[zurca]

Ik ben benieuwd of er een homeopathisch middel bestaat dat kan helpen bij verlatingsangst. Of anders iets dat bij nervositeit in het algemeen kan helpen....

Tous kan sinds kort niet meer alleen thuis zijn, hij blaft net zo lang tot ik weer thuis ben en de pauzes tussen zijn blaffen zijn niet erg lang.
Ik weet niet wat er is gebeurd waardoor deze verandering is gekomen. Tous kon best alleen zijn als ik boodschappen ging doen of als we naar een verjaardag gingen, een uurtje of 4/5 kon prima. Nu kan ik niet eens meer iets beneden in de container gaan gooien, hij blaft dan nog niet maar piept en drentelt zenuwachtig in het rond...
Ik ben begonnen met opnieuw te trainen, jas aan en dan wat in huis gaan doen...Dit heeft er nu voor gezorgt dat zodra ik opsta, al is voor iets heel anders en loop ik niet naar mn jas, dan staat hij al naast me.
Ik ben vanplan om bij de da zo'n D.A.P stekker te gaan halen en door te gaan met trainen. De da begon ook over Clomicalm. Daar heb ik hier even naar gezocht en volgens mij wil ik daar liever niet aan beginnen...Nu kwam ik in een oud topic de naam Homeocalm tegen, maar de link daarbij van Puurnatuur werkt niet meer....Ik heb al even snel op de site van Puurnatuur zelf gekeken maar kan niets vinden.
Weet iemand iets over dit middel of een andere optie?!

[hiram]

je zou misschien iets met bach bloesem kunnen proberen maar daar heb ik geen ervaring mee aangezien mn honden geen last hebben van verlatingsangst.
http://www.holistischedierenartsen.nl/a ... oesems.asp

[Tarek]

Of een DAP stekker.Schijnt ook goed te helpen.

[Eef+Stippels]

Of een DAP stekker.Schijnt ook goed te helpen.

Die noemde ze zelf ook al

Ik heb wel goede ervaring met de DAP-stekker. Ze worden er kalmer van. Het blaffen werd er bij mij ook minder van.

[Helen]

Balou had vreselijke verlatingsangst toen we haar kregen. Ik ken weinig honden die dergelijke verlatingsangst hebben. Vloog bij alles overeind, liep constant achter je aan en zette het al op een gillen als je de kamer uitliep. Laat staan het huis.
Het is direct een stuk opgeknapt door in een rustige kleine kamer een varikennel (dus geen draadkooi) neer te zetten. Helemaal gevuld met een grote slaapzak, zodat het echt een hol was. De kennel was echt voor de helft gevuld met de slaapzak.
Daar stopten we haar meerdere keren per dag eventjes in. De ene keer gingen we weg en de andere keer niet. Altijd 's nachts laten slapen in de bench en gevoerd in de bench. Heel langzaam opgebouwd naar een langere tijd, toen ipv varikennel een draadkooi, toen draadkooi open, toen draadkooi weg, toen adere kamers geintroduceerd en nu kan ze als we rustig weggaan zelfs in de woonkamer alleen blijven. Het geheel heeft meer dan een jaar geduurd.

Wat denk je dat er gebeurd is dat Tous niet meer alleen kan blijven?

Succes!! Ik weet hoe moeilijk het is

[zurca]

Het enige wat ik kan bedenken is dat hij geestelijk een "opdonder" heeft gehad nadat hij nu voor de 6de keer gebeten is. Twee maal daarvan was toen hij aan de lijn zat en vooral die twee keer zijn mentaal hard aangekomen. Tous heeft eerlijk waar geen een keer verdiend. Hij daagt niks uit, weet zijn plaats en heeft nimmer een grote bek naar andere honden. Tocg heeft hij al zes keer grote pech gehad, nooit grote uiterlijke verwondingen maar geestelijk zijn ze wel hard aangekomen. Tijdens het wandelen uit zich dat nu in vreselijk stoer doen zodra we een andere hond tegen komen, dus springen en blaffen... Daar heb ik nu gelukkig de oplossing voor gevonden. Ik heb een klein pluchen piepbeertje op zak en zodra hij begint te staren naar een andere hond dan begin ik te piepen met dat ding, gelijk heb ik dan zijn aandacht en op het moment dat we de hond passeren krijgt hij z'n beertje. Even spelen en dan weer afgeven, dit werk gelukkig heel goed. Als hij los is heeft hij geen problemen naar andere honden, gaat ze zoveel mogelijk uit de weg en speelt alleen met bekenden...

Ik denk dat dit alles er een beetje mee te maken heeft

Die D.A.P stekker ga ik zeker halen, Bach Bloesems ga ik eens bekijken...Heb al wel Rescueremedie in huis, wie weet kan ik daar alvast wat mee....

Verder ga ik door met het aan en uit doen van mn jas zonder weg te gaan. En als Wim thuis is dan ga ik een poosje het huis uit, effe een blokje om ofzo (want hij is ook van slag als Wim er gewoon is en ik wegga en dan is hij niet alleen dus)

Hopelijk veranderd zijn gedrag, al is het met kleine stapjes...We zouden er graag een tweede hond bijnemen maar dat durf ik nu gewoon niet...straks zitten de buren met een duet

[conleeuw]

oh wat erg zeg, jammer dat het zo gelopen is. Ik heb ook een loge die hier altijd komt die heeft extreem verlatings angst, ongeveer vier jaar geleden had zij een maagtorsie en nadat zij geopereed is is zij helemaal doorgedraaid. We hebben ook al van alles geprobeerd. Ik doe ook de trukje van Jas aan, zonder uit te gaan, ga ik op de bank zitten met mijn jas aan, of schoenen aan doen, en weer gaan zitten, schoenen weer uit. Maar ik moet eerlijk zeggen als zij eenmaal begint, hijgen, trillen, paniek, houdt ze vaak niet meer op. Ik sta ook niet toe dat zij mij achtervolgt in huis, liefs loop ze overal achter mij aan, ze raakt zelfs in paniek als ik naar de WC ga. Met alle oefeningen, Bach bloesem, D.A.P, en uiteindelijk met chemische middelen (volgens mij Clomicalm), hebben wij het een beetje weten te beheren, helaas op advies van de DA is er toen gestopt met de medicijne, en daarna ging het weer helemaal mis, toen we een tweede keer de medicijne probeerde hielp het helemaal niet meer. Dus Kelly is gewoon weer supper erg, ik kan haar dan ook niet een moment alleen thuis laten, niet omdat ik het zielig vindt voor haar, maar ik heb drie andere honden in huis die hiervan ook van slag raken, en dat wil ik niet, want als Jazz het in haar hoofd krijg om samen met Kelly te gaan janken (dat is een keer gebeurd), dan denk ik dat ik met de probleem blijf zitten. Ook de baasje van Kelly wilden dol graag een hond erbij, maar heb het ook uitgesteld, omdat ze anders met twee paniek gevallen zit. Kelly gaat iedere dag naar de honden creche, en is hier als ze loops is, omdat ze dan niet bij de creche kan.
Dus wat ik met deze verhaal wil zeggen is, als je iets vindt wat werkt, blijf het indien mogelijk gebruiken, niet afbouwen of stoppen, omdat je dan kans heb dat net als bij Kelly het nooit meer goed komt.

[Helen]

Het enige wat ik kan bedenken is dat hij geestelijk een "opdonder" heeft gehad nadat hij nu voor de 6de keer gebeten is. Twee maal daarvan was toen hij aan de lijn zat en vooral die twee keer zijn mentaal hard aangekomen. Tous heeft eerlijk waar geen een keer verdiend. Hij daagt niks uit, weet zijn plaats en heeft nimmer een grote bek naar andere honden. Tocg heeft hij al zes keer grote pech gehad, nooit grote uiterlijke verwondingen maar geestelijk zijn ze wel hard aangekomen. Tijdens het wandelen uit zich dat nu in vreselijk stoer doen zodra we een andere hond tegen komen, dus springen en blaffen... Daar heb ik nu gelukkig de oplossing voor gevonden. Ik heb een klein pluchen piepbeertje op zak en zodra hij begint te staren naar een andere hond dan begin ik te piepen met dat ding, gelijk heb ik dan zijn aandacht en op het moment dat we de hond passeren krijgt hij z'n beertje. Even spelen en dan weer afgeven, dit werk gelukkig heel goed. Als hij los is heeft hij geen problemen naar andere honden, gaat ze zoveel mogelijk uit de weg en speelt alleen met bekenden...

Ik denk dat dit alles er een beetje mee te maken heeft

Die D.A.P stekker ga ik zeker halen, Bach Bloesems ga ik eens bekijken...Heb al wel Rescueremedie in huis, wie weet kan ik daar alvast wat mee....

Verder ga ik door met het aan en uit doen van mn jas zonder weg te gaan. En als Wim thuis is dan ga ik een poosje het huis uit, effe een blokje om ofzo (want hij is ook van slag als Wim er gewoon is en ik wegga en dan is hij niet alleen dus)

Hopelijk veranderd zijn gedrag, al is het met kleine stapjes...We zouden er graag een tweede hond bijnemen maar dat durf ik nu gewoon niet...straks zitten de buren met een duet

Jeetje wat erg zeg! Hoe is het gebeurd dat hij gebeten is? Al 6 keer pffff. Ik kan me voorstellen dat hij daar een opdonder aan overhoudt....

[Helen]

oh wat erg zeg, jammer dat het zo gelopen is. Ik heb ook een loge die hier altijd komt die heeft extreem verlatings angst, ongeveer vier jaar geleden had zij een maagtorsie en nadat zij geopereed is is zij helemaal doorgedraaid. We hebben ook al van alles geprobeerd. Ik doe ook de trukje van Jas aan, zonder uit te gaan, ga ik op de bank zitten met mijn jas aan, of schoenen aan doen, en weer gaan zitten, schoenen weer uit. Maar ik moet eerlijk zeggen als zij eenmaal begint, hijgen, trillen, paniek, houdt ze vaak niet meer op. Ik sta ook niet toe dat zij mij achtervolgt in huis, liefs loop ze overal achter mij aan, ze raakt zelfs in paniek als ik naar de WC ga. Met alle oefeningen, Bach bloesem, D.A.P, en uiteindelijk met chemische middelen (volgens mij Clomicalm), hebben wij het een beetje weten te beheren, helaas op advies van de DA is er toen gestopt met de medicijne, en daarna ging het weer helemaal mis, toen we een tweede keer de medicijne probeerde hielp het helemaal niet meer. Dus Kelly is gewoon weer supper erg, ik kan haar dan ook niet een moment alleen thuis laten, niet omdat ik het zielig vindt voor haar, maar ik heb drie andere honden in huis die hiervan ook van slag raken, en dat wil ik niet, want als Jazz het in haar hoofd krijg om samen met Kelly te gaan janken (dat is een keer gebeurd), dan denk ik dat ik met de probleem blijf zitten. Ook de baasje van Kelly wilden dol graag een hond erbij, maar heb het ook uitgesteld, omdat ze anders met twee paniek gevallen zit. Kelly gaat iedere dag naar de honden creche, en is hier als ze loops is, omdat ze dan niet bij de creche kan.
Dus wat ik met deze verhaal wil zeggen is, als je iets vindt wat werkt, blijf het indien mogelijk gebruiken, niet afbouwen of stoppen, omdat je dan kans heb dat net als bij Kelly het nooit meer goed komt.

Balou had ook in het begin grote stress. We hebben dat voor een gedeelte genegeerd. We wisten bijv dat als ze anderhalf uur gelopen had en gegeten en heel moe was dat ze het gejammer en gebibber niet al te lang volhield. En zodra ze stil was, hup naar binnen. Na een paar maanden kreeg ze het door!

Ik zou bij Tous idd zo snel mogelijk proberen om hoe dan ook het gedrag te doorbreken, voordat het flink inworteld en gewoontegedrag wordt. Dan ben je nog verder van huis.

[zurca]

Hij is drie maal gebeten in het park waar hij los mag lopen. Al die keren was het volgens mij een kwestie van niet uitkunnen staan dat Tous harder loopt dan de ander...De eerste keer gleed hij uit en die andere hond aarzelde geen moment..De tweede keer kwam hij voorbij een stilstaande hond rennen die ook gelijk "hap" zei... De derde keer was met een zeer dominante hond die zonder aanleiding bovenop 'm dook..
Aan de lijn is het ook drie keer gebeurd, een maal een hond die ook vast zat maar waarbij de baas het allemaal wel grappig leek te vinden dat zijn hond Tous recht naar de keel greep..De andere keren waren die andere honden los en Tous aan de lijn, overgens op plaasen waar honden niet los mogen. En onder het mom van"dat doet tie anders nooit" is tous dus al vele keren op de verkeerde plaats op de verkeerde tijd geweest...Het erge is ik kan er helemaal niets aan doen, kan 'm niet beschermen of helpen...
In het park waar hij los kan komt hij vaak steun zoeken als hij een "enge" hond tegenkomt...Ik roep 'm ook weleens zelf als er een hond komt die 'm al eens gebeten heeft..Verder negeer ik 'm dan, hij mag tegen me aan komen staan maar ik betuttel 'm dan verder niet. Wel grijp ik voor 'm in als hij bij me staat en de andere hond zoekt 'm op...
T' is gewoon grote pecht vrees ik maar het leed is al geleden...Die andere mensen gaan naar huis met een hond die niks mankeert maar wij zitten met de problemen..

Het alleen thuis zijn daar blijf ik mee oefenen, hij kon het prima dus het moet gewoon weer kunnen...Ik heb er zelf geen problemen mee dat hij blaft als ik wegga, ik bedoel ik vind dat niet zielig ofzo..Ik denk zelf dat als hij een paar keer heeft zitten blaffen en doorheeft dat ik op zijn geblaf niet thuis kom, hij er misschien mee op zal houden..Maar ik woon in een flat met vier buren om mij heen. Helaas allemaal ouderen en dus altijd thuis...Dus gewoon een week lang elke dag de deur uitgaan en tous laten blaffen is geen optie...

[conleeuw]

Het alleen thuis zijn daar blijf ik mee oefenen, hij kon het prima dus het moet gewoon weer kunnen...Ik heb er zelf geen problemen mee dat hij blaft als ik wegga, ik bedoel ik vind dat niet zielig ofzo..Ik denk zelf dat als hij een paar keer heeft zitten blaffen en doorheeft dat ik op zijn geblaf niet thuis kom, hij er misschien mee op zal houden..Maar ik woon in een flat met vier buren om mij heen. Helaas allemaal ouderen en dus altijd thuis...Dus gewoon een week lang elke dag de deur uitgaan en tous laten blaffen is geen optie...

het is en blijf moeilijk. Kelly is op ongeveer 9 jarig leeftijd begonnen, daarvoor kon ze prima alleen thuis. Ook bij Kelly heeft haar baasje geprobeerd om het te negeren, buren klagen, dus heb zij een dictafoon (voice activated) in huis aan gelaten om te kijken hoe erg het nu echt is, dag een belden ze mij toen ze dat ding aan het afspelen was, eerst was ze helemaal happy, klonk alsof het maar even duurden en toen rustiger werd, maar ze heeft al met al gewoon ruim 2 uren vol geblafd/huild terwijl baasje in totaal net iets meer dan 3 uren weg was. de opvolgende dagen heb ze gewoon 4 uren zitten blaffen/huilen, ik ben gek op Kelly, maar ik heb 4 uren aanhoren van de dictafoon niet kunnen volhouden, dus ik kan me voorstellen dat de buren gek worden.
Ik zou zeggen sucess ermee, wie weet lukt het vrij snel om weer rust te krijgen. Ik weet dat het vaak wel lukt, dus ik ga duimen voor jou en Tous

[zurca]

Zo te horen is het bij Kelly echt heel erg...Wat ontzettend sneu voor haar en haar baasjes.. Het is gewoon erg lastig als je hond niet een poosje allen thuis kan zijn..
Bij tous is het gelukkig nog niet zo heel erg, hij blaft "gewoon" om mij thuis te krijgen...Ik heb goede hoop dat het weer goed komt. En dan kunnen we hopelijk een tweede hond erbij nemen.
Tous heeft totdat hij bij ons kwam nooit zonder andere hond gezeten. Er bestaat dus ook een kans dat een tweede hond een positief effect heeft op Tous maar ik wil het risico niet nemen dat er straks 2 honden een duet zitten te blaffen

(P.s Conleeuw had je mn pbtje nog ontvangen? Het kan zijn dat er iets mis is gegaan namelijk )

[conleeuw]

(P.s Conleeuw had je mn pbtje nog ontvangen? Het kan zijn dat er iets mis is gegaan namelijk )

neen, ik heb geen pb ontvangen, probeer het maar nogmaals

[zurca]

neen, ik heb geen pb ontvangen, probeer het maar nogmaals

Ik heb een nieuwe poging gedaan

[Helen]

Zo te horen is het bij Kelly echt heel erg...Wat ontzettend sneu voor haar en haar baasjes.. Het is gewoon erg lastig als je hond niet een poosje allen thuis kan zijn..
Bij tous is het gelukkig nog niet zo heel erg, hij blaft "gewoon" om mij thuis te krijgen...Ik heb goede hoop dat het weer goed komt. En dan kunnen we hopelijk een tweede hond erbij nemen.
Tous heeft totdat hij bij ons kwam nooit zonder andere hond gezeten. Er bestaat dus ook een kans dat een tweede hond een positief effect heeft op Tous maar ik wil het risico niet nemen dat er straks 2 honden een duet zitten te blaffen

(P.s Conleeuw had je mn pbtje nog ontvangen? Het kan zijn dat er iets mis is gegaan namelijk )

O ja dat vergat ik erbij te zeggen. Balou blijft veel en veel beter alleen sinds we Kuma hebben. Ze zitten dan wel niet samen als we ze alleen laten, maar Balou is dan toch veel rustiger. Alsof ze weet dat ze niet alleen thuis is.