[boskat]

Wordt over 4 maand ,66 jaar
Heb nu 3 katten ,16 15 en 12 jaar en een dalmatier van 8 jaar
We hebben besloten om af te bouwen qua huisdieren,na deze geen huisdieren meer ,reden, dan zijn we te oud ,om nog een pup of kitttens te nemen,die overleven je dan en belanden op zijn slechts in een asiel
Jongste zoon zei al ,dan zorg ik er voor ,maar kun je dat van je kinderen verlangen?
Ik vind het een heel moeilijk idee,geen dieren meer om me heen,ben dat altijd gewend geweest,maar vind ook wel dat je niet egoistisch mag zijn en je dieren dan eventueel in een asiel te laten belanden
Buurvrouw kwam hier gisteren ,ze hadden hun hond van 13 jaar in laten slapen,ze zijn beiden ,over de 70 en er komt zoals ze zei geen hond meer ,maar het was zo stil en onwennig in huis
Zomaar een vraag

[Lizzy]

Ik ben op een gegeven moment wel klaar met Dalmatische Honden. Ze zijn te groot, te sterk en te energiek om nog leuk te vinden als ik een jaar of xx ben. Wij stappen dan over op Marie-achtige hondjes (Marie van Koken met van Boven) hebben we al besloten. Uit het asiel. De wat oudere. En dan laat ik in mijn testament vastleggen dat ze naar de dochter van mijn vriendin moeten en zij krijgt daar dan ook een portie geld bij. Mag zij beslissen of ze er een nieuw goed baasje voor zoekt of zelf houdt (ik vertrouw haar dat volledig toe). Zonder honden is voor mij geen optie.

[pearlsofpassion]

Als je een adresje hebt die er daarna voor wil zorgen, zou ik dat wel doen. Geen hele roedel meer maar wel 1 hond of max 2 katten.

Een vriendin van me runt een kittenopvang en die heeft nog een kitten bij een vrouwtje van ern jaar of 80 geplaatst. In dat vrouwtje haar testament staat dat die kat terug naar mijn vriendin gaat bij overlijden. Zij zoekt dan een goede thuis. Das niet een asiel maar zo'n thuis-opvang.

[- pien -]

Zonder dieren is voor mij geen optie...Katten zullen er altijd zijn. Een hond of 2 hondjes ook. Nog steeds 'afdankertjes', misschien later de échte oudjes, zodat we 'gelijk op' gaan

[Kaela]

Voor ons is het nog best ver weg, maar zonder dieren is geen optie.

Ik zie ons later wel oudjes in huis nemen. Er komt inderdaad een punt dat je niet meer aan een jong dier wilt beginnen. Dat zal misschien ook meer met gevoel dan met leeftijd te maken hebben. Als je in de 60 bent en nog piepfit, en je neemt een jonge hond, wordt je letterlijk samen oud. Maar je kan ook een ouder dier opnemen, zodat je niet meer over de hele 10-15 jaar levensduur hoeft te denken. Ik zie ons dat wel doen, er zijn altijd wel oudjes van allerlei pluimage die nog een fijn plekje zoeken.

Wij hebben altijd nog de kans dat Charlie gezellig met ons mee het bejaardenhuis in gaat. Zou toch leuk zijn, dan zijn we samen grijze duifjes

[MillyMol]

Als er iets zeker is is dit leven (behalve doodgaan) dan is het wel dat het onvoorspelbaar is. Ik kan morgen wel ik weet niet wat krijgen en overlijden. /ik hou dan ook geen rekening met mijn leeftijd. Wel met mijn gezondheidstoestand, mijn geestelijke en fysieke vermogens. En ik zou ook iets regelen voor wanneer ik eerder overlijd dan mijn huisdieren. Dat heb ik nu al gedaan voor Tobias en Tygo terwijl ik nog een vroege vijftiger ben. Omdat je het gewoon niet weet, toch???

[Radja]

Ik dacht altijd dat er na Radja weer snel een Duitse staande langhaar zou komen, omdat Peter en ik (net in de 50) de leeftijd hebben dat ook nog te kunnen doen. Maar ondanks het gevecht tussen mijn hersenen en mijn hart ( ik/wij willen heel graag weer een hond) wint toch het gevoel dat een hond(ander huisdier) weer doodgaat om toch niet weer aan een hond te beginnen. Maar gelukkig hebben we Coco,papegaai nog. Mocht Coco overlijden, komt er zeker weten geen papegaai weer,omdat ik niemand wil opzadelen met een papegaai. Voor Coco hadden we geregeld dat hij naar onze oudste zou gaan, maar die 2 gaan niet samen. Jongste woont veel te klein. Dus hebben we mondelinge afspraak dat Coco naar een goede opvangcentrum oid zou gaan.

Wij hadden ooit ook in ons testament staan dat wanneer wij zouden komen te overlijden, de dieren naar .......... incl geld voor verzorging of evt verbouwingskosten

[smulpaap]

Wij hadden ook vele jaren een halve dierentuin . Meerdere katten en honden , cavia , konijnen , ratjes , een eend ....
Maar we zijn al langere tijd aan het afbouwen . Geen katten , konijnen , ratjes en cavia meer genomen na overlijden
Met de honden idem . Met ons laatste viertal zeiden we ook , we gaan afbouwen .
We hebben ook wel twijfel gehad , even helemaal geen hond meer .
Tessa bleef over als enigste hond , ze was een dag bij de d.a . Nou , dat was gelijk eens een test
Alleen op pad zonder hond , en was was het stil in huis . Echt afschuwelijk
En wederom die twijfel , wat als Tessa er niet meer is ? De gedachten gingen eerst weer uit naar een wat oudere herplaatser
Maar daar hadden we eigenlijk niet zo heel veel zin in , jarenlang een bejaardensoos gehad . Het viertal werd oud
En we hebben ze met veel liefde begeleid , maar zelf ben je ook erg beperkt als ze gebrekkig worden
En wij zijn helaas niet de mensen die de hond dan maar laten logeren bv . Om dan zelf toch op vakantie te kunnen
Dus onze keuze is toen uiteindelijk toch weer op een wat jonger hondje gevallen
Meerdere honden , of herplaatsers met een pittige rugzak , daar beginnen we niet meer aan
Dat is mooi geweest . We houden het nu ook bij 1 klein hondje . En tegen de tijd dat zij bejaard is zijn wij het ook
Ze zal ons laatste hondje wel zijn

[irmaa]

Heb nu weer een bejaard, 12 jaar oud ( nou ja bejaard, hij is zo fit en actief) asielhondje, laatste 30 jaar altijd pups ( ook gefokt). We beginnen er niet meer aan aan jonge honden. Als je boven de 60 bent, ben 61 en niet meer zo gezond, vind ik het voor ons niet meer verantwoord. Vind dit al een hele verantwoording, waarschijnlijk hierna geen dieren meer. Al gaat dat me vreselijk aan het hart, maar de zorg en verantwoording naar een dier toe weegt 100000x zwaarder dan mijn verlangen naar een hond of wat voor dier dan ook.

[dinky89]

Wordt over 4 maand ,66 jaar
Heb nu 3 katten ,16 15 en 12 jaar en een dalmatier van 8 jaar
We hebben besloten om af te bouwen qua huisdieren,na deze geen huisdieren meer ,reden, dan zijn we te oud ,om nog een pup of kitttens te nemen,die overleven je dan en belanden op zijn slechts in een asiel
Jongste zoon zei al ,dan zorg ik er voor ,maar kun je dat van je kinderen verlangen?
Ik vind het een heel moeilijk idee,geen dieren meer om me heen,ben dat altijd gewend geweest,maar vind ook wel dat je niet egoistisch mag zijn en je dieren dan eventueel in een asiel te laten belanden
Buurvrouw kwam hier gisteren ,ze hadden hun hond van 13 jaar in laten slapen,ze zijn beiden ,over de 70 en er komt zoals ze zei geen hond meer ,maar het was zo stil en onwennig in huis
Zomaar een vraag

Wanneer je zoon dat uit zichzelf aanbied dan is het inschatten hoe je zoon met jouw honden is. Zie je het hem doen? Ik ben van mening dat wanneer het door je kind wordt aangeboden dit een optie kan zijn voor na overlijden.
Ook wanneer je nog jong bent zou je na moeten denken over de vraag 'wat als ik kom te overlijden'.

Het hangt ook sterk af van gezondheid en fitheid van jezelf. Hoe lang verwacht je in staat te zijn om een huisdier nog de juiste zorg te kunnen geven. Wanneer dit bij wijze van nog 10 jaar is dan is een oudere herplaatser altijd nog het overwegen waard.

[pearlsofpassion]

Wij hebben daar bij de familie zelfs al over gesproken voor moest ons iets overkomen en ik ben nog niet eens 30. Een ongeluk is zo gebeurd.
Dit is wel omdat wij meer dan een hond of kat hebben te herplaatsen. Men moet ook weten dat de konijnen en gerbils terug naar de opvang moeten.

[Siberienne]

Onze honden mogen terug haar de fokker. Ironie is wel dat die zo'n 15 jaar ouder zijn dan wij maar dus op 70+ nog steeds een hele roedel hussen hebben. Maar ook een groot genoeg netwerk om honden te (her)plaatsen als nodig.

Ik weet niet of er hierna weer hussen komen. Fysiek toch best pittig. Maar goed, we zien dat tzt wel.

Ik zou niet graag geen dieren hebben. En aangezien in onze familie niemand is die snel/makkelijk honden over kan nemen, zou ik daar andere afspraken over moeten hebben. Wij waren ook opvang voor een hond van een oude dame in de wijk voor het geval haar iets overkomt. Maar zij heeft er nu een 2e bij die niet met de heren door 1 deur kan. En die kunnen we dus niet opvangen....

[Ina]

Zonder dieren.... dat gaat hem niet worden.
Zelfs in de tijd dat we door ernstige allergieën van het kind geen 'haar dieren' in huis durfden te nemen hadden we een aquarium om toch iets levends in huis te hebben

Een puppemens ben ik hoe dan ook niet en nu hebben we twee Spaanse adoptie dames die jong bij ons gekomen zijn
Mocht er met ons iets gebeuren gaan zij terug naar de stichting tenzij onze zoon ze de mogelijkheid heeft om ze te houden

Tegen de tijd dat deze dames er niet meer zijn zal ik toch weer voor een adoptiehond gaan, maar dan een oudje, desnoods op 3 poten, die krijgen via de stichting ook een kans en zullen net zo dankbaar zijn (zo niet nog dankbaarder) om hun laatste tijd veilig en geborgen door te brengen

[boskat]

Wanneer je zoon dat uit zichzelf aanbied dan is het inschatten hoe je zoon met jouw honden is. Zie je het hem doen? Ik ben van mening dat wanneer het door je kind wordt aangeboden dit een optie kan zijn voor na overlijden.
Ook wanneer je nog jong bent zou je na moeten denken over de vraag 'wat als ik kom te overlijden'.

Het hangt ook sterk af van gezondheid en fitheid van jezelf. Hoe lang verwacht je in staat te zijn om een huisdier nog de juiste zorg te kunnen geven. Wanneer dit bij wijze van nog 10 jaar is dan is een oudere herplaatser altijd nog het overwegen waard.

We hebben 1 hond ,zoonlief die zou dat heel,goed kunnen doen,heeft ook een hond gehad,die is een paar maand terug 13 jarige leeftijd ,mieten inslapen ,had een grote tumor en ook katten heeft hij gehad ,dus ja die vertrouw ik dat wel toe,hij is gek met dieren ook .
Voor nu zijn wij nig gezond dn fit ,maar je kan dat nooit voor een lange termijn overzien

[madrike]

En dan kijk ik naar buiten.....
Naast mijn eigen 2 colliedametjes ligt daar de seniorreu van mijn ouders.........

Alweer ruim 13 jaar geleden overleed de vorige collie van mijn ouders.
Mijn vader, toen bijna 70, had zo zijn twijfels......een nieuwe hond, een klein pupje?
Straks overleeft de hond mij en wat dan?
Ook ik zei toen spontaan.. "dan komt hij gezellig bij ons wonen".

Intussen zijn we ruim 13 jaar verder en logeert de hond van mijn vader alweer een tijdje bij ons.
Ja gelukkig logeert want mijn vader moest geopereerd worden en kon daardoor een paar maandjes niet
voor hem zorgen (mijn moeder is al heel lang invalide).
Over 2 weekjes mag onze logé weer naar huis.

Helaas komt het afscheid van deze lieve oude reu naderbij.
Mijn ouders hebben besloten dat er na hem definitief geen andere hond meer komt.
Maar om eerlijk te zijn....... mijn belofte staat nog steeds!

Dus.......Als je de opvang van je hond in geval van nood goed geregeld hebt kun je nog
tot op hoge leeftijd van een hond genieten!