[Helen]

We zijn erg in dubio of we Kuma wel of niet willen castreren. In principe ben ik er erg tegen om in een gezonde hond te snijden. De gevolgen voor de vacht van een langstokharige hond zijn vaak niet fijn, verder kan er incontinentie ontstaan etc etc. Ik ben me ervan bewust. Naast het feit dat we al 1 gecastreerde teef hebben. Maar wat het nu is met Kuma. Rondom de loopsheid wordt ze beduidend schrikkeriger en angstiger dan normaal.
Kuma is voor een witte herder redelijk stabiel. Maar ze is niet meer zo onbekommerd als ze als pup was. Het is echt gebleken dat onze zeer uitgebreide socialisatie gewoonweg niet tegen de genetische aanleg van de WH op kon. Kuma heeft zich ontwikkeld in een gevoelige hond die redelijk snel angst toont. Vreselijk lief en zeer werklustig, maar angst ligt echt dicht onder de oppervlak. Buiten de 2 a 3 maanden rondom de loopsheid is er zeer goed mee om te gaan. We lopen absoluut niet op eieren met haar, maar houden er rekening mee dat je met Kuma in sommige omstandigheden net ietsje meer rekening moet houden dan met bijv. Balou( die zich overal probleemloos aan aanpast en zelden bang is).
Het was met haar 1e loopsheid nog heel veel erger en over een maand moet ze weer loops worden en ze begint weer sneller te schrikken en haar angst ligt toch weer wat dichter onder het oppervlak dan normaal.
Los van het feit dat wij het vervelend vinden, is het voor haar nog vervelender. Ze is niet ontspannen in omstandigheden waarin ze normaal gesproken wel geheel ontspannen is. Dit gedrag piekt gedurende de loopsheid en loopt daarna af en verdwijnt voor een paar maanden.
Heeft castratie hier effect op? Heeft iemand ervaring met dergelijk hormoongerelateerd gedrag?

[Truus]

Mila had dit ook heel sterk. Sinds de castratie is ze een stuk vrijer geworden. Zelfs af en toe macho gedrag maar het is ook wel een trutje zo af en toe.
Voorheen was ze helemaal niet in haar hummetje en had er erge last van. Op zich was het een hele kleine ingreep. We mochten het achter het glas zien en erna er weer gelijk bij.
Ik heb er nooit spijt van gehad alleen moeten we echt opletten met het voeren.

[Helen]

Mila had dit ook heel sterk. Sinds de castratie is ze een stuk vrijer geworden. Zelfs af en toe macho gedrag maar het is ook wel een trutje zo af en toe.
Voorheen was ze helemaal niet in haar hummetje en had er erge last van. Op zich was het een hele kleine ingreep. We mochten het achter het glas zien en erna er weer gelijk bij.
Ik heb er nooit spijt van gehad alleen moeten we echt opletten met het voeren.

Dat hoop ik dus ook, dat ze wat vrijer wordt. Maar daarnaast, maar ik met zorgen over het feit dat we dan 2 gecastreerde teven in huis hebben. Die op het moment dicht bij elkaar liggen qua rangorde. Ze hebben nog nooit echt gevochten oid, maar Balou staat maar 1 tree hoger dan Kuma. Verder ben ik bang voor incontinentie en een constant verharende hond....

[Truus]

Hier echt geen incontinentie maar je zal inderdaad maar diegen zijn die pech heeft. Met de rangorde is het hier zo dat Mila best dominant is. In huis wel maar op straat niet. In huis laat ik ze hun gang gaan en het lost zich altijd vanzelf op.
Castareren kan trouwens pas 100 dagen na de loopsheid .

[Helen]

Hier echt geen incontinentie maar je zal inderdaad maar diegen zijn die pech heeft. Met de rangorde is het hier zo dat Mila best dominant is. In huis wel maar op straat niet. In huis laat ik ze hun gang gaan en het lost zich altijd vanzelf op.
Castareren kan trouwens pas 100 dagen na de loopsheid .

Incontinentie na castratie bij teven komt voornl voor bij honden boven de 20 kg. Verder heb jij een teef en een reu en ik twee teven. Dat een groot verschil is.
Ik weet dat je 3 maanden na de loopsheid het beste kan castreren, maar dit is zo'n moelijk punt voor ons dat ik maar vroeg begin met nadenken
Bedankt voor je antwoord overigens.

[202spots]

Dolcie onze eerste hond is na 'n schijnzwangerschap en later na 'n te vroege bevalling (ongeplanned nest) met veel problemen gelijk geholpen.
Boef die er toen bij kwam is met 7 mnd gecastreerd, Cissy is gecastreerd voordat ze ooit loops geweest is, Torro was al gecastreerd voordat hij bij ons kwam.
Ik heb nooit 1 dag narigheid ondervonden bij geen van de honden, geen incontinentie, geen gedrags verandering, geen vacht verandering of andere problemen.
Dus ik zou zeggen gewoon doen!

[Truus]

Denk jij dat het , omdat het twee teven zijn, problemen zal opleveren? Misschien komt Kuma wel veel lekkerder in z'n vel te zitten en zijn de problemen wel opgelost .

Hier ook geen vachtverandering trouwens net als Dory.

[Helen]

Denk jij dat het , omdat het twee teven zijn, problemen zal opleveren? Misschien komt Kuma wel veel lekkerder in z'n vel te zitten en zijn de problemen wel opgelost .

Hier ook geen vachtverandering trouwens net als Dory.

Twee teven is altijd wat lastiger dan twee reuen of een reu en een teef. Twee teven kunnen elkaar het leven flink zuur maken.
Verder had ik begrepen dat bij een langharige of langstok vacht gecastreerde teven het hele jaar door verharen ipv twee keer per jaar en de vacht krulleriger en stugger wordt. Ik ben benieuwd naar de ervaringen van andere hondeneigenaren met een lange(re) vacht.

[Helen]

Dolcie onze eerste hond is na 'n schijnzwangerschap en later na 'n te vroege bevalling (ongeplanned nest) met veel problemen gelijk geholpen.
Boef die er toen bij kwam is met 7 mnd gecastreerd, Cissy is gecastreerd voordat ze ooit loops geweest is, Torro was al gecastreerd voordat hij bij ons kwam.
Ik heb nooit 1 dag narigheid ondervonden bij geen van de honden, geen incontinentie, geen gedrags verandering, geen vacht verandering of andere problemen.
Dus ik zou zeggen gewoon doen!

Bedankt voor het opschrijven van jouw ervaringen!

[202spots]

Verder had ik begrepen dat bij een langharige of langstok vacht gecastreerde teven het hele jaar door verharen ipv twee keer per jaar en de vacht krulleriger en stugger wordt. Ik ben benieuwd naar de ervaringen van andere hondeneigenaren met een lange(re) vacht.

Boef links --Dolcie rechts

[Angelique]

Hier zijn er wel wat gedragsveranderingen rondom de loopsheid, maar extra angst hoort daar (gelukkig) niet bij.
Wij hebben nu 2 gecastreerde teefjes, 1tje van ruim 12 die met 1,5 gedaan is en 1tje van8, die een half jaar geleden gedaan is. Beiden hebben tot nu toe geen gerelateerde klachten. Voor vachtveranderingen hebben we hier niet de juiste vachten.
Eerder had ik een bouvier die met 4 jaar is gecastreerd en met 5 jaar incontinent was. Zij was een pittige dame en werd na de castratie nog pittiger, maar dat was voor mij toen geen probleem, de buurt wist al wat ze aan der hadden.
Zelf hebben we dus geen problemen met vachtveranderingen, maar in mijn trimsalon komen regelmatig honden met gelijksoortige vachten zoals Kuma heeft, of kortharigen die inderdaad het hele jaar door verharen. Dit lijkt in het geheel een l*llig bijzaakje natuurlijk, maar in de praktijk worden mensen nog wel eens flink kriegelig op den duur van altijd een huis vol met haar.
In jouw geval zou ik toch nog even wachten dat ze wat ouder is om te zien of dit gedrag rond de loopsheid zo blijft of dat het verminderd of erger wordt. Wat gedrag aangaat blijf ik het toch altijd een flinke gok vinden omdat je eigenlijk totaal geen houvast hebt in wat je kunt verwachten na de castratie en terugdraaien gaat niet meer. Zelf doe ik het echt alleen maar als het echt niet meer anders kan, die bouvier van mij werd toen incontinent met 5 jaar en dat was echt geen pretje, dat wil ik niet graag nog een keer meemaken en als ik zo om me heen in de rondte hoor dan komt het volgens mij veel vaker voor dat de gemiddelde DA je wil doen laten geloven. Vaak zeggen ze dan nog: ach, we hebben er goede medicijnen voor. Tja, waarmee je vrij vlot aan je taxje zit, met alsnog een lekkende hond en ik hoef jou niet te vertellen dat een leven lang efidrine happen ook niet iets is waar je vrolijk van wordt.

[Helen]

Hier zijn er wel wat gedragsveranderingen rondom de loopsheid, maar extra angst hoort daar (gelukkig) niet bij.
Wij hebben nu 2 gecastreerde teefjes, 1tje van ruim 12 die met 1,5 gedaan is en 1tje van8, die een half jaar geleden gedaan is. Beiden hebben tot nu toe geen gerelateerde klachten. Voor vachtveranderingen hebben we hier niet de juiste vachten.
Eerder had ik een bouvier die met 4 jaar is gecastreerd en met 5 jaar incontinent was. Zij was een pittige dame en werd na de castratie nog pittiger, maar dat was voor mij toen geen probleem, de buurt wist al wat ze aan der hadden.
Zelf hebben we dus geen problemen met vachtveranderingen, maar in mijn trimsalon komen regelmatig honden met gelijksoortige vachten zoals Kuma heeft, of kortharigen die inderdaad het hele jaar door verharen. Dit lijkt in het geheel een l*llig bijzaakje natuurlijk, maar in de praktijk worden mensen nog wel eens flink kriegelig op den duur van altijd een huis vol met haar.
In jouw geval zou ik toch nog even wachten dat ze wat ouder is om te zien of dit gedrag rond de loopsheid zo blijft of dat het verminderd of erger wordt. Wat gedrag aangaat blijf ik het toch altijd een flinke gok vinden omdat je eigenlijk totaal geen houvast hebt in wat je kunt verwachten na de castratie en terugdraaien gaat niet meer. Zelf doe ik het echt alleen maar als het echt niet meer anders kan, die bouvier van mij werd toen incontinent met 5 jaar en dat was echt geen pretje, dat wil ik niet graag nog een keer meemaken en als ik zo om me heen in de rondte hoor dan komt het volgens mij veel vaker voor dat de gemiddelde DA je wil doen laten geloven. Vaak zeggen ze dan nog: ach, we hebben er goede medicijnen voor. Tja, waarmee je vrij vlot aan je taxje zit, met alsnog een lekkende hond en ik hoef jou niet te vertellen dat een leven lang efidrine happen ook niet iets is waar je vrolijk van wordt.

Bedankt voor je verhaal!!
Ik vraag me af of je boef gecastreerd was? Gecastreerde en gecoupeerde teefjes hebben nl een nog hogere kans om incontinent te worden na castratie. Was dat dus bij jouw boef het geval?

[Lizzy]

Hier ook een incontinente hond. Ik weet niet zeker of het na de castratie werkelijk begonnen is (volgens mij niet) maar het zeker-te-weten na de castratie erger geworden. Ik moet zeggen dat ik het voor Pinkel heel vervelend vind, zelf zit ik er niet echt mee. Ze krijgt ook geen medicijnen. Ik ruim het op en was haar kleedjes dagelijks. Ze ligt ook op de bank en daar lekt ze ook en dat is wel vervelend... Ik heb nu een soort grote Tena-lady's op de bank liggen (en daarover heen een kleedje) en dat werkt goed. Maar goed, ik denk dat Kuma sowieso niet op de bank komt, dus da's een probleem minder.

Haar vacht is absoluut veranderd sinds de castratie. Haar vacht is juist dunner geworden (zal je net zien he: bij langharige honden zie je vaak dat ze eruit gaan zien als ontplofte marmotten, heel dun behaarde honden worden nOg dunner ).

Haar gedrag is zeker veranderd. Ten goede. Qua gedrag ben ik echt blij dat we haar gecastreerd hebben. Ze was een heel angstig zielig hondje die continue op haar lazer kreeg. Nu kan ze veel beter voor zichzelf opkomen. Hoewel haar inborst gewoon nog steeds net zo verschrikkelijk lief is gebleven. Tegen mensen, tegen andere honden, tegen puppies. Maar, ze is nEt ietsjes pittiger. Tegen Linga legt ze het overigens pikaal af. Linga wordt zometeen gewoon DE baas in huis (ze is nu druk bezig Brutus in de palmen ).

Als Kuma mijn hond was, dan zou ik het ook even aankijken en zou ik ook kijken of er homeopathische middelen waren of Bach Bloesems die in deze periode kunnen ondersteunen. Desnoods zou ik zelfs homeopathische middelen proberen tegen nervositeit. Of Fytotherapeutische middelen. Ik heb wel aardige dingen bereikt met de Plantival dragees van VSM. Als dat allemaal niet helpt: tja, dan zul je moeten wikken en vooral wegen wat voor jou belangrijk is..... Ik denk dat voor jou het gedrag van de hond van groot belang is. Daarom heb je ook zo'n ongelofelijke tijd en energie gestoken in het socialiseren en opvoeden van Kuma. Nu dacht ik dat je een nestje met haar wilde gaan fokken? Toch maar niet? Maar goed, terugkomend op het gedrag: super belangrijk aspect voor jou. En als je van jezelf weet dat je goed tegen 'iedere dag stofzuigen' kunt (met Borage-olie kun je dit proces misschien iets ondersteunen hoor, dat haaruitval): dan zou ik het wel weten.

[Helen]

Hier ook een incontinente hond. Ik weet niet zeker of het na de castratie werkelijk begonnen is (volgens mij niet) maar het zeker-te-weten na de castratie erger geworden. Ik moet zeggen dat ik het voor Pinkel heel vervelend vind, zelf zit ik er niet echt mee. Ze krijgt ook geen medicijnen. Ik ruim het op en was haar kleedjes dagelijks. Ze ligt ook op de bank en daar lekt ze ook en dat is wel vervelend... Ik heb nu een soort grote Tena-lady's op de bank liggen (en daarover heen een kleedje) en dat werkt goed. Maar goed, ik denk dat Kuma sowieso niet op de bank komt, dus da's een probleem minder.

Haar vacht is absoluut veranderd sinds de castratie. Haar vacht is juist dunner geworden (zal je net zien he: bij langharige honden zie je vaak dat ze eruit gaan zien als ontplofte marmotten, heel dun behaarde honden worden nOg dunner ).

Haar gedrag is zeker veranderd. Ten goede. Qua gedrag ben ik echt blij dat we haar gecastreerd hebben. Ze was een heel angstig zielig hondje die continue op haar lazer kreeg. Nu kan ze veel beter voor zichzelf opkomen. Hoewel haar inborst gewoon nog steeds net zo verschrikkelijk lief is gebleven. Tegen mensen, tegen andere honden, tegen puppies. Maar, ze is nEt ietsjes pittiger. Tegen Linga legt ze het overigens pikaal af. Linga wordt zometeen gewoon DE baas in huis (ze is nu druk bezig Brutus in de palmen ).

Als Kuma mijn hond was, dan zou ik het ook even aankijken en zou ik ook kijken of er homeopathische middelen waren of Bach Bloesems die in deze periode kunnen ondersteunen. Desnoods zou ik zelfs homeopathische middelen proberen tegen nervositeit. Of Fytotherapeutische middelen. Ik heb wel aardige dingen bereikt met de Plantival dragees van VSM. Als dat allemaal niet helpt: tja, dan zul je moeten wikken en vooral wegen wat voor jou belangrijk is..... Ik denk dat voor jou het gedrag van de hond van groot belang is. Daarom heb je ook zo'n ongelofelijke tijd en energie gestoken in het socialiseren en opvoeden van Kuma. Nu dacht ik dat je een nestje met haar wilde gaan fokken? Toch maar niet? Maar goed, terugkomend op het gedrag: super belangrijk aspect voor jou. En als je van jezelf weet dat je goed tegen 'iedere dag stofzuigen' kunt (met Borage-olie kun je dit proces misschien iets ondersteunen hoor, dat haaruitval): dan zou ik het wel weten.

Kuma komt wel op de bank Sterker nog, ze ligt de halve dag op de bank
Incontinentie zou een gigaramp zijn. We camperen nl regelmatig in een kleine caravan en ze gaat overal mee naar toe. Ik heb meerdere vrienden die het ok vinden als ze meekomt, maar dat zeer begrijpelijk niet meer ok zouden vinden als ze incontinent was. Mocht het ons ooit overkomen, dan zou ze zeker medicatie krijgen.
Ik wilde met Kuma fokken indien ze zou blijven zoals ze was tot voor haar eerst loopsheid. Een stabiele WH, die vrijwel angstloos was en heel vrij was naar alles en iedereen toe. Dat is ze niet meer. Zoals ze nu is vind ik haar (muv haar grote werklust) geen aanwinst voor het ras. Het ras heeft al problemen genoeg met angst(agressie) en onaangepast gedrag. Met een teef fokken die daar geen verbetering in aanbrengt vind ik zinloos.

[Lizzy]

Kuma komt wel op de bank Sterker nog, ze ligt de halve dag op de bank
Incontinentie zou een gigaramp zijn. We camperen nl regelmatig in een kleine caravan en ze gaat overal mee naar toe. Ik heb meerdere vrienden die het ok vinden als ze meekomt, maar dat zeer begrijpelijk niet meer ok zouden vinden als ze incontinent was. Mocht het ons ooit overkomen, dan zou ze zeker medicatie krijgen.
Ik wilde met Kuma fokken indien ze zou blijven zoals ze was tot voor haar eerst loopsheid. Een stabiele WH, die vrijwel angstloos was en heel vrij was naar alles en iedereen toe. Dat is ze niet meer. Zoals ze nu is vind ik haar (muv haar grote werklust) geen aanwinst voor het ras. Het ras heeft al problemen genoeg met angst(agressie) en onaangepast gedrag. Met een teef fokken die daar geen verbetering in aanbrengt vind ik zinloos.

Tja, dan moet je gaan afwegen wat het allerzwaarst weegt. Als incondinentie een ware ramp voor jullie betekent en dat tenzame met verharen EN de kans dat het met twee teven uit de hand loopt EN snijden in een gezonde hond, waar je ook beslist niet voor bent EN xxx (vul maar in), dan moet je haar gedrag misschien op de koop toenemen en kijken of je daar met homeopathie/fytotherapie een leefbare situatie van kan maken.

Wikken en wegen.... Lastig!