van de embryonale ontwikkeling. Het ontwikkelt zich uit een van de drie kiembladen, het zogenaamde mesoderm. Vanuit dit zelfde kiemblad vindt ook de ontwikkeling plaats van onder andere het bloedvatenstelsel (inclusief het hart), het spierstelsel en het urogenitaal-apparaat (nier en urinewegen en voortplantingsorganen).



Erfelijke eigenschappen

De hele ontwikkeling van beruchte eicel tot pup, als ook de ontwikkeling van het dier daarna wordt in principe gestuurd en bewaakt door de erfelijke factoren die een pup in zich heeft. Voor de ontwikkeling van de wervelkolom zijn bij de muis al 20 erfelijke factoren aangetoond. Ook voor de skelet-ontwikkeling na de geboorte zijn weer vele erfelijke factoren verantwoordelijk. Al met al een gecompliceerd proces waar best iets mis kan gaan. Mutaties treden regelmatig op. Hierdoor kunnen onder andere genetische defecten optreden. Gebeurt dit in het erfelijke materiaal in zaadcel of eicel, dan zijn deze effecten overdraagbaar op de nakomelingen. Genetische afwijkingen komen niet altijd tot uitdrukking in het fenotype. De oorzaken hiervan zijn verschillende. De wijze van vererving (recessief of dominant) is er één van, maar ook de mate van heterogeniteit ofwel de variabiliteit in het genenpakket een rol.



Afwijkingen staartwervels

Afwijkingen aan staartwervels behoren tot de skeletafwijkingen. Ze kunnen verschillend van vorm zijn, afhankelijk van het defecte gen of de defecte genen. Zo kan de staart afwezig, te kort met een stop einde of een stompstaart zijn. De staart kan één of meerdere knikken vertonen van verschillende vorm, haken en niet verstrijkbare krommingen. Er kunnen te weinig of teveel wervels zijn en soms dubbel. Ook afwijkingen aan de tussenwervelgewrichten komen voor. Knikstaarten kunnen overigens nog enkele weken na de geboorte optreden. Beperken deze staartafwijkingen zich tot de staart, dan heeft de hond hier geen last van en zal onbekommerd kunnen leven. Wordt er echter met deze honden gefokt, dan kunnen dergelijke misvormingen gaan optreden in het nageslacht Deze beperken zich dan zelden tot de staart, maar treden in andere delen van de wervelkolom op. Voorbeelden hiervan hebben wij bij honden gezien in de halswervels, borst- en rugwervels en lendenwervels Ook zijn er voorbeelden van gespleten verhemelten, waterhoofden, scheve kaken, misvormingen aan de ribben, teveel of te weinig tenen en te korte onderbenen. Als gevolg van de interactie tussen de diverse erfelijke factoren kunnen er afwijkingen optreden in andere orgaansystemen die vanuit het mesoderm worden aangelegd. Voorbeelden hiervan zijn de persisterende (blijvende) embryonale bloedvaten, een septumdefect (defect van het harttussenschot), ectopische ureteren (buizen van nieren naar blaas liggen op een verkeerde plek), het ontbreken van de anus en cloacavorming (anus en urinebuis hebben één gezamenlijke uitgang). Deze afwijkingen worden meestal gecategoriseerd als aangeboren afwijkingen welke niet erfelijk zouden zijn. Natuurlijk komt dat ook voor. Denkt u maar aan de Softenonbaby's Zolang echter geen niet-erfelijke oorzaak is vastgesteld moeten wij er veiligheidshalve van uitgaan dat erfelijke factoren een rol spelen. De omgekeerde redenatie, eerst maar eens aantonen dat het erfelijk is, kan ernstige gevolgen voor de populatie hebben.



Kennis, registratie en fokken

De relatie tussen het optreden van genoemde misvormingen in orgaansystemen en het voorkomen van knikstaarten bij één van de ouders in de familie van beide ouders is vastgesteld bij een aantal rassen. Ook bij andere diersoorten komen deze relaties voor. Wetenschappelijk onderzoek op dit gebied is verricht bij muizen. Het fokken met honden die een knikstaart vertonen, dat wil zeggen waar de staartwervels niet recht achter elkaar liggen maar scheef en zo vergroeid met een niet gedeeltelijk smaller worden om in een punt te eindigen is per definitie onverantwoord. Dit geldt in verband natuurlijk ook voor kromme rug, afwijkende vorm van de ribbenkast, te korte onderbenen en teveel of te weinig tenen of misvormde tenen. Keurmeesters hebben immer de plicht de hen ter keuring aangeboden honden zorgvuldig te keuren, waarbij het onderzoek van de staart niet achterwege mag blijven. Skeletafwijkingen maar ook andere tekortkomingen die de gezondheid van een hond (ook van de nakomelingen), nadelig beïnvloeden dienen steeds vermeld te worden ter informatie aan de fokkers en eigenaren. Feitelijk verdienden deze honden ook de kwalificatie 'Uitmuntend' niet. Het is immers een afwijking van het normale beeld. Ook fokkers, zeker van de rassen die nu nog gecoupeerde staarten mogen hebben, dienen van de staartafwijking bij de pups goede nota te nemen, hiervan registratie bij te houden en zeker de kopers van deze afwijkingen op de hoogte te stellen. Het verzoek van een fokverbod op de stamboom zou hen sieren! Wanneer wij met z'n allen onze verantwoordelijkheid beseffen en ook nemen, betekend dit dat wij de gezondheid en het welzijn van onze rassen hoog in het vaandel hebben.
Door Breezer
#534412
KNIKSTAARTEN

Inleiding
Onderstaand artikel heeft ook betrekking op ons ras. Maar gaat over de Berner Sennenhond...
bij de Berner wordt de knikstaart aangetroffen en als fokuitsluitende fout gekenmerkt. Bij de nestinventarisatie zal de fokker voor een pup met een knikstaart het advies krijgen geen stamboom aan te vragen(wat voor ons niet zo is natuurlijk ivm de rad). Het valt echter niet altijd mee om een knikstaart vast te stellen en ook in een later stadium kan een knikstaart zich openbaren. Derhalve is het van belang dat op raskeuringen een hond hierop gecontroleerd wordt om deze erfelijke afwijking niet verder door te kunnen geven aan het nageslacht.

De staartwervels vormen een onderdeel van het skelet en wel van de wervelkolom. Het skelet wordt in een vroeg stadium van de embryonale ontwikkeling al aangelegd en wordt via een kraakbeenskelet, wat voor het grootste deel verbeent, tot het skelet wat wij kennen. Zeer veel erffactoren geven in dit langdurige en ingewikkelde proces hun informatie. Daar komt dan nog bij dat de skeletontwikkeling na de geboorte nog voortgang vindt. Ook hier spelen erffactoren weer een rol.

Mutaties
In de loop der tijden treden er mutaties op en gebeurt dit in de geslachtscellen, dan zijn de veranderingen overdraagbaar op de nakomelingen. Dit gebeurt uiteraard ook bij de skeletontwikkeling en zo zijn we bij de oorsprong van de verschillende hondenrassen met hun verschillende bouw, kleur van de beharing en karakter.
Selecteren we op door ons gewenste eigenschappen, dan leggen we deze genetisch vast, zolang er weer geen mutaties optreden welke "roet" in het eten kunnen gooien. Bij specialistisch onderzoek naar skeletontwikkeling is een aantal erffactoren nader geanalyseerd. Hierbij is gebleken dat er verschillende erfgang bestaat, bijvoorbeeld: dominant, recessief of incompleet dominant, het optreden of zichtbaar worden van de eigenschappen is mede afhankelijk van de genetische achtergrond van het totale dier.
Dit betekent, dat ze onderdrukt kunnen worden door "normale" genen of dat er op één of andere wijze een interactie tussen erffactoren plaats vindt.

Rangschikking
Terug naar de staartafwijkingen, welke gerangschikt dienen te worden onder skeletafwijkingen. Dan blijkt dat hier zeker een kleine twintig erffactoren voor verantwoordelijk kunnen zijn.
Als gevolg hiervan hebben staartafwijkingen ook verschillende vormen. Niet alleen afwezigheid van staart, stompstaart of een te korte staart, doch ook verschillende soorten van knikken, haken en met verstrijkbare verbuigingen, te weinig of te veel wervels, afwijkende vormen van wervels en afwijkingen aan de tussenwervelgewrichten komen voor.
De erffactoren, hiervoor verantwoordelijk, beperken hun informatie niet tot de staartwervels alleen, doch beïnvloeden de ontwikkeling van het skelet. Sommige komen alleen voor in de wervelkolom of schedel, anderen beïnvloeden ook de ledematen inclusief de tenen.
Ook zijn er aan skeletafwijkingen verbonden afwijkingen aan orgaansystemen geconstateerd, daar deze organen vanuit dezelfde kiembladen ontwikkeld worden.

Meerdere afwijkingen
Als skeletafwijkingen in samenhang met staartafwijkingen zijn o.a. bekend: krommingen in hals-, lenden- en kruiswervels, niet gesloten wervelbogen, waterhoofd en gespleten verhemelte, te korte pupbeenderen en afwijkingen aan de borstkas.
Ontwikkelingsstoornissen in orgaansystemen als deze zijn o.a. gevonden aan hart en nieren, verkeerd ingeplante urethra, het ontbreken van een anus en andere afwijkingen aan het urogenitaal apparaat.

Wanneer treden ze op?
Bij de levende pups treden deze afwijkingen nooit tegelijkertijd op en in de meeste gevallen merken we van de voorgenoemde erffactoren, zoals aanwezig, helemaal niets. In zo'n geval hebben de "normale" genen de overhand of zijn de afwijkingen zo gering, dat ze onopgemerkt blijven of bij het ouder worden vergroeien.

Voorkomen
Vinden we nu bij onze honden een knikstaart, welke in sommige gevallen na de geboorte nog kan ontstaan, dan wordt in zo'n geval de erfelijke aanleg hiervan dus wel gemanifesteerd. Welke soort knikstaart het is, valt uitwendig niet of nauwelijks vast te stellen. Maar het blijft een skeletafwijking, welke op zich de hond geen last hoeft te veroorzaken, maar wanneer met zo'n dier wordt verder gefokt, blijven de problemen niet uit.
Ook lijnteelt in lijnen waarin knikstaarten voorkomen, kan moeilijkheden geven op diverse, bovengenoemde terreinen. We hebben hiervan de laatste jaren genoeg voorbeelden gezien bij verschillende rassen. Keurmeesters hebben daarom mijns inziens de plicht de hen ter keuring aangeboden honden zorgvuldig te keuren, waarbij een onderzoek van de staart niet achterwege mag blijven.
Skeletafwijkingen als deze dienen gemeld te worden ter informatie aan eigenaren.

Door: Mevr. J.H.C. Brooijmans-Schallenberg

(Overgenomen uit het clubblad van de NVHH.)

Knikstaart is medisch geen enkel probleem voor de betreffende hond, maar kan wel als fout doorgegeven worden aan het nageslacht en elders in de ruggenwervels optreden, met alle gevolgen van dien.
Door Breezer
#534416
Verslag lezing Knikstaarten door mevr. Drs. J.H.C. Brooijmans- Schallenberg op zaterdag 28 januari 2006 op uitnodiging van de Amerikaanse Cocker Spanielclub Nederland (ACSN).

Behandeld onderwerp
Aangeboren skelet afwijkingen en afgeleiden daarvan en de eventuele gevolgen die de gezondheid bedreigen. De fokkers zijn verantwoordelijk voor hun gefokte honden en de keurmeesters hebben een belangrijke taak om daarop te letten bij de keuringen.

Voor het goede begrip gaan wij ons eerst verdiepen in de fase van de ontwikkeling van het Embryo waarin de afwijkingen ontstaan. Nadat de eicel bevrucht is door de zaadcel treden er celdelingen op en wordt de MORULA gevormd.
Deze groeit door vochtopname tot BLASTULA. Blastula heeft een ééncellige wand. Als gevolg van een instulping ontstaat een dubbele wand waarbinnen weer een holte met vocht en voedingsstoffen.
De buitenste wand noemen we het ECTODERM, deze zorgt voor de bescherming
De binnenste wand heet ENTODERM. Deze draagt zorg voor de opname van de voedingsstoffen uit de holte. Tussen het ectoderm en het entoderm ontwikkelt zich de derde kiemlaag het MESODERM, daar gaat het vandaag om. Het mesoderm zorgt voor de stevigheid van het Embryo en het doorgeven van de voedingsstoffen.

Het ectoderm draagt zorg voor neutrale lijst, hieruit ontstaan hersenen, ruggenmerg, kraakbeen van het schedeldak en pigmentcellen. Verder verantwoordelijk voor de ontwikkeling van o.a. de huid, beharing en zintuigen. Het entoderm draagt zorg voor ontwikkeling van maagdarmkanaal, de organen waaronder lever, longen en milt. Het mesoderm draagt zorg voor de ontwikkeling van het skelet, spierweefsel, hart en bloedvaten, uitscheidingsorganen en geslachtsorganen. Besturing van ontwikkeling tot ontwikkeling van bepaalde weefsels geschiedt mede door de erffactoren.

Voor het tot stand komen van wetmatigheid is homozygotie (fokzuiverheid) nodig.
Bijvoorbeeld wij hebben allemaal een lever en een hart en gaan er automatisch vanuit dat bij onze kinderen dit zich ook zo ontwikkeld. Dit geldt sterker voor een ras, als bv. twee Amerikaanse Cockers paren, verwachten we weer een Amerikaanse Cocker. Voor dit proces c.q. procedure van cel tot individu zijn er ± 80.000 erffactoren nodig waarvan per definitie een groot aantal homozygoot zijn. Bij onderzoek zijn de overervende gedragingen terug te vinden. Zoals dominantie, recessiviteit, of intermediaire vererving. Regelmatig treden er mutaties op. Hierdoor ontstaat er een verandering in het gen. Als het positief is, is het in de meeste gevallen niet erg. Maar in het geval dit negatief is, is er sprake van een defect. Er vallen dan bepaalde signaalfuncties uit. Mutaties treden regelmatig op en ook terugmutaties komen voor.

Een voorbeeld van mutaties in de natuur is de evolutie. Zo ontstaan soorten van dieren en planten die zich kunnen handhaven in bepaalde leefgebieden en landschappen. Treden er positieve mutaties op in de hondenfokkerij dan kunnen die door de fokkers worden vastgelegd en blijven van invloed.

Van invloed op het tot stand komen het Fenotype zijn:
a. Monogene vererving, bijvoorbeeld PRA
b. Polygene vererving, bijvoorbeeld wervelkolom en HD

Bovendien oefenen genen ook invloed op elkaar uit. Dan is er sprake van een interactiviteit der genen. Ook kan een gen invloed uitoefenen op genen die liggen op een ander chromosoom in dezelfde kiemlaag (nooit een andere kiemlaag).

Het begrip “Genetic background”, in het Nederlands genetische achtergrond. Hierin bevinden zich een variabel aantal genen genaamd de “modifiers”. Deze modifiers geven tegengas en zorgen ervoor dat er een normale ontwikkeling komt. Dit wordt overheersingskracht genoemd. De defecten in het gen zijn er wel doch krijgen geen kans zich volledig te uiten in het fenotype. Deze overheersingskracht is wisselend per individu en is afhankelijk van de genetische achtergrond van de ouders. Deze kracht vermindert bij voortschrijdende inteelt. Is de overheersingskracht gering dan krijgen de kwade genen de overhand en dan kan bijvoorbeeld een knikstaart ontstaan. Ofwel een te gering aantal modifiers om dit te voorkomen. Wanneer dit van twee kanten komt, dus van zowel vader als moeder, dan kan de overheersingskracht komen te vervallen en kan het individu niet levensvatbaar zijn. Hoe sterker wordt ingeteeld hoe geringer de overheersingskracht. Kwalijke eigenschappen zijn meest recessief. Op deze normaliserende genetische achtergrond kan men selecteren, dat doet de natuur zelf ook.

Conclusie;
Is er Fenotypisch een afwijking te constateren dan is er onvoldoende werking van normaliserende genen.

Skeletafwijkingen
Mesoderm, (middelste kiemblad)
Deze draagt zorg voor de ontwikkeling van schedel, wervelkolom, ribben en ledematen ofwel het skelet. Het skelet ontstaat als een bindweefselskelet, gaat over in een kraakbeen-skelet, en waarnodig verbening van het kraakbeen.

Wij dragen allen een bepaald aantal gen-defecten met ons mee. Deze komen echter niet of in geringe mate tot uiting in het Fenotype.

Fokker en keurmeesters zijn meestal geen dierenartsen. Daarom alleen afwijkingen welke (niet) met het blote oog te zien zijn of met de vingers te voelen.

Als basis voor deze kennis is uitgebreid wetenschappelijk onderzoek verricht bij muizen, maar muizen zijn uiteraard geen honden. Echter de resultaten van dit onderzoek zien we o.a. ook bij mensen, varkens, rashonden, knaagdieren en katten.

Fokkers en keurmeesters moeten goede waarnemers zijn zij kunnen zien en voelen en zij moeten goed weten wat functioneel als normaal beschouwd moet worden. De verantwoordelijkheid ligt dus zowel bij Fokker als Keurmeester .

Een aantal waarneembare afwijkingen van het normaal beeld met eventueel consequenties voor de fokkerij.

De Staart
Een normale staart heeft lange smalle wervels met steeds kleiner wordende botjes. Bij een knikstaart daarentegen zijn de wervels korter, liggen niet recht en zijn vergroeid.

Verschillende vormen van staarten
a. Verkort tot afwezig bij de geboorte
b. Knikstaart, verschillende vormen reeds aanwezig bij de geboorte kan zich ook later manifesteren tot ca. 8 weken na de geboorte
c. Krullen of golven

Abnormaal is het niet verstrijkbare, krullen of golven in staarten kunnen soms niet “verstrijkbaar”zijn. Zo zijn er verschillende vormen van mismakingen en soms heel ernstig mismaakt. Op grond van de interactie tussen genen strekt de invloed zich verder uit.

Commentaar bij presentatie van de sheets:
Zelfs het kleinste knikje kan ernstige gevolgen hebben. Afwijkingen aan de pijpbeenderen, zo zijn er rassen die te kort op hun benen staan, voorbeeld van een schapendoes als een “divan”. Afwijkingen aan de tenen. Afwijkende wervelvorming in rest wervelkolom. Wees attent als je fokt en/of keurt. We moeten goed bedenken dat alle nevenafwijkingen die kunnen optreden als men fokt met knikstaart- of teenafwijkingen, dan moet je bedenken dat er weer nevenafwijkingen uit kunnen voortkomen, zelfs in andere orgaansystemen. Deze invloeden zijn altijd MESODERMAAL. Nevenafwijkingen beperken zich tot het mesodermale ontwikkelingsgebied, dit kan dus niet overspringen.

Afwijkingen
Microphthalmie, een afwijking waarbij de oogbol te klein is. Het oog, een zintuig, wordt in het ectoderm ontwikkeld. De onvoldoende ontwikkeling zal het gevolg zijn van onvoldoende bloedvoorziening. Dit laatste is weer een taak van het mesoderm.

Kyfose / Scoliose, krommingen in de wervelkolom (bulten) zijn eigenlijk misvormingen .
Als voorbeeld wordt genoemd een nest waarbij moeder met knikstaart, niet één pup met dat probleem. Later bleek dat enkele nakomelingen een knik in de lendenwervels hadden. Zo zie je hoe gevaarlijk het is als je met een knikstaart fokt.

Bij bepaalde rassen komen heel veel skeletafwijkingen voor. Vaak hebben deze rassen een heel hoge pijngrens zodat de natuur het beest beschermt.

Aan de schedel: een te kort kaakbeen, overdreven overbite, scheve kaak, kruisgebit, niet ontwikkelde molaren. Ooit een discussiepunt punt tussen de Drentse Patrijsver. en Mw. Brooijmans. Alleen afwezigheid van de derde molaar in de onderkaak is een afwijking in dit kader. Dit gaat vaak samen met het kleiner worden van de gebitselementen.

Ook een afwijking in dit verband is een gespleten gehemelte. Dit is echter een afwijking met drempelwaarde en manifesteert zich alleen als er tijdens de dracht onvoldoende Vit. B wordt opgenomen door de teef. Dit kan ontstaan als moeder b.v. tijdens de dracht antibiotica krijgt toegediend zonder aanvulling van vitamine B. Dan kan het gebeuren dat pups met een gespleten gehemelte worden geboren. Meestal zijn dan alle of bijna alle pups aangetast. Daarnaast komt het ook voor dat er slechts een enkele pup een gespleten gehemelte heeft.
Hoe dan ook, het is altijd een teken dat er defecte genen in de ouderdieren aanwezig zijn.

Voorts komen voor:
- Waterhoofden, buiten het skelet, vorming van bloedvaten, hartafwijkingen.
- Ribben, samensmelting, aantal vermeerdering, vervorming
- Pijpbeenderen, verkorting, verkromming
- Middenvoetbeentjes en tenen, teveel of te weinig
Dit kan allemaal het gevolg zijn van fokken met knikstaarten.

Invloeden buiten het skelet:
A - aanleg van hart en bloedvatenstelsel
- persisterende embryonale vaten (bv. Ductus Botalli)
- septum defect
B. - Urogenitaal stelsel,
- nieren en blaasuitgangen, Ectopisch ureteren
- Cloaca vorming
- een niet aangelegde anus
C. - Geslachtsorganen

Wanneer wij een afwijking constateren is de normaliserende kracht van de genetische achtergrond op dat punt onderbroken.

Een hond met een knikstaart kan een heerlijk gezond en fijn leven hebben. Kan zelfs nakomelingen geven zonder knikstaart. Echter onder deze nakomelingen of nakomelingen van familieleden kunnen afwijkingen als bovengenoemd optreden. Hiermee fokken moet niet gebeuren. De mate van inteelt dwingt ook nadere bezinning af. Kijk naar Turkse en Marokkaanse familie huwelijken met meer baby’s met handicap en doodgeborenen. Ook kruisingen met vader nicht (inteelt) zou niet moeten gebeuren. De laatste vier generaties zouden niet dezelfde naam mogen hebben. Maar helaas gaat dat niet bij een aantal rassen.
Door Breezer
#534418
Vervolg:

Deze voordracht moet niet demoraliserend worden opgevat, maar doet wel een ernstig beroep op de verantwoordelijkheid van fokker en keurmeesters. Onder deze zou een grotere openheid moeten komen voor wat betreft datgene wat een fokker in hun nesten ontdekken of tegenkomen.
Het algemeen belang van een ras en vooral van de honden dient te prevaleren boven deel belang, nl. dat van de fokker, wat dat ook moge zijn.

Het staartcoupeerverbod past geheel in het straatje van Mw. Brooijmans, want op dit moment zijn heel veel fouten waar te nemen die in het verleden verborgen bleven. In eerste instantie een vreselijk gezicht een bepaald ras met staart, maar het went heel gauw.

Vragen en antwoorden:
V. Hoe staat het met de krulstaart die voorkomt bij o.a. de Wetterhoun en poolhonden, zijn dit ook afwijkende staartdrachten?
A. In ieder geval moet de staart “verstrijkbaar” zijn, als dit niet zo is, dus als wervels scheef of fout zitten of vergroeid zijn is het niet goed.
Afghanen moeten volgens de standaard een krul in het uiteinde van de staart hebben, als fokkers bij een pup de staart hebben ingetaped dan is dit niet meer te controleren. Heel vervelend voor de keurmeester. Er zijn ook rassen waarbij de krulstaart zich ontwikkelt op een latere leeftijd, maar altijd geldt de staart moet verstrijkbaar zijn, want de krul wordt gevormd door een spier. Criterium moet zijn of wervels soepel zijn en het moet een spierwerking zijn en niets anders. (Wat je kunt krijgen als gevolgd van deze afwijking zet zich voort in de halswervel en skelet, dit probleem is wel gelieerd aan de staart.) Een stomp einde is per definitie ook niet goed.

V. Kunnen er nu (een) er een coupeerverbod is relaties worden gelegd met de problemen die altijd al in deze rassen voorkwamen?
A. Jazeker. Afwijkingen aan hart en bloedvaten b.v. of een septumdefect

V. Geldt dit ook voor de Aorta Stenose?
A. Jazeker. Een AS is uiteindelijk een bloedvatafwijking, maar dit kan ook te maken hebben met een verkalkte klep. De vraag is of dat een aanlegfout is

V. Is er behalve naar muizen meer onderzoek gedaan waar ook publicaties over zijn?
A. Er zijn maar heel weinig artikelen geschreven, er bestaat wel een artikel over een onderzoek bij biggen. Auteurs van heden ten dage zijn er niet. Het wetenschappelijk onderzoek bij muizen naar deze afwijkingen dateert uit 1963 en is verricht door Prof. Grueneberg, hoogleraar in de Genetica aan de Universiteit van Londen..

V. Staartkootjes die aan elkaar vast zitten en latere vergroeiingen heeft dat met een knikstaart te maken?
A. In principe hetzelfde fenomeen het kan beginnen met twee kootjes en zelfs eindigen met 6.


V. Bij de Autralian Sheppard komen verschillende staartlengten voor, in hoeverre kan dit een probleem opleveren? Moet men onder Röntgen kijken of er sprake is van een afwijking?
A. Een normale staart moet altijd in een punt eindigen, als de staart om welke reden dan ook stomp eindigt is bijna altijd sprake van een afwijking. Het advies is om met honden met te korte staarten niet verder te fokken. Is dit om de een of andere reden niet mogelijk dan altijd een partner zoeken met een normale staart en liefst zo min mogelijk verwant.

V. Rassen waar nu de staarten ook aan blijven zitten en deze beschadigen of er ontstaat een kneuzing, geeft bij een keuring wel eens een probleem en daardoor een verkeerd stempel (waardering) krijgen als dit wordt geconstateerd en gaat ten onrechte de ring uit.
A. Een kneuzing o.i.d. kan tot een vervorming van de staart leiden maar is bij zorgvuldig betasten in de meeste gevallen wel van een knikstaart te onderscheiden.
Er zijn helaas voorbeelden genoeg te noemen van exposanten die met heel mooie verhalen komen over dergelijke ongelukjes en soms zelfs de röntgenfoto’s bij zich hebben, maar zelden de naam van de hond op de foto kunnen laten zien. Een keurmeester moet dit goed aanvoelen.

V. In het verleden werden de Dobermans gefokt geheel zonder staart, kan dit hebben te maken met zgn. cardiomyopathie
A. Nog niet van een combinatie of relatie gehoord met een knikstaart maar het is zeer wel mogelijk. Zeer alert blijven ook omdat cardiomyopathie pas op latere leeftijd manifest wordt. .

V. Kan een knikstaart recessief overerven uit ogenschijnlijk twee gezonde ouderdieren? Kunnen er dan pups met een knikstaart in het nest zitten?
A. Jazeker. Als beide ouderdieren een normale staart hebben dan hebben de pups als zij een knikstaart vertonen onvoldoende modifiers in hun genenmateriaal. Conclusie deze combinatie niet meer gebruiken.

V. Is er al DNA-onderzoek gedaan naar knikstaarten?
A. Nee

V. Is kortbenigheid net zo gevaarlijk als knikstaarten?
A. Ja, het is een symptoom dat op één lijn te scharen valt, het zijn allemaal tekenen dat er gendefecten in de populatie zitten. Daarnaast is de werking van de modifiers onvoldoende
Symptomen in de gaten houden.

V. Indien men fokt met een reu en een teef, en er komt in dat nest een knikstaart voor wat dan te doen?
A. Deze combinatie absoluut niet meer gebruiken. Proberen een partner te vinden die minder verwant is.
Door ginny
#534452
zo ik heb even leesvoer, maar na het vluchtig even te hebben doorgelzen, valt mij het woord scoliose op, op de foto's heeft mijn bulletje ook een behoorlijke knik in haar wervels zitten, vanaf haar rugwervels, in ene een scheve knik en dan komen die wervels die zo aan elkaar vast zitten en er heel raar uitzien, ik ga hier zeker even verder mee en print het ook even uit, zodat ik het mee kan nemen maandag, kijken wat de specialist hiervan zegt.

bedankt!!!!

groetjes simone
Door *Robin*
#538974
ik heb niet het hele verhaal hierboven gelezen hoor dus weet niet of dit er al bij staat. maar extra info is nooit weg zou ik zeggen

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Afwijkingen staartwervels
Afwijkingen aan staartwervels behoren tot de skeletafwijkingen. Ze kunnen verschillend van vorm zijn, afhankelijk van het defecte gen of de defecte genen. Zo kan de staart afwezig, te kort met een stop einde of een stompstaart zijn. De staart kan één of meerdere knikken vertonen van verschillende vorm, haken en niet verstrijkbare krommingen. Er kunnen te weinig of teveel wervels zijn en soms dubbel. Ook afwijkingen aan de tussenwervelgewrichten komen voor. Knikstaarten kunnen overigens nog enkele weken na de geboorte optreden. Beperken deze staartafwijkingen zich tot de staart, dan heeft de hond hier geen last van en zal onbekommerd kunnen leven. Wordt er echter met deze honden gefokt, dan kunnen dergelijke misvormingen gaan optreden in het nageslacht.

Deze beperken zich dan zelden tot de staart, maar treden in andere delen van de wervelkolom op. Voorbeelden hiervan hebben wij bij honden gezien in de halswervels, borst- en rugwervels en lendenwervels Ook zijn er voorbeelden van gespleten verhemelten, waterhoofden, scheve kaken, misvormingen aan de ribben, teveel of te weinig tenen en te korte onderbenen
Door charmed
#539453
Knikstaarten kunnen inderdaad bij een volgende generatie als je er mee fokt in de rug gaan zitten, maar er kunnen ook afwijkingen komen in de weke delen als je met knikstaarten fokt.

Zelf merk ik bij een van mijn dames met knikstaart dat ze in het begin ook moeite had met coordinatie. Ze maakt grotere bochten dan de anderen. Ze rent nu niet meer zo snel, want ze is bijna 11.
Mijn dame heeft naast haar knikstaart ook nog een traag werkende schildklier, wat waarschijnlijk in verband staat met de knikstaart (de weke delen) waar ik het hierboven over had.
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door