pearlsofpassion schreef:Oh ja, dat begrijp ik.
Maar dat is inderdaad wel zeldzaam gedrag van die kater. Toch als je je er als mens van tussen houdt. Ik ken wel voorbeelden van dit soort reacties wanneer de mensen heel hevig zich mengen in de ruzies.
Al kunnen ook katten het soms gewoon niet met elkaar vinden.
Wat jij doet klinkt alleszinds niet te extreem hoor. 
Vaya doet het schijnbaar erg goed.
Het is door die ervaring dan ook normaal dat ze wat voorzichtig en achterdochtig is. Hopelijk is Sven een geduldige en lieve jongen.
O jawel, gelukkig wel. Hij laat zich ook echt wel terechtwijzen door Vaya. Maar als hij dan tóch doorgaat met proberen bij haar te komen, krijgt ie een douche van me.
Overigens zit er wel vooruitgang in. Vaya lag gisteren op haar vaste plek in een lepel van de krabpaal, lekker half boven de vensterbank en de verwarming, en Sven liep over de vensterbank naar haar toe. Ik had de spuit in de aanslag maar deed of zei niets, Sven stak zijn neus even naar Vaya toe, Vaya bewoog zich niet, en Sven sprong vervolgens op het plateau boven haar lepel. Van daaraf stak hij zijn koppie even naar beneden naar Vaya, maar die bleef stoïcijns. Toen droop Sven ook maar af.
Sven is gewoon een heel bijzondere kater. Heel sociaal, lief, naar mensen en naar (onze) dieren. Ik zou zo graag willen weten hoe hij bij mij in Zweden in de tuin is beland...
