[quote="simone 2"]
Hoi Tieneke,
Helaas is Midas er niet meer. Ik heb hem met pijn in mijn hart de donderdag voor kerst in laten slapen. Hij had de laatste tijd enorme schommelingen in waarden. Maar zat de meeste tijd echt aan de te hoge kant. Het vloog soms van 3 mmol naar 33 mmol. Ik heb van alles geprobeerd van minder eenheden insuline naar meer eenheden insuline en ook weer 2 x daags insuline spuiten. Ook als hij zo laag zat carnibest normaal voer gegeven omdat hij soms te laag kwam maar met minder eenheden weer veel te hoog bleef. Ik heb overlegd met dierenarts en specialist en die dachten aan een onderliggend probleem waar we maar niet achter kwamen. Hij werd erg kaal en lag de hele dag te slapen, was alleen nog blij met het uitlaten en je weet dat je met een hond met suiker niet te veel kunt wandelen. Hij begon veel te struikelen, zijn ademhaling was opervlakkig en je kon gewoon merken dat hij niet goed in zijn vel zat. Het werd een oude hond terwijl hij nog maar 6 en een half jaar was, hij takelde gewoon af. De dierenarts zei dat het spierweefsel van zijn buik aan het interen was en dat zijn zenuwen ook al een opdonder hadden gehad. Na de injectie van de dierenarts was hij binnen 10 seconden weg (echt overleden), hij heeft er niks van gemerkt zo rustig is hij ingeslapen. Ik mis hem nog iedere dag
maar heb er wel vrede mee omdat hij niet meer hoeft te lijden.
groetjes, Simone
[/quote]
:'(gelukkig is hij kalm ingeslapen....
Dat struikelen waar jij het over hebt dat had Kobus ook heel erg op het laatst,is zijn centrale zenuwstelsel dat aan het aftakelen is,was ook heel naar om te zien.
En dat aftakelen kan ineens heel hard gaan,zeker als de hond zo erg schommelt.
Wat is het toch een klote ziekte!
Je hebt er in ieder geval alles aan gedaan om Midas een kans te geven.
Veel mensen doen jou dat zeker niet na
Heel veel sterkte met het grote gemis van je allessie...