[crabbel]

1,5 jaar geleden werd onze Balou (maltezer) ziek. Het begon met diarree en stijf in de gewrichten. Naar de da, foto's van de heupen maar hier kwam niets uit. AB en pijnstillers meegekregen. Dit ging 3 weken goed, maar na verloop van tijd kon hij het stoepje niet meer op of af. Ook leek het wel of hij je niet meer hoorde; buiten stond de versnelling op vooruit en ik kon roepen, hij bleef gewoon doorlopen.

Weer naar de da, foto's en bloedonderzoek. Nu bleek dat diverse waarden waaronder de lever, uitzonderlijk hoog waren. De da dacht aan een gezwel in de lever, foto niets dus. Weer naar huis me medicijnen en weer doorsukkelen. Wij zaten onderhand elke twee weken bij de da.

Op een gegeven moment zijn er hartfoto's en een filmpje gemaakt. Balouke had zware hartkloppingen, van 98 hartslagen naar 226! Medicijnen mee.

Op een gegeven moment weer naar de da en weer bloed afnemen (intussen was het al juli!) maar deze keer zou ook een test naar Utrecht gaan om te testen op Lime.

Die avond kreeg Balouke een toeval, helemaal shaken en totaal van de wereld.

De volgende morgen heb ik een van de moeilijkste telefoontjes gepleegd van mijn leven (ik schiet er nog van vol :'(). Dezelfde dag is de da aan huis gekomen en hebben wij Balouke in laten slapen. Het was verschrikkelijk, ook omdat hij helemaal in paniek raakte van de kalmerende injectie. Ik voelde mij zo schuldig en wanhopig! De da dacht op dat moment aan een hersentumor, zo'n reactie had hij nog nooit meegemaakt.

2 weken later belde de da dat de test positief was gebleken, hij had de ziekte van Lime gehad. Inderdaad hebben wij bij het Kralingse Bos gewoond en daar hadden wij bovenmatig last van teken. De da zei ook dat het zo moeilijk is vast te stellen, omdat de ziekteverschijnselen ook nog op een heleboel andere dingen wijzen en dat Lime vrij zeldzaam is.

Heeft iemand hetzelfde meegemaakt of hier ook ervaring mee?

Chérie

[sharpie]

O Cherie, wat een verschrikkelijk nare ervaring moet dat geweest zijn

Ik heb het zelf (gelukkig) nog nooit meegemaakt, dus ik kan je er niks over vertellen.

[crabbel]

Hallo sharpie,

Dank je. Ik heb ook katten maar afscheid nemen van een hond is absoluut veel ingrijpender (Balou was pas 6 jaar). Ik moet er niet aan denken dat we Jacks of Tess moeten in laten slapen.

Groetjes,

Chérie

[An]

Ach wat verschrikkelijk

Ik heb er gelukkig ook geen ervaring mee

[Lizzy]

Hoi Chérie, nee, ik heb dit niet meegemaakt.. En Goddank dat ik dit niet heb meegemaakt. Want het is gewoon verschrikkelijk! Een hond te moeten verliezen is gewoon niet te harden en de manier waarop het verlies bij jou gegaan is, is met geen pen te beschrijven....

En ik kan me voorstellen dat je je schuldig voelde. En misschien doe je dat nog wel? Maar Chérie, ik mag toch wel hopen dat je jezelf hier de schuld op geen enkele wijze van geeft he? Want hier kon jij natuurlijk absoluut helemaal niks aan doen....

De ziekte van Lyme is heel zeldzaam. En buiten dat, bij de mens kun je Lyme nog herkennen aan een rode ronde plek op de huid. Bij de hond niet. En daarnaast zijn de symptomen zo vaag dat het werkelijk van alles kan zijn.... Overigens zijn toevallen niet direct verschijnselen die zouden duiden op Lyme. En veel honden testen positief op Lyme en hebben geen ziekte verschijnselen. Eigenlijk is het percentage honden dat ook werkelijk ziek wordt van Lyme vrij klein. Dus, in theorie is het zelfs nog mogelijk dat jouw hond aan ook nog een ander probleem leed en daar de toeval van heeft gekregen....

Hoe dan ook, ik vind het vreselijk voor je... Maar ik hoop werkelijk dat er geen schuldgevoel meer bij jou leeft. Alles wat je hebt gedaan, heb je gedaan uit liefde voor jouw Balou. Je hebt hem niet willen laten lijden... En dat getuigd van groot respect en liefde die je voor Balou hebt gehad!

Groetjes, Lizzy

[crabbel]

Hallo Lizzy,

Dank voor je woorden, tuurlijk heb je gelijk. Waar ik meest onvrede mee heb, is dat als ik alles van te voren geweten had ik hem die hele lijdensweg had bespaard. Maar ja, (en ook wel goed hoor!) je kunt niet alles van te voren weten en overal waar je aan begint is en blijft een avontuur. Maar ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is, had ik het maar geweten....

Groetjes,

Chérie

[Patrica]

Hoi Cherie,

wat vreselijk !

Ik heb, met deze ziekte, geen ervaring bij honden, maar wel bij mensen.
Mij nichtje heeft deze ziekte ook, en het heeft echt een aantal jaren geduurt en meerdere ziekenhuizen voordat ze erachter kwamen wat ze had.
Het is inderdaad een zeldzame ziekte, en het is echt geen pretje !!!
Mijn nichtje heeft nog "mazzel" gehad, ze is wel invalide geworden door deze ziekte, maar het had nog veel erger gekunt.

Het is een vreselijk nare ziekte, die eigenlijk naar mijn mening te weinig aandacht krijgt, die kleine rot beestjes kunnen echt heel veel schade aanrichten.


Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies!!!
Ik heb juist heel veel respect voor je beslissing, het is een hele moeilijke, maar uit liefde voor je hond genomen !

[qyan]

hoi crabbel,
als ik jouw verhaal zo lees hebben wij met qyan ontzettend veel mazzel gehad!
qyan is afgelopen juli of augustus positief getest op lyme.
ook pas na maanden lang naar de DA te zijn geweest, was er eindelijk 1 da (na er 6 te hebben gehad) die zij, we gana op lyme testen.
de andere da's vonden het allemaal niet zo nodig, want we waren niet in het buitenland geweest
qyan werd algeheel ziek en had dus ook gewrichtspijnen.
verder heel erg moe, lusteloos, diaree, kortademigheid, etc, etc.
verdachten hem ook van een hartzikte, maar was het ook niet.
op een leeftijd van 9 maanden zijn er foto's van het hele skelet gemaakt en ze konden niets vinden.
qyan zakte toen al finaal door zijn achterhand heen en moesten we soms zelfs met een deken onder zijn buik ondersteunen om te kunnen lopen.
er is dus wel een tijd geweest dat ik heb gedacht dat qyan de leeftijd van 1 jaar niet zou halen
inmiddels is hij 18 manaden bijna
er werd dus positief getest op lyme.
de antibioticakuur die werd gegeven sloeg niet aan, qyan had toen al 8 andere antibioticakuren gehad, dus misschien resistent.
we hebben toen de behandeling 8 weken voort gezet met zilverwater (natuurlijke antibiotica vervanger)
qyan had ik eerlijk gezegd al op gegeven en hier waarschijnlijk ook veel mensen met mij
na 3 weken zilver water kwam er verandering in de zaak en begon qyan zich beter te voelen.
na 6 weken waren bijna alle klachten verdwenen en na 8 weken ben ik met het middel gestopt en kon qyan eigenlijk weer dingen doen.
ook nu loopt qyan weer op onverklaarbare reden mank: foto's gmaakt, niets gevonden.
gister ene botscan gemaakt in utrecht. morgen de uitslag en als daar niets uitkomt dan moet hij weer getest worden op lyme, wellicht chronisch.

heb dus wel ervaring met lyme en er is een moment geweest dat ik echt dacht dat qyan het niet zou halen, maar vergeleken bij jouw verhaal viel het bij hem dus nog wel mee
het is jammer dat ellen hier iet meer komt. haar hond heeft ook lyme en het komt bijna ieder jaar wel terug bij haar hond. ze zijn pas wer gestopt met de behandeling en voor nu is haar hond weer lyme vrij.

heel veel sterkte met dit verlies

gr wendy

[crabbel]

Hoi Wendy,

Jeee, wat herkenbaar! Vooral met de gewrichten, bij Balou was dat ook het eerste wat echt herkenbaar was. Is Qyan ook helemaal verstijfd in zijn gewrichten, net of hij een plank is? Ik weet inmiddels zeker dat bij Balou de ziekte ook zijn hersens had aangetast.

Moeilijk blijft toch altijd als leek bij de da. Je vermoedt dingen maar je blijft zo afhankelijk van zijn oordeel. Als baasje weet je dat er iets ernstigs is en ik voel me ook niet altijd serieus genomen, hoewel ik niet met iedere zachte drol of nies naar de da ren.

Moeilijke tijd voor je. Als de botscan negatief is misschien toch weer terugval lyme. Is de botscan positief, misschien nog iets veel ergers. Ik hoop dat het geen van beide is, maar dat hij zich verstapt heeft of iets dergelijks. Heel veel succes en sterkte!

mvg

chérie

[qyan]

Hoi Wendy,

Jeee, wat herkenbaar! Vooral met de gewrichten, bij Balou was dat ook het eerste wat echt herkenbaar was. Is Qyan ook helemaal verstijfd in zijn gewrichten, net of hij een plank is? Ik weet inmiddels zeker dat bij Balou de ziekte ook zijn hersens had aangetast.

Moeilijk blijft toch altijd als leek bij de da. Je vermoedt dingen maar je blijft zo afhankelijk van zijn oordeel. Als baasje weet je dat er iets ernstigs is en ik voel me ook niet altijd serieus genomen, hoewel ik niet met iedere zachte drol of nies naar de da ren.

Moeilijke tijd voor je. Als de botscan negatief is misschien toch weer terugval lyme. Is de botscan positief, misschien nog iets veel ergers. Ik hoop dat het geen van beide is, maar dat hij zich verstapt heeft of iets dergelijks. Heel veel succes en sterkte!

mvg

chérie

hoi cherie,
toen met lyme waren zjn gwrichten heel erg stijf, had gewoon erg veel pijn en geen kracht meer.
in juli/augustus 2003 werd lyme dus vastgesteld en in oktober/november 2003 ging het eigenlijk weer goed.
we konden weer fietsen, hij kon weer naar het bos.
en toen op een dag klapte hij van de pakwerker af en liep mank.
elleboog verdacht van LPC.
nu qyan toch weer andere klachten begint te krijgen, vraga ik me ook sterk af of het niet terug is!
dus nu is hij gelukkig niet zo stijf meer, ja sinds gister, maar dat komt omdat ze hem in utrecht na de botscan op een koyde onverwarmde vloer zonder deken hebben gelegd.
de klachten zijn door gebruik van zilverwater dus eindelijk minder geworden.
dus komt er niets uit die botscan, dan gaan we idd weer behandelen tegen lyme.
vorig jaar begonnen de klachten namelijk ook in de maanden januari/ februari.
nu zijn zijn voorpoten al 4 maanden geleden inmiddels, maar misschien dat er dus wel sprake is van en LPC en Lyme.
je weet het maar nooit bij qyan!
en DA's.
de da die ik nu heb neemt me gelukkig erg serieus en gooit niet met kuurtjes, maar heb er al aardig wat versleten die je gewoon voor leugenaar uitmaakten.

de botscan is in eerste instantie gemaakt omdat 3 maanden terug op foto's een los botstukje werd gezien in de ellebogen en een maand geleden met nieuwe foto's opeens niet.
de orthopeed wilde ivm artrosevorming dus niet zonder reden de ellebogen open maken, voor het geval dat het niet is.
de orthopeed opperde ook weer een terugval van lyme, of een andere bacteriele infectie.
maar ookal vinden ze LPC, ga ik denk ik alsnog behandelen tegen lyme, heb gewoon zo'n gevoel.
en dat gevoel heeft me met qyan nog nooit in de steek gelaten