Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3334532
Een maand na het overlijden van Estrella.. ik mis je elke dag.. elke dag weer kaarsjes naast je altaartje. En elke dag een nieuwe wandeltocht samen met Aquillo zonder je. Het went nog niet echt.
Aquillo krijgt alle ruimte .. die mag wandelen waar hij heen wil.. en om de dag wandelt hij op hoog tempo subiet ergens heen. Waar we altijd met zijn drieen liepen.. Ik loop van hot naar her achter de kleine oude man aan.
Hij herstelt zich, maar wil nog niet alleen thuis blijven (huilen) dus dan maar niet lang weg zonder hem.. hoogstens voor een paar boodschapjes. Maar het gaat verder goed. Hij eet drinkt en slaapt en soms haalt hij weer wat streekjes uit als van oudsher. Maar die wandeltochten.. gaan altijd ergens heen en dan staat hij soms stil op plekken waar ze altijd samen los gingen. Hij wacht dan bij hun favo graafplekjes tussen de struiken en tuurt rond. En den zeg ik.. kom Aquillo.. we zijn saampjes ze is er iet meer.. ze komt niet aan rennen.. en dan gaat ie mee. meestal wil hij dan het park of bos uit. terug naar huis. Maar de laatste tijd laat hij bij dat wachten en turen niet meer zijn staart hangen.. en sloft hij niet mee, maar loopt ie op hoog tempo mee. Ook bij hem begint het te wennen de dagen alleen. Voor mij prettig om te zien en mee te maken. Hij maakt mij weer blij en ik hem nog steeds.. En thuis... gekomen steek ik de kaarsjes weer aan.. want dat moet. licht bij haar as en bij haar foto's. Ze is nog thuis..
20180205_081523.jpg
Haar laatste nacht.
20180205_081523.jpg (3.12 MiB) 2373 keer bekeken
#3334534
Spikkelneus schreef:Zo herkenbaar PoP. Elke keer als er een dier overlijdt denk ik na een paar weken ´Nou is het wel genoeg geweest, nu kan je wel gewoon weer terug komen´. En dat dat dan dus niet gebeurt..... :'( Dan dringt het verlies echt door. Heel verdrietig.
:bigarmhug:
#3334536
pearlsofpassion schreef:Ik mis Kleintje... :'(
Na bijna 2 weken begint het gemis steeds harder te zeuren.

Ik.zit geregeld naar haar foto te staren. Elk haartje bestuderen en herkennen. Haar mooie gele ogen en fijne neusje....

Ik wil er niet aan denken hoe ik haar deze zomer ga missen. Als ik in de tuin in het zonnetje ga liggen, en er geen kat meer bij me komt liggen...
Zucht.....


En ik ben ook nog eens verkouden en heb keelpijn, waardoor huilen ook nog niet eens goed gaat maar heel pijnlijk wordt... >:(
:bigarmhug:
#3334555
Het is raar, geniet enorm van Dex die echt tot een super leuk hondje aan het uitgroeien is maar denk ook nog vaak aan Manu en vooral Mexi. Het is niet dat ik Manu nooit mis maar ik denk omdat we uitgebreid afscheid van hem hebben kunnen nemen, ik een aantal dagen aan het idee heb kunnen wennen en hij heel rustig in zijn eigen mandje is ingeslapen dat ik minder moeite ermee heb dat hij er niet meer is, er minder verdrietig om ben. Als ik aan Mex denk dan schieten de tranen in mijn ogen, nu ook als ik dit type. Ik denk dat het komt omdat Mex zo ploteseling overleden is. We hebben wel afscheid van haar genomen maar toen was ze er eigenlijk al niet meer, ze voelde zich al zo beroerd sloot zich ook van ons af… Had haar ook zo een rustig heen gaan gegund :'(

een paar weken geleden ging ik met Rana en Dex naar een recreatiegebied in de buurt waar ik vaak met Rana alleen loop. Omdat Dex nog niet zo lang mag lopen had ik ergens anders geparkeerd en een korte route bedacht. Stapte de auto uit en de tranen schoten gelijk in mijn ogen… omdat Manu de laatste paar jaar fysiek geen lange wandelingen meer kon doen en Mexi uberhaubt niet wilde wandelen parkeerde ik met hun ook altijd daar, dat was ik vergeten maar ik zag ze zo lopen. Heb het eerste stuk met de tranen over mijn wangen gelopen maar ook even echt genoten van de herinneringen :'( Me daarna ook bewust op Rana en Dex gefocust en nog heerlijk gewandeld, nieuwe herinneringen maken.…
#3334824
16 maanden is Joep er al niet meer en dat ik hem zou missen dat wist ik wel. Maar dat het zo zou voelen, dat wist ik dan weer niet. Ik al die maanden is er geen dag voorbij gegaan dat we niet over hem praten, Joep gaat nooit uit ons systeem. Ik keek daarnet daar dit filmpje, 12,5 jaar geleden gemaakt. Pupje Joris (die over een goeie maand 13 wordt) en puber Joep:



En het is echt niet alleen kommer en kwel hoor, we lachen ook heel vaak om die teckel met zijn superego, die eigenlijk liever een varken had willen zijn:
joep3.jpg
joep3.jpg (180.66 KiB) 2253 keer bekeken
joep2.jpg
joep2.jpg (118.71 KiB) 2253 keer bekeken
joep1.jpg
joep1.jpg (159.37 KiB) 2252 keer bekeken
#3334983
Chendo is er inmiddels ook al weer een jaar niet meer. Regelmatig komen er filmpjes naar boven bij Facebook en dan heb ik het toch weer moeilijk.
Deze foto is gemaakt 4 maanden voor zijn overlijden. Lekker zittend in een winterzonnetje wat naar binnen scheen.
FB_IMG_1518622712489.jpg
FB_IMG_1518622712489.jpg (66.9 KiB) 2140 keer bekeken
Fjurdy is er al bijna 3 jaar niet meer. En ook die mis ik eigenlijk ook nog heel erg.
FB_IMG_1521138951430.jpg
FB_IMG_1521138951430.jpg (179.3 KiB) 2139 keer bekeken
Ik heb foto's van de jongens op de kast en iedere dag kijk ik er wel ff naar.

Afgelopen week realiseerde ik me dat Balou inmiddels ook richting de 14 gaat en mijn maag draait om bij de gedachte dat dit ook in 1 keer afgelopen kan zijn.
#3335232
Op zich gaat het redelijk. Het is wel heel stil thuis maar de zorgen die ik het laatste jaar en met name de laatste maanden had die mis ik niet! Ik merk wel dat ik blijkbaar s'nacht's veel verwerk. Ik schrik regelmatig wakker omdat ik denk Skik te horen blaffen ook komen ze vaak in mijn dromen bij me liggen terwijl ik dan heel goed besef dat dit helemaal niet kan omdat ze er niet meer zijn.
#3335237
Vandaag 7 jaar geleden kwam Oscar bij ons. Dat zijn van die dagen dat je er extra aan denkt. Ik vond van de week de sleutelhanger terug met zijn afbeelding erop. Die was ik kwijt, dus erg blij mee.

Onze loges geven veel afleiding. Merk dat ons dat heel goed doet.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door