Ik ben met Lucy naar de da geweest. Ze heeft al een dikke week (of iets langer) bolletjes achter haar hoofd, in haar nek, dat waren er 1 of 2, maar er komen er steeds maar bij, sinds vanmorgen heeft ze een bolletje tussen haar ogen. Ook hoest ze af en toe, alsof ze iets wil uithoesten.
De da probeerde mij op haar manier natuurlijk zo goed mogelijk te helpen, maar er voelt toch iets raar in mijn maag.
De hoest komt van een lichte vorm van kennelhoest, aangezien ze maar 2x per dag of minder dan 5 keer hoest achter elkaar, maar ze wilde het toch liefst met antibiotica behandelen omdat het een 'senior' is nu (Golden Retrieven van 7,5), en ze anders wel eens zwaar ziek zou kunnen worden. Die bolletjes waren een soort onsteking van follikels, het eindigde op -okokken, maar ik weet al niet meer goed wat ze precies zei. Die hadden niks te maken met de hoest, maar ze vond het er niet zo ernstig uitzien als de hoest en ze kon er wel iets tegen geven, maar dat kon beter niet samen met de antibiotica (die tegen de hoest is), dus ga ik eerst 10-14 dagen antibiotica geven en hopelijk zijn de bolletjes dan ook weg, anders moet ik daar nog eens voor terug. Ik vroeg haar of ik iets bij in haar voeding kon geven om haar te helpen herstellen, en ze heeft me een vitaminepreparaat met zink meegegeven, maar toen vroeg ze wat ik gaf van eten, en ik zei 'rauwe voeding'. Er kwam niet veel reactie op, volgens mij had ze het ook niet helemaal verstaan.
5 minuten later kwam de conversatie terug op voeding en ze wilde nu toch wel weten wat voor brokjes Lucy at, en toen legde ik uit dat ze helemaal geen brokjes at, maar wel rauw vlees, rauwe botten, gepureerde groenten en fruit, eieren, yoghurt enzovoorts.
Eerst kwam er een bedenkelijk gezicht.
Dan kwam precies wat ik verwacht had: dat zou toch niet zo compleet zijn, tegenwoordig wordt hondenvoer wél écht uitgebalanceerd en compleet gemaakt, en ik zou er echt wel goed aan doen van Lucy een goede droge brok voor oudere honden te geven. Ze raadde het mij echt aan.
Ik zweeg.
Niet alleen omdat ik niet wist wat ik zou moeten zeggen, met welk argument ik eerst zou komen, maar ook omdat de moed mij in de schoenen zonk. Ik zou hier toch niks tegen kunnen inbrengen. Waarom zou ik ook gelijk hebben ? Zo zeker ben ik ook weer niet van mijn zaak, en als Lucy dan ziek wordt denk ik zelf meteen : ja, bén ik wel goed bezig ? Doe ik er wel goed aan Lucy rauw te voeren ? Ik bedoel, ik kan nog zoveel vinden en denken en aanvoelen en logisch vinden lijken, maar wat is nu écht het beste voor Lucy ?
Ik weet niet of ik nog wel brokjes zou kunnen kopen...ik weet niet of ik het over mijn hart krijg na een klein jaar steeds overtuigder en overtuigder raken maar al die ideëen overboord te gooien en maar gewoon terug brokjes te gaan geven.
Enfin, ik voel me dus niet zo geweldig nu, maar ik hoop dat Lucy snel weer gezond word, en dat jullie me een beetje een hart onder de riem kunnen steken.
Bedankt & groetjes,
Veerle