Zo. Net terug van Frank. Ik ben blij dat we bij hem zijn langs gegaan. Frank vond de wond er keurig uit zien. Mooi schoon, mooi rood en dat wit is geen bot (ben even vergeten te vragen wat het dan wel is). Ik moet 2 keer per dag spoelen met fysiologisch zoutwater en 1 keer per dag honingzalf erop. Niet te vaak honingzalf omdat dit ook de wond wel week houdt en het nu wel tijd wordt dat ie zich langzaam gaat sluiten. Verder hebben we ook Synulox erbij gekregen. Dus ze staat nu even op 2 AB kuren, het is niet anders. Die andere verkorten we wel met 2 dagen.
Frank denkt zelf dat er een lymfevat is geraakt door iets. En dat er dus een ontsteking is ontstaan die zich daarom zo snel en heftig heeft ontwikkeld. Daarom was er dus ook zoveel oedeem. En geen etter.
Ik vroeg hem of hij dit ook niet een mega hysterische reactie vond van het lichaam van Fritzi. Hij begreep waarom ik dat vond, maar hij vond dat niet. Een hele normale reactie op wat er mogelijk gebeurd kan zijn. Een doorn of een splinter, precies op de verkeerde plaats en dat ze daarna lekker door de bagger is gerend zoals ze altijd doet en daar een nasty bacterie op heeft gelopen.
Ik realiseer me wel ineens dat ze vorige week de sloten uit hebben gebaggerd. En toch moet mevrouw er dan in springen (hoe erg ik mijn best ook doe om dat te voorkomen) maar ze kwam een paar keer echt gitzwart en stinkend de sloot uit. Geen idee, misschien heeft ze toch wat binnen gekregen in die poot. We zullen het nooit weten en ik hoop dit nooit meer mee te maken. Ik moet eerlijk bekennen dat ik echt bang ben geweest deze keer. Vooral met het verhaal van EVDS in mijn achterhoofd