Ik werd door de dierenarts praktijk beschuldigd van vreemdgaan geloof ik
Ik belde omdat de emeprid bijna op is. Joep wordt zo'n beetje twee keer per jaar heel misselijk, kan dan zijn rust niet vinden en uiteindelijk wordt dat zo erg dat we de spoeddienst van de dierenarts moeten bellen omdat hij niet meer kan liggen en alles wil eten wat hij tegen komt. Vermoeden is dat het de factor stress meespeelt samen met het eten van iets wat niet de bedoeling is, zoals het kauwen op een stok. Dat proberen we echt goed in de gaten te houden maar dat lukt helaas niet altijd. De dierenarts geeft dan aan dat zijn maagwand geïrriteerd is.
Goed, uiteindelijk na de derde keer spoeddienst afgesproken dat we wat emeprid mee naar huis krijgen. Dat kunnen we dan geven in de beginfase, en meestal is dan 1 pilletje voldoende, soms na een uur of 8 nog een tweede. En dan is het over. Veel fijner voor alle partijen dan lang ziek zijn, wat wij proberen te remmen met okugest (dat is soms voldoende) naar de spoeddienst, een spuit en dan nog 3 tot 4 dagen emeprid omdat zijn maag dan zo geïrriteerd is dat het langer moet herstellen.
Het stripje van 10 is bijna op, dus ik belde om te vragen of dat ik een nieuwe op mag halen. Dat moest overlegd met de dierenarts, logisch, want het is op recept. Dus terug gebeld, en er werd ineens best moeilijk over gedaan. Want nu drie jaar geleden en dan moet hij wel weer eens onderzocht worden. Dus ik vroeg wat ze dan gaan onderzoeken als hij geen klachten heeft? Dan kunnen we zijn buik en maag voelen. Ja, maar als hij nergens last van heeft dan is er toch weinig te voelen?
Uiteindelijk kwam er dan ook de opmerking dat ik ook al niet bij hen kom om te enten en dat ze hem daardoor niet jaarlijks zien. Uuhhh nee ik laat hem titeren....
Het is ook wel ingewikkeld hoor. Voor het titeren ga ik naar de Silverlinde in Breda. Dat is een natuurgeneeskundig dierenarts, en daar kun je dus niet zo maar terecht als je hond ineens ziek is, want op korte termijn geen afspraak te plannen enzo. Dus daar ga ik heen voor het titeren. En ze is ook osteopaat dus dat is ook een andere tak van sport.
Dan ben ik voor zijn ontstoken ogen en huidproblemen naar de praktijk in Hoogerheijde geweest. Omdat ik daar kwam toen ik met iemand anders mee ging omdat er een titer sessie was. Zij staan achter vers voeren, en denken daarin dus anders mee dan de praktijk die ik nu gebeld had, daar heb ik dat traject al eens mee doorlopen en die zeggen, hypobrok, punt, klaar. Maar die praktijk is maar 3 dagdelen geopend, dus wat betreft ook weer niet ideaal, want dan duurt het soms ook lang eer je er terecht kunt. Ze hebben ook geen spoeddienst. Ze kunnen geen dieren opnemen.
De praktijk die ik nu gebeld heb, is geopend van 8.30 tot 21.00, ook op zaterdagochtend, en is 24 uur per dag te bereiken voor spoed. Dat is natuurlijk super prettig als je hond ineens ziek is, of als er niet voedselgerelateerde dingen aan de hand zijn zoals met Gijs zijn poot. Er werken meerdere dierenartsen die dus ook weer met elkaar kunnen overleggen, dus veel kennis in huis. Alleen op het gebied van voeding, enten, en wormen en vlooien bestrijding zitten we dus niet op 1 lijn.
Maar goed, al met al snap ik ook wel dat daardoor Joep zijn dossier niet compleet lijkt, of nou ja, gewoon niet is. Maar ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik het dan beter kan aanpakken. Hoe gaan jullie hier mee om?