De dierenarts heeft ons een tijdje geleden geadviseerd om Josie te laten steriliseren omdat ze bij haar vorige baasje zeker 3,5 jaar antiloopsheidspuiten gehad heeft, daarna lang tegen haar loopsheid aan loopt te hikken, een loopsheid heeft gehad die niet doorzette en een stille loopsheid heeft gehad en daarna schijnzwanger werd (de melk liep er gewoon uit als ze lag) en dus nu een grote kans heeft op baarmoederontstekingen. Ik heb gezegd dat ik het even aan wilde kijken omdat ze immers nog geen baarmoederontsteking heeft gehad, maar hij zei dat ik het beter voor kan zijn. Toen Aagje is gekomen, dacht Josie dat ze eindelijk een pup had gebaard en liet haar niet met rust, panisch likken en helemaal hyper was ze. En dat is niks voor Josie want Josie is eigenlijk heel sloom; ze slaapt en eet alleen, speelt nooit met iets en zelfs niet met andere honden. Haar schijnzwangerschap was pas over en nu is het met de komst van Aagje meteen weer terug gekomen. Ze gaf weer melk en liep maar te hijgen.
Ik heb toen medicijnen opgehaald bij de dierenarts tegen de schijnzwangerschap en diezelfde nacht had ze 40.6 koorts. Volgende dag de da gebeld en weer adviseerde hij om haar toch te laten helpen. Het lijkt nu wel of ze een soort van opvliegers heeft, vanuit het niets begint ze gigantisch te hijgen maar haar temp. is normaal. Nu moet ik vrijdag met haar komen en dan kijkt hij haar na; de melkproductie en haar baarmoeder, en beslist aan de hand daarvan of ze die dag gesteriliseerd kan worden. Ik vind namelijk die koorts die ze had echt eng, dat zegt mij toch dat er iets echt niet goed zit. Ik heb eens baarmoederontsteking meegemaakt bij Sunna en dat was ook heel eng. Wat denken jullie ervan?
